Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 28 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną operacją pn. Przebudowa układu komunikacyjnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną operacją pn. Przebudowa układu komunikacyjnego .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje operację pn.: Przebudowa układu komunikacyjnego współfinansowaną ze środków EFRROW w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszenie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury,, objętego PROW na lata 2014-2020. Teren na którym realizowana jest operacja stanowi własność Gminy. Projekt obejmuje zagospodarowanie przestrzeni komunikacyjnej w centrum wsi L., w obrębie Szkoły Podstawowej i obiektów sportowych tj. wykonanie parkingu, wewnętrznej drogi dojazdowej, chodników, stanowiska postojowego kiss & ride przy drodze powiatowej, drogi do urządzeń sportowych z kostki brukowej, nowego ogrodzenia od strony drogi powiatowej i gminnej, pochylnię do budynku szkoły, oświetlenie hybrydowe przestrzeni, przebudowę instalacji sanitarnych i gazowych w obrębie realizowanej inwestycji, montaż elementów małej architektury.

Zgodnie z podjętą przez radę gminy uchwałą z dnia 8 sierpnia 2018 r. przestrzeń publiczna poddana przebudowie w ramach ww. projektu będzie ogólnodostępna, a korzystanie z niej będzie bezpłatne. Przebudowana przestrzeń publiczna będzie służyła mieszkańcom gminy i turystom do bezpiecznego dojazdu oraz parkowania przy obiektach oświatowych, sportowych, centrum kultury i bibliotece w centrum L. Za wjazd na teren parkingu i postój nie będą pobierane żadne opłaty zgodnie z zapisami ww. uchwały. Powstała w ramach projektu infrastruktura komunikacyjna wykorzystywana będzie wyłącznie do czynności nieodpłatnych związanych z prowadzeniem statutowej działalności publicznej obejmującej sprawy ładu przestrzennego, gminnych dróg, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powstała infrastruktura nie będzie podlegała wynajmowi czy dzierżawie na podstawie umów cywilnoprawnych, zatem nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Korzystanie z niej będzie wyłącznie nieodpłatne. W związku z powyższym gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na gminę za towary i usługi nabywane w ramach wydatków inwestycyjnych na realizację ww. operacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na gminę za towary i usługi nabywane w ramach wydatków inwestycyjnych na realizację operacji pn. Przebudowa układu , a w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, w danym okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego czy gmina będzie miała prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na gminę za towary i usługi nabywane w ramach wydatków inwestycyjnych na realizację operacji pn. Przebudowa układu komunikacyjnego , a w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, w danym okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca pragnie wskazać, iż nabywane przez niego towary i usługi w ramach ponoszonych wydatków inwestycyjnych na realizację operacji pn. Przebudowa układu komunikacyjnego będą wykorzystywane wyłącznie do czynności nieodpłatnych związanych z prowadzeniem statutowej działalności publicznej określonej w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 15 ustawy o samorządzie gminnym tj. sprawy ładu przestrzennego, gminnych dróg, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powstała infrastruktura nie będzie podlegała wynajmowi czy dzierżawie na podstawie umów cywilnoprawnych, zatem nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Korzystanie z nich będzie wyłącznie nieodpłatne.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszym przypadku warunek ten nie zostanie spełniony, gdyż powstała infrastruktura będzie służyła zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej gmina nie będzie pobierała żadnych opłat. Z uwagi na powyższe gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a realizacja ww. inwestycji odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując te zadania działa jako organ administracji publicznej, korzystając ze środków prawnych o charakterze władczym. Zatem w tym przypadku gmina nie może być uznana za podatnika, co powoduje że nie została spełniona przesłanka uprawniająca do odliczenia podatku, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty realizacji ww. projektu. Tym samym, gmina nie będzie również miała prawa do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów łub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 1).

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje operację pn.: Przebudowa układu komunikacyjnego współfinansowaną ze środków EFRROW w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszenie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury,, objętego PROW na lata 2014-2020. Teren na którym realizowana jest operacja stanowi własność Gminy. Projekt obejmuje zagospodarowanie przestrzeni komunikacyjnej w centrum wsi L., w obrębie Szkoły Podstawowej i obiektów sportowych tj. wykonanie parkingu, wewnętrznej drogi dojazdowej, chodników, stanowiska postojowego kiss & ride przy drodze powiatowej, drogi do urządzeń sportowych z kostki brukowej, nowego ogrodzenia od strony drogi powiatowej i gminnej, pochylnię do budynku szkoły, oświetlenie hybrydowe przestrzeni, przebudowę instalacji sanitarnych i gazowych w obrębie realizowanej inwestycji, montaż elementów małej architektury.

Przestrzeń publiczna poddana przebudowie w ramach projektu będzie ogólnodostępna, a korzystanie z niej będzie bezpłatne. Przebudowana przestrzeń publiczna będzie służyła mieszkańcom gminy i turystom do bezpiecznego dojazdu oraz parkowania przy obiektach oświatowych, sportowych, centrum kultury i bibliotece w centrum L. Za wjazd na teren parkingu i postój nie będą pobierane żadne opłaty. Powstała w ramach projektu infrastruktura komunikacyjna wykorzystywana będzie wyłącznie do czynności nieodpłatnych związanych z prowadzeniem statutowej działalności publicznej obejmującej sprawy ładu przestrzennego, gminnych dróg, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powstała infrastruktura nie będzie podlegała wynajmowi czy dzierżawie na podstawie umów cywilnoprawnych, zatem nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Korzystanie z niej będzie wyłącznie nieodpłatne.

Gmina ma wątpliwości, czy przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na Gminę za towary i usługi nabywane w ramach wydatków inwestycyjnych na realizację operacji pn. Przebudowa układu komunikacyjnego , a w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, w danym okresie rozliczeniowym będzie wyższa od kwoty podatku należnego, czy Gmina będzie miała prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na podstawie wskazanych przez Wnioskodawcę informacji stwierdzić należy, że w opisanej sprawie nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy tj. związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca wskazuje, że realizowana inwestycja nie będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, jak również Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. Przebudowa układu komunikacyjnego .

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej