Temat interpretacji

Gminie nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania pn. Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 18 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn.: Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn.: Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W styczniu 2019 roku Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 poddziałanie 5.3.1. Efektywność energetyczna w budynkach publicznych w tym budownictwo komunalne, priorytet inwestycyjny 4.3 Wspieranie efektywności energetycznej, inteligentnego zarządzania energią i wykorzystania odnawialnych źródeł energii w infrastrukturze publicznej, w tym w budynkach publicznych i w sektorze mieszkaniowym.

Celem głównym projektu jest poprawa efektywności energetycznej 3 budynków użyteczności publicznej, tj. Przedszkola 1, Przedszkola 2 oraz Szkoły Podstawowej poprzez wykonanie kompleksowej termomodernizacji.

W ramach zakresu rzeczowego projektu zostaną wykonane prace m.in. w zakresie termomodernizacji, instalacji centralnego ogrzewania, wymiany oświetlenia na energooszczędne, instalacji odgromowej oraz montażu instalacji fotowoltaicznych.

Realizacja projektu prowadzi do oszczędności w budynkach użyteczności publicznej energii cieplnej oraz energii elektrycznej z jednoczesnym wykorzystaniem instalacji OZE w postaci instalacji paneli fotowoltaicznych umożliwiających wykorzystanie wyprodukowanej energii elektrycznej na własne potrzeby.

Przedszkola i szkoła działają jako jednostki budżetowe, wykorzystują pomieszczenia wyłącznie do celów określonych w ich statutach. Dla zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju dzieci, prowadzą stołówki, które działają wyłącznie na potrzeby wychowanków przedszkola, nie są odrębnym podmiotem gospodarczym.

Budynki, o których mowa w projekcie, nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, co równoznaczne jest z tym, że Gmina nie będzie czerpała zysków z przedmiotowej inwestycji. Zamiarem Gminy jest wykorzystanie termomodernizowanych obiektów publicznych do realizacji celów oświatowych, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Do dnia wystąpienia o interpretację Gmina nie otrzymała dofinansowania na ww. projekt.

Faktury za dostawy towarów i usług w ramach projektu będą wystawiane na Gminę. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina po pozytywnej ocenie wniosku i uzyskaniu dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację inwestycji pod tytułem Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z wytworzeniem i ulepszeniem majątku w ramach ww. projektu w trybie przewidzianym w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), z uwagi na fakt wykorzystywania powstałego majątku do działalności oświatowej i statutowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego w zakresie czynności związanych z wykonaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami nie jest uznana za podatnika podatku od towarów i usług. Zakupy towarów i usług, związanych z realizacją projektu pod tytułem Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy ze środków unijnych w opisanym stanie faktycznym, nie służą czynnościom opodatkowanym.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych w ramach opisanego projektu, gdyż nie będzie on związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W styczniu 2019 roku Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 poddziałanie 5.3.1. Efektywność energetyczna w budynkach publicznych w tym budownictwo komunalne, priorytet inwestycyjny 4.3 Wspieranie efektywności energetycznej, inteligentnego zarządzania energią i wykorzystania odnawialnych źródeł energii w infrastrukturze publicznej, w tym w budynkach publicznych i w sektorze mieszkaniowym. Celem głównym projektu jest poprawa efektywności energetycznej 3 budynków użyteczności publicznej, tj. Przedszkola 1, Przedszkola 2 oraz Szkoły Podstawowej poprzez wykonanie kompleksowej termomodernizacji.

W ramach zakresu rzeczowego projektu zostaną wykonane prace m.in. w zakresie termomodernizacji, instalacji centralnego ogrzewania, wymiany oświetlenia na energooszczędne, instalacji odgromowej oraz montażu instalacji fotowoltaicznych. Realizacja projektu prowadzi do oszczędności w budynkach użyteczności publicznej energii cieplnej oraz energii elektrycznej z jednoczesnym wykorzystaniem instalacji OZE w postaci instalacji paneli fotowoltaicznych umożliwiających wykorzystanie wyprodukowanej energii elektrycznej na własne potrzeby.

Przedszkola i szkoła działają jako jednostki budżetowe, wykorzystują pomieszczenia wyłącznie do celów określonych w ich statutach. Dla zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju dzieci, prowadzą stołówki, które działają wyłącznie na potrzeby wychowanków przedszkola, nie są odrębnym podmiotem gospodarczym. Budynki, o których mowa w projekcie, nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, co równoznaczne jest z tym, że Gmina nie będzie czerpała zysków z przedmiotowej inwestycji. Zamiarem Gminy jest wykorzystanie termomodernizowanych obiektów publicznych do realizacji celów oświatowych, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Do dnia wystąpienia o interpretację Gmina nie otrzymała dofinansowania na ww. projekt. Faktury za dostawy towarów i usług w ramach projektu będą wystawiane na Gminę. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym Gmina ma wątpliwości czy będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy) zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z realizacją inwestycji pn.: Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Bowiem w ramach realizowanego zadania Gmina nie dokonuje zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca budynki, o których mowa w projekcie, nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zamiarem Gminy jest wykorzystanie termomodernizowanych obiektów publicznych do realizacji celów oświatowych, które stanowią działalność publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego zadania nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn.: Podniesienie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej na terenie Gminy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej