Temat interpretacji

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odzyskania podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2019 r. (data wpływu 2 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty między innymi w zakresie kultury i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Wnioskodawca, jednostka samorządu terytorialnego, realizuje inwestycję w ramach: Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, objętego PROW na lata 2014-2020, tytuł operacji: .

Projekt zakłada przebudowę ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjno-turystycznej przy zbiornikach wodnych. Teren, na którym znajdują się zbiorniki wodne, od początku swojego istnienia jest miejscem rekreacji, wypoczynku i integracji nie tylko mieszkańców, ale także turystów z całego kraju. Teren ten to miejsce o dużym potencjale turystycznym. Jest największą wizytówką Gminy. Teren ten jest wykorzystywany o każdej porze roku przez Gminę i jej jednostkę organizacyjną Ośrodek Sportu i Rekreacji. W okresie letnim odbywają się tu liczne rozgrywki sportowe i turnieje m. in. w siatkówkę plażową. Latem mieszkańcy i turyści korzystają z kąpieliska miejskiego, a także odbywa się charakterystyczna dla miasta impreza . Zimą na zamarzniętej tafli organizowane jest lodowisko. Bezpośrednio przy kąpielisku znajduje się park miejski i tzw. bulwary, gdzie czas spędza młodzież, seniorzy i bezrobotne kobiety z dziećmi w wieku 30+.

W ramach operacji zaplanowano ustawienie ławki oraz kosza na śmieci, siedmiu urządzeń rekreacyjno-turystycznych, w tym innowacyjnej huśtawki dla osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózku inwalidzkim, która zostanie zamontowana obok budynku P., przychodni lekarskiej POZ, w pobliżu Ośrodka Wsparcia oraz szlaku spacerowego, którym poruszają się osoby ze stowarzyszenia na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną. W celu zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności oraz ochrony środowiska, na obszarze objętym projektem, zostanie zamontowana latarnia fotowoltaiczna. Zaplanowano także utworzenie ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej przy istniejącej w tym obszarze ścieżki komunikacyjnej. Zakupionych zostanie pięć tablic edukacyjno-przyrodniczych zawierających informacje dotyczące lokalnych walorów akwakultury i rybactwa, które będą stanowić niezbędne elementy zaplanowanej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej. Tablice zostaną zaprojektowane we współpracy z Kołem Wędkarskim, prowadzącym edukację z zakresu ekologii, ochrony fauny i flory.

W ramach inwestycji zostaną zamontowane następujące urządzenia:

• wielokąt spinaczkowy szt. 1;
• huśtawka integracyjna szt. 1;
• huśtawka metalowa - bocianie gniazdo szt. 1;
• karuzela słupowa szt. 1;
• linarium szt. 1;
• karuzela twister szt. 1;
• zjazd linowy szt. 1;
• kosz na śmieci z daszkiem szt. 1;
• ławka stała szt.1;
• latarnia fotowoltaiczna szt. 1;
• tablice przyrodniczo-edukacyjne szt. 5.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizowana inwestycja nie służy działalności Gminy opodatkowanej podatkiem VAT. Gmina nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją. Nie pobiera opłat za korzystanie z urządzeń, nie osiąga z tego tytułu innych dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wykonując inwestycję, Gmina realizuje zadania własne nałożone na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym, Gmina do kosztów kwalifikowanych projektu zaliczyła kwotę podatku VAT realizowanej inwestycji. W tym celu, należy wykazać, że ten podatek VAT nie będzie mógł być przez nią odzyskany w całości lub w części zarówno na etapie realizacji inwestycji ani po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji Gmina może zaliczyć podatek VAT poniesiony na realizacje inwestycji jako wydatek kwalifikowany opisanego projektu. W związku z powyższym Gmina jest zobowiązana załączyć do wniosku o płatność inwestycji interpretację indywidualną dotyczącą odliczenia lub zwrotu podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu istnieje możliwość odliczenia przez Gminę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z ponoszeniem wydatków związanych z realizacją opisanego projektu, zarówno w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie towarów i usług, w związku z realizacją inwestycji w ramach: Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, objętego PROW na lata 2014-2020, nie daje w świetle art. 86 ust. 1, art. 87 ust. 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prawa do odzyskania (w drodze odliczenia lub zwrotu) podatku VAT naliczonego w całości ani w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycje, jak i po jej zakończeniu, ponieważ inwestycja ta należy do zadań własnych Gminy ustalonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym oraz Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników tego podatku uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych, do organów władz publicznych należy zaliczyć także jednostki samorządu terytorialnego, w tym gminy.

Jak przewiduje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). W świetle art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku VAT naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku VAT należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku VAT należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku VAT nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego lub zwrotu różnicy podatku VAT przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku VAT należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W opisanym przypadku, projekt realizowany jest w ramach zadań własnych Gminy nałożonych na nią przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Wynika to z art. 7 ust. 1 pkt 10 przywoływanej ustawy.

Czynności wskazywane we wniosku nie służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym Gmina, realizując opisaną inwestycję, nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ nabywanych towarów i usług niezbędnych do zrealizowania tej inwestycji nie wykorzystuje do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowanej podatkiem VAT. Gmina, realizując zadanie, nie występuje więc w charakterze podatnika VAT, a poniesione w związku z tą budową wydatki nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Tym samym nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego. Powyższe przepisy wykluczają zatem możliwość dokonania odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w sytuacji ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686 ze zm.), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostały bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wynika z treści wniosku, towary i usługi nabywane w ramach projektu pn. nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej