Temat interpretacji

Prawo do odzyskania całości lub części kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu pn. .

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania całości lub części kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania całości lub części kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dążąc do poprawy jakości środowiska naturalnego, w tym głównie ochrony powietrza oraz do poprawy jakości życia mieszkańców w zakresie poprawy dostępu do środków transportu zbiorowego (kolej MPK, BUS) realizuje projekt: . Projekt jest dofinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020; Działania Niskoemisyjny transport miejski; poddziałania Niskoemisyjny transport miejski.

Na terenie Gminy zlokalizowane są 4 stacje kolejowe przy trasie w miejscowościach: G, Ł, B i Z. Istnieje zatem realna szansa, poprzez budowę parkingów parkuj i jedź powiązania transportu samochodowego z transportem kolejowym. Z powodu braku miejsca na bezpieczne parkowanie i pozostawienie samochodu przy stacjach PKP, możliwość korzystania z transportu kolejowego jest bardzo ograniczona dla szerszej grupy podróżujących z terenu naszej gminy. W pobliżu przystanków PKP, w miejscach realizowanej inwestycji obserwuje się obecnie parkowanie przez mieszkańców na dziko, co ze względów bezpieczeństwa drogowego oraz zagrożenia mienia, braku estetyki przestrzeni publicznej i uciążliwości dla sąsiadujących, prywatnych posesji stanowi dodatkowy problem. Dostępność do transportu kolejowego ograniczona jest do wąskiej grupy podróżnych/osób mieszkających w pobliżu stacji PKP. Z uwagi na sąsiedztwo z miastem mieszkańcy gminy dojeżdżają głównie do pracy, szkół, a także korzystają z szerokiej oferty kulturalnej Miasta. Rozwiązaniem problemu jest więc powiązanie systemów komunikacji przez budowę parkingów typu ,,parkuj i jedź. Projekt jest również ważny z uwagi na fakt, iż na trasie została uruchomiona Szybka Kolej, co w dużej mierze skraca czas dojazdu do miasta, przez co znacznie wzrosło zainteresowanie mieszkańców tą formą podróżowania do miasta. Budowa parkingu w centrum gminy znajduje uzasadnienie w związku z dobrze rozwiniętym na naszym terenie systemem komunikacji aglomeracyjnej, łączącym Gminę z miastem jak i z uwagi na planowaną przez województwo budowę trasy rowerowej, która przebiegać będzie przez Gminę wzdłuż zmodernizowanej drogi wojewódzkiej x - główny korytarz łączący gminę z miastem. Projekt polega na budowie 5-ciu parkingów typu naziemnego jednopoziomowego z kostki brukowej w kolorze szarym, z wyodrębnionymi miejscami postojowymi. Parkingi zlokalizowane będą przy 4-ech stacjach PKP oraz w centrum gminy. Każdy parking posiadać będzie miejsca postojowe dla samochodów osobowych (275 miejsc łącznie) w tym miejsca dla osób niepełnosprawnych (24 miejsca) i rodzica z dzieckiem. Wyposażone będą w zadaszone miejsca dla pojazdów jednośladowych (rowerów/skuterów) w ilości 81 miejsc. Stojaki rowerowe zaprojektowano w kształcie odwróconej litery U.

Budowę parkingów (P+R), w tym ich wyposażenie zaprojektowano z uwzględnieniem bezpieczeństwa podróżnych oraz potrzeb osób o ograniczonej mobilności poprzez likwidację barier architektonicznych: zastosowanie obniżonych/wtopionych krawężników umożliwiających poruszanie się osobom o ograniczonej mobilności, zwłaszcza niepełnosprawnym z ograniczoną mobilnością ruchową.

Parkingi wyposażone zostaną w niezbędną infrastrukturę techniczną:

• stanowiska postojowe,
• odwodnienie/system paneli polipropylenowych wraz z połączeniami/kanalizacja deszczowa ze studzienkami ,
• oświetlenie/lampy energooszczędne LED,
• system monitoringu wizyjnego,
• stojaki rowerowe (rama typu U) wraz z zadaszeniem,
• oznakowane miejsca, przeznaczone do wysadzenia pasażera, umożliwiające zatrzymanie się przynajmniej jednego pojazdu (kiss&ride),
• kosze na śmieci,
• zorganizowaną zieleń (z nasadzeniami łatwymi w utrzymaniu),
• dojścia zapewniające komunikację wewnętrzną (w tym ze stacją PKP i peronem),
• tablice z regulaminem i informacją o przeznaczeniu parkingu wyłącznie dla osób przesiadających się na komunikację zbiorową,
• oznakowanie poziome i pionowe/elementy identyfikacji wizualnej dojazdu do każdego parkingu, spójne dla tego typu inwestycji realizowanych w ramach Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych.

Projekt obejmuje ponadto budowę 830 mb drogi dojazdowej do parkingu przy stacji PKP w partnerstwie z Powiatem.

Po zrealizowaniu przedmiotowego projektu parkingami parkuj i jedź powstałymi w wyniku realizacji inwestycji zarządzać będzie Gmina jako organ utrzymujący tego typu infrastrukturę. Utrzymanie wszystkich produktów projektu finansowane będzie ze środków budżetu Gminy. Parkingi oraz droga użytkowane będą zgodnie z celem bezpośrednim któremu mają służyć, tj. budowie w regionie sprawnego, zintegrowanego systemu transportu publicznego polegającego na zwiększonym wykorzystaniu niskoemisyjnego transportu zbiorowego, tym samym na zmniejszeniu emisji CO2 i innych zanieczyszczeń (głównie spalin) uciążliwych dla środowiska naturalnego i mieszkańców aglomeracji.

Partner projektu/Powiat przejmie nieodpłatnie powstałą infrastrukturę drogową będącą przedmiotem Umowy partnerskiej i będzie pełnił obowiązki zarządcy drogi, w tym przejmie umową cesji uprawnienia wynikające z tytułu udzielonych przez wykonawcę robót gwarancji i rękojmi. Powiat jako zarządca drogi ponosić będzie pełną odpowiedzialność za zarządzanie powstałą infrastrukturą i wywiązywanie się z obowiązków wynikających z Umowy partnerskiej.

Powstała infrastruktura (parkingi i odcinek drogi powiatowej) służyć będzie mieszkańcom gminy, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego i nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Projekt aktualnie jest w trakcie realizacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w świetle obowiązujących przepisów będzie miał prawo do odzyskania w całości lub w części kwoty podatku VAT naliczonego z faktur związanych z realizacją projektu pn. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa parkingów P&R na terenie Gminy objęta wnioskiem należy do zadań własnych gminy ustalonych przepisami o samorządzie gminnym i wszelkie działania związane z udostępnianiem powstałej infrastruktury są wyłączone z działalności odpłatnej/produkty projektu będą nieodpłatnie udostępniane mieszkańcom/podróżującym.

W związku z powyższym, w ramach opisanego projektu Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W tym zasobie swojego majątku Gmina nie ma możliwości odzyskania VAT na zasadach ogólnych od nakładów inwestycyjnych ani od kosztów operacyjnych wykazanych w projekcie.

Powyższe uzasadnienie dotyczy również Partnera projektu/Powiatu, któremu w oparciu o przywołane powyżej przepisy prawne również nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i ubiegania się o zwrot podatku VAT, gdyż infrastruktura powstała w ramach realizowanego projektu będąca przedmiotem Umowy partnerskiej nie będzie przez Powiat wykorzystywana do prowadzenia opodatkowanej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z wniosku wynika, że powstała infrastruktura (parkingi i odcinek drogi powiatowej) służyć będzie mieszkańcom gminy, będzie ogólnodostępna, nie będzie miała charakteru komercyjnego i nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie występuje, skoro jak wskazano we wniosku powstała infrastruktura nie będzie służyła Gminie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione. Wydatki związane z wykonaniem tej inwestycji nie będą bowiem służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Ponadto Wnioskodawca realizując opisany projekt, nie działa w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej realizujący zadania własne. Wobec powyższego, nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z realizowanym projektem.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. Rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odzyskania całości lub części kwoty podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją projektu pn. .

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do zadanego pytania należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Wskazać ponadto należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, wydana dla Wnioskodawcy interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych dla Powiatu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej