Możliwość odzyskania podatku od dokonanych zakupów w ramach realizacji projektu. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.127.2019.2.RW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 23.05.2019, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.127.2019.2.RW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość odzyskania podatku od dokonanych zakupów w ramach realizacji projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 19 kwietnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od dokonanych zakupów w ramach realizacji projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od dokonanych zakupów w ramach realizacji projektu. Pismem z dnia 17 kwietnia 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o podpisy osób uprawnionych do występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Natomiast w dniu 21 maja 2019 r. wniosek uzupełniono o wskazanie sposobu doręczenia korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 17 kwietnia 2019 r.).

Kurkowe Bractwo Strzeleckie działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr. 20 z późn. zm.) oraz Statutu i posiada osobowość prawną.

Celem stowarzyszenia jest:

  1. Pielęgnowanie tradycji narodowych, patriotycznych, historycznych Rzeczypospolitej Polski, zgodnie z hasłem naszych dziadów i ojców Bóg, Honor, Ojczyzna.
  2. Wychowywanie członków w poczuciu obywatelskiego obowiązku wobec Ojczyzny.
  3. Postawą obywatelską członków Bractwa wpływać na szersze rzesze obywateli.
  4. Wychowywanie członków i współobywateli do poszanowania przyrody i środowiska naturalnego człowieka.
  5. Współpraca ze stowarzyszeniami i organizacjami działającymi na terenie miasta i gminy.
  6. Współpraca z Kurkowymi Bractwami Strzeleckimi w Polsce i za granicą na warunkach określonych w ich statutach, jeśli nie narusza to zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, których Rzeczypospolita Polska jest stroną (zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach)
  1. Głównym celem Kurkowego Bractwa Strzeleckiego jest ćwiczenie umiejętności strzeleckich członków Stowarzyszenia oraz młodzieży zamieszkałej w mieście i okolicach.

Stowarzyszenie Kurkowe Bractwo Strzeleckie jest organizacją pożytku publicznego, nie jest podatnikiem VAT, a organizacją pozarządową non profit, czyli rozlicza się w kwotach brutto, co jest zgodne z art. 69 ust. 3 lit. c rozp.1303/2013 Parlamentu Europejskiego oraz par. 17 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra i Rozwoju Wsi z 24.09.2015 r. Nie jest zarejestrowane w Urzędzie Skarbowym jako płatnik VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej.

Stowarzyszenie zawarło umowę z Samorządem Województwa z dnia 14.03.2018 r. o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. . W ramach projektu poniesiono koszty na: zakup elektronicznych tarcz strzeleckich, zakup agregatu prądotwórczego ze stabilizatorem, zakup komputera przenośnego, dwóch karabinów małokalibrowych, materiałów budowlanych. Wszystkie operacje gospodarcze udokumentowane są fakturami VAT i rachunkami.

Nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie Kurkowe Bractwo Strzeleckie może odzyskać podatek od towarów i usług w części lub całości od dokonanych zakupów towarów i usług w 2018 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazując na treść art. 15 ust. 1-2, art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 4 nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowane jako podatnik VAT, nie dokonuje sprzedaży opodatkowanej. Nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi nie są wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem podatek od towarów i usług stanowi koszt kwalifikowany w ramach rozliczenia projektu.

Otrzymanie powyższej interpretacji podatkowej niezbędne jest do wniosku o płatność z tytułu realizacji opisanej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług;
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) jest organizacją pożytku publicznego, nie jest podatnikiem VAT, a organizacją pozarządową non profit. Nie jest zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako płatnik VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca zawarł umowę z Samorządem Województwa z dnia 14.03.2018 r. o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. . W ramach projektu poniesiono koszty na: zakup elektronicznych tarcz strzeleckich, zakup agregatu prądotwórczego ze stabilizatorem, zakup komputera przenośnego, dwóch karabinów małokalibrowych, materiałów budowlanych. Wszystkie operacje gospodarcze udokumentowane są fakturami VAT i rachunkami. Nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy może odzyskać podatek od towarów i usług w części lub całości od dokonanych zakupów towarów i usług w 2018 roku.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Analiza przedstawionego stanu faktycznego pozwala stwierdzić, że nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest też zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Mając na uwadze powyższe, biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ma również możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

W zakresie realizowanego projektu, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w całości lub w części w związku z dokonanymi zakupami towarów i usług w 2018 r. dotyczącymi realizacji projektu pn. .

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy nadmienić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej