Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku z tytułu realizacji zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na zaprojektowaniu i wybudowaniu Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na zaprojektowaniu i wybudowaniu Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako: Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego. Poza zadaniami wykonywanymi wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej, Gmina realizuje również działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na to Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2018, poz. 1454, dalej jako: ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy.

Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6 ww. ustawy:

• ustanawiają selektywne zbieranie odpadów komunalnych obejmujące co najmniej następujące frakcje odpadów: papieru, metalu, tworzywa sztucznego, szkła i opakowań wielomateriałowych oraz odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, w tym odpadów opakowaniowych ulegających biodegradacji oraz
• twarzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej takich odpadów komunalnych jak: przeterminowane leki i chemikalia, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, meble i inne odpady wielkogabarytowe, zużyte opony, odpady zielone oraz odpady budowlane i rozbiórkowe stanowiące odpady komunalne, a także odpadów komunalnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4a.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 powyższej ustawy, gminy zobowiązane są także do prowadzenia działań informacyjnych i edukacyjnych w zakresie prawidłowego gospodarowania odpadami komunalnymi, w szczególności w zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

Regulacje ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach zostały w istotny sposób zmienione ustawą z 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r., Nr 152, poz. 897).

Zgodnie z art. 6h znowelizowanej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, właściciele nieruchomości są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Z kolejnych przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika jednoznacznie publicznoprawny charakter tej opłaty. Zgodnie z art. 6q ww. ustawy, do opłaty za gospodarowanie odpadami stosuje się przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

Z przepisu art. 6r ww. ustawy wynika z kolei, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi dochód gminy.

Z pobranych opłat gmina pokrywa koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, które obejmują koszty:

1. odbierania, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych;
2. tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych;
3. obsługi administracyjnej tego systemu;
4. edukacji ekologicznej w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami komunalnymi.

Do kompetencji rady gminy należy określenie (w drodze uchwały) szczegółowego sposobu i zakresu odbioru odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Z uwagi na fakt, iż obecnie na terenie Gminy nie funkcjonuje punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, Gmina planuje budowę takiego punktu, w celu realizacji zadań ustawowych, o których mowa w przywoływanym wyżej art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Przedmiotem planowanej inwestycji jest zaprojektowanie i wykonanie budowy Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (dalej jako: PSZOK) w wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia. Ponadto, w ramach projektu zaplanowano realizację działań promocyjno-informacyjnych, związanych z edukacją ekologiczną. Działania te będą promować postawy proekologiczne oraz poczucie odpowiedzialności za stan środowiska w zakresie zagospodarowania odpadów i konieczności zwiększenia stopnia ich segregacji.

Dzięki budowie PSZOK Gmina zadba o sprawne funkcjonowanie systemu gospodarowania odpadami pochodzącymi z gospodarstw domowych, zgodnie z ustawą o utrzymaniu porządku i czystości w gminach. Realizacja projektu doprowadzi do intensyfikacji odzysku wszystkich frakcji odpadów, jakie zaplanowane są do przyjmowania w PSZOK.

Gmina planuje sfinansować budowę częściowo ze środków własnych, częściowo zaś z dofinansowania (dotacji), o którą Gmina ubiega się w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Poddziałanie 5.2.2 gospodarka odpadami.

Za obsługę PSZOK odpowiedzialny będzie Urząd Gminy, przy czym za odbiór i zagospodarowanie odpadów odpowiedzialny będzie podmiot wyłoniony przez Gminę w konkurencyjnym postępowaniu przetargowym.

Z PSZOK korzystać będą mieszkańcy gospodarstw domowych z terenu Gminy, objęci systemem opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, o których mowa w art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Gmina nie będzie pobierać dodatkowych opłat za odbiór odpadów w PSZOK, nie będzie sprzedawać pozyskanych surowców, nie będzie też dzierżawić PSZOK, ani prowadzić innej działalności gospodarczej z wykorzystaniem PSZOK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych na poczet zaprojektowania i budowy PSZOK wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia oraz realizacją działań promocyjno-informacyjnych związanych z edukacją ekologiczną, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie uprawniona do odliczenia (ani częściowego odliczenia) podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych na poczet zaprojektowania i budowy PSZOK wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia oraz realizacją działań promocyjno-informacyjnych, związanych z edukacją ekologiczną, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści przywołanych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.: nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazywano w opisie zdarzenia przyszłego, oplata za gospodarowanie odpadami komunalnymi ma charakter publicznoprawny, zaś organowi wykonawczemu gminy przysługują w jej zakresie uprawnienia organu podatkowego.

Okoliczności te sprawiają, że Gmina pobierając opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi działa jako organ władzy publicznej wykonujący swe zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa (czyli ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), dla realizacji których została ona powołana.

W związku z powyższym, pobierając przedmiotowe opłaty, Gmina działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie jest zatem w tym zakresie podatnikiem VAT, a opłaty przez nią pobierane nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Gmina nie będzie pobierać jakichkolwiek dodatkowych opłat za odbiór odpadów w PSZOK, nie będzie sprzedawać pozyskanych w PSZOK surowców, nie będzie też dzierżawić PSZOK, ani prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej z wykorzystaniem PSZOK.

Mając powyższe na uwadze, Gmina nie będzie wykorzystywać PSZOK do jakiejkolwiek działalności prowadzonej w charakterze podatnika VAT, a co za tym idzie nie będzie również wykorzystywać PSZOK dla jakiejkolwiek działalności, która podlegałaby opodatkowaniu VAT.

Towary i usługi nabywane przez Gminę dla potrzeb zaprojektowania, budowy i wyposażenia PSZOK, jak również prowadzenia działań promocyjno-informacyjnych, związanych z edukacją ekologiczną nie będą zatem umożliwiały Gminie odliczenia wynikającego z nich podatku naliczonego w jakimkolwiek zakresie, gdyż nie będą stanowiły towarów i usług, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z tego względu, Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego (ani częściowego odliczenia podatku naliczonego) wynikającego z wydatków ponoszonych na poczet zaprojektowania i budowy PSZOK wraz z zakupem niezbędnego wyposażenia oraz realizacją działań promocyjno-informacyjnych, związanych z edukacją ekologiczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej