Opodatkowanie otrzymanego dofinansowania z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16.07.2019, sygn. 0112-KDIL4.4012.221.2019.2.AR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie otrzymanego dofinansowania z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2019 r. (data wpływu 13 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego dofinansowania z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego dofinansowania z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również: Zainteresowany) prowadzi gospodarstwo sadownicze i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z wprowadzeniem przez rząd Federacji Rosyjskiej zakazu przywozu niektórych produktów z Unii Europejskiej do Rosji, w tym owoców i warzyw, Unia Europejska wprowadziła mechanizm zapewniający możliwość uzyskania nadzwyczajnych tymczasowych środków wsparcia dla producentów owoców i warzyw.

Z powodu braku możliwości rynkowej sprzedaży części jabłek wyprodukowanych w swoim gospodarstwie, Zainteresowany skorzystał z wprowadzonych przez Unię Europejską, a realizowanych przez Agencję Rynku Rolnego programów tymczasowego wsparcia dla producentów owoców i warzyw. Warunkiem uzyskania dofinansowania było wycofanie owoców ze sprzedaży i przeznaczenie ich do bezpłatnej dystrybucji.

Wnioskodawca spełnił szereg warunków określonych w przepisach, w szczególności § 5 i 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2014 r. w sprawie realizacji przez Agencję Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowych nadzwyczajnych środków wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw w związku z zakazem ich przywozu z Unii Europejskiej do Federacji Rosyjskiej (Dz. U. z 2014 r., poz. 1190).

W związku z powyższym, Zainteresowany wycofał jabłka, dokonał ich sortowania oraz zapakowania i dostarczył własnym transportem do jednostek oświatowych (w tym szkół i przedszkoli). Z tego tytułu otrzymał stosowne dokumenty potwierdzające bezpłatną dostawę jabłek do uprawnionych jednostek organizacyjnych.

Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Wnioskodawcę o przyznanie wsparcia, postanowił wsparcia udzielić. Zainteresowany otrzymał dofinansowanie na kwotę () EUR, która została przeliczona na kwotę () zł i przelana na rachunek bankowy Zainteresowanego w dniu 24 sierpnia 2016 r. Kwota () EUR zawiera: jabłka () EUR, transport () EUR, sortowanie i pakowanie () EUR.

Z chwilą otrzymania dofinansowania Wnioskodawca naliczył podatek VAT w wysokości 5% od kwoty () zł, tj. () zł, która została ujęta w deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2016 r. i pomniejszyła nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym.

Opierając się na wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r. (VIII SA/Wa 440/17) Zainteresowany uważa, iż otrzymane dofinansowanie nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego związku z konkretną dostawą towarów, jak również nie wpływa na cenę dostawy, lecz stanowi jedynie zwrot wcześniej poniesionych wydatków, dlatego nie powinna zwiększać podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W ocenie Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r., należności te nie zostały otrzymane w zamian za sprzedaż towarów, bowiem owoce zostały wycofane ze sprzedaży, a następnie posortowane, zapakowane i dostarczone nieodpłatnie do uprawnionych jednostek organizacyjnych.

W ten sposób spełnione zostały warunki otrzymania za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego wsparcia, o którym mowa w § 2 rozporządzenia z dnia 4 września 2014 r. i wsparcie takie Wnioskodawca otrzymał. Rozporządzenie z dnia 4 września 2014 r. w § 5 ust. 1 określa, że operacja wycofania z rynku produktów w celu bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia nr 1308/2013, polega na przekazaniu tych produktów jednostce organizacyjnej lub osobie fizycznej, których rejestr Prezes Agencji prowadzi na podstawie art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. U. z 2011 r. Nr 145, poz. 868 oraz z 2012 r., poz. 243 i 1258). Zgodnie zaś z § 7 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji, wydając decyzję o udzieleniu wsparcia, określa wysokość wsparcia, w przypadku operacji wycofania z rynku produktów w celu bezpłatnej dystrybucji, o której mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia nr 1308/2013, jako iloczyn ilości produktów objętych operacją oraz maksymalnej kwoty wsparcia określonej dla bezpłatnej dystrybucji odpowiednio w załączniku I do rozporządzenia nr 932/2014 albo w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz. Urz. UE L 157 z dnia 15 czerwca 2011 r., str.1 , z późn. zm.) z tym, że w przypadku pomidorów stosuje się maksymalną kwotę wsparcia określoną w załączniku XI do rozporządzenia nr 543/201 dotyczącą okresu od dnia 1 listopada do dnia 31 maja.

Zainteresowany spełnił warunki określone przepisami rozporządzenia z dnia 4 września 2014 r. czyli otrzymane przez Wnioskodawcę, za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego, wsparcie nie nastąpiło z tytułu przekazania owoców jednostkom uprawnionym. Warunkiem uzyskania tego wsparcia było bowiem wycofanie produktów z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji i nieodpłatne przekazanie owoców wskazanym przez Prezesa Agencji podmiotom.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 czerwca 2019 r. o poniższe informacje:

Niesprzedane przez Zainteresowanego jabłka Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie w celu ich dalszej bezpłatnej dystrybucji jednostkom organizacyjnym, w tym do szkół podstawowych, gimnazjów i przedszkoli, co zostało potwierdzone przez dyrektorów tych jednostek na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję Rynku Rolnego (tj. Świadectwo potwierdzenia odbioru produktów wycofanych z rynku). Zainteresowany nadmienił, iż ilości jabłek otrzymane przez te jednostki były racjonalne i zapewniały możliwość bieżącego spożycia, co zapobiegało ich zepsuciu czy zgniciu.
Celem przeprowadzenia przez Wnioskodawcę operacji wycofania z rynku jabłek była tylko i wyłącznie bezpłatna dystrybucja tych owoców i polegała na ich przekazaniu nieodpłatnie jednostkom oświatowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane dofinansowanie z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek zwiększa podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2017 r. (VIII SA/Wa 440/17) Zainteresowany uważa, iż otrzymane dofinansowanie nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również w myśl art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powołanego przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę zapłaty (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na uznanie uzyskanej przez podatnika dotacji za składową podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają bowiem wyłącznie dotacje o charakterze przedmiotowym, mające wpływ na cenę sprzedawanych towarów lub świadczonych usług, natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla określenia, czy dana dotacja podlega opodatkowaniu, istotne są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo sadownicze i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z wprowadzeniem przez rząd Federacji Rosyjskiej zakazu przywozu niektórych produktów z Unii Europejskiej do Rosji, w tym owoców i warzyw, Unia Europejska wprowadziła mechanizm zapewniający możliwość uzyskania nadzwyczajnych tymczasowych środków wsparcia dla producentów owoców i warzyw. Z powodu braku możliwości rynkowej sprzedaży części jabłek wyprodukowanych w swoim gospodarstwie, Zainteresowany skorzystał z wprowadzonych przez Unię Europejską, a realizowanych przez Agencję Rynku Rolnego programów tymczasowego wsparcia dla producentów owoców i warzyw. Warunkiem uzyskania dofinansowania było wycofanie owoców ze sprzedaży i przeznaczenie ich do bezpłatnej dystrybucji.

Zainteresowany uważa, iż otrzymane dofinansowanie nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego związku z konkretną dostawą towarów, jak również nie wpływa na cenę dostawy, lecz stanowi jedynie zwrot wcześniej poniesionych wydatków, dlatego nie powinna zwiększać podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany spełnił warunki określone przepisami rozporządzenia UE z dnia 4 września 2014 r. czyli otrzymane przez Wnioskodawcę, za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego, wsparcie nie nastąpiło z tytułu przekazania owoców jednostkom uprawnionym. Warunkiem uzyskania tego wsparcia było bowiem wycofanie produktów z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji i nieodpłatne przekazanie owoców wskazanym przez Prezesa Agencji podmiotom.

Niesprzedane przez Zainteresowanego jabłka Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie w celu ich dalszej bezpłatnej dystrybucji jednostkom organizacyjnym, w tym do szkół podstawowych, gimnazjów i przedszkoli, co zostało potwierdzone przez dyrektorów tych jednostek na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Agencję Rynku Rolnego (tj. Świadectwo potwierdzenia odbioru produktów wycofanych z rynku). Zainteresowany nadmienił, iż ilości jabłek otrzymane przez te jednostki były racjonalne i zapewniały możliwość bieżącego spożycia, co zapobiegało ich zepsuciu czy zgniciu.

Celem przeprowadzenia przez Wnioskodawcę operacji wycofania z rynku jabłek była tylko i wyłącznie bezpłatna dystrybucja tych owoców i polegała na ich przekazaniu nieodpłatnie jednostkom oświatowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy otrzymane dofinansowanie z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek zwiększa podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że wysokość pomocy finansowej jaką producent owoców może otrzymać określona została w Rozporządzeniu Wykonawczym Komisji (UE) NR 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw. Zgodnie ze wskazanym rozporządzeniem, pomoc jest obliczana jako dopłata za wycofanie owoców (jabłek) w przeliczeniu za 100 kg jabłek, dopłata do kosztów transportu uzależniona od odległości jednostki organizacyjnej, do której dostarczono wycofane z rynku owoce, natomiast dopłata do kosztów sortowania i pakowania przeliczana jest dla 1 tony owoców.

Wskazane okoliczności sprawy oraz zapisy ww. rozporządzenia UE pozwalają na uznanie, że Wnioskodawca, dokonując przekazania jabłek na rzecz jednostek oświatowych (w tym szkół i przedszkoli), w istocie dokonał odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, za którą wynagrodzeniem była kwota dopłaty przekazywana za pośrednictwem Agencji Rynku Rolnego przez Unię Europejską, otrzymana w ramach wsparcia unijnego, tj. przekazana dopłata jest zapłatą za dokonaną dostawę. Jak wynika z opisu sprawy, dostawa towarów została dokonana na rzecz innych podmiotów, niż te które dokonały płatności, jednak charakter wyliczenia należności dla Zainteresowanego przesądza o uznaniu, że Agencja Rynku Rolnego, przekazując dopłatę w imieniu Unii Europejskiej, w istocie przekazała należność za dostawę jabłek, transport oraz sortowanie i pakowanie owoców.

Z powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że jedynie dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast przedmiotowa dopłata przekazana Zainteresowanemu uzależniona była od ilości owoców (towarów) przekazanych na rzecz jednostek oświatowych, również należność przekazana za pakowanie i sortowanie owoców była zależna od ilości przekazanych jabłek. Zatem, dopłata ta miała bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) dostarczanych towarów (jabłek).

Tym samym należy uznać, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota wsparcia (składająca się z dopłat do przekazanych jabłek, kosztów pakowania oraz sortowania i transportu), stanowi należność za wykonane przez Zainteresowanego czynności (odpłatną dostawę towarów) na rzecz jednostek oświatowych, tj. jest zapłatą za cenę przekazanych owoców (jabłek). Zatem, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, przedmiotowa dopłata stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Podsumowując, otrzymane dofinansowanie z tytułu bezpłatnej dystrybucji jabłek zwiększa podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku wyroku sądu administracyjnego należy wyjaśnić, że nie kwestionując orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, wyroki sądów administracyjnych wiążący charakter mają w konkretnej sprawie i ściśle określonym stanie faktycznym. Tylko do tych konkretnych elementów odnosi się moc wiążąca orzeczenia sądu administracyjnego. W konsekwencji odniesienie jakiegokolwiek orzeczenia sądowego czy też uzasadnienia wyroku do innej sytuacji, nie nadaje powołanej sytuacji mocy wiążącej orzeczenia. Nie można zatem w szeregu orzeczeń sądowych, ich rozstrzygnięć odnosić do własnej sprawy, bowiem dotyczą one konkretnych powstałych już zdarzeń. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie