opodatkowanie czynności udzielania praw do organizacji turniejów - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.274.2019.1.IK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.07.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.274.2019.1.IK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie czynności udzielania praw do organizacji turniejów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2019 r. (data wpływu 8 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania praw do organizacji turniejów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania praw do organizacji turniejów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. jest stowarzyszeniem rejestrowym z siedzibą w K. wpisanym do rejestru stowarzyszeń. Stowarzyszenie zrzesza tancerzy, sędziów, trenerów, działaczy i sympatyków tańca towarzyskiego. W obecnym roku podatkowym stowarzyszenie planuje rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej i przygotowuje w związku z tym odpowiednie dokumenty do uzyskania stosownego wpisu. Wobec tej zmiany powstało pytanie o naliczanie podatku VAT od udzielania przez stowarzyszenie praw do organizowania turniejów tanecznych poszczególnym klubom sportowym, w których trenują członkowie P.

W tym zakresie powstały możliwości dwóch przyszłych zdarzeń:

  1. P. udziela praw do organizacji turniejów, do których sam posiada prawa, tj. do organizowania uznawanych przez P. turniejów różnej rangi (przykładowo Mistrzostw Polski, Mistrzostw Okręgu). Kluby taneczne, które szkolą członków P. - tancerzy, zgłaszają się do P. o możliwość zorganizowania konkretnego turnieju, a P. wyraża na to zgodę, jednocześnie pobierając za to od organizatora stosowną opłatę za udzielenie prawa do organizacji turnieju. P. ustala kwotę, która powinna zostać uiszczona i na którą wystawi organizatorowi fakturę. W tym zakresie zatem będzie czerpać zyski ze swojej działalności, które następnie będzie przeznaczać na podstawie uchwały zgromadzenia na działalność statutową.
  2. P. udziela praw do organizacji turniejów, do których prawa samo nabywa od podmiotów zagranicznych, i udziela tych praw za wynagrodzeniem, po ustaleniu odpowiedniej marży, klubom tanecznym (które szkolą członków P. - tancerzy) i zgłaszają się do P. o możliwość zorganizowania konkretnego turnieju, a P. wyraża na to zgodę, jednocześnie pobierając za to od organizatora stosowną opłatę za udzielenie prawa do organizacji turnieju. P. ustala kwotę, która powinna zostać uiszczona i na którą wystawi organizatorowi fakturę. W tym zakresie zatem będzie czerpać zyski ze swojej działalności, które następnie będzie przeznaczać na podstawie uchwały zgromadzenia na działalność statutową .

Czy celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?

Odpowiedź: Tak, celem statutowym jest działanie na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Statut wskazuje m.in. upowszechnianie ruchu tanecznego poprzez prowadzenie działalności kulturalno - oświatowej, organizowanie współzawodnictwa sportowego w dyscyplinach tanecznych, wspólna praca jego członków nad rozwojem ruchu tanecznego, zgodnie ze statutem i uchwałami programowymi Walnych Zjazdów P., oraz uchwałami Zarządu Głównego, upowszechnianie i stwarzanie warunków dla rozwoju artystycznego i sportowego ruchu tanecznego, w celu stałego podnoszenia jego poziomu, dążenie do zrzeszenia i integrowania wszystkich osób związanych z tańcem a także sympatyków tego ruchu, oddziaływanie w zakresie wychowania estetycznego, podnoszenia poziomu kultury i obyczajowości życia codziennego i form towarzyskich oraz rozwijanie aktywności społecznej, zamiłowań, wrażliwości kulturalnej i artystycznej, reprezentowanie sportowego tańca towarzyskiego i innych form tanecznych wobec organów i instytucji centralnych oraz na forum międzynarodowym, organizowanie, propagowanie i popularyzację tańca jako formy ruchu, rehabilitacji, motywacji, wypoczynku i rekreacji wśród osób niepełnosprawnych;

Czy wnioskodawca jest klubem sportowym, związkiem sportowym, związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?

Odpowiedź: Nie

Czy udzielenie praw do organizacji turniejów jest ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym?

Odpowiedź: Tak, zdaniem wnioskodawcy udzielania praw do organizacji turniejów jest ściśle związane ze sportem, ponieważ właśnie ze względu na udzielenie praw klubom tańca turnieje te są organizowane.

Czy wykonywanie ww. usług jest niezbędne do wykonania usług związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym i w czym ta niezbędność się przejawia?

Odpowiedź: Tak, jest niezbędne, gdyż żaden klub zrzeszający tancerzy będących członkiem Wnioskodawcy nie może uczestniczyć w turnieju, na który wnioskodawca nie udzielił prawa do organizacji. Organizacja turnieju natomiast jest niezbędna do tego, aby tancerze mogli rywalizować w zawodach, a więc taka usługa jest niezbędna do wykonywania usług związanych ze sportem.

Czy głównym celem udzielania praw prawa do organizacji turniejów jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę?

Odpowiedź: Nie, głównym celem jest propagowanie sportu i możliwość rywalizowania tancerzy w zawodach sportowych. Jednak Wnioskodawca będzie osiągał dodatkowe zyski z prawa do organizacji turnieju, które będzie przeznaczał na cele statutowe.

Czy udzielania prawa do organizacji turniejów będzie konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?

Odpowiedź: Tak, żaden klub tańca zrzeszający członków wnioskodawcy nie może zorganizować turnieju bez udzielenia przez P. prawa do organizacji turnieju.

Czy Wnioskodawca świadcząc ww. usługi jest nastawiony na osiąganie zysków?

Odpowiedź: Obecnie, ponieważ wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jako stowarzyszenie, nie jest nastawione na zysk. W momencie rozpoczęcia prowadzenia działalności wnioskodawca będzie nastawiony na zysk, jednak zysk ze sprzedaży książeczek i indeksów będzie przekazywany na cele statutowe.

Czy Wnioskodawca jest podmiotem, który nie osiąga/nie będzie osiągał w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności, a w przypadku osiągnięcia zysków, przeznacza ten zysk w całości na kontynuację lub udoskonalenie świadczonych usług?

Odpowiedź: TAK, zysk będzie w całości przeznaczany na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Czy opłaty za udzielanie praw do organizacji turniejów nie będą stanowić opłaty za wstęp na imprezy sportowe?

Odpowiedź: Nie

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wobec planowanej rejestracji stowarzyszenia jako stowarzyszenia prowadzącego działalność gospodarczą udzielenie praw do organizacji turniejów w zakresie opisanego stanu faktycznego nr 1 będzie zwolnione z podatku od towarów i usług?

Czy wobec planowanej rejestracji stowarzyszenia jako stowarzyszenia prowadzącego działalność gospodarczą udzielenie praw do organizacji turniejów w zakresie opisanego stanu faktycznego nr 2 będzie zwolnione z podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju (Polski). Natomiast podstawę opodatkowania podatkiem VAT stanowi obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Czyli kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Wnioskodawca rozważał zwolnienie wykonywania przyszłych czynności w ramach prowadzenia działalności gospodarczej na zasadach art. 43 ust. 1 pkt 32 ze względu na fakt, że usługi świadczone przez stowarzyszenie mają ścisły związek z uprawianiem sportu, są świadczone na rzecz osób uprawiających sport, nie są nastawione za osiąganie zysku, a jak wynika z uchwały P. nadal, pomimo planowanego rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej zyski z niej będą przeznaczane na działalność statutową. Wobec tego spełnione są wymogi określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 i ust. 18 UoVAT. Jak wskazuje doktryna art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1 ze zm., dalej zwana: Dyrektywą), wskazuje, iż państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Odzwierciedleniem ww. przepisu Dyrektywy stanowi art. 43 ust. 1 pkt 32 UoVAT, który wprowadza zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków, są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. W tym miejscu należy wskazać również na treść art. 43 ust. 18 UoVAT, który wskazuje, iż ww. zwolnienie z opodatkowania stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach (tj. czynności ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym), nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Wobec powyższego uznać należy, że nawet pomimo rozpoczęcia w przyszłości przez P. prowadzenia działalności gospodarczej, w przypadku gdy zysk z przyszłych stanów faktycznych opisanych w niniejszym wniosku będzie przeznaczany na cele statutowe i kontynuację i udoskonalanie prowadzonych usług, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu VAT, gdyż będą korzystały ze zwolnienia za zasadnie wskazanego art. 43 ust. 1 pkt 32 ust. 18 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

  1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
  2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
  3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

-z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, który implementuje do krajowego prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnia sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Powyższe stanowisko zostało przedstawione w wyrokach NSA z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 394/16, z dnia 18 maja 2017 r. sygn. akt I FSK 1807/15, z dnia 13 marca sygn. akt I FSK 585/13.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji ścisłego związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, iż Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, iż W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu. Z wyroku tego wynika również, iż art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca (stowarzyszenie) zrzesza tancerzy, sędziów, trenerów, działaczy i sympatyków tańca towarzyskiego. Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym, związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Celem statutowym Wnioskodawcy jest działanie na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. W obecnym roku podatkowym stowarzyszenie planuje rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej. W momencie rozpoczęcia działalności Wnioskodawca będzie nastawiony na zysk.

Wnioskodawca za stosowną opłatą będzie udzielał praw do organizacji turniejów. Zysk ze sprzedaży tych praw będzie przeznaczał na działalność statutową.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że udzielanie przez Wnioskodawcę praw do organizacji turniejów nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 w zw. z art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wyjaśnił, że będzie nastawiony na zysk i będzie ten zysk osiągał w sposób systematyczny. Z kolei przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. b) ustawy wyraźnie wyklucza stasowanie zwolnienia od podatku przez podmioty nastawione na osiąganie zysku (tym bardziej w sposób systematyczny). Dla zastosowania zwolnienia od podatku nie wystarczy przeznaczenie osiągniętego zysku na cele statutowe, jednym bowiem z warunków jest brak nastawienia na osiąganie zysku.

W konsekwencji, udzielanie praw do organizacji turniejów nie będzie czynnością zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że organ związany jest przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem sprawy, zatem niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku a nie objęte pytaniem nie były przedmiotem interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej