Temat interpretacji

stawka podatku dla wykonania usługi systemu monitoringu, dla usługi konserwacji systemu monitoringu w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych, mieszkaniach oraz domach jednorodzinnych, a także dla usługi montażu kamery poza budynkiem mieszkalnym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 28 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 2 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania usługi systemu monitoringu, dla usługi konserwacji systemu monitoringu w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych, mieszkaniach oraz domach jednorodzinnych, a także dla usługi montażu kamery poza budynkiem mieszkalnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla wykonania usługi systemu monitoringu, dla usługi konserwacji systemu monitoringu w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych, mieszkaniach oraz domach jednorodzinnych, a także dla usługi montażu kamery poza budynkiem mieszkalnym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 sierpnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.394.2019.2.ASY.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z dziedziną zabezpieczeń antywłamaniowych i ppoż., która obejmuje montaż i konserwację systemów alarmowych, przeciwpożarowych oraz instalacji monitoringu wizyjnego (CCTV). Powyższe prace wykonuje zarówno w budynkach wielorodzinnych budowanych w ramach społecznego programu mieszkaniowego jak również w budynkach wielorodzinnych już istniejących (zasiedlonych), obsługiwanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, administracje budynków mieszkalnych, oraz dla osób fizycznych, będących właścicielami mieszkań istniejących, nowo zakupionych od dewelopera lub na rynku wtórnym, domkach jednorodzinnych nowo wybudowanych lub już istniejących. Generalnie ww. systemy monitoringu, tj.: kamery rejestratory są instalowane wewnątrz budynku wielorodzinnego, mieszkań. Natomiast dla osób, które posiadają domki jednorodzinne kamery są montowane na stałe na zewnątrz elewacji budynku, tak aby dawały obraz co dzieje się wokół budynku i na życzenie klienta wewnątrz budynku, zaś pozostała część aparatury związanej z monitoringiem - rejestrator, dyski montowane są w pomieszczeniach wskazanych przez inwestora. Czasami inwestorzy lub instytucje obsługujące budynki wielorodzinne zamawiają dodatkowo montaż kamer na słupach oświetleniowych posadowionych na tej samej posesji co budynek.

Przed wykonaniem usługi Wnioskodawca sporządza szczegółową umowę na montaż monitoringu. W umowie tej między innymi opisuje ilość materiału potrzebnego do wykonania usługi, w tym podanie ilości kamer które mają być zainstalowane, miejsce ich zainstalowania. W przypadku mieszkań i domków jednorodzinnych prosi o przedłożenie dokumentu określającego powierzchnię z uwagi czy dany budynek spełnia warunki społecznego programu mieszkaniowego. Wnioskodawca zawiera też umowy na konserwację monitoringu, ale jest to uzależnione od potrzeb zainteresowanej osoby. Umowa na konserwację obejmuje przegląd sprzętu, poprawnego działania, a w razie stwierdzenia usterki w działającym systemie monitoringu Wnioskodawca dokonuje wymiany elementu, bądź całego urządzenia.

Dotychczas Wnioskodawca wystawiał faktury VAT, które zawierały podatek w wysokość 23%. Budziło to sprzeciw i zakwestionowanie zainteresowanej instytucji lub osoby, dla której wystawiono fakturę.

Wykonując powyższą działalność Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym z 2 września 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. System monitoringu będzie wykonywany w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonym w art. 41 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.). Przede wszystkim będą to mieszkania w budownictwie wielorodzinnym, które nie przekraczają powierzchni użytkowej 150 m² oraz w domkach jednorodzinnych nie przekraczających 300 m² powierzchni użytkowej. Wnioskodawca nadmienia, że w przyszłości zamierza podpisać umowę na wykonanie monitoringu w nowo wybudowanym domku jednorodzinnym oddanym do użytku (odebranym przez inspektora nadzoru budowlanego) o powierzchni użytkowej 122 m².
2. Czynności opisane we wniosku będą wykonywane w nowo wybudowanych obiektach mieszkalnych tj.:
   • w domkach jednorodzinnych w trakcie budowy, wybudowanych lecz nie odebranych przez inspektora nadzoru budowlanego, oraz w takich budynkach, które zostały odebrane przez inspektora nadzoru budowlanego,
   • w mieszkaniach znajdujących się w budynkach wielorodzinnych, oraz w istniejących już obiektach budowlanych (zasiedlonych) w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
3. Usługa jest dokumentowana sporządzeniem wyceny materiału i robocizny zużytej do wykonania usługi. Następnie jeśli klient wyraża zgodę na wycenioną usługę, jest zawierana umowa cywilno-prawna na wykonanie usługi założenia monitoringu. Po zakończeniu wykonania usługi i odbiorze systemu monitoringu wystawiona zostaje faktura za wykonaną usługę. Wynagrodzenie Wnioskodawcy skalkulowane jest w zależności od wykonanych czynności montażowych i aktualnych cen rynkowych sprzętu.
4. Usługi konserwacji systemu monitoringu mają za zadanie utrzymania bieżącej sprawności technicznej monitoringu montowanego budynku.
5. Usługi konserwacji systemu monitoringu będą dotyczyć budownictwa objętego społecznym programem mieszkalnym.
6. Wartość materiałów wykorzystanych do wykonania usługi konserwacji systemu monitoringu bez podatku nie przekracza 50% i mieści się w przedziale 20-30%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy za wykonanie systemu monitoringu (montaż i materiał wykorzystany do wykonania systemu monitoringu) w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych, mieszkaniach oraz domkach jednorodzinnych (nowo zakupionych, istniejących już) oraz za konserwację Wnioskodawca może wystawiać faktury VAT z preferencyjną stawką podatku VAT, tj. 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1. Monitoring budynków mieszkalnych budowanych w ramach społecznego programu mieszkaniowego (bez względu od kogo dokonano zakupu lub też kiedy wybudowano) jest aktualnie nieodzownym elementem składowych każdej inwestycji budownictwa mieszkaniowego budowanego w ramach społecznego programu mieszkaniowego - stąd wykonanie usługi monitoringu winno być objęte preferencyjną 8% stawką podatku VAT (materiał wraz z robocizną). Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT winno dotyczyć również konserwacji urządzeń monitoringu.

Ad 2. Kamery zewnętrzne umieszczone poza budynkiem mieszkalnym nie są nierozerwalnym elementem budynku mieszkalnego, a jedynie stanowią element infrastruktury zewnętrznej, dlatego tego typu montaż powinien być obłożony stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), dalej jako ustawa lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się w myśl ust. 12 wskazanego artykułu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z cyt. rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Ponadto z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku powszechnym. Jak bowiem wskazał NSA w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (). Natomiast budować to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie modernizacja według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast przebudowa zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Pojęcie modernizacja według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Podkreślić należy, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Przy czym, warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. do dostawy, budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z dziedziną zabezpieczeń antywłamaniowych i przeciwpożarowych, która obejmuje montaż oraz konserwację systemów alarmowych, przeciwpożarowych oraz instalacji monitoringu wizyjnego (CCTV). Monitoring jest instalowany wewnątrz budynku wielorodzinnego, na zewnątrz elewacji budynku jednorodzinnego, oraz na słupach oświetleniowych posadowionych na tej samej posesji co budynek. Czynności opisane we wniosku będą wykonywane w nowo wybudowanych obiektach mieszkalnych, tj.: w domkach jednorodzinnych w trakcie budowy, w mieszkaniach znajdujących się w budynkach wielorodzinnych, oraz w istniejących już obiektach budowlanych w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługa dokumentowana jest sporządzeniem wyceny materiału i robocizny zużytej do wykonania usługi, zawierana jest umowa cywilno-prawna na wykonanie usługi założenia monitoringu, wystawiona zostaje faktura za wykonaną usługę.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego, jak również powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że stawka podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, znajdzie zastosowanie wyłącznie dla usługi montażu instalacji monitoringu w zakresie w jakim jest ona wykonywana w bryle budynku mieszkalnego, przy założeniu, że jest to obiekt zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że świadczona przez niego usługa wykonania systemu monitoringu w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmuje:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

-jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2008 r. nastąpiła zmiana przepisów prawa w zakresie opodatkowania robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zmieniono stan prawny wynikający z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w ramach którego budownictwo mieszkaniowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką w wysokości 7% VAT. Aktualnie do robót budowlanych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę obniżoną podatku VAT w wysokości 8%, natomiast roboty dotyczące infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu opodatkowane są podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Ponadto w przedmiotowej sprawie istotnym jest, że utrata mocy przepisu przejściowego, tj. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dniem 31 grudnia 2007 r. spowodowała, iż do robót związanych z obiektami infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu zastosowanie ma podstawowa, 23% stawka podatku.

Należy zaznaczyć, iż ze stawki preferencyjnej korzysta wyłącznie budowa, a także inne, wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, czynności dotyczące obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz z wbudowanymi w ich bryle instalacjami i urządzeniami technicznymi. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc elementów infrastruktury budowlanej, wykonywanych na zewnątrz poza bryłą budynku.

Wobec powyższego, mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że obniżona 8% stawka podatku nie będzie miała zastosowania do usług Wnioskodawcy polegających na wykonaniu monitoringu na zewnątrz budynku, poza jego bryłą; do tych usług zastosowanie będzie miała podstawowa stawka VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku dla usługi wykonania systemu monitoringu polegającej na montażu kamery poza budynkiem mieszkalnym jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do problemu stawki podatku dla usługi konserwacji urządzeń monitoringu, zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych zaliczonych do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, należy mieć na uwadze niżej wskazane przepisy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2350) zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy (), obniża się do wysokości 8% dla robót konserwacyjnych dotyczących:

1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia wyjaśniono, że przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przepis § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia wskazuje, że przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przez konserwację według internetowego wydania Słownika języka polskiego PWN rozumie się utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem, zniszczeniem i zepsuciem.

W tym miejscu wskazać należy, iż ww. definicję robót konserwacyjnych ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje konserwację systemów alarmowych, przeciwpożarowych. Usługi konserwacji systemu monitoringu utrzymują sprawność techniczną monitoringu montowanego do budynku. Wartość materiałów wykorzystanych do wykonania usługi konserwacji systemu monitoringu bez podatku nie przekracza 50%. Usługi konserwacji systemu monitoringu będą dotyczyć budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku dla usługi konserwacji systemu monitoringu w okolicznościach wskazanych we wniosku.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Niespełnienie chociażby jednej z powyższych przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku, w oparciu o ww. przepis rozporządzenia.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wskazane we wniosku świadczone przez Wnioskodawcę usługi konserwacji systemu monitoringu wykonywane w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 8% na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej