Temat interpretacji

Interpretacja przepisów w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na realizację przedsięwzięcia pn. .

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na realizację przedsięwzięcia pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na realizację przedsięwzięcia pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje zadanie pn. , dofinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Celem operacji jest ograniczenie emisji spalin związanej z m.in. transportem po drogach publicznych (krajowych, powiatowych i gminnych).

W ramach realizacji projektu, przewidziano utworzenie parkingu samochodowego (dla samochodów osobowych) typu Park&Ride przy istniejącym dworcu PKP. Zakres budowy parkingu obejmuje cześć architektoniczną, cześć drogową i część elektryczną. W ramach projektu przewidziano również usługę nadzoru inwestorskiego oraz opracowanie dokumentacji projektowej.

Gmina otrzymała dofinansowanie na ten cel w kwocie 424.999,94 zł.

W związku z realizacją przedsięwzięcia Gmina ponosi koszty związane z jego realizacją. Wydatki będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi kwotami podatku. Gmina jest właścicielem nieruchomości na której powstanie parking. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą również wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Realizacja przez Gminę ww. przedsięwzięcia nie będzie generowała jakichkolwiek przychodów. Jedynymi uzyskanymi przez realizację danej inwestycji korzyściami są efekty społeczne i ekologiczne (całkowicie nieodpłatne). Z wyniku realizacji działań nie są i nie będą pobierane żadne opłaty, a zrealizowany projekt ma służyć całej społeczności lokalnej.

Gmina wskazaną inwestycję zaliczyła do zadań własnych nałożonych na gminę, w szczególności zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody. W powyższym zakresie Gmina uznała, że jako jednostka samorządu terytorialnego, obowiązana do realizacji zadań nałożonych przez ustawę z dnia 8 marca o samorządzie gminnym, czyli zadań własnych gminy, nie jest uznawana za podatnika VAT.

Należy zaznaczyć, że zakupy towarów i usług nabyte w ramach projektu są oraz będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina w związku z zamiarem wykorzystywania przedmiotowej inwestycji do czynności niepodlegających opodatkowaniem podatkiem VAT, nie obniżyła podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dotyczących wskazanej inwestycji. Wskazać należy także, że Gmina podczas ubiegania się o dofinansowanie wskazanej inwestycji w związku z brakiem możliwości odliczenia podatku VAT, ujęła podatek VAT w całości jako koszt kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w fakturach VAT, dokumentujących wydatki na realizację powyższego przedsięwzięcia, współfinansowanego z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, zarówno w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on i nie będzie mieć prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu bowiem nabywane towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy od towarów i usług, tylko podatnikowi, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

Zakupy dokonane przez Gminę w ramach realizowanego projektu nie służą i nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych czy też zwolnionych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przedmiotowa inwestycja jest zadaniem własnym Gminy i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tzn. żaden efekt realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, tym samym, nabyte przez Gminę towary i usługi w celu realizacji wskazanego przedsięwzięcia Gmina dokonuje jako organ władzy publicznej, nie zaś jako podatnik podatku VAT. Przedmiotowe przedsięwzięcie nie będzie służyć celom zarobkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje zadanie pn. , dofinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem operacji jest ograniczenie emisji spalin związanej z m.in. transportem po drogach publicznych (krajowych, powiatowych i gminnych).

W ramach realizacji projektu, przewidziano utworzenie parkingu samochodowego (dla samochodów osobowych) typu Park&Ride przy istniejącym dworcu PKP. Zakres budowy parkingu obejmuje cześć architektoniczną, cześć drogową i część elektryczną. W ramach projektu przewidziano również usługę nadzoru inwestorskiego oraz opracowanie dokumentacji projektowej. Gmina otrzymała dofinansowanie na ten cel w kwocie 424.999,94 zł. W związku z realizacją przedsięwzięcia Gmina ponosi koszty związane z jego realizacją. Wydatki będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi kwotami podatku. Gmina jest właścicielem nieruchomości na której powstanie parking. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą również wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Realizacja przez Gminę ww. przedsięwzięcia nie będzie generowała jakichkolwiek przychodów. Jedynymi uzyskanymi przez realizację danej inwestycji korzyściami są efekty społeczne i ekologiczne (całkowicie nieodpłatne). Z wyniku realizacji działań nie są i nie będą pobierane żadne opłaty, a zrealizowany projekt ma służyć całej społeczności lokalnej. Gmina wskazaną inwestycję zaliczyła do zadań własnych nałożonych na gminę w szczególności zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody. W powyższym zakresie Gmina uznała, że jako jednostka samorządu terytorialnego, obowiązana do realizacji zadań nałożonych przez ustawę o samorządzie gminnym, czyli do zadań własnych gminy, nie jest uznawana za podatnika VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowego przedsięwzięcia odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując to przedsięwzięcie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia pn. w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie są i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocy bezzwrotnej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej