Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania dostawy gotowych akumulatorów przez Y na rzecz Wnioskodawcy, prawa do odliczenia, eksportu towarów i stawki podatku

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2019 r. (data wpływu 19 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce, sprzedaży akumulatorów przez Y na rzecz Wnioskodawcy;

• prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę gotowych akumulatorów;

• ustalenia czy zbycie i wywóz akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej przez Wnioskodawcę w ramach ich sprzedaży na rzecz kontrahentów z krajów trzecich winno być traktowane jako eksport towarów, który winien być opodatkowany stawką podatku VAT w wysokości 0%;

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce, sprzedaży akumulatorów przez Y na rzecz Wnioskodawcy;

• prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia przez Wnioskodawcę gotowych akumulatorów;

• ustalenia czy zbycie i wywóz akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej przez Wnioskodawcę w ramach ich sprzedaży na rzecz kontrahentów z krajów trzecich winno być traktowane jako eksport towarów, który winien być opodatkowany stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 1, 2 oraz 3, zawarte we wniosku o wydanie interpretacji, nie uległo zmianie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X. Sp. z o.o. z siedzibą w (dalej: X lub Wnioskodawca) należy do grupy A, w skład której wchodzi również m.in. Y. S.A. (dalej: Y) oraz PPUH A. sp. z o.o. (dalej: PPUH).

Spółka jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, sprzedaż hurtowa metali i rud metali, sprzedaż hurtowa odpadów i złomu. Z punktu widzenia Polskiej Klasyfikacji Działalności, przeważającym podmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność sklasyfikowana w grupie PKD 46.90.Z sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885).

Obecnie Y jest w trakcie pozyskiwania od organów celnych pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. Schemat planowanych transakcji w ramach przedmiotowej procedury przedstawia się następująco:

Y będzie podmiotem, który uzyska pozwolenie na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego. W ramach tej procedury Y będzie przemieszczać z kraju trzeciego na terytorium Polski surowiec w postaci ołowiu. Y będzie podmiotem zgłaszającym przywóz surowca, a jego dane podane zostaną na dokumentach celnych. Cywilnoprawnym właścicielem ołowiu będzie PPUH. Na terenie Polski surowiec będzie wykorzystywany przez PPUH do produkcji akumulatorów. Następnie akumulatory te zbywane będą przez PPUH na rzecz Y.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że proces produkcji gotowych akumulatorów jest procesem wieloetapowym. Y będzie nabywać od PPUH akumulatory w postaci półproduktów, tj. nie będą to akumulatory gotowe do użytku. Y w celu wykończenia akumulatora (nabytego jako półprodukt) do produktu gotowego, zrealizuje kolejne etapy produkcji akumulatora takie jak m.in. zalewanie elektrolitem, formowanie akumulatorów i ewentualne doładowanie, prace konfekcyjne. Następnie naładowane akumulatory będą transportowane na linię produkcyjną, gdzie kolejno przejdą: proces odgazowania, wyrównywania elektrolitu, test poziomu elektrolitu, zakręcanie akumulatora, testy elektryczne, test szczelności, mycie, suszenie, etykietowanie, paletyzowanie.

Po zakończeniu przez Y przedmiotowych czynności powstanie gotowy akumulator. Następnie wystąpią dwa scenariusze.

W pierwszym scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W konsekwencji, akumulatory (jak również ołów wykorzystany do ich produkcji) zostaną wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Wraz z wywozem zostanie zamknięta procedura uszlachetniania czynnego, a Y uzyska komunikat IE599. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych.

W drugim scenariuszu Y sprzeda gotowe akumulatory na terytorium Polski na rzecz Wnioskodawcy, a następnie Wnioskodawca sprzeda je na rzecz kontrahentów z krajów trzecich. W tym przypadku Y rozliczy procedurę uszlachetniania czynnego na podstawie zgłoszenia wywozowego dokonanego przez X. X będzie wpisana do pozwolenia Y na procedurę uszlachetniania czynnego jako podmiot kończący proces uszlachetniania, tj. zgłaszający towar do procedury wywozu. X otrzyma komunikat IE599 w ramach zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego i wywozu akumulatorów do krajów trzecich. W odniesieniu do przemieszczonego na terytorium Polski (a następnie wywiezionego) ołowiu nie powstanie obowiązek uiszczenia należności celnych.

Dodatkowo, w ramach produkcji akumulatorów powstaną również odpady z ołowiu, które zostaną zbyte przez PPUH na terenie Polski, na rzecz podmiotów trzecich. W odniesieniu do przedmiotowych odpadów powstanie dług celny i obowiązek zapłaty cła.

Spółka powzięła wątpliwość jakie skutki w podatku VAT będą miały opisane powyżej transakcje.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. Y S.A. na dzień sprzedaży akumulatorów będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, dalej: ustawa o VAT), u którego sprzedaż nie będzie zwolniona na podstawie art. 113 ust 1 oraz ust. 9 ustawy o VAT.
2. Wnioskodawca na dzień transakcji sprzedaży akumulatorów będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie będzie zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy o VAT.
3. Dostawy gotowych akumulatorów nie będą objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ani w art. 122 ustawy o VAT.
4. Zgodnie z planem Wnioskodawcy oraz spółek z grupy dostawy będą dokumentowane fakturami VAT.
5. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści: Jeśli dostawy gotowych akumulatorów na rzecz Wnioskodawcy będą udokumentowane fakturami, to :
   1. czy na fakturach będzie zawarta kwota podatku od towarów i usług?
   2. czy będą to dostawy korzystające ze zwolnienia od podatku?, podano, że:

W ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na pytanie nr 5 nie jest elementem opisu stanu faktycznego, lecz zależy od skutków podatkowych transakcji sprzedaży akumulatorów na gruncie podatku VAT. O skutek ten Wnioskodawca pyta w pytaniu nr 1 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W tym miejscu Wnioskodawca może jedynie wskazać, że w jego ocenie zgodnie z uzasadnieniem własnego stanowiska w sprawie, przedstawionym we wniosku dostawa ta będzie opodatkowana jako lokalna dostawa towarów w Polsce i nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT.

1. Klasyfikacja PKWiU gotowych akumulatorów to: 27.20.21.0.
2. Gotowe akumulatory nie są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.
3. Zdaniem Wnioskodawcy nabywane akumulatory będą służyć do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. ich późniejszej odsprzedaży na rzecz podmiotów z krajów trzecich (w tym zakresie szczegółowe uzasadnienie znajduje się w odpowiedzi na pytanie nr 3 postawione we wniosku o wydanie interpretacji).
4. Intencją Wnioskodawcy jest, aby przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokona dostawy gotowych akumulatorów, posiadać dokument w którym urząd celny potwierdzi wywóz tych akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej. Zainteresowany jest świadomy skutków podatkowych ewentualnych opóźnień w otrzymaniu takich dokumentów, jednak zakłada, że będzie to sytuacja wyjątkowa.
5. Zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego nastąpi na terenie Polski.
6. Wnioskodawca pod pojęciem kontraktu wielostronnego rozumie umowy, których stroną są co najmniej trzy podmioty. Zainteresowany pragnie wskazać, że będzie łączyła go umowa z Y S.A. oraz z nabywcami z krajów trzecich, jednak będą to umowy dwu- a nie wielostronne.
7. Na obecnym etapie prowadzone są negocjacje z potencjalnymi dostawcami surowców, więc Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać konkretnych nazw dostawców. Jednocześnie Zainteresowany pragnie wskazać, że krajami siedziby dostawców surowca będą Rosja i Białoruś. Ze strony grupy A stroną umowy na dostawę surowca będzie PPUH A sp. z o.o. (dalej: PPUH).
8. Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej właścicielem (nabywcą) ołowiu po przemieszczeniu na terytorium Polski będzie PPUH.
9. Organizacja transportu oraz odpowiedzialność jest uzależniona od warunków umowy. Na tym etapie, ze względu na prowadzone negocjacje z potencjalnymi dostawcami surowców, Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać kto będzie organizował transport i kto będzie odpowiedzialny za transport (będzie to albo Y S.A albo dostawca surowców).
10. Wnioskodawca pragnie wskazać, że w umowach nie ma konieczności rozliczania się z zużytego ołowiu z odbiorcami końcowymi. Rozliczenie się z zużytego ołowiu jest elementem zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego, które będzie wykonywane wg tzw. współczynników produktywności (metoda uzgodniona z Urzędem Celnym).
11. Towar będzie przemieszczany przez Y, ponieważ wyłącznie Y S.A. będzie posiadać pozwolenie na realizację procedury uszlachetniania czynnego.
12. Procesowi uszlachetniania czynnego poddawane będą następujące towary:

1. Proces uszlachetniania czynnego będzie przeprowadzać Y S.A. Szczegółowy opis realizacji procedury będzie wyglądać zgodnie z poniższym opisem: Y S.A. importuje surowce (jest Organizatorem i posiadaczem pozwolenia na procedurę uszlachetniania czynnego):
   • których właścicielem jest PPUH i obejmuje je procedurą uszlachetniania czynnego;
   • Y S.A. przekazuje surowce do PPUH jako transfer w ramach pozwolenia (na podstawie dokumentów wewnętrznych);
   • PPUH produkuje z otrzymanego surowca półprodukty (tj. akumulatory suche kod PKWiU: 27.20.21.0 i płyty akumulatorowe kod PKWiU: 24.43.21.0 i sprzedaje je do Y S.A.;
   • Y S.A. wykonuje końcowe etapy produkcji (uszlachetniania);
   • Y S.A. sprzedaje gotowe akumulatory i/lub płyty akumulatorowe do klienta końcowego dokonując zgłoszenia wywozowego i zamyka procedurę (pierwszy scenariusz opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej), lub Y S.A. sprzedaje gotowe akumulatory Wnioskodawcy, który dokonuje zgłoszenia wywozowego umożliwiającego Y S.A. zamknięcie procedury. Przy czym dostawa następuje bezpośrednio z magazynu Y S.A. do klienta końcowego spoza UE (akumulatory nie są przemieszczane pomiędzy magazynami Y S.A. i Wnioskodawcy, dostawa następuję bezpośrednio z magazynu Y S.A. do klienta końcowego spoza UE organizatorem transportu będzie X Sp. z o.o. Koszty transportu ponosi X Sp. z o.o. lub odbiorca końcowy w zależności od warunków umowy) drugi scenariusz. W drugim scenariuszu Wnioskodawca zostanie wpisany do pozwolenia Y S.A. jako podmiot kończący proces uszlachetniania, tj. zgłaszający towar do procedury wywozu.

1. Procedura uszlachetniania czynnego nie zostanie zakończona w sposób uproszczony (tj. w sposób, o którym mowa w art. 324 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 2015/2477 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny).
2. Stosowanie dwóch scenariuszy jest decyzją biznesową spółek z grupy. Wnioskodawca w ramach grupy A pełni rolę dystrybutora i posiada odpowiednie zaplecze techniczne, kadrowe i know-how, aby prowadzić handel z określonymi krajami trzecimi (m.in. Bliskiego Wschodu). Zaplecza takiego, w odniesieniu do niektórych krajów (chodzi tu w szczególności o znajomość języków obcych przez pracowników spółek), nie posiada Y S.A. i dlatego spółki zdecydowały się o konieczności wprowadzenia dwóch scenariuszy sprzedaży produktów gotowych.

1. Klasyfikacja PKWiU jest następująca:
   1. dla surowca w postaci ołowiu: 24.43.11.0
   2. dla akumulatora w postaci półproduktu: 27.20.21.0 Wnioskodawca pragnie doprecyzować, że określenie półprodukt we wniosku o wydanie interpretacji zostało użyte dla podkreślenia, że przedmiot sprzedaży pomiędzy PPUH a Y S.A. nie jest całkowicie gotowym akumulatorem, ale wymaga jeszcze dokonania określonych czynności technologicznych (opisanych we wniosku), aby powstał gotowy akumulator. Wnioskodawca podaje symbol PKWiU dla gotowego akumulatora, ponieważ zgodnie z Zasadami Metodycznymi PKWiU pod pojęciem produktu rozumie się wyroby, zaś pod pojęciem wyrobów rozumie się m.in. półfabrykaty, jeśli występują w obrocie;
   3. dla odpadów z ołowiu: 38.11.58.0

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji są również płyty akumulatorowe, dla której klasyfikacja PKWiU to 24.43.21.0.

1. Kod Nomenklatury Scalonej CN jest następujący:

1. Akumulatory w postaci półproduktu nie są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.
2. Dostawa akumulatora w postaci półproduktu oraz odpadu z ołowiu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ani w art. 122 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż akumulatorów pomiędzy Y a Wnioskodawcą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Sprzedaż akumulatorów pomiędzy Y, a Wnioskodawcą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce.
2. Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia akumulatorów.
3. Zbycie i wywóz akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej w ramach ich sprzedaży na rzecz kontrahentów z krajów trzecich winno być taktowane na gruncie podatku VAT jako eksport towarów. Przy założeniu spełnienia warunków formalnych określonych w ustawie o VAT, będzie on opodatkowany stawką 0% VAT.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż akumulatorów pomiędzy Y a Wnioskodawcą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcja pomiędzy Zainteresowanym, a Y będzie spełniała definicję dostawy towarów, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju na zasadach ogólnych. Y przeniesie bowiem na Wnioskodawcę prawo do dysponowania akumulatorami jak właściciel. Bez znaczenia w ocenie Wnioskodawcy pozostaje fakt, że ołów użyty do produkcji akumulatorów jest towarem objętym procedurą uszlachetniania czynnego. Ustawa o VAT nie przewiduje bowiem wyjątków w tym zakresie. Skoro zatem spełniona jest dyspozycja przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, to transakcja winna być potraktowana jako lokalna dostawa towarów w Polsce. Prawidłowość stanowiska Spółki została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 czerwca 2011 r., nr IBPP3/443-421/11/DG.

Podsumowując, sprzedaż akumulatorów pomiędzy Y, a Wnioskodawcą będzie lokalną dostawą towarów w Polsce, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnego towaru.

Na marginesie powyższych rozważań Wnioskodawca pragnie wskazać, że ma on interes prawny w uzyskaniu odpowiedzi na pytanie nr 1, ponieważ transakcja sprzedaży pomiędzy Y, a Wnioskodawcą będzie miała wpływ na ewentualny podatek VAT naliczony występujący po stronie Wnioskodawcy.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia akumulatorów od Y. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zacytowany przepis określa jedną z podstawowych zasad systemu podatku VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku. Jeżeli zatem podmiot działający w charakterze podatnika VAT ponosi wydatki, które związane są z jego działalnością podlegającą opodatkowaniu, a ponadto nie są one wymienione w zamkniętym katalogu art. 88 ustawy o VAT, wówczas podatnikowi temu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od przedmiotowych wydatków.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym wszystkie warunki uprawniające Zainteresowanego do odliczenia podatku VAT są spełnione. Kupując akumulatory Wnioskodawca działa bowiem jako podatnik VAT, a zakupy te są związane z jego działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT, tj. ich późniejszą odsprzedażą na rzecz podmiotów z krajów trzecich (w tym zakresie szczegółowe uzasadnienie znajduje się w odpowiedzi na pytanie nr 3). Ponadto wydatki te nie są wymienione w art. 88 ustawy o VAT, co pozbawiałoby Wnioskodawcy prawa od odliczenia.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 czerwca 2011 r., nr IBPP3/443-421/11/DG, w której wskazano, że jeżeli Wnioskodawca nabywa na terytorium kraju towary (wstępnie uszlachetnione) do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dotyczących nabywanych towarów.

Ad. 3

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Jednocześnie eksport został wymieniony w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT określonym w art. 5 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, transakcje dokonywane przez Zainteresowanego polegające na zbyciu gotowych akumulatorów na rzecz nabywców z krajów trzecich będą spełniać definicję eksportu towarów, a zatem przy spełnieniu warunków formalnych określonych w ustawie o VAT, będą to transakcje opodatkowane podatkiem VAT według stawki 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia w tym zakresie pozostaje określenie rodzaju transakcji będących przedmiotem niniejszego wniosku z punktu widzenia prawa celnego. Co do zasady bowiem prawo celne i prawo w zakresie podatku od towarów i usług stanowią dwa odrębne reżimy, mające tylko określone prawem punkty wspólne. Skoro zatem transakcja z punktu widzenia podatku VAT spełnia wszystkie warunki uznania jej za eksport towarów, winna w taki sposób zostać rozliczona przez Wnioskodawcę. Zainteresowany w odniesieniu do akumulatorów zbywanych i wywożonych do krajów trzecich będzie posiadać komunikaty IE599, a zatem będzie uprawniony do opodatkowania przedmiotowych transakcji według stawki VAT 0%.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 kwietnia 2012 r., nr IBPP4/443-9/13/LG. Ponadto, jak wskazał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1903/12: warunkiem uznania transakcji eksportowej za zwolnioną z VAT, a w świetle przepisów u.p.d.t.u. za podlegającą opodatkowaniu jest dokonanie transportu lub wysłanie towarów poza terytorium Wspólnoty. Oznacza to, iż rodzaj przeznaczenia celnego nie powinien mieć wpływu na uznanie czy dana transakcja stanowi eksport w rozumieniu przepisów prawa celnego czy też nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ze względu na zachowanie przejrzystości niniejszej interpretacji, tutejszy Organ uznał za zasadne udzielenie odpowiedzi na pytania w następującej kolejności 1, 3 i 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego w myśl art. 2 pkt 5 ustawy rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

• wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Należy dodać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się do pojęcia eksportera i jego rozumienia czy definicji w prawie celnym. Istotnym z punktu widzenia przepisów art. 2 pkt 8 ustawy w aspekcie podmiotowym jest jedynie to, kto dokonuje wywozu dostawca (lub podmiot działający na jego rzecz), czy też nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju (lub podmiot działający na jego rzecz). Okoliczność, kto widnieje jako nadawca (zgłaszający) w dokumencie celnym, sama w sobie nie przesądza o uznaniu tego podmiotu za dokonującego eksportu w rozumieniu ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zaznaczyć jednocześnie należy, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy - w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, ww. stawkę stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.

W myśl art. 41 ust. 7 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Jednocześnie, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez urząd celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.
   
   

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ad. 1

Odnośnie rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania dostawy gotowych akumulatorów, należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, podmiotem dokonującym dostawy na rzecz Wnioskodawcy będzie polski podmiot będący podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast w momencie dostawy gotowe akumulatory będą znajdowały się na terytorium kraju (Polski) i nie będą one ani transportowane bądź wysyłane. W konsekwencji, miejscem dostawy ww. towarów będzie terytorium kraju.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż na terytorium kraju akumulatorów, wytworzonych z ołowiu objętego procedurą uszlachetniania czynnego, będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że gotowe akumulatory nie są towarami wymienionymi w załączniku nr 11 ustawy i ich dostawa nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy ani art. 122 ustawy, co oznacza, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miała zastosowania procedura odwrotnego obciążenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy zgodnie z którym podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zatem sprzedaż akumulatorów przez Y na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce, z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 3

Z kolei odnośnie pytania nr 3 wniosku należy zauważyć, że zbycie i wywóz przez Wnioskodawcę gotowych akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej w ramach ich dostawy na rzecz kontrahentów z krajów trzecich będzie dokonane z zachowaniem warunków wskazanych w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy, a w rezultacie wystąpi eksport bezpośredni towarów. Tym samym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% dla ww. eksportu towarów, pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 41 ust. 6 w powiązaniu z art. 41 ust. 6a ustawy.

W konsekwencji w przypadku gdy Wnioskodawca dokonując eksportu towarów do kontrahentów z krajów trzecich, będzie posiadał dokument celny potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (dokument IE-599), to będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% na warunkach określonych w przepisach ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku należało uznać je za prawidłowe.

Ad. 2

Przechodząc natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 2 wniosku, dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego, to należy stwierdzić, iż jak wyżej wskazano w niniejszej interpretacji, sprzedaż akumulatorów przez Y na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako lokalna dostawa towarów w Polsce, z zastosowaniem właściwej stawki. Natomiast, zbycie i wywóz przez Wnioskodawcę gotowych akumulatorów poza terytorium Unii Europejskiej w ramach ich dostawy na rzecz kontrahentów z krajów trzecich będzie stanowiło eksport towarów, tj. czynność podlegającą opodatkowaniu, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem należy uznać, że Wnioskodawcy będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nabywającemu na terytorium kraju towary, które będzie wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych, w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dotyczących nabywanych akumulatorów. Przy czym, prawo to będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej