Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2019 r. (data wpływu 31 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 31maja 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 18 grudnia 2015 roku aktem notarialnym Zainteresowana nabyła nieruchomość położoną w miejscowości A, stanowiącą działkę nr 43o, wchodzącą w skład o obszarze 9 ha 100 metrów kwadratowych, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą 1.

Nieruchomość ta jest niezabudowana, a w ewidencji gruntów oznaczona jest jako grunty orne (5,74 ha), rowy (0,11 ha), łąki trwałe (0,72 ha), pastwiska trwałe (0,94 ha), lasy (1,35 ha) oraz grunty zadrzewione i zakrzewione (0.15 ha).

Ponadto, wchodzące w skład tej nieruchomości grunty orne, rowy, łąki trwałe i pastwiska trwałe o łącznym obszarze 7,51 ha stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, a w skład tych gruntów nie wchodzą grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

Tym samym aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość położoną w miejscowości A, stanowiącą działki nr 427 i 428 o obszarze 0,5 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą 2.

Działka nr 428 jest niezabudowana, a na działce 427 znajduje się zrujnowany budynek mieszkalny przeznaczony do rozbiórki. Działka nr 427 nie stanowi nieruchomości rolnej, zaś działka 428 wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Uprzednio, C nie skorzystała z prawa pierwokupu. Bezpośrednim zamiarem, towarzyszącym w momencie zakupu była chęć osiedlenia się na tych terenach.

Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie, ze względu na stan zdrowia, zmuszona jest sprzedać nabyte działki.

Zachodzi możliwość, że znajdzie się kupiec na powyższą nieruchomość, poza tym możliwe jest dokonanie podziału tych działek na mniejsze.

Przedmiotowych działek Wnioskodawczyni nie wykorzystuje w działalności gospodarczej, nie poniosła żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Nie sprzedawała w przeszłości i nie zamierza sprzedawać w przyszłości innych nieruchomości. Nie była i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Od momentu zakupu do momentu ewentualnej sprzedaży Zainteresowana nie wykorzystywała tych działek w żaden sposób, w tym w działalności rolniczej. Nie występowała o objęcie działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub o zmianę tego planu. Nie prowadzi i nie prowadziła działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach. W odniesieniu do przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ewentualny podział działek uzależniony będzie od oczekiwań ewentualnych kupców. Wnioskodawczyni nie dokonała jakichkolwiek czynności i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Będzie ogłaszać sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w prasie lokalnej. Nie udostępniła przedmiotowych działek innym osobom na podstawie żadnej umowy. Zrujnowany budynek nie powinien stanowić już budynku brak dachu, nadaje się tylko do rozbiórki. Obiekt nie był użytkowany. Nie było żadnych wydatków na ulepszenie. Obiekt ten będzie przedmiotem sprzedaży w takim stanie, w jakim się obecnie znajduje.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana w odpowiedzi na zadane pytania wskazała, że:

Na pytanie () czy przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka nr 43o czy działka o nr 431?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: () przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka nr 431..

W odniesieniu do niezabudowanych działek nr 431 oraz nr 428:

• Na pytanie 1a) o treści: w jaki sposób przedmiotowe działki będą wykorzystywane do momentu ich sprzedaży?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie będą wykorzystywane.
• Na pytanie 1b) o treści: czy Wnioskodawca będzie udostępniał do momentu sprzedaży przedmiotowe działki innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to czy będą to umowy odpłatne i kiedy będą zawarte?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie będą udostępniane.
• Na pytanie 1c) o treści: czy Wnioskodawca występował lub będzie występował o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub zmianę tego planu?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Występowałam, ale nie otrzymałam decyzja odmowna.
• Na pytanie 1d) o treści: czy w odniesieniu do przedmiotowych działek do momentu sprzedaży Wnioskodawca będzie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Tak.
• Na pytanie 1e) o treści: czy działki na moment planowanej sprzedaży będą stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego bądź zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Tak.

W odniesieniu do działki nr 427:

• Na pytanie 2a) o treści: czy zrujnowany budynek mieszkalny na moment sprzedaży będzie stanowił budynek, budowlę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.) lub ich części? Jaki będzie symbol PKOB tego obiektu?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Tak B działka.
• Na pytanie 2b) o treści: kiedy Wnioskodawca obiekt nabył/wybudował i czy w związku z nabyciem/wytworzeniem tego obiektu Zainteresowany przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie obniżałam kwot podatku, a obiekt nabyłam 18.12.2015 r..
• Na pytanie 2c) o treści: w jaki sposób obiekt był/będzie użytkowany do czasu sprzedaży?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie będzie użytkowany.
• Na pytanie 2d) o treści: czy obiekt był/będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Budynek przeznaczony do rozbiórki.
• Na pytanie 2e) o treści: czy obiekt był/będzie do momentu sprzedaży udostępniany przez Wnioskodawcę innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najmu, dzierżawy, użyczenia itp.)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne i kiedy obowiązywały?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie będzie.

W odniesieniu do działek nr 431, 428 oraz 427:

• Na pytanie 3a) o treści: czy Wnioskodawca będzie zawierał z przyszłymi nabywcami działek umowy przedwstępne? Jeżeli tak, to w jakim celu będą zawierane takie umowy? Jakie warunki będą zawierały umowy przedwstępne?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie jestem w stanie przewidzieć na jakich warunkach przyszły nabywca będzie kupował nieruchomość.
• Na pytanie 3b) o treści: czy w ramach umów przedwstępnych Wnioskodawca będzie udzielał jakichkolwiek pełnomocnictw dla nabywców? Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to należy wskazać ich zakres (wymienić należy wszystkie czynności, których kupujący będzie mógł dokonać w imieniu Wnioskodawcy)., Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie będę udzielać pełnomocnictw nabywcom.
• Na pytanie 3c) o treści: czy po zawarciu umów przedwstępnych, strony kupujące przedmiotowe działki, do czasu zawarcia umowy finalnej, będą ponosić jakiekolwiek nakłady finansowe, które zwiększą jej atrakcyjność, jak np. wystąpienie w imieniu Wnioskodawcy do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o ustanowienie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ogrodzenie, uzbrojenie terenu, utwardzenie dróg wewnętrznych, wytyczenie dostępu do drogi publicznej, urządzenie zieleni lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działki, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?, Wnioskodawczyni odpowiedziała: Nie.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nr 431 oraz 427 i 428 (zarówno przed podziałem jak i po podziale) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, więc nie spełnia norm art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 112, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu planowanej sprzedaży działek istotne jest to, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży ww. gruntów podjęła/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 18 grudnia 2015 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość stanowiącą działkę nr 431.

Nieruchomość ta jest niezabudowana, a w ewidencji gruntów oznaczona jest jako grunty orne (5,74 ha), rowy (0,11 ha), łąki trwałe (0,72 ha), pastwiska trwałe (0,94 ha), lasy (1,35 ha) oraz grunty zadrzewione i zakrzewione (0,15 ha).

Ponadto, wchodzące w skład tej nieruchomości grunty orne, rowy, łąki trwałe i pastwiska trwałe o łącznym obszarze 7,51 ha stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, a w skład tych gruntów nie wchodzą grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

Tym samym aktem notarialnym Zainteresowana nabyła nieruchomość stanowiącą działki nr 427 i 428 o obszarze 0,5 ha.

Działka nr 428 jest niezabudowana, a na działce 427 znajduje się zrujnowany budynek mieszkalny przeznaczony do rozbiórki. Działka nr 427 nie stanowi nieruchomości rolnej, zaś działka 428 wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Bezpośrednim zamiarem Wnioskodawczyni, towarzyszącym w momencie zakupu była chęć osiedlenia się na tych terenach.

Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie, ze względu na stan zdrowia, zmuszona jest sprzedać nabyte działki.

Zachodzi możliwość, że znajdzie się kupiec na powyższą nieruchomość, poza tym możliwe jest dokonanie podziału tych działek na mniejsze.

Przedmiotowych działek Wnioskodawczyni nie wykorzystuje w działalności gospodarczej, nie poniosła żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Nie sprzedawała w przeszłości i nie zamierza sprzedawać w przyszłości innych nieruchomości. Nie była i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Od momentu zakupu do momentu ewentualnej sprzedaży Zainteresowana nie wykorzystywała tych działek w żaden sposób, w tym w działalności rolniczej. Nie występowała o objęcie działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub o zmianę tego planu. Nie prowadzi i nie prowadziła działalności rolniczej na przedmiotowych gruntach. W odniesieniu do przedmiotowych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Ewentualny podział działek uzależniony będzie od oczekiwań ewentualnych kupców. Wnioskodawczyni nie dokonała jakichkolwiek czynności i nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Będzie ogłaszać sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w prasie lokalnej. Nie udostępniła przedmiotowych działek innym osobom na podstawie żadnej umowy. Obiekt nie był użytkowany. Nie było żadnych wydatków na ulepszenie. Obiekt ten będzie przedmiotem sprzedaży w takim stanie, w jakim się obecnie znajduje.

Działki nr 431 oraz 428 nie będą wykorzystywane do momentu ich sprzedaży.

Działki te do momentu sprzedaży nie będą udostępniane przez Wnioskodawczynię innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.

Zainteresowana występowała o objęcie działek nr 431 i 428 miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub zmianę tego planu, ale została wydana decyzja odmowna.

W odniesieniu do przedmiotowych działek do momentu sprzedaży Wnioskodawczyni będzie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Działki na moment planowanej sprzedaży będą stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, bądź zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zrujnowany budynek mieszkalny, znajdujący się na działce nr 427, na moment sprzedaży będzie stanowił budynek w rozumieniu art. 3 ustawy Prawo budowlane.

Wnioskodawczyni od nabycia budynku w dniu 18 grudnia 2015 r. nie obniżała kwot podatku.

Do momentu sprzedaży budynek nie będzie użytkowany.

Budynek nie będzie do momentu sprzedaży udostępniany przez Zainteresowaną innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni w odniesieniu do działek nr 431, 428 oraz 427 nie jest w stanie przewidzieć na jakich warunkach przyszły nabywca będzie kupował nieruchomość.

Zainteresowana nie będzie udzielać pełnomocnictw nabywcom.

Strony kupujące przedmiotowe działki, do czasu zawarcia umowy finalnej, nie będą ponosić jakiekolwiek nakładów finansowych, które zwiększą ich atrakcyjność.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy czynność sprzedaży przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Zainteresowana spełnia przesłanki do uznania jej za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała/do momentu planowanej sprzedaży będzie podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowana nie podjęła i nie zamierza podjąć ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni posiadane nieruchomości nabyła w roku 2015, a bezpośrednim zamiarem w momencie zakupu, jak wskazano we wniosku, była chęć osiedlenia się na tych terenach. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z czym przedmiotowych działek nie wykorzystywała w działalności gospodarczej, w tym także działalności rolniczej. Wnioskodawczyni od momentu zakupu do momentu ewentualnej sprzedaży nie wykorzystywała działek w żaden sposób, a ponadto przedmiotowe działki nie były/nie będą udostępniane innym osobom na podstawie żadnej umowy. Obecnie Zainteresowana, ze względu na stan zdrowia, zmuszona jest sprzedać nabyte działki. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w zależności od oczekiwań ewentualnych kupców, rozważa możliwość podziału działek. Dodatkowo, sprzedaż działek Zainteresowana będzie ogłaszać w środkach masowego przekazu, prawdopodobnie w lokalnej prasie. W analizowanym przypadku wskazać należy także, że Wnioskodawczyni w odniesieniu do przedmiotowych działek, do momentu sprzedaży będzie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a działki te na moment sprzedaży będą stanowiły teren budowlany. Ponadto z wniosku wynika, że Zainteresowana nie zamierza ponieść jakichkolwiek innych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. W odniesieniu natomiast do znajdującego się na działce nr 427 zrujnowanego budynku mieszkalnego przeznaczonego do rozbiórki, Wnioskodawczyni wskazała, że obiekt ten będzie przedmiotem sprzedaży w takim stanie, w jakim obecnie się znajduje oraz że nie był/nie będzie użytkowany do momentu sprzedaży.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie będzie działała jako handlowiec, a podjęte przez nią czynności stanowią/będą stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanej w przedmiocie zbycia opisanych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła/nie podejmie takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowana, sprzedając przedmiotowe działki, skorzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że czynność sprzedaży wskazanych we wniosku działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast, wniosek w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) został załatwiony w części interpretacją wydaną w dniu 14 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.154.2019.3.JK oraz w pozostałej części postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia wydanym w dniu 14 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.226.2019.1.JK.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej