Temat interpretacji

Płatności z tytułu członkostwa w sieci X. nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 22 marca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 29 marca 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania płatności wnoszonych z tytułu członkostwa w sieci współpracy X. za wynagrodzenie za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 marca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania płatności wnoszonych z tytułu członkostwa w sieci współpracy X. za wynagrodzenie za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Województwo jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z uchwałą nr () Zarządu Województwa z dnia 12 września 2017 r. oraz listem intencyjnym z lipca 2017 r., Województwo przystąpiło do fazy . () sieci współpracy X. (dalej: X., sieć współpracy). Wykonanie uchwały powierzono Marszałkowi Województwa.

X. jest forum wymiany doświadczeń i dyskusji pomiędzy instytucjami partnerskimi regionalnymi i krajowymi, zajmującymi się zarządzaniem programami operacyjnymi i wdrażaniem polityki spójności Unii Europejskiej. Są to m.in. ministerstwa rozwoju, samorządy regionalne, agencje rozwoju, sekretariaty generalne. Sieć - funkcjonująca od 1996 r. - stanowi forum wymiany doświadczeń i dyskusji, w tym m.in. w ramach cyklicznych konferencji organizowanych dwa razy w roku przez kolejne instytucje partnerskie współpracujące w ramach X.

Sieć współpracy prowadzona jest przez Centrum (.). Podmiot ten do czerwca 2017 r. stanowił instytut badania polityk publicznych na jednym z wydziałów Uniwersytetu (). W lipcu 2017 r., w wyniku zmiany siedziby, powołana została nowa organizacja (). Zespół C. składa się z badaczy zajmujących się politykami publicznymi, naukami politycznymi, ekonomią, geografią, gospodarką przestrzenną czy przedsiębiorczością. Do prowadzonych projektów badawczych regularnie przyjmuje naukowców i studentów.

Uniwersytet (), nadrzędny wobec C., jest zarejestrowany w ... jako organizacja dobroczynna (charitable body, numer rejestrowy .). Od lipca 2017 r., po zmianie siedziby, C. stanowi samodzielną organizację dobroczynną - fundację (stichting, numer rejestrowy ).

C. od lipca 2017 r. działa na podstawie prawa holenderskiego, w oparciu o uchwalony statut. Zgodnie ze statutem, cele C. są następujące:

1. Podejmowanie badań i wymiana wiedzy w temacie rozwoju gospodarczego i polityk rozwojowych w Europie i poza nią;
2. Zapewnianie szkoleń i możliwości rozwoju dorobku naukowego swoim członkom, co przekłada się na wzmocnienie jakości edukacji na poziomie studiów licencjackich, magisterskich oraz doktoranckich;
3. Upowszechnianie wyników badań naukowych.

Dla realizacji ww. celów C. stosuje następujące narzędzia:

1. Przeprowadza w ciągu roku dwie konferencje, na których partnerzy mają możliwość bezpośredniej wymiany doświadczeń w ramach konkretnego tematu, prezentują i dyskutują nt. przedstawianych przez siebie studiów przypadków. Udział członków w takiej konferencji jest każdorazowo dodatkowo płatny. Członkowie ponoszą koszty dojazdu na konferencje, zakwaterowania, wyżywienia, materiałów konferencyjnych oraz korzystania z sal konferencyjnych;
2. Opracowuje raporty tematyczne, będące podstawą dyskusji na konferencjach. Wszystkie raporty udostępniane są instytucjom partnerskim i przedstawiają porównania, jak dane zagadnienie jest traktowane w poszczególnych krajach członkowskich (jakie rozwiązania są stosowane, stan wdrażania, poniesione koszty, korzyści). Raporty dotyczą przykładowo kontroli i audytu w ramach funduszy strukturalnych UE, instrumentów finansowych, stosowania zasad zrównoważonego rozwoju, czy regionalnych inteligentnych specjalizacji;
3. Opracowuje Biuletyn X., udostępniany na dedykowanej platformie internetowej, zawierający podsumowania z konferencji, studia przypadków, wyniki badań naukowych i ewaluacyjnych;
4. Pośredniczy w organizacji wizyt studyjnych, spotkań roboczych, szkoleń pomiędzy instytucjami partnerskimi.

Przystępując do sieci X., której organizatorem jest C., Województwo uzyskało, poprzez obecność na konferencjach i nawiązanych dzięki nim kontaktach, możliwość wymiany doświadczeń i informacji z zakresu programowania i wdrażania funduszy europejskich w kolejnych wieloletnich perspektywach finansowych Unii Europejskiej. Istotna jest również możliwość silniejszego włączenia się w dyskusję dotyczącą polityki spójności po 2020 r., gdyż X. jest aktywnym podmiotem w tym zakresie. Są to ważne doświadczenia, przekładające się na pogłębioną znajomość zagadnień z zakresu polityki spójności, jednak mające charakter niewymierny.

Województwa z C. nie łączy żaden stosunek zobowiązaniowy, tzn. nie została podpisana żadna umowa o współpracy, czy na świadczenie usług. Decyzje w powyższym zakresie zostały podjęte na podstawie wskazanych na wstępie dokumentów, z których wynika, że z udziałem w X. łączy się składka członkowska w wysokości 18 tys.euro rocznie, podzielona na 2 płatności w roku po 9 tys. euro, co 6 miesięcy. Wysokość składki jest identyczna dla wszystkich instytucji partnerskich i stała w trakcie udziału w danej fazie. Wysokość składek członkowskich proponują osoby upoważnione do reprezentowania C.

Województwo przystępując do X. przeanalizowało charakter świadczeń podlegających opłatom i uznało, iż są to składki członkowskie niepodlegające opodatkowaniu, ponieważ z poniesieniem tego kosztu nie wiąże się żadne świadczenie wzajemne. W toku kontaktów roboczych poinformowało o tym C., które nie kwestionując tego ustalenia, zgodnie z harmonogramem przedstawiało dokumenty wzywające do zapłaty za kolejne okresy udziału w sieci. Województwo od lipca 2017 r. do marca 2019 r. otrzymało 4 faktury za udział w sieci. Trzy z nich, na łączną kwotę 27 tys. euro, oznaczone były jako E-Exempt, tj.:

• faktura nr 1 z dnia 7 grudnia 2017 r. na kwotę 9 tys. euro;
• faktura nr 2 z dnia 9 marca 2018 r. na kwotę 9 tys. euro;
• faktura nr 3 z dnia 9 października 2018 r. na kwotę 9 tys. euro.

Czwarta faktura - nr 4 z dnia 13 marca 2019 r. na kwotę 9 tys. euro została oznaczona jako VAT reverse charge.

W liście intencyjnym z lipca 2017 r., przy wskazanych kosztach udziału w X., zaznaczono co prawda, że jest to 18 tys. euro rocznie plus kwota holenderskiego podatku VAT, jeśli dotyczy [ shall pay to C. in six equal instalments the annual subscription fee of 18,000 plus Dutch VAT if applicable (...)]. Trzy następujące po sobie faktury za udział w sieci współpracy zostały oznaczone jednak jako E-Exempt.

Organ podatkowy właściwy dla Województwa, po stwierdzeniu niezgodności pomiędzy deklaracjami VAT-7 Województwa a informacjami od kontrahenta z UE, w dniu 8 marca 2019 r. wezwał Województwo do korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc październik 2018 r., poprzez wykazanie wartości podstaw opodatkowania oraz podatku z tytułu importu usług od C. na podstawie faktury nr 3 z dnia 9 października 2018 r. na kwotę 9 tys. euro. Ponadto organ podatkowy stwierdził, że kontrahent zadeklarował w okresie październik-grudzień 2018 r. świadczenie usług na rzecz Województwa w łącznej kwocie 27 tys. euro. Organ podatkowy nie dokonał weryfikacji relacji z kontrahentem zagranicznym, tylko na podstawie informacji o zadeklarowaniu przez niego świadczenia usług na rzecz Województwa, wezwał do korekty.

W dniu 22 lutego 2019 r. Województwo otrzymało drogą elektroniczną od C. dwa dokumenty:

• Credit Notę (notę umorzeniową) obejmującą ww. faktury o numerach: 1, 2 oraz 3, na kwotę 27 tys. euro oraz
• fakturę VAT numer 5, na kwotę 27 tys. euro z odwrotnym obciążeniem (reverse charge).

Powyższe wskazuje, że kontrahent w IV kwartale 2018 r. zmienił stanowisko w zakresie opłat ponoszonych przez członków sieci i zadeklarował na rzecz Województwa dostawy usług (o czym go nie poinformował). Później, chcąc skorygować dotychczas wystawione na Województwo dokumenty, wystawił łączną notę umorzeniową dla trzech faktur (nr 1, 2 oraz 3) na kwotę 27 tys. euro, po czym ponownie obciążył nową fakturą Województwo kwotą 27 tys. euro ze wskazaniem, że zdarzenie podlega opodatkowaniu w kraju nabywcy (reverse charge). Kolejna faktura, nr 4 z dnia 13 marca 2019 r. na kwotę 9 tys. euro, została od razu oznaczona jako reverse charge.

Województwo nie zgadza się z takim zachowaniem kontrahenta i podtrzymuje stanowisko, że opłacane świadczenia mają charakter składki członkowskiej, a nie usługi. Z przedstawionych powyżej narzędzi (tj. konferencji, wizyt i innych świadczeń) korzystać mogą wszystkie instytucje partnerskie, które każdorazowo ponoszą dodatkowe koszty związane z wykorzystaniem tych narzędzi (np. uczestnictwem w konferencjach, dostępem do materiałów tam omawianych).

C., jako organizator sieci X., prowadzi odrębny budżet dla sieci, w którym gromadzi składki członkowskie uczestników sieci. Składki członkowskie za udział w sieci przeznaczane są wyłącznie na bieżącą działalność w ramach sieci i realizację celów wspólnych dla instytucji partnerskich. Nie jest możliwe przyporządkowanie płaconej składce konkretnie świadczonej usługi lub dostawy towarów, ponieważ składki członkowskie tworzące budżet X. są rozdysponowywane na bieżącą działalność i realizację celów statutowych C. Nie jest możliwe określenie, czy dana część składki przypada na konkretne korzyści otrzymywane przez członków organizacji. Ponadto nie występuje sytuacja, w której po wykonaniu określonych świadczeń na rzecz instytucji partnerskiej, zobowiązana byłaby ona do zapłaty składki w określonej wysokości, gdzie składka mogłaby stanowić ekwiwalent za otrzymane od C. świadczenie.

W rezultacie, składka członkowska za udział w sieci nie jest ekwiwalentem konkretnych świadczeń. Składki członkowskie to obowiązkowe wpłaty podmiotów, które po kontrasygnacie listu intencyjnego stają się instytucjami partnerskimi (członkami sieci). Składki tworzą majątek służący realizacji wyłącznie celów, do których powołany został X. Płacenie składek członkowskich jest jednym z najważniejszych obowiązków instytucji partnerskich. Składki te mają charakter obowiązkowy. Natomiast sam poziom składki członkowskiej nie jest uzależniony w żaden sposób od poziomu świadczeń oferowanych przez C.

Jak wynika z przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, Województwo wpłacało na rzecz C. składki członkowskie z tytułu członkostwa w sieci X., lecz sieć ta nie świadczy żadnych usług na rzecz Województwa. Okoliczność zapłaty składek udokumentowana została przy pomocy ww. faktur z oznaczeniem E-Exempt. Opis na fakturze brzmi: X. (tłumaczenie: X Faza - Poprawa jakości zarządzania programami funduszy strukturalnych poprzez wymianę doświadczeń) wraz ze wskazaniem okresu, za który opłacana jest składka. Województwo jest czynnym podatnikiem VAT. Województwo posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zaś C. - w Holandii. C. nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), składki członkowskie zapłacone przez Województwo na łączną kwotę 27 tys. euro na podstawie wymienionych faktur (nr 1 z dnia 7 grudnia 2017 r. na kwotę 9 tys. euro, nr 2 z dnia 9 marca 2018 r. na kwotę 9 tys. euro i nr 3 z dnia 9 października 2018 r. na kwotę 9 tys. euro) oraz do zapłaty której Województwo zostało wezwane na podstawie faktury nr 4 z dnia 13 marca 2019 r. na kwotę 9 tys. euro, jako członek sieci współpracy X., podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle ust. 2 art. 8 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z ustalonym stanowiskiem, charakter ponoszonej składki z tytułu członkostwa w sieci X. nie wiąże się z żadną odpłatnością za świadczenie usług i jest wyłącznie przekazaniem określonej kwoty pieniędzy w postaci składki członkowskiej na rzecz finansowania bieżącej działalności sieci X.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w Interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2017 r., nr 1061-IPTPP2.4512.576.2016.1.JS, w analogicznym stanie faktycznym wyjaśniał: Definicja świadczenia usług nie oznacza, że usługą jest każda czynność czy zdarzenie inne niż dostawa towarów, których efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron będące efektem działania drugiej strony. Składki członkowskie mogłyby być uznane za wynagrodzenie za świadczenie usług tylko i wyłącznie wówczas, gdyby ich zapłata stanowiła ekwiwalent za świadczone usługi.

W niniejszej sprawie, tak jak w stanie faktycznym dla wydania ww. interpretacji indywidualnej, brak jest jakichkolwiek świadczeń, które można uznać za świadczenia C. na rzecz swoich członków, w tym na rzecz Województwa.

Jednak aby uznać daną transakcję za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT pomiędzy stronami musi zaistnieć stosunek zobowiązaniowy. Stosownie do art. 353 § 1 Kodeksu cywilnego (dalej: K.c.) zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien to świadczenie spełnić. Świadczenie natomiast może polegać na działaniu lub zaniechaniu (art. 353 § 2 K.c.). Pojęcie świadczenia w ścisłym tego słowa znaczeniu odnosi się do wymaganego, zgodnego z treścią zobowiązania, zachowania dłużnika. W niniejszym stanie faktycznym C., jako organizator sieci X., otrzymuje składkę członkowską od uczestników z tytułu przynależności do sieci. Jednak z tego tytułu nie jest w żaden sposób zobligowany do wykonania jakiegoś skonkretyzowanego świadczenia na rzecz członków, któremu można przyporządkować zapłaconą składkę, jako wynagrodzenie za to świadczenie.

Czynność zapłaty składki członkowskiej za udział w sieci jest czynnością wyłącznie jednostronną, pieniężną i nieekwiwalentną, wobec czego w przekonaniu Województwa brak jest podstaw, ażeby twierdzić, że podmiot otrzymujący taką składkę, realizuje jakiekolwiek świadczenie, z tytułu którego otrzymuje wynagrodzenie w postaci składki.

Celem wnoszenia składki członkowskiej jest wyłącznie utrzymanie oraz realizacja celów statutowych C. w ramach sieci X. W opinii Województwa, otrzymywane przez C. składki członkowskie nie mogą być uznane za wynagrodzenie za świadczenie usług, a zatem składki te stanowią zdarzenie neutralne dla opodatkowania VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (kiedyś: Europejski Trybunał Sprawiedliwości, dalej: TSUE) wielokrotnie zajmował się tematem, czy pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności występuje związek bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie, np.:

• w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT;
• orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem wyłącznie, jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy;
• w orzeczeniu z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 (Staatssecretaris van Financien przeciwko Hong Kong Trade Development Council) wypowiadał się w kwestii konieczności zaistnienia odpłatności za usługę jako warunku sine qua non opodatkowania danej usługi. TSUE uznał, że w przypadku, gdy działalność danej osoby polega wyłącznie na świadczeniu bezpośredniego wynagrodzenia, brak jest podstawy opodatkowania, a zatem nieodpłatne usługi nie podlegają podatkowi VAT;
• w wyroku z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 (Staatssecretaris van Financien przeciwko Coóperatieve Aardappelenbewaarplaats GA) gdzie TSUE orzekł, że aby świadczenie usług mogło podlegać opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Jest to szczególnie istotne, gdy organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak jest bezpośredniego związku pomiędzy płatnością a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie.

Ponadto w związku z wyżej prezentowanym stanowiskiem TSUE, nie można uznać, iż składka członkowska podlega opodatkowaniu jako wynagrodzenie za świadczoną usługę, ponieważ stanowi ona wyłącznie przepływ pieniężny i nie może być wiązana z jakimikolwiek świadczeniami wykonywanymi przez C. na rzecz konkretnych członków.

Mając zatem na uwadze powyższe, w ocenie Województwa, składki członkowskie wypłacane na rzecz C. nie stanowią bezpośredniego wynagrodzenia za konkretne usługi, bowiem decydujące jest określenie wyraźnego, bezpośredniego związku przekazanego wynagrodzenia z konkretnym świadczeniem. W przekonaniu Województwa, składki wpłacane wyłącznie w związku z przynależnością do organizacji międzynarodowych takiego warunku nie spełniają. Wpłaty składek członkowskich wynikają właśnie z faktu przystąpienia Województwa do sieci i są związane jedynie z pozostawaniem członkiem tej sieci. Niemożliwym jest natomiast kwalifikowane jako opłaty za korzystanie z konkretnej rzeczy, czy usługi, bowiem takie bezpośrednie przypisanie opłaty członkowskiej do świadczenia wzajemnego w niniejszej sprawie nie występuje. Opłacane składki członkowskie przeznaczane są na potrzeby związane z utrzymaniem samej sieci, z jej bieżącą działalnością i realizowaniem celów, dla których została utworzona.

Krajowe sądownictwo oraz organy podatkowe w ramach prowadzonych postępowań także zajmowały się opodatkowaniem VAT składek członkowskich jako wynagrodzenia za usługi świadczone przez podmiot na rzecz, którego są płacone, np.:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 1976/06), w którym Sąd stwierdził, że (...) koniecznym warunkiem opodatkowania usługi jest, aby była ona świadczona odpłatnie. Następnie po obszernych wyjaśnieniach dotyczących stanu faktycznego będącego przedmiotem rozstrzygnięcia podkreślił, że (...) stwierdzić trzeba, że składka na stowarzyszenie nie może być traktowana jako wynagrodzenie za zorganizowanie i prowadzenie sieci radiowej, które są realizowane w ramach celów statutowych skarżącego stowarzyszenia. Powyższe wskazuje, że składki członkowskie nie podlegają opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za świadczone usługi;
• Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście w odpowiedzi na pytanie podatnika (interpretacja nr 1435/PP1/443-71/06/ŁKz dnia 26 lipca 2006 r.) czy prawidłowo kwalifikuje składki członkowskie jako obrót zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stwierdził, że biorąc pod uwagę ww. przepisy (art. 5 oraz art. 8 ustawy VAT - przyp. Wnioskodawcy), tut. organ podatkowy zauważa, że czynnikiem warunkującym kwestię opodatkowania pobieranych składek członkowskich oraz wpisowego jest cel, na który zostaną one przeznaczone. Wydatkowanie środków finansowych pochodzących z ww. źródeł na zakup usług i towarów, dokonywany w ramach prowadzonej działalności powoduje opodatkowanie tych środków podatkiem od towarów i usług, natomiast przeznaczenie składek członkowskich i wpisowego na utrzymanie, organizację i inne cele statutowe podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej jest zdarzeniem nierodzącym obowiązku podatkowego w przedmiotowym podatku. Strona oświadcza, że składki członkowskie oraz wpisowe pobierane od hodowców przeznaczane są w całości na utrzymanie związku oraz finansowanie imprez hodowlanych w ramach działalności statutowej, w związku z tym wpisowe oraz składki członkowskie należy uznać za czynności nierodzące skutków prawnopodatkowych na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2010 r. (znak IBPP4/443-1/10/JP) zajął podobne stanowisko: Składka członkowska wynika z faktu przystąpienia do Stowarzyszenia i jest jedynie związana z pozostawaniem jego członkiem. Nie może natomiast być kwalifikowana jako składka członkowska opłata za przyszłe korzystanie z konkretnej rzeczy. Zatem w przypadku gdy składki członkowskie są odpłatnością za dostawę towarów lub usługi świadczone przez Stowarzyszenie na rzecz jego członków podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowią wówczas opłatę za korzystanie z konkretnej rzeczy. Jeżeli natomiast taki bezpośredni związek nie istnieje a składki członkowskie przeznaczone są na potrzeby związane z utrzymaniem samego Stowarzyszenia, z jego bieżącą działalnością i realizowaniem jego celów statutowych - wówczas nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2007 r. (sygn. IPPP1-443-256/07-4/JB) także zgodnie z powyższymi stwierdził iż składki i wpisowe wnoszone przez członków przeznaczane są na działalność statutową w związku z czym nie występuje bezpośredni związek z konkretnymi dostawami lub świadczeniami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem składki członkowskie oraz wpisowe nie są obrotem w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawodawca nie wskazał sposobu dokumentowania otrzymanych składek członkowskich czy wpisowego jako czynności niepodlegających opodatkowaniu, w związku z tym dowodami potwierdzającymi przyjęcie składki członkowskiej mogą być np. wyciąg bankowy, dowód wpłaty KP, nota księgowa itp.. Organ podatkowy zaznaczył także, że o odpłatności można mówić tylko wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem. Wynagrodzenie powinno mieć charakter wzajemny i ekwiwalentny, tzn. powinna istnieć bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Dlatego, mając na uwadze jednolite stanowisko organów podatkowych, krajowych sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w przedmiocie ponoszenia opłat członkowskich, które następnie przeznaczane są na działalność statutową organizacji oraz jej cele, w przekonaniu Województwa składka członkowska płacona w niniejszym stanie faktycznym, przeznaczana na cele sieci współpracy X., opłacana jest z tytułu przynależności do tej sieci i nie powinna być kwalifikowana jako podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa oraz stanowiska organów podatkowych, krajowych sądów administracyjnych oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdzić należy, iż składki członkowskie Województwa na rzecz C. w ramach członkostwa w sieci współpracy X. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem przeznaczane są wyłącznie na bieżącą działalność sieci oraz na realizację wspólnych dla jej członków celów. Nie jest możliwe przyporządkowanie płaconej składce konkretnie świadczonej usługi lub dostawy towarów, ponieważ składki członkowskie tworzą budżet X. i są przeznaczane na bieżącą działalność sieci i realizację celów w zależności od aktualnych potrzeb. Niemożliwym jest określenie, czy dana część składki przypada na konkretne korzyści otrzymywane przez członków sieci. W rezultacie składka członkowska nie jest ekwiwalentem konkretnych świadczeń. Składki członkowskie to obowiązkowe wpłaty podmiotów, które uzyskują status członka organizacji. Tworzą one majątek, który służy realizacji wyłącznie celów statutowych stowarzyszenia. Składki te mają charakter obowiązkowy. Natomiast, sam poziom składki członkowskiej nie jest uzależniony w żaden sposób od poziomu świadczeń czy korzystania z materiałów C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego wynika, że z ponoszonymi przez Województwo płatnościami nie wiąże się żadne świadczenie wzajemne, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej