Temat interpretacji

Zarządzanie flotą odliczenie podatku od wydatków związanych z samochodami osobowymi.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 25 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o. o. (dalej jako Wnioskodawca bądź Operator) zamierza realizować porozumienie, na podstawie którego będzie wykonywała usługę zarządzania flotą pojazdów, w zakresie której będzie zobowiązana do używania samochodów (dalej jako: Samochody) przekazanych przez podmiot trzeci (dalej jako Zleceniodawca), w zamian za wynagrodzenie. W wynagrodzenie będą wkalkulowane koszty eksploatacji Samochodów.

W okresie, w którym Operator zgodnie z porozumieniem będzie używał Samochodów, Zleceniodawca nie będzie z nich korzystał. W zamierzeniu stron Zleceniodawca powinien zawrzeć we własnym zakresie i swoim kosztem z finansującym (finansującymi) umowę leasingu (umowy leasingu), zgodnie z którą finansujący, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabędzie od określonego zbywcy samochody osobowe (dalej jako Samochody), a następnie odda je Zleceniodawcy do używania, w zamian za co Zleceniodawca będzie zobowiązany do zapłaty na jego rzecz w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego. Zleceniodawca pokryje koszty dostarczenia Samochodów i pokrycia ich kosztów ubezpieczenia.

Operator prowadzi działalność gospodarczą obejmującą usługi przewozu osób. Samochody będą wykorzystywane w działalności gospodarczej Operatora. Operator jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Opis planowanej działalności Operatora.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Operator planuje we własnym imieniu zawierać umowy (odpowiadające w swojej treści umowom zlecenia bądź świadczenia usług) z podmiotami trzecimi (dalej jako Kierowcy), które przy wykorzystaniu Samochodów będą świadczyć usługi przewozu na rzecz pasażerów. Operator zorganizuje pełny proces napraw i obsługi serwisowej oraz pokryje koszty: przeglądów technicznych, wymiany i przechowywania ogumienia, koszty paliwa, uzyskania licencji i pozwoleń, kontaktu z kontrahentami Zleceniodawcy świadczącymi usługi odnoszące się do używania pojazdów, rekrutacji, przeszkolenia oraz aktywizacji kierowców oraz prowadzenia wszelkich rozliczeń związanych z przewozem osób. Operator, w ramach swojego przedsiębiorstwa, dysponuje pracownikami, w tym osobami legitymującymi się certyfikatem kompetencji zawodowych, który uprawnia do prowadzenia działalności w zakresie krajowego przewozu osób, jak również odpowiednim zapleczem logistycznym, przeznaczonym do realizacji usług przewozu osób na powyższych zasadach.

Operator, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie wykonywał wszystkie czynności związane z udostępnieniem Samochodów Kierowcom w celu realizacji przewozów. Operator nie będzie wykorzystywał Samochodów w celach innych niż wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Operator będzie ponosił wydatki (koszty) związane z bieżącą eksploatacją (używaniem) Samochodów, w tym przede wszystkim koszty paliwa do Samochodów, koszty opłat parkingowych, koszty dozoru oraz koszty myjni i serwisu Samochodów. Zleceniodawca takich wydatków ponosić nie będzie. Przychód Operatora będzie stanowiło wynagrodzenie za zrealizowane przez Kierowców usługi przewozu. Kierowcy będą otrzymywali wynagrodzenie od Operatora zgodnie z zawartymi z nim umowami zlecenia bądź świadczenia usług.

Pismem z dnia 13 czerwca 2019 r. tut. organ wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych stwierdzonych w złożonym wniosku m.in. poprzez uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego, zaś w dniu 9 lipca 2019 r. wpłynęła odpowiedź na powyższe wezwanie.

Na pytanie organu: O jakich kosztach eksploatacji wkalkulowanych w wynagrodzenie należne Zleceniodawcy jest mowa we wniosku? Wnioskodawca wskazał: Faktycznie chodzi o koszty eksploatacji wynikające z umów leasingu oraz ubezpieczenie. Nie chodzi o koszty eksploatacji w rozumieniu napraw, kosztów przeglądów etc. Koszty te ponosi Zleceniodawca - podmiot trzeci, który podpisał umowę z Operatorem, której podstawą jest dostawa samochodów.

Na pytanie: Czy wymienione we wniosku wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodu osobowego w zakresie organizacji procesu napraw, obsługi serwisowej, przeglądów technicznych, ogumienia, paliwa, licencji i pozwoleń itd., będą udokumentowane fakturami i kto będzie widnieć na nich jako sprzedawca (tj. czy będzie to Zleceniodawca czy inny podmiot) i nabywca? udzielono odpowiedzi: Koszty eksploatacji będą pokrywane przez Operatora. Operator będzie monitorował przebiegi pojazdów i na tej podstawie będzie przeprowadzał przeglądy (co 15.000 km). Te działania mieszczą się w zakresie podstawowej działalności Operatora. Te koszty będą udokumentowane fakturami. Na fakturach będzie widniał Operator jako kupujący, a jako sprzedawca - warsztat samochodowy specjalizujący się w danej dziedzinie na danym terenie. Nie będzie to Zleceniodawca.

Na pytanie: W jaki sposób Wnioskodawca będzie dokonywał rozliczenia wskazanych we wniosku kosztów eksploatacji samochodu? W szczególności, czy wydatki te pokrywane będą przez poszczególnych Kierowców, a następnie zwracane im przez Wnioskodawcę (np. w ramach wynagrodzenia za zrealizowane usługi)? W jaki sposób powyższe wydatki zostaną udokumentowane? udzielono odpowiedzi: Operator nie dokonuje rozliczenia kosztów eksploatacji samochodu w rozumieniu sugerowanym w zapytaniu. Operator bierze ryzyko wszystkich kosztów eksploatacyjnych w poczet prowadzonej działalności. Wyliczeń dokonuje na podstawie danych statystycznych i założeń przeliczając je na 1 km. Operator dokonuje tego samodzielnie i bezpośrednio z warsztatami. Kierowcy - zatrudnieni w oparciu o umowę zlecenie - nie biorą udziału w żadnych rozliczeniach kosztów eksploatacji samochodów.

Na pytanie: Czy samochód będzie wyłącznie udostępniany Kierowcom w celu realizacji przewozów, czy będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany również w inny sposób, a jeśli tak do jakich czynności oraz czy czynności te są niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, opodatkowane, zwolnione od podatku? wyjaśniono: Samochody będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do wskazanej działalności Operatora.

Na pytanie: Na jakiej podstawie samochód będzie udostępniony Kierowcy (podmiotowi trzeciemu) do świadczenia usług przewozu? udzielono odpowiedzi: Między Operatorem a Kierowcą zawarta zostaje umowa zlecenie, z której wynika, iż przejazdy są realizowane w oparciu o samochód dostarczony przez Operatora.

Na pytanie: Czy Kierowcy będą osobami fizycznymi/podmiotami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą? wyjaśniono: W większości będą to osoby fizyczne, natomiast Operator nie wyklucza, iż mogą to być osoby prowadzące działalność gospodarczą. Z tym, że w znacznej większości nie będą to osoby prowadzące działalność w zakresie transportu czy przewozu, czyli będą to osoby, które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie innych usług, a zlecenia jako kierowca realizują dodatkowo.

Na pytanie: Czy pasażerowie będą uiszczać wynagrodzenie Kierowcom czy bezpośrednio na rzecz Wnioskodawcy w jaki sposób (np. za pośrednictwem aplikacji mobilnej)? udzielono odpowiedzi: Zapłata będzie kierowana do Operatora, za pomocą aplikacji.

Na pytanie: W jaki sposób Kierowcy będą dokumentować wykonywane przez nich czynności? Wnioskodawca wskazał: Praca kierowcy będzie monitorowana przez system informatyczny Operatora oraz przez aplikację Operatora przewozu.

Na pytanie: Czy Kierowca będzie wykonywać usługi w imieniu własnym i na czyją rzecz (pasażera, Wnioskodawcy)? wyjaśniono: Kierowca, jako pracownik Operatora, wykonuje usługi w jego imieniu na rzecz pasażerów.

Na pytanie: Czy będzie prowadzona szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu, jakie wpisy będzie zawierać i kto będzie ich dokonywać? Wnioskodawca podał: Tak. Będzie to prowadzone automatycznie przez system informatyczny na podstawie dokonanych przewozów na rzecz klientów. System informatyczny będzie przetwarzał (importował) dane od operatorów przewozu (aplikacji) oraz osobno zamontowanego systemu GPS.

Na pytanie: Czy będzie nadzór nad używaniem pojazdu (np. GPS)? wyjaśniono: Tak. Samochody będą udostępniane kierowcom w konkretnych godzinach, za pomocą systemu informatycznego. Operator będzie prowadził rejestr rezerwacji poszczególnego kierowcy na dane godziny. Samochody będą posiadały GPS.

Na pytanie: W jaki sposób Wnioskodawca będzie kontrolować, czy samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych? Wnioskodawca odpowiedział: Umowa z kierowcą tego zabrania i sankcjonuje karę oraz rozliczenie dodatkowych km potrąceniem z wynagrodzenie kierowcy. Wnioskodawca po każdym zakończonym okresie pracy każdego kierowcy, sprawdza za pomocą systemu informatycznego (automatycznie) ilość km dokonanych przez samochód i porównuje to z ilością km dokonanych w ramach płatnych przejazdów na rzecz klientów i dojazdów do nich. Stosowne różnice świadczą o wykorzystaniu samochodu niezgodnie z umową.

Na pytanie: Czy Zleceniodawca, Wnioskodawca oraz Finansujący umowy leasingu będą stanowić podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych? Jeżeli tak, proszę wskazać jaki będzie charakter tych powiązań. Wnioskodawca nadmienił: Jest możliwe powiązanie pomiędzy Zleceniodawcą a Wnioskodawcą w taki sposób, że udziałowiec Wnioskodawcy może być równocześnie udziałowcem Zleceniodawcy w dowolnym procencie i wywierać dominujący wpływ lub Wnioskodawca sam będzie udziałowcem Zleceniodawcy w dowolnym procencie i może w ten sposób wywierać dominujący wpływ. Nie przewiduje się powiązań z Finansującym.

Na pytanie: Czy Kierowcy i Wnioskodawca będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT? Jeżeli tak, proszę wskazać jaki będzie charakter tych powiązań. Wnioskodawca odpowiedział: Należy wykluczyć taką możliwość.

Na pytanie: Czy Zleceniodawca dokumentuje fakturą sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na oddaniu do używania przedmiotowego samochodu, a jeśli tak wg jakiej stawki podatku opodatkowuje te usługi? Wnioskodawca wskazał: Tak, wystawiana jest faktura sprzedaży ze stawką 23% VAT.

Na pytanie: Jeśli Wnioskodawca zamierza odliczyć 100% kwoty podatku naliczonego, czy określi zasady użytkowania ww. samochodów wykluczające ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a jeżeli tak jakie, w jakiej formie (np. regulaminu, wewnętrznego zarządzenia) oraz jakie działania zostaną podjęte w celu zabezpieczenia wykonania tych zasad? udzielono odpowiedzi: Tak, Wnioskodawca zamierza odliczać 100% VAT. Zabezpieczenia, jakie planuje wprowadzić:

• zapisy w umowie z Kierowcami - kary za używanie samochodu w inny sposób niż przewiduje umowa;
• zapisy w umowie z Kierowcami - kary za niewypracowanie odpowiedniej kwoty przychodów w danym czasie. Wartości limitów są tak skalkulowane, że kierowca aby je zrealizować musi przyjmować zlecenia cały czas;
• system informatyczny - monitoring GPS;
• system informatyczny - każdorazowa weryfikacja km po zakończonej pracy;
• system informatyczny - prowadzenie kalendarza rezerwacji samochodu dla każdego Kierowcy; Wnioskodawca wie, kiedy dany Kierowca deklaruje, iż będzie realizował przejazdy;
• system informatyczny - dostęp do samochodu (otwarcie samochodu) jest możliwy tylko za pomocą systemu informatycznego Wnioskodawcy, po uprzednim dokonaniu rezerwacji przez Kierowcę; inne otwarcia są realizowane tylko przez pracowników biura Wnioskodawcy.

Na pytanie: Gdzie przedmiotowy samochód będzie garażowany? udzielono odpowiedzi: Wnioskodawca planuje umieścić samochody na parkingu prowadzonym przez zewnętrzną firmę. Parking będzie dostępny dla kierowców 24h. Po otwarciu samochodu będzie możliwy wyjazd z parkingu.

Na pytanie: Czy Wnioskodawca złoży naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesie pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami? wyjaśniono: Tak, Wnioskodawca tego dokona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, ostatecznie zredagowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia kwoty podatku od towarów i usług od wszystkich wydatków związanych z Samochodami, w tym także kwoty wynagrodzenia uiszczanej na rzecz Zleceniodawcy w zamian umożliwienie mu korzystania z Samochodów, a jeśli tak to pod jakimi warunkami i w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy (wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu), uzyska on od Zleceniodawcy możliwość wykorzystywania Samochodów do prowadzenia swojej działalności gospodarczej w oparciu o umowę o podobnym charakterze do umowy najmu.

Irrelewantnym bowiem dla kwalifikacji nawiązanego stosunku prawnego pomiędzy Korzystającym a Wnioskodawcą jest jego nazwa, znaczenie natomiast będzie miało określenie jego istotnych elementów. W uzupełnieniu wniosku wyjaśniono, że Korzystający w rozumieniu cyt. wyżej zdania to Zleceniodawca firma, która dostarcza Operatorowi (lub Wnioskodawcy) samochody. Najpewniej chodzi o sformułowanie, iż Zleceniodawca - podmiot trzeci dostarczający samochody - jest w rozumieniu umowy leasingu Korzystającym.

Bezsprzecznie działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie opierała się na korzystaniu z Samochodów Zleceniodawcy w zamian za wynagrodzenie. Samochody natomiast nie stanowią składników majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca powinien być zatem traktowany jako posiadacz zależny. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny prawnej zdarzenia przyszłego powinny mieć zastosowania przepisy podatkowe regulujące zasady zaliczania kosztów uzyskania przychodu jak i odliczenia podatku VAT właściwe dla stosunku leasingu, najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Według Wnioskodawcy, w przypadku zaistnienia opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, będzie on miał możliwość odliczenia 50% kwoty podatku od towarów i usług od wszystkich wydatków związanych z Samochodem, w tym także kwoty wynagrodzenia uiszczanej na rzecz Korzystającego w zamian umożliwienie mu korzystania z Samochodów. Stanowisko to wynika wprost z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, dalej jako VAT).

Natomiast gdy Wnioskodawca spełni wymogi, o których mowa w art. 86a ust. VAT, tj. będzie wykorzystywał Samochód wyłącznie do działalności gospodarczej, co zostanie udokumentowane poprzez:

1. zgłoszenie Samochodu we właściwym urzędzie skarbowym, jako pojazdu firmowego poprzez złożenie formularza VAT-26;
2. wykorzystanie Samochodu w sposób wykluczający użytek Samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, zwłaszcza poprzez określenie odpowiednich zasad jego używania, które taki użytek by wykluczały (sporządzenie odpowiedniego regulaminu wewnętrznego);
3. prowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu;

będzie mógł odliczyć 100% kwoty podatku od towarów i usług od wszystkich wydatków związanych z Samochodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści ust. 2 pkt 1 cyt. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie mieszane należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób mieszany.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów mieszanych.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

I tak, na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
      
      
      
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   
   
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
      - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
      
      
      
2. w odniesieniu do których:
   
   
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
   
   
   1. kolejny numer wpisu,
   2. datę i cel wyjazdu,
   3. opis trasy (skąd - dokąd),
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
      - potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
      
      
      
5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W tym miejscu należy nadmienić, że przez poniesienie wydatku, o którym mowa w cyt. wyżej przepisie, należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Stosownie do ust. 15 tegoż artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371).

Należy zaznaczyć, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie wyłącznie należy rozumieć tylko oraz jedynie. Przy definiowaniu słowa wyłącznie mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania podatku fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów prawa zgodzić się należy ze stanowiskiem, iż w świetle art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Zleceniodawcy z tytułu oddania do używania samochodów osobowych, o których mowa we wniosku, jak również z tytułu innych wydatków związanych z tymi pojazdami (np. dotyczących nabycia paliw do napędu, koszty opłat parkingowych, dozoru, napraw, uzyskania licencji i pozwoleń). Z treści wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, a ww. nabycia towarów i usług będą wykorzystywane przez niego do czynności opodatkowanych w zakresie przewozu osób.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że przedmiotowe samochody osobowe będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia 100% podatku naliczonego od ww. wydatków, pod warunkiem że:

• złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 o tych pojazdach,
• wprowadzi w odpowiednie zapisy w umowach zawartych z Kierowcami (o ile Kierowcy i pracownicy Wnioskodawcy rzeczywiście nie będą wykorzystywali pojazdów do celów prywatnych),
• wprowadzi opisany szczegółowo w uzupełnieniu wniosku - monitoring GPS i system informatyczny, mające na celu wykluczenie użycie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, co dodatkowo będzie potwierdzone ewidencją przebiegu pojazdów prowadzoną zgodnie z art. 86a ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług,
• nie będą zachodzić wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od prawnych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej