Temat interpretacji

zwolnienie od podatku usług szkoleniowych za pośrednictwem w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych przy założeniu dofinansowania ze środków publicznych w wysokości co najmniej 70% wartości tych usług

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych za pośrednictwem w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych przy założeniu dofinansowania ze środków publicznych w wysokości co najmniej 70% wartości tych usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych za pośrednictwem w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych przy założeniu dofinansowania ze środków publicznych w wysokości co najmniej 70% wartości tych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie pozaszkolnych form edukacji (PKD 85.59. B). Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia/kursy adresowane są do opiekunów żłobkowych, pomocy opiekunów żłobkowych, nauczycieli przedszkola i innych pracowników żłobków i przedszkoli oraz do studentów kształcących się na ww. kierunkach.

Szkolenia/kursy realizowane są zgodnie z programem nauczania przyjętym przez Wnioskodawcę i mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych słuchaczy poprzez uzyskanie lub uzupełnienie ich wiedzy w określonych obszarach psychologii i pedagogiki. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą system oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym w Bazie, tj. ogólnopolskiej bazie ofert szkoleniowych prowadzonej w formie systemu teleinformatycznego (S).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca oferuje za pośrednictwem (S) usługi szkoleniowe dla uczestników projektów tj. mikro, małych oraz średnich przedsiębiorców i ich pracowników (dalej: Przedsiębiorcy). W przypadku zainteresowania ofertą szkoleniową Wnioskodawcy podpisywana jest między Wnioskodawcą, a Przedsiębiorcą umowa precyzująca warunki współpracy.

Na świadczone przez Wnioskodawcę w ramach (S) usługi szkoleniowe Przedsiębiorca będzie miał możliwość uzyskania dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Poziom udzielonego przedsiębiorcom dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego wynosić będzie między 50% a 80% kosztów kwalifikowanych w zależności od kryteriów przyjętych w projektach w każdym z województw oraz spełniania zdefiniowanych w nich kryteriów preferowanych. Dofinansowanie usługi rozwojowej (w tym szkoleniowej) udzielane będzie na podstawie umowy o przyznaniu wsparcia zawieranej pomiędzy Przedsiębiorcą, a Operatorem. Pozostała wartość 20% do 50% kosztów kwalifikowanych stanowić będzie wkład własny przedsiębiorcy. Wnioskodawca nie jest podmiotem uczestniczącym w realizacji projektów (tj. Operatorem). W projektach występować będzie jedynie jako podmiot świadczący usługi rozwojowe.

Sposób rozliczania usług rozwojowych jest różny w różnych województwach w zależności od modelu jaki przyjmie Operator w swoim projekcie. W związku z tym możliwe są trzy sposoby rozliczeń (dystrybucji środków):

1. System refundacji poniesionych wydatków: Przedsiębiorca sam płaci za usługę ze środków własnych po zrealizowanej usłudze szkoleniowej, na którą wcześniej podpisał umowę z Operatorem. Następnie, zgodnie z umową zawartą z Operatorem, składa dokumenty do Operatora (m.in. potwierdzenie przelewu dla instytucji szkoleniowej, certyfikaty itp). O ile spełni wszelkie przewidziane umową wymogi otrzymuje od Operatora zwrot w wysokości przyznanego dofinansowania, o które wnioskował.
2. System kont przedpłaconych: Przedsiębiorca wnioskuje o dofinansowanie, a po podpisaniu umowy z Operatorem (przed szkoleniem) wpłaca swój wkład własny na specjalne konto wskazane przez Operatora. Realizuje i rozlicza usługę z Operatorem. Operator dokonuje zapłaty dla instytucji szkoleniowej całości kwoty (wkład własny + dofinansowanie).
3. System bonów rozwojowych: Przedsiębiorca składa do Operatora formularz zgłoszeniowy i podpisuje umowę. Przedsiębiorca wpłaca do operatora wkład własny. Operator wydaje przedsiębiorcy bony rozwojowe, które to bony przedsiębiorca przekazuje instytucji szkoleniowej. Po zakończeniu kursu instytucja szkoleniowa przekazuje kopię faktury oraz zaświadczenie o ukończeniu szkolenia do Operatora. Operator dokonuje zapłaty dla instytucji szkoleniowej całości kwoty (wkład własny + dofinansowanie).

W przypadku systemu refundacji poniesionych wydatków Wnioskodawca w żaden sposób nie tylko nie weryfikuje, ale wręcz nie jest uprawniony aby weryfikować, czy Przedsiębiorca ostatecznie otrzymał zwrot lub czy otrzymany przez Przedsiębiorcę zwrot faktycznie pokrywa wnioskowaną uprzednio przez Przedsiębiorcę kwotę. W tym systemie Wnioskodawca otrzymuje tym samym całość środków bezpośrednio od Przedsiębiorcy, które to środki na moment płatności na rzecz Wnioskodawcy są środkami własnymi Przedsiębiorcy.

W przypadku systemu kont przedpłaconych i systemu bonów rozwojowych, inaczej niż w systemie refundacji poniesionych wydatków, środki otrzymywane przez Wnioskodawcę pochodzą od Operatora, który jest administratorem środków otrzymanych uprzednio z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych za pośrednictwem (S) w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych, do tak świadczonych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT lub w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień przy założeniu, że dofinansowanie dla Przedsiębiorcy ze środków publicznych przekracza 70%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych za pośrednictwem (S) w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych, do tak świadczonych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT lub zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień przy założeniu, że dofinansowanie dla Przedsiębiorcy ze środków publicznych przekracza 70%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe,

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie zaś z art. 146 aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi ust. 17 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 2224, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi,

jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 2224, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do treści ust. 17a powołanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (§ 3 ust. 8 rozporządzenia).

W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Kwestia zwolnienia od podatku usług kształcenia uregulowana jest w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Należy także zauważyć, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał TSUE w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV).

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 27 ww. wyroku).

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług w zakresie pozaszkolnych form edukacji (PKD 85.59.B). Wnioskodawca nie jest jednostką objętą system oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe. Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym w Bazie, tj. ogólnopolskiej bazie ofert szkoleniowych prowadzonej w formie systemu teleinformatycznego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca oferuje za pośrednictwem systemu usługi szkoleniowe dla uczestników projektów tj. mikro, małych oraz średnich przedsiębiorców i ich pracowników (dalej: Przedsiębiorcy). Na świadczone przez Wnioskodawcę w ramach systemu usługi szkoleniowe Przedsiębiorca będzie miał możliwość uzyskania dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Poziom udzielonego przedsiębiorcom dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego wynosić będzie między 50%, a 80% kosztów kwalifikowanych w zależności od kryteriów przyjętych w projektach w każdym z województw oraz spełniania zdefiniowanych w nich kryteriów preferowanych. Dofinansowanie usługi rozwojowej (w tym szkoleniowej) udzielane będzie na podstawie umowy o przyznaniu wsparcia zawieranej pomiędzy Przedsiębiorcą, a Operatorem. Pozostała wartość 20% do 50% kosztów kwalifikowanych stanowić będzie wkład własny przedsiębiorcy.

Sposób rozliczania usług rozwojowych jest różny w różnych województwach w zależności od modelu jaki przyjmie Operator w swoim projekcie. W związku z tym możliwe są trzy sposoby rozliczeń (dystrybucji środków):

• system refundacji poniesionych wydatków,
• system kont przedpłaconych,
• system bonów rozwojowych

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. - do świadczonych usług szkoleniowych, w systemie kont przedpłaconych i bonów rozwojowych, przy założeniu, że dofinansowanie dla Przedsiębiorcy ze środków publicznych przekracza 70%.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów należy stwierdzić, że usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, adresowane są do opiekunów żłobkowych, pomocy opiekunów żłobkowych, nauczycieli przedszkola i innych pracowników żłobków i przedszkoli oraz do studentów kształcących się na ww. kierunkach. Szkolenia/kursy realizowane są zgodnie z programem nauczania przyjętym przez Wnioskodawcę i mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych słuchaczy poprzez uzyskanie lub uzupełnienie ich wiedzy w określonych obszarach psychologii i pedagogiki.

Aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 przywołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., świadczone usługi muszą stanowić usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem oraz muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo szkolenia muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Środkami publicznymi w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
   2a. środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307 i 1669);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych ().
   
   

Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Należy zaznaczyć, że w przypadku usług szkoleniowych, jeśli mają charakter usługi kształcenia zawodowego/przekwalifikowania zawodowego i są finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%, zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług lub na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, o ile Wnioskodawca posiada stosowne dokumenty potwierdzające ten fakt.

Istotne jest bowiem, że przedmiotowe usługi szkoleniowe są faktycznie finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%. Przepisy podatkowe nie normują w jaki sposób należy udokumentować, że zapłata za wykonane usługi pochodzi ze środków publicznych. Z uwagi jednak na to, że zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług jest sytuacją wyjątkową względem powszechności opodatkowania zdarzeń gospodarczych i winno być stosowane jedynie przy bezsprzecznej podstawie do jego zastosowania, podatnik winien przyjąć taki sposób dokumentowania sprzedaży, aby z całości dokumentacji wynikało, że dla danej transakcji spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jeśli podatnik, nie posiada stosownej dokumentacji i wiedzy czy wynagrodzenie za usługi szkoleniowe będzie opłacane przez usługobiorcę ze środków publicznych i w jakiej wysokości, w tym przypadku nie będą spełnione wszystkie warunki do stosowania zwolnień podatkowych z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

W systemie kont przedpłaconych przedsiębiorca wnioskuje o dofinansowanie, a po podpisaniu umowy z Operatorem (przed szkoleniem) wpłaca swój wkład własny na specjalne konto wskazane przez Operatora. Realizuje i rozlicza usługę z Operatorem. Operator dokonuje zapłaty dla instytucji szkoleniowej całości kwoty (wkład własny + dofinansowanie).

W systemie bonów rozwojowych przedsiębiorca składa do Operatora formularz zgłoszeniowy i podpisuje umowę. Przedsiębiorca wpłaca do operatora wkład własny. Operator wydaje przedsiębiorcy bony rozwojowe, które to bony przedsiębiorca przekazuje instytucji szkoleniowej. Po zakończeniu kursu instytucja szkoleniowa przekazuje kopię faktury oraz zaświadczenie o ukończeniu szkolenia do Operatora. Operator dokonuje zapłaty dla instytucji szkoleniowej całości kwoty (wkład własny + dofinansowanie).

W przypadku systemu kont przedpłaconych i systemu bonów rozwojowych, środki otrzymywane przez Wnioskodawcę pochodzą od Operatora, który jest administratorem środków otrzymanych uprzednio z Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca musi jednak posiadać wiedzę o tym, w jakim procencie wynagrodzenie za świadczenie usług szkoleniowych pochodzi ze środków publicznych. Bez tej wiedzy nie ma możliwości prawidłowego zastosowania zwolnienia podatkowego.

W konsekwencji, w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, w systemie kont przedpłaconych lub w systemie bonów rozwojowych, do tak świadczonych przez Wnioskodawcę usług znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT lub zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień przy założeniu, że dofinansowanie dla Przedsiębiorcy ze środków publicznych przekracza 70%.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego (zwolnienia usług szkoleniowych świadczonych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, w systemie kont przedpłaconych lub w systemie bonów rozwojowych). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej