Status Wnioskodawczyni w przypadku prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego oraz prawidłowość dokumentowania sprzedaży dokonywanej przez Wnioskoda... - Interpretacja - 0112-KDIL2-3.4012.410.2019.1.IP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 25.09.2019, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.410.2019.1.IP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Status Wnioskodawczyni w przypadku prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego oraz prawidłowość dokumentowania sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2019 r. (data wpływu 25 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu Wnioskodawczyni w przypadku prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego oraz prawidłowości dokumentowania sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu Wnioskodawczyni w przypadku prowadzenia odrębnego gospodarstwa rolnego oraz prawidłowości dokumentowania sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zamierza zarejestrować się w KRUS jako rolnik i podjąć się na terytorium Polski prowadzenia gospodarstwa rolnego i prowadzić w ramach tego gospodarstwa działalność rolniczą zaliczającą się do działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla drobiu). Jednocześnie małżonek Wnioskodawczyni prowadzi od 2009 r. na terytorium Polski gospodarstwo rolne, w ramach którego prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (hodowla drobiu).

Jednocześnie między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, a małżeństwem są od 2017 r. Wnioskodawczyni zamierza działać jako odrębne od małżonka gospodarstwo rolne (odrębny nr NIP, odrębny rachunek bankowy, oddzielnie będzie rozliczać i sprzedawać produkty).

Działalność Wnioskodawczyni sklasyfikowana będzie pod symbolem PKWiU 01.47.12.0.

Wnioskodawczyni złoży również odrębną deklarację dotyczącą wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej (normy szacunkowe).

Wnioskodawczyni będzie dokonywać zakupu i sprzedaży indyków i będzie właścicielem drobiu w czasie odchowu.

Odchów będzie zlecony małżonkowi, który za wykonaną usługę wystawi fakturę VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie mogła występować jako odrębny podatnik według przepisów ustawy o VAT i zdecydować, czy będzie korzystała ze zwolnienia jako rolnik ryczałtowy lub zarejestrować się jako podatnik VAT czynny?

Czy prawidłowym będzie udokumentowanie sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię fakturami VAT-RR a zakupu fakturami VAT, jeśli będzie mogła być rolnikiem ryczałtowym? Jeśli będzie mogła zarejestrować się jako podatnik czynny, sprzedaż i zakup będzie udokumentowany fakturami VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), podatnikiem VAT są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, osoby fizyczne prowadzące działalność rolniczą są podatnikami VAT.

Przez działalność rolniczą zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodkowego zwierząt, ptactwa, owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin: in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic ().

Gospodarstwem rolnym w myśl art. 2 pkt 16 ww. ustawy jest gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

W myśl art. 15 ust. 5 ustawy o VAT, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach. Stosownie do art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi Urzędu Skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. l i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega co do zasady każda odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Jednakże ustawodawca daje podatnikom szereg możliwości zastosowania zwolnień podatkowych. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych art. 2 pkt 19 ustawy.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21 ustawy, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy. Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe przepisy należy rozumieć w ten sposób, że rolnik co do zasady podlega zwolnieniu z VAT, jako rolnik ryczałtowy, chyba że zrezygnuje z tego zwolnienia i zarejestruje się dla celów VAT stając się podatnikiem VAT opodatkowanym na zasadach ogólnych. Rolnicy mają więc wybór, czy chcą korzystać ze zwolnienia z VAT, czy też chcą być opodatkowani VAT na zasadach ogólnych Co do zasady, podatnikiem VAT jest osoba prowadząca wyłącznie gospodarstwo rolne, która złożyła wniosek o rejestrację dla celów VAT. Wydaje się, że ustawodawca założył, że jedno gospodarstwo rolne może być prowadzone przez większą ilość osób, stanowiąc gospodarstwo rodzinne. W przypadku takich gospodarstw status podatnika VAT przypada nie całemu gospodarstwu lub wszystkim osobom je prowadzącym, a tylko tej osobie, która złożyła wniosek o rejestrację do celów VAT (ta osoba wystawia faktury VAT i na nią są wystawiane faktury VAT).

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie oznacza to jednak, że w ramach jednej rodziny (np. małżeństwa) nie może występować kilku niezależnych od siebie podatników VAT. Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy nie wykluczają sytuacji, w której w jednym gospodarstwie może być więcej niż jeden podatnik. Oznacza to więc, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają norm zakazujących tego, żeby jeden małżonek był podatnikiem VAT czynnym, rozliczającym się na zasadach ogólnych i jednocześnie drugi małżonek pozostawał rolnikiem ryczałtowym, zwolnionym od VAT lub zarejestrował się jako podatnik VAT czynny.

Skoro przepisy ustawy o VAT nie zabraniają, żeby w ramach jednego gospodarstwa rodzinnego funkcjonowało kilku podatników, tym bardziej w sytuacji Wnioskodawczyni, gdzie nie można mówić o wspólnym gospodarstwie rolnym. Jeżeli taka sytuacja jest dopuszczalna w odniesieniu do jednego gospodarstwa rodzinnego, to tym bardziej jest dopuszczalna w odniesieniu do takiej sytuacji, gdzie jeden małżonek prowadzi własną wyodrębnioną działalność gospodarczą, w zakresie własnej produkcji rolnej i drugi małżonek również, jak będzie to miało miejsce w przypadku Wnioskodawczyni i jej męża. Nie można zatem mówić o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa w sytuacji Wnioskodawczyni.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dają osobie prowadzącej własne gospodarstwo rolne wybór, czy będzie rolnikiem ryczałtowym zwolnionym z VAT, czy też zrezygnuje z tego zwolnienia i będzie czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu takiej działalności rolniczej. Jeżeli zatem Wnioskodawczyni zgłosi działy specjalne produkcji rolnej, to będzie mogła zdecydować, czy jako odrębny podatnik będzie:

  1. korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 i wówczas to nabywca drobiu będzie wystawiał faktury VAT-RR a ona będzie zbierać dokumentację zakupów lub
  2. zarejestruje się jako czynny podatnik podatku VAT i będzie wystawiać faktury VAT sprzedaży i będzie składać deklaracje VAT-7 uwzględniając w nich również zakupy, w tym fakturę za usługę odchowu otrzymaną od małżonka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych (art. 2 pkt 19 ustawy).

Przepis art. 2 pkt 15 ustawy stanowi, że przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

W świetle powyższej definicji, wykonywanie czynności polegających na świadczeniu usług rolniczych przesądza o wykonywaniu działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 pkt 16 ustawy, gospodarstwem rolnym jest gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Biorąc pod uwagę definicję działalności rolniczej, zawartą w art. 2 pkt 15 ustawy, należy stwierdzić, że rolnicy, prowadzący taką działalność, z wyjątkiem tych, którzy dobrowolnie dokonali rejestracji w zakresie VAT jako podatnicy VAT czynni oraz takich, którzy na podstawie odrębnych przepisów są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, z mocy ustawy są rolnikami ryczałtowymi w zakresie działalności rolniczej, tj. zarówno sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działalności, jak również świadczenia usług rolniczych, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi dla podatników posiadających status rolnika ryczałtowego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Przez produkty rolne zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Według art. 2 pkt 21 ustawy, przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma zatem charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w wyraźnie wskazanym w przepisie zakresie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zamierza zarejestrować się w KRUS jako rolnik i podjąć się na terytorium Polski prowadzenia gospodarstwa rolnego i prowadzić w ramach tego gospodarstwa działalność rolniczą zaliczającą się do działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla drobiu). Jednocześnie małżonek Wnioskodawczyni prowadzi od 2009 r. na terytorium Polski gospodarstwo rolne, w ramach którego prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (hodowla drobiu). Między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa, a małżeństwem są od 2017 r. Wnioskodawczyni zamierza działać jako odrębne od małżonka gospodarstwo rolne (odrębny nr NIP, odrębny rachunek bankowy, oddzielnie będzie rozliczać i sprzedawać produkty). Działalność Wnioskodawczyni sklasyfikowana będzie pod symbolem PKWiU 01.47.12.0. Wnioskodawczyni złoży również odrębną deklarację dotyczącą wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej (normy szacunkowe). Wnioskodawczyni będzie dokonywać zakupu i sprzedaży indyków i będzie właścicielem drobiu w czasie odchowu. Odchów będzie zlecony małżonkowi, który za wykonaną usługę wystawi fakturę VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy będzie odrębnym podatnikiem według przepisów ustawy i zdecydować, czy będzie korzystać ze zwolnienia jako rolnik ryczałtowy lub, czy będzie mogła zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z treści art. 96 ust. 2 ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 tej ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym, na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Każdy z nich, wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Zatem, transakcje dokonywane pomiędzy nimi, jako osobami, prowadzącymi odrębnie działalność gospodarczą stanowią dostawę towarów lub świadczenie usług, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dają osobie prowadzącej własne gospodarstwo rolne (działalność rolniczą) wybór, czy będzie rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku, czy też zrezygnuje z takiego zwolnienia i będzie czynnym podatnikiem VAT z tytułu takiej działalności rolniczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność rolniczą w postaci działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla drobiu), która stanowi działalność rolniczą zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy. Odrębną działalność gospodarczą działalność rolniczą (działy specjalne) prowadzi małżonek Wnioskodawczyni, z którym ma ona rozdzielność majątkową. Wnioskodawczyni zamierza działać jako odrębne od małżonka gospodarstwo rolne (odrębny nr NIP, odrębny rachunek bankowy, oddzielne rozliczenia i oddzielna sprzedaż produktów). Z powyższego wynika, że małżonkowie będą prowadzić dwa odrębne gospodarstwa rolne.

Biorąc zatem pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa w kontekście analizowanej sprawy stwierdzić należy, że skoro Zainteresowana zamierza prowadzić odrębne od małżonka gospodarstwo rolne (odrębny nr NIP, odrębny rachunek bankowy, oddzielne rozliczenia i oddzielna sprzedaż produktów), to będzie z tytułu prowadzenia swojego gospodarstwa rolnego odrębnym podatnikiem VAT. Zainteresowana będzie mogła dokonać wyboru, czy korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, czy złożyć zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 2 i ust. 3 ustawy, i zarejestrować się jako podatnik VAT czynny.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, skoro Wnioskodawczyni będzie prowadzić odrębne gospodarstwo rolne, to będzie odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie mogła zdecydować, czy będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego dla rolników ryczałtowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, czy też zarejestruje się jako podatnik VAT czynny.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania pierwszego z wniosku należało ocenić jako prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również kwestii prawidłowości dokumentowania dokonywanej przez Nią sprzedaży w zależności od uzyskanego statusu, tj. rolnika ryczałtowego, bądź podatnika VAT czynnego.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez pojęcie sprzedaży zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

&− jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów co do zasady podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, chyba że wystąpią przesłanki wskazane w art. 106b ust. 3 ustawy, tj. osoba ta (nabywca) wystąpi w przewidywanym w przepisie terminie z żądaniem wystawienia faktury a sprzedaż nie będzie dotyczyła czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

W myśl art. 117 ustawy, rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku:

  1. wystawiania faktur;
  2. prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć towarów i usług;
  3. składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 99 ust. 1;
  4. dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96.

Szczególne zasady dotyczące wystawiania faktur VAT RR zostały uregulowane w przepisie art. 116 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Oryginał faktury jest przekazywany dostawcy.

Zgodnie z powołanym przepisem faktura VAT RR nie jest wystawiana przez sprzedawcę, ale przez nabywcę. Podatnik podatku od towarów i usług nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego, wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą zakup tych produktów. Oryginał faktury przekazywany jest sprzedawcy, czyli rolnikowi ryczałtowemu.

Faktura VAT RR stosownie do art. 116 ust. 3 ustawy powinna również zawierać oświadczenie dostawcy produktów rolnych w brzmieniu: Oświadczam, że jestem rolnikiem ryczałtowym zwolnionym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług..

Wobec powyższego faktura stanowi dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży towarów lub usług, a w szczególności Faktura VAT RR potwierdza sprzedaż produktów rolnych dokonaną przez rolnika ryczałtowego na rzecz podatnika podatku od towarów i usług (dokumentuje nabycie produktów rolnych od rolnika ryczałtowego).

Mając na uwadze powyższe przepisy należy podkreślić, że przepisy dotyczące rolników ryczałtowych, określone w Dziale XII Rozdział II ustawy o podatku od towarów i usług, przewidują szczególne procedury dotyczące dokumentowania transakcji nabycia produktów rolnych od rolnika ryczałtowego oraz rozliczania podatku od towarów i usług w związku z taką transakcją. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 117 pkt 1 ustawy, rolnik ryczałtowy w zakresie prowadzonej działalności rolniczej dostarczający produkty rolne jest zwolniony z obowiązku wystawiania faktur VAT. To podmiot (zarejestrowany jako podatnik VAT czynny) nabywający produkty rolne od rolnika ryczałtowego wystawia w dwóch egzemplarzach fakturę dokumentującą nabycie tych produktów. Zatem, czytelny podpis osoby uprawnionej do otrzymania faktury lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby (rolnika ryczałtowego) stanowi akceptację treści faktury wystawianej przez nabywcę produktów rolnych.

W analizowanej sytuacji jak rozstrzygnięto powyżej Wnioskodawczyni będzie mogła zdecydować, czy w ramach prowadzonej działalności rolniczej będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego dla rolników ryczałtowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, czy też zarejestruje się jako podatnik VAT czynny.

Zatem, w przypadku, gdy Wnioskodawczyni będzie posiadać status rolnika ryczałtowego, zwolniona będzie zgodnie z art. 117 ustawy z obowiązku wystawiania faktur. To podmiot (zarejestrowany jako podatnik VAT czynny) nabywający produkty rolne od Wnioskodawczyni zobowiązany będzie wystawiać w dwóch egzemplarzach fakturę VAT RR, zawierającą odpowiednie elementy wskazane w przepisach art. 116 ust. 2 i ust. 3 ustawy, dokumentującą nabycie tych produktów od rolnika ryczałtowego. Z kolei, w przypadku nabycia towarów i usług przez Zainteresowaną od podatnika VAT czynnego, Wnioskodawczyni działająca w charakterze rolnika ryczałtowego będzie mogła otrzymać fakturę na żądanie, o czym mowa w art. 106b ust. 3 ustawy.

Należy jednakże zauważyć, że w przypadku dokumentowania sprzedaży produktów rolnych lub usług rolniczych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT czynnymi, Wnioskodawczyni jako rolnik ryczałtowy (zwolniona z obowiązku wystawiania również na żądanie nabywców faktur dokumentujących dokonywaną przez nią sprzedaż produktów rolnych i usług rolniczych) będzie mogła taką fakturę mimo braku ustawowego obowiązku wystawiać.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawczyni zrezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa
w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, złoży zgłoszenie rejestracyjne (w myśl art. 96 ust. 2 i ust. 3 ustawy) i zarejestruje się jako podatnik VAT czynny, dokonując sprzedaży ze swojego gospodarstwa rolnego na rzecz innego podatnika, zobowiązana będzie stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wystawić fakturę dokumentującą taką sprzedaż. Z kolei, dokonując w związku z prowadzeniem swojej działalności rolniczej nabycia towarów i/lub usług, jeżeli sprzedającym będzie rolnik ryczałtowy, Wnioskodawczyni działająca w charakterze podatnika VAT czynnego zobowiązana będzie do wystawiania faktur VAT RR, jeżeli natomiast sprzedającym będzie podatnik VAT, to on będzie zobowiązany wystawić Wnioskodawczyni fakturę.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie prawidłowym będzie w sytuacji występowania Wnioskodawczyni w charakterze rolnika ryczałtowego dokumentowanie sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawczynię fakturami VAT-RR (otrzymywanymi a nie wystawianymi) a zakupu fakturami otrzymywanymi od podatników. Z kolei, w sytuacji złożenia przez Wnioskodawczynię zgłoszenia rejestracyjnego (o którym mowa w art. 96 ust. 2 i ust. 3 ustawy) i występowania w dokonywanych transakcjach w charakterze podatnika VAT czynnego, prawidłowym będzie dokumentowanie przez Wnioskodawczynię sprzedaży i zakupu na rzecz innych podatników VAT fakturami, natomiast na rzecz rolników ryczałtowych fakturami VAT RR.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania drugiego z wniosku należało ocenić jako prawidłowe.

Informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W szczególności istotna dla przyjętego rozstrzygnięcia była informacja, że między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa i Wnioskodawczyni będzie prowadzić odrębne od małżonka gospodarstwo rolne. Przyjęto zatem, że małżonkowie będą prowadzić dwa odrębne gospodarstwa rolne. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej