Brak prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu. - Interpretacja - 0115-KDIT1-3.4012.625.2019.2.MDO

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 04.11.2019, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.625.2019.2.MDO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy &− przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miasto ..(dalej: Wnioskodawca lub Miasto) jest zarejestrowana jako płatnik podatku od towarów i usług. Jako podatnik podatku od towarów i usług składa w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Miasto realizuje projekt o nazwie zgodnie z umową o dofinansowanie projektu .., zawartą w dniu 30 listopada 2017 r.

Projekt polega na ():

  • (...),
  • (...).

Projekt swoim zakresem obejmuje realizację następujących działań:

  1. (...);
  2. (...);
  3. (...);
  4. (...);
  5. (...);
  6. (...).

W wyniku realizacji projektu powstanie .... W celu ich utworzenia niezbędna była modernizacja powiatowych baz danych.

W ramach realizacji projektu poniesiono koszty zakupu infrastruktury teleinformatycznej; niezbędnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Poniesiono także koszty związane z nadzorem projektu (funkcja inżyniera kontraktu), zakupem usług informatycznych, opracowaniem studium wykonalności i promocją projektu.

Efektem realizacji projektu będzie sprawnie działający system.... Wpłynie to korzystnie na efektywną komunikację pomiędzy obywatelami i pracownikami urzędu.

Głównym celem realizacji projektu jest zwiększenie podaży usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną oraz udostępnienie w sieci informacji sektora publicznego (tj. materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego) jak również zwiększenie wykorzystania nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu poprawy jakości, dostępności oraz zwiększenia bezpieczeństwa zasobów sektora publicznego, tj. Powiatowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego prowadzonego przez Prezydenta Miasta..

Cele szczegółowe realizacji projektu to:

  • (...),
  • (...),
  • (...),
  • (...),
  • (...),
  • (...),
  • (...).

Wdrażany w Gminie Miasto .system informacji przestrzennej jest optymalnym i efektywnym rozwiązaniem świadczenia e-usług. Poprzez realizację projektu zasób geodezyjny i kartograficzny zostanie przekształcony z postaci analogowej do cyfrowej, utworzone zostaną bazy danych, łącznie z metadanymi. Z efektów realizacji projektu będą korzystać obywatele, administracja publiczna, przedsiębiorcy, instytucje.

Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020, zgodnie z postanowieniami art. 71 rozporządzenia ogólnego, trwałość projektów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności musi być zachowana przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta (tj. w przypadku, gdy w ramach rozliczenia wniosku o płatność końcową beneficjentowi przekazywane są środki daty dokonania przelewu na rachunek bankowy beneficjenta; w pozostałych przypadkach daty zatwierdzenia wniosku o płatność końcową).

Naruszenie zasady trwałości następuje w sytuacji wystąpienia w okresie trwałości co najmniej jednej z poniższych przesłanek:

  1. zaprzestano działalności produkcyjnej lub ją relokowano poza obszar wsparcia PO,
  2. nastąpiła zmiana własności (rozumiana jako rozporządzenie prawem własności) elementu współfinansowanej infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści,
  3. nastąpiła istotna zmiana wpływająca na charakter projektu, jego cele lub warunki realizacji, która mogłaby doprowadzić do naruszenia jego pierwotnych celów.

Właścicielem infrastruktury teleinformatycznej powstałej w wyniku realizacji projektu, po zakończeniu jego realizacji (zarówno w okresie trwałości, jak i po zakończeniu tego okresu) będzie Beneficjent, tj. Gmina Miasto., reprezentowana przez Prezydenta Miasta.

Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Beneficjent - Gmina Miasto.

W imieniu Prezydenta Miasta zmodernizowaną w wyniku realizacji projektu infrastrukturą teleinformatyczną zarządzać będzie Urząd Miejski w.

Za eksploatację powstałej infrastruktury odpowiadać będzie Urząd Miejski w.. Środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków budżetu miasta.

Majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi własność Gminy Miasto... Podatek VAT stanowi w projekcie koszt kwalifikowalny, ponieważ Wnioskodawca ze względu na charakter i cele projektu, nie ma możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest jakiegokolwiek związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa poniesiony podatek naliczony, związany z realizacją przedmiotowej infrastruktury teleinformatycznej jest możliwy do odzyskania przez beneficjenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi własność Gminy Miasto.. Podatek VAT stanowi w projekcie koszt kwalifikowalny, ponieważ ze względu na charakter i cele projektu Gmina Miasto ..nie ma możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest jakiegokolwiek związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Zgodnie z przepisami (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), możliwość odzyskania podatku VAT uwarunkowana jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowym projekcie przesłanka ta nie jest spełniona.

W związku z tym, Gmina Miasto.., jako beneficjent projektu nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z jego realizacją. Podatek VAT został więc uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.

Zgodnie z zapisami Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 cyt.: przepisy ustawy o VAT stanowią, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje beneficjentowi jedynie w przypadku, kiedy spełnione zostaną jednocześnie następujące dwa warunki: beneficjent jest podatnikiem VAT oraz zakupione przez beneficjenta towary i usługi wykorzystywane są przez beneficjenta do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym, jeśli nie jest spełniony jeden z wymienionych warunków, wówczas VAT zawarty w dokonywanych przez beneficjenta zakupach będzie stanowił wydatek kwalifikowalny w rozumieniu wytycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie są bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy zakupy nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej