Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 3 i 10 czerwca 2019 r. (data wpływu 4 i 12 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 4 i 12 czerwca 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13.10.2015 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość położoną w miejscowości A, stanowiącą działki nr 197/22 oraz 197/30, o obszarze dwa tysiące trzy metry kwadratowe, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą 1. Nieruchomość ta jest niezabudowana, a zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy fragment wsi a i b, nieruchomość ta znajduje się na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem nieuciążliwych usług.

Ze względu na fakt, że nieruchomość ta nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, Zainteresowana nabyła (tym samym aktem notarialnym) działkę nr 197/13, o obszarze 1065 metrów kwadratowych, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr 2, w której to księdze, w dziale III, wpisane są różnego rodzaju służebności.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie, ze względu na stan zdrowia, Zainteresowana zmuszona jest sprzedać nabyte działki.

Zachodzi możliwość, że Wnioskodawczyni znajdzie kupca na powyższą nieruchomość, poza tym możliwe jest dokonanie podziału tych działek na mniejsze.

Przedmiotowych działek Zainteresowana nie wykorzystuje w działalności gospodarczej, nie ponosiła żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie sprzedawała w przeszłości i nie zamierza sprzedawać w przyszłości innych nieruchomości.

Zainteresowana nie była i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Od momentu zakupu do momentu ewentualnej nie sprzedaży Wnioskodawczyni nie wykorzystywała tych działek w żaden sposób, w tym w działalności rolniczej. Nie występowała o objęcie działek 197/22 i 197/30 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub o zmianę tego planu. W odniesieniu do przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ewentualny podział działek uzależniony będzie od oczekiwań ewentualnych kupców. Zainteresowana nie dokonała jakichkolwiek czynności i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Będzie ogłaszać sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w prasie lokalnej. Wnioskodawczyni nie udostępniła przedmiotowych działek innym osobom na podstawie żadnej umowy.

Wniosek uzupełniono w dniu 4 czerwca 2019 r. o następujące informacje:

1. Działki, o których mowa we wniosku, nie były i nie są wykorzystywane.
2. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
3. Działka nr 197/22 i nr 197/30 będą podzielone na dwie działki po wchłonięciu działki nr 197/13 (działka ta przestanie istnieć).
4. Przedmiotowe działki nie będą nikomu udostępniane.
5. Działka nr 197/13 będzie niezabudowana.
6. Działka będzie objęta MPZP w pasie 8 metrów od strony ulicy, jest drogą wewnętrzną, nadal będzie to teren zabudowo-mieszkaniowy, czyli podkreślając działka nr 197/13 w MPZP jest drogą wewnętrzną.
7. Do działki nr 197/13 przypisana jest służebność wobec wodociągu i gazociągu.

Ponadto, wniosek uzupełniono w dniu 12 czerwca 2019 r. o informację, że z tytułu służebności Zainteresowana nie pobierała żadnych odpłatności i wynagrodzeń.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nr 197/22, 197/30 oraz 197/13 (zarówno przed podziałem, jak i po podziale) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, więc nie spełnia norm art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 112, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 13.10.2015 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość, stanowiącą działki nr 197/22 oraz 197/30. Nieruchomość ta jest niezabudowana, a zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nieruchomość ta znajduje się na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczeniem nieuciążliwych usług. Ze względu na fakt, że nieruchomość ta nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, Zainteresowana nabyła działkę nr 197/13. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie, ze względu na stan zdrowia, Zainteresowana zmuszona jest sprzedać nabyte działki. Zachodzi możliwość, że Wnioskodawczyni znajdzie kupca na powyższą nieruchomość, poza tym możliwe jest dokonanie podziału tych działek na mniejsze. Przedmiotowych działek Zainteresowana nie wykorzystuje w działalności gospodarczej, nie ponosiła żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie sprzedawała w przeszłości i nie zamierza sprzedawać w przyszłości innych nieruchomości. Zainteresowana nie była i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Od momentu zakupu do momentu ewentualnej sprzedaży Wnioskodawczyni nie wykorzystywała tych działek w żaden sposób, w tym w działalności rolniczej. Nie występowała o objęcie działek 197/22 i 197/30 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub o zmianę tego planu. W odniesieniu do przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ewentualny podział działek uzależniony będzie od oczekiwań ewentualnych kupców. Zainteresowana nie dokonała jakichkolwiek czynności i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Będzie ogłaszać sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w prasie lokalnej. Wnioskodawczyni nie udostępniła przedmiotowych działek innym osobom na podstawie żadnej umowy. Działki, o których mowa we wniosku, nie były i nie są wykorzystywane. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Działka nr 197/22 i nr 197/30 będą podzielone na dwie działki po wchłonięciu działki nr 197/13 (działka ta przestanie istnieć). Przedmiotowe działki nie będą nikomu udostępniane. Działka nr 197/13 będzie niezabudowana. Działka będzie objęta MPZP w pasie 8 metrów od strony ulicy, jest drogą wewnętrzną, nadal będzie to teren zabudowo-mieszkaniowy, czyli działka nr 197/13 w MPZP jest drogą wewnętrzną. Do działki nr 197/13 przypisana jest służebność wobec wodociągu i gazociągu. Z tytułu służebności Zainteresowana nie pobierała żadnych odpłatności i wynagrodzeń.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Zainteresowana spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowana nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni nabyła w roku 2015 aktem notarialnym nieruchomość niezabudowaną, stanowiąca działki nr 197/22 oraz 197/30. Z uwagi na fakt, że nieruchomość ta nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, Zainteresowana nabyła działkę niezabudowaną nr 197/13. Do działki tej przypisana jest służebność wobec wodociągu i gazociągu. Z tytułu służebności Zainteresowana nie pobierała żadnych odpłatności i wynagrodzeń. Jak wskazała Wnioskodawczyni, przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane w żaden sposób, w tym w działalności rolniczej. Działki te nie będą nikomu udostępniane. Ponadto, jak wynika z informacji zawartych we wniosku, Zainteresowana nie występowała o objęcie działki 197/22 i 197/30 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub o zmianę tego planu. W odniesieniu do przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ewentualny podział działek uzależniony będzie od oczekiwań ewentualnych kupców. Wnioskodawczyni nie dokonała jakichkolwiek czynności i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. W analizowanym przypadku jedyną czynnością, jaką Zainteresowana planuje podjąć w związku ze sprzedażą, będzie ogłoszenie sprzedaży działek w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w lokalnej prasie oraz dokonanie podziału działki nr 197/22 i 197/30 na dwie działki po wchłonięciu działki nr 197/13 (działka ta przestanie istnieć). Zainteresowana nie była i nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Ponadto, przedmiotowe działki nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie będzie działała jako handlowiec, a podjęte przez nią czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanej w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanej należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast, wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) został załatwiony interpretacją w dniu 28 maja 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.155.2019.2.JK.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej