Temat interpretacji

Brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacja inwestycji pn.: ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji pn.: () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji pn.: ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest w trakcie realizacji budowy ścieżki edukacyjno-przyrodniczej pn.: () (dalej: Inwestycja, Projekt) rozbudowującej, modernizującej i łączącej istniejącą infrastrukturę turystyczną, która przebiegała będzie w obrębie gminy (), powiat (), województwo (). Inwestycja realizowana będzie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020, Oś priorytetowa IV: Ochrona Środowiska i Racjonalne Gospodarowanie Jego Zasobami, Działanie 6.3 Ochrona zasobów bio- i georóżnorodności oraz krajobrazu, Projekt inwestycyjny: Ochrona i przywrócenie różnorodności biologicznej, ochrona i rekultywacja gleby oraz wspieranie usług ekosystemowych, także poprzez program () i zieloną infrastrukturę.

Nadrzędnym celem inwestycji jest zaprojektowanie i późniejsza realizacja rozwiązania umożliwiającego umiejętne i możliwie nieinwazyjne wykorzystanie lokalnego potencjału przyrodniczego związanego z bioróżnorodnością rozlewisk rzeki () oraz terenów (). Planowana inwestycja ma charakter liniowy o długości całkowitej ok. () m. Znaczny jej przebieg ma miejsce na terenie obszaru () na obszarach objętych dyrektywą ptasią i siedliskową () oraz (). Część trasy (około 3 km) przebiega w strefie ochronnej konserwatora zabytków obejmującej zabytek hydrotechniczny o nazwie () prowadząc przez groblę będącą częścią tego zabytku.

Całość inwestycji została zaprojektowana uwzględniając uwarunkowania lokalnego krajobrazu kulturowego. Poszczególne elementy składowe inwestycji zarówno z obszaru szlaków pieszych i rowerowych, elementów małej architektury, punktów widokowych, czatowni przewidują wykorzystanie materiałów naturalnych występujących na opracowywanym obszarze.

Zaprojektowane rozwiązania dotyczą wsparcia turystyki pieszej i rowerowej poprzez:

• Poprawienie warunków technicznych grobli znajdującej się wzdłuż rzeki ();
• Budowę traktów pieszych i rowerowych integrujących istniejącą infrastrukturę w zróżnicowany funkcjonalnie i przyrodniczo szlak turystyczny;
• Zwiększenie bezpieczeństwa ruchu turystycznego poprzez jego właściwą kanalizację;
• Zaprojektowanie rozwiązań zwiększających bezpieczeństwa ruchu turystycznego osób o ograniczonej sprawności (małe dzieci, osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami);
• Zaprojektowanie rozwiązań umożliwiających korzystanie ze szlaku osobom niepełnosprawnym;
• Zaprojektowanie elementów małej architektury mających funkcję rekreacyjną (wiaty, podesty, ławki);
• Zaprojektowanie elementów małej architektury mających funkcję edukacyjną (czatownie i obserwatoria, punkty widokowe, mini parki edukacji ekologicznej, tablice informacyjne);
• Oznakowanie szlaku turystycznego;
• Zaprojektowanie toalety publicznej znajdującej się w pobliżu miejsc koncentrujących ruch turystyczny.

Celem Projektu jest promocja Gminy oraz uatrakcyjnienie jej oferty rekreacyjno-turystycznej, a także promocja oraz wzmacnianie postaw proekologicznych.

Całkowita wartość projektu wynosi () zł, zaś dofinansowanie ze środków unijnych to () zł.

Gmina w drodze przetargu wyłoni firmę, której zleci wykonanie Projektu. Projekt będzie realizowany od () r. do () r.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, obowiązaną do realizowania zadań własnych nałożonych przez ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Faktury dokumentujące wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawiane na Gminę.

Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wybudowana ścieżka wraz z infrastrukturą nie będzie służyła działalności Gminy opodatkowanej podatkiem VAT, tym samym Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT ani usług związanych z realizowaną inwestycją, nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Inwestycja będzie ogólnie dostępna dla każdego i będzie służyła społeczeństwu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje jakiekolwiek prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją Inwestycji, a które to prawo wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje w ogóle prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją Inwestycji, a które to prawo wynika z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy podmiot posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT oraz czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wprawdzie użyte przez ustawodawcę w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług określenie organy władzy publicznej nie zostało zdefiniowane, jednak stanowisko to, że gmina jest organem władzy publicznej w rozumieniu tego przepisu (art. 15 ust. 6), należy uznać za ugruntowane, a tym samym należy uznać, że obejmuje ono także jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy, skoro realizują one zadania publiczne, nałożone na nie przepisami prawa. Za taką wykładnią opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. akt I FSK 852/09.

Podkreślenia wymaga, że sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawnej, jeśli jest ona związana z zadaniami, które są wykonywane przez daną jednostkę jako organ władzy publicznej, nie implikuje założenia, że dana jednostka w odniesieniu do takiej czynności stała się podatnikiem podatku VAT (tak: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 grudnia 2012 roku, w sprawie o sygn.: I FSK 1879/13).

Przepis art. 15 ust. 6 ww. ustawy oparty jest na normie wyrażonej w art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ((Dz. Urz. UE. L Nr 347) - dalej jako: Dyrektywa VAT). Zgodnie ze wskazaną regulacją, przedmiotowe organy (krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego) nie są uważane za podatników, w odniesieniu do czynności lub transakcji, w których uczestniczą jako organy publiczne, nawet jeżeli w związku z tymi czynnościami lub transakcjami organy te pobierają opłaty, należności lub wynagrodzenie. Aby przepis ten mógł zostać zastosowany, muszą zostać spełnione łącznie dwie określone w nim przesłanki odnoszące się do samego podmiotu oraz podjętego przezeń działania, a mianowicie: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i wykonując tę działalność, podmiot ów musi działać jako organ władzy publicznej.

Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 września 2008 roku, sygn.: C-288/07, istotą wyłączenia z grona podatników organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych jest to, że konstrukcja Dyrektywy VAT opierająca się na zasadzie powszechności opodatkowania działalności gospodarczej, przy szerokiej definicji działalności gospodarczej na potrzeby VAT, zakłada że co do zasady podmioty takie, prowadząc swoją działalność - bez tego specyficznego wyłączenia, podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy każdorazowo badać, czy dana czynność jednostki samorządu terytorialnego jest związana z działaniem w charakterze organu władzy publicznej, czy działaniem w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.

W ujęciu generalnym o tym, co jest działalnością gospodarczą gminy, przesądza treść art. 9 ustawy dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ((tj. Dz. U. z 2019 poz. 506) - dalej jako: UOSG). Wynika z niego, że działalnością gospodarczą gminy jest działalność w zakresie wykraczającym poza zadania o charakterze użyteczności publicznej, na którą zezwala odrębna ustawa, a także działalność w zakresie zadań o charakterze użyteczności publicznej, prowadzona w ramach przewidzianych w odrębnej ustawie, tj. w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej - Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.).

Z całości regulacji zawartej w przepisach UOSG, a w szczególności z art. 2 ust. 1 (Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność), art. 6 ust. 1 (Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów) oraz art. 9 ust. 2 (Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie) należy wyprowadzić wniosek, że w działalności gminy wyróżnia się wykonywanie działań publicznych oraz wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą. Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że gmina wykonując zadania administracji publicznej może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej.

Według art. 7 ust. 1 UOSG do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Artykuł ten wśród zadań własnych gminy wymienia m. in. sprawy z zakresu:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1);
• gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2);
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10);
• promocji gminy (pkt 18).

Założenia realizowanego przez Wnioskodawcę Projektu wskazane w stanie faktycznym niewątpliwie zbieżne są z wymienionymi wyżej zadaniami własnymi Gminy. Należy zatem stwierdzić, że Gmina realizując projekt () wykonywać będzie zadania o charakterze publicznym określone w ustawie samorządowej.

Jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 9 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt: I SA/Sz 979/12: o publicznym bądź prywatnym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że poprzez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej. Jest przy tym oczywiste, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oznacza także to, że zaspokajane są także indywidualne potrzeby i prywatne cele członków wspólnoty. Każde działanie podejmowane przez gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, należy uznać za działanie publiczne.

W przypadku wykonywania zadań wynikających z ww. ustawy gmina nie jest uznawana za podatnika podatku VAT, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Podatnik nie będzie miał prawa dokonać odliczenia kwot podatku VAT wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki związane z Inwestycją. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, wskazane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. Projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma więc zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, tj. intencje podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne. Dodatkowo należy wskazać, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek wszelkie czynności, które mają charakter cywilnoprawny i spełniają ww. definicję działalności gospodarczej.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m. in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1), gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2), kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10) oraz promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn.: () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020. Celem realizacji Inwestycji jest wykorzystanie potencjału przyrodniczego związanego z bioróżnorodnością rozlewisk rzeki () i terenów (), promocja Gminy, jak również uatrakcyjnienie jej oferty rekreacyjno-turystycznej.

Faktury dokumentujące wydatki w związku z realizowaną inwestycją będą wystawiane na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a wybudowana Ścieżka wraz z infrastrukturą nie będzie służyła działalności Gminy opodatkowanej podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT, tj. czy będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy planowana ścieżka edukacyjno-przyrodnicza pn.: () wraz z infrastrukturą towarzyszącą będzie ogólnodostępna i nie będzie służyła działalności opodatkowanej Gminy a towary i usługi nabywane podczas realizacji Inwestycji będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku realizacją wskazanej inwestycji pn.: ().

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy (w szczególności czy czynności Wnioskodawcy którym będą służyć nabywane w związku z realizacją Projektu towary i usługi faktycznie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia
11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej