Temat interpretacji

Opodatkowanie usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego. Wniosek został uzupełniony pismem sygnowanym datą 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) o pełnomocnictwa, doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka), będzie wynajmowała od A Sp. z o.o. jacht żaglowy, 14-osobowy (w tym 2 osoby załogi), zarejestrowany jako jacht komercyjny. Jacht jest jednostką pływającą używaną do żeglugi na pełnym morzu i przewożącą odpłatnie pasażerów lub używaną do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym w szczególności stanowi pełnomorski statek wycieczkowy lub podobną jednostkę pływającą do przewozu osób mieszczącą się w klasyfikacji PKWiU ex 30.11.21.0. Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2017.1221 t. j. z dnia 2017.06.24, dalej jako: U.o.p.od.tu.).

Wnioskodawca będzie wykonywał rejsy jachtem tylko i wyłącznie poza granicami Unii Europejskiej, a osoby uczestniczące w rejsach będą okrętowane jako członkowie załogi. Członkami załogi będą osoby fizyczne, także nie będą oni podatnikami w rozumieniu art. 28a U.o.p.od.tu.

Usługa związana z obsługą jachtu będzie wyglądała w ten sposób, ze Spółka będzie odpowiedzialna za organizowanie rejsu do portu i nie będzie odpowiedzialna za program turystyczny w postaci zwiedzania miast portowych. To co uczestnicy rejsów będą robić w czasie wolnym nie leży w gestii Spółki. Spółka w ramach usługi związanej z obsługą jachtu, polegającej na organizowaniu rejsu morskiego w zasadzie nie będzie świadczyć innych usług.

Z każdym z uczestników będzie podpisywana umowa uczestnictwa w rejsie, a każdy rejs będzie rejsem stażowym lub szkoleniowo-stażowym w formie ekspedycji. Osoby uczestniczące w rejsie będą tworzyły załogę jachtu i wykonywały obowiązki załogi (np. wachty nawigacyjne, pomoc przy żaglach, praca przy cumowaniu, czy w kuchni), a także będą podporządkowane poleceniom kapitana.

Każdy uczestnik na własny koszt będzie musiał dotrzeć do portu zaokrętowania jachtu oraz ponieść koszt powrotu z portu wyokrętowania. W skład rejsu wchodzić będzie zakwaterowanie na jachcie i żegluga po określonej trasie oraz usługi kapitana jachtu. Poza przemieszczaniem się jachtem pomiędzy różnymi miejscami, uczestnicy rejsu będą także na nim zakwaterowani (w kabinach). Będą mieszkać i nocować na jachcie przez kilkanaście lub kilkadziesiąt dni.

Biorąc pod uwagę, że rejsy odbywać się będą wyłącznie pomiędzy portami krajów spoza Unii Europejskiej, całość usług będzie wykonywana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Bez względu na powyższe, niewątpliwym pozostaje, że Spółka będzie również ponosić koszty związane z ewentualnymi naprawami jachtu, w tym zakupu niezbędnych części i wyposażenia do jachtu. Nadto, w ramach wykonywanych rejsów Spółka będzie ponosiła niewątpliwie koszty związane z zakupem paliwa.

Kolejną kwestią jest zakup jedzenia dla załogi jachtu, celem przygotowania dla nich posiłków. Od strony praktycznej, Spółka przewiduje, że będzie wyglądało to tak, że z zakupionych produktów wszyscy wspólnie będą sobie przygotowywali jedzenie. Wyglądać będzie to tak, że Spółka będzie przekazywała jedzenie załodze jachtu, celem przygotowania przez nią posiłków i zastosowania prawidłowej stawki podatku dla tej czynności. Jedzenie będzie w całości kupowane poza terytorium Unii Europejskiej w miejscu cumowania jachtu.

Spółka będzie posiadała dokumenty potwierdzające świadczenie usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego polegającego na organizowaniu rejsu morskiego poza terytorium Unii Europejskiej, takie jak listy załogi, wyjścia z portów, wejścia do portów, odprawy graniczne w Chile, Argentynie i innych krajach Ameryki Południowej oraz w krajach, do których jacht będzie zawijał. Spółka w Polsce będzie miała swoją siedzibę, a cała jej działalność polegająca na organizowaniu rejsów będzie miała swój początek i koniec poza terytorium Unii Europejskiej.

Spółka będzie w przypadku uzyskania niższej ceny nabywała części do jachtu w Polsce i dostarczała za granice (przewoziła do miejsca położenia jachtu), wobec tego nie jest wykluczone również nabywanie części bezpośrednio za granicą poza terytorium Unii Europejskiej w zależności od potrzeb i cen. Nabywane części i wyposażenie jachtu będą w niego wbudowane lub będą służyć jego eksploatacji. Nadto, będzie prowadzona niezbędna dokumentacja, z której jednoznacznie będzie wynikało, że dostawa części i wyposażenia jachtu na jego rzecz będzie wykonana przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 3 U.o.p.od.tu.

Przez koszty napraw należy rozumieć koszty związane z utrzymywaniem jachtu w pełni sprawnego, a których to przeprowadzenie jest związane z normalną eksploatacją jachtu. Przykładowo można wskazać na koszty napraw urządzenia nawigacyjnego (radary, echosondy, żyrokompasy), układy sterownicze, układy nadzoru. Wnioskodawca nie będzie dokonywał importu usług, tj. z tytułu których wykonania podatnikiem na terytorium Polski będzie Wnioskodawca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 U.o.p.od.tu.

Wobec faktu, że Spółka będzie organizowała rejsy wyłącznie poza terytorium Unii Europejskiej nie jest możliwym aby zakupu paliwa dokonywała na terytorium Polski, a zatem nie ma możliwości, żeby z tytułu nabycia paliwa była podatnikiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 U.o.p.od.tu.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) wyjaśnił, co następuje.

Wnioskodawca z tytułu nabycia części czy wyposażenia jachtu nie będzie podatnikiem na terytorium Polski w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 U.o.p.od.tu.

Wnioskodawca z tytułu nabycia części czy wyposażenia jachtu nie będzie podatnikiem na terytorium Polski w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 U.o.p.od.tu.

Wnioskodawca w tym miejscu precyzuje, że nie zamierza importować części do statku.

W razie awarii jednej z części, w zależności od jej ceny jeżeli będzie korzystniej ją nabyć na terytorium Polski to zamierza tam ją kupić, przykładowo w hurtowni bądź w specjalistycznym sklepie detalicznym lub od dostawcy. Wnioskodawca nie będzie importował części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie sygnowanym datą 3 stycznia 2018 r.).

Czy świadczone w przyszłości przez Spółkę z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi związane z obsługą jachtu komercyjnego oddanego jej w najem przez A sp. z o.o. polegające na organizowaniu rejsu morskiego rozpoczynającego i kończącego się poza Polską i Unię Europejską, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce albowiem ich miejsce świadczenia ma miejsce poza terytorium kraju? Spółka wnosi o ustalenie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% oraz określenie miejsca świadczenia usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez niego, polegające na obsłudze jachtu komercyjnego oddanego mu w najem przez A sp. z o.o. poprzez organizowanie rejsu morskiego rozpoczynającego i kończącego się poza Polską i UE nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, albowiem ich miejsce świadczenia jest poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 28f ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Biorąc pod uwagę, że Spółka będzie w przyszłości świadczyć usługi transportu morskiego osób rejsów morskim jachtem komercyjnym dowodzonym przez kapitana/sternika, a rejsy odbywać się będą na trasach poza UE i Polską, pomiędzy dwoma lub kilkoma portami, a Spółka będzie zawierała umowy z każdym z uczestników rejsu, to usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce albowiem ich miejsce świadczenia jest poza terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) &‒ zwanej dalej ustawą &‒ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej ().

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z opisu sprawy wynika, że Spółka będzie wynajmowała jacht żaglowy, 14-osobowy (w tym 2 osoby załogi), zarejestrowany jako jacht komercyjny. Spółka będzie wykonywała rejsy jachtem tylko i wyłącznie poza granicami Unii Europejskiej, a osoby uczestniczące w rejsach będą okrętowane jako członkowie załogi. Członkami załogi będą osoby fizyczne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy.

Usługa związana z obsługa jachtu będzie polegała na organizowaniu rejsu do portu i Spółka nie będzie odpowiedzialna za program turystyczny w postaci zwiedzania miast portowych. To co uczestnicy rejsów będą robić w czasie wolnym nie leży w gestii Spółki. Spółka w ramach usługi związanej z obsługą jachtu, polegającego na organizowaniu rejsu morskiego w zasadzie nie będzie świadczyć innych usług.

Z każdym z uczestników będzie podpisywana umowa uczestnictwa w rejsie, a każdy rejs będzie rejsem stażowym lub szkoleniowo-stażowym w formie ekspedycji. Osoby uczestniczące w rejsie będą tworzyły załogę jachtu i wykonywały obowiązki załogi (np. wachty nawigacyjne, pomoc przy żaglach, praca przy cumowaniu, czy w kuchni), a także będą podporządkowane poleceniom kapitana. Każdy uczestnik na własny koszt będzie musiał dotrzeć do portu zaokrętowania jachtu oraz ponieść koszt powrotu z portu wyokrętowania. W skład rejsu wchodzić będzie zakwaterowanie na jachcie i żegluga po określonej trasie oraz usługi kapitana jachtu. Rejsy odbywać się będą wyłącznie pomiędzy portami krajów spoza Unii Europejskiej.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia (opodatkowania) danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy &‒ na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku &‒ rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi transportu pasażerów.

I tak, jednym z zastrzeżeń wskazanych w art. 28c ust. 1 ustawy jest art. 28f ust. 1 ustawy, w myśl którego miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego PWN, słowo transport oznacza przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji, środki lokomocji służące do przewozu ludzi i ładunków, ogół środków i działań związanych z przewozem ludzi i ładunków.

Celem usługi transportowej jest więc, co do zasady, stricte przemieszczanie osób lub towarów. Należy przy tym zauważyć, że usługa ta może być środkiem do zrealizowania (wykorzystania) innych usług, niekiedy nadrzędnych w stosunku do transportu.

Charakter opisanej przez Spółkę usługi związanej z obsługą jachtu polegającej na organizowaniu rejsu morskiego wskazuje, że rzeczywistym i głównym celem tej usługi nie będzie transport osób z jednego portu do drugiego. Jak Spółka wskazała, każdy rejs będzie rejsem stażowym lub szkoleniowo-stażowym, a osoby uczestniczące w rejsie będą tworzyły załogę jachtu i będą wykonywały obowiązki załogi (np. wachty nawigacyjne, pomoc przy żaglach, praca przy cumowaniu, czy w kuchni), a także będą podporządkowane poleceniom kapitana. Tym samym przedmiotowa usługa będzie miała na celu zorganizowanie szkolenia/stażu dla uczestników rejsu a nie jedynie przewiezienie ich z miejsca zaokrętowania do portu docelowego.

Zatem nie można zgodzić się ze Spółką, że usługa związana z obsługą jachtu polegająca na organizowaniu rejsu morskiego stanowić będzie usługę transportu pasażerów, a miejsce jej świadczenia powinno być określone na podstawie art. 28f ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego zastrzeżenie w art. 28c ust. 1 ustawy dotyczące art. 28f ust. 1 ustawy normujące miejsce świadczenia usługi transportu pasażerów nie będzie miało zastosowania do świadczonej przez Spółkę usługi związanej z obsługą jachtu polegającej na organizowaniu rejsu morskiego na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

Tym samym miejscem świadczenia ww. usługi na rzecz uczestników rejsu będzie zgodnie z przepisem art. 28c ust. 1 ustawy miejsce, w którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski i będą one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Dla usługi związanej z obsługą jachtu polegającej na organizowaniu rejsu morskiego nie została przewidziana stawka preferencyjna podatku lub też zwolnienie od podatku.

W związku z powyższym ww. usługa powinna być opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Podsumowując, świadczone w przyszłości przez Spółkę z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi związane z obsługą jachtu komercyjnego oddanego jej w najem przez A sp. z o.o. polegające na organizowaniu rejsu morskiego rozpoczynającego i kończącego się poza Polską i Unią Europejską będą opodatkowane w Polsce stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawców w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą ważność.

W związku z powyższym należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była analiza świadczonej przez Spółkę usługi związanej z obsługą jachtu komercyjnego polegającej na organizowaniu rejsu morskiego jako usługi turystyki, ponieważ jak wynika z opisu sprawy, celem świadczonej przez Spółkę usługi nie będzie organizacja wypoczynku dla uczestników rejsu. Spółka nie będzie odpowiedzialna za program turystyczny w postaci zwiedzania miast portowych, a organizowane przez Spółkę rejsy morskie będą miały charakter stażowy lub szkoleniowo-stażowy, podczas których uczestnicy rejsu będą członkami załogi.

Informuje się jednocześnie, że w zakresie:

• stawki podatku dla dostawy części i wyposażenia jachtu, w zakresie stawki podatku dla importu części i wyposażenia jachtu, w zakresie stawki podatku dla usług związanych z utrzymywaniem jachtu w pełni sprawnego, w zakresie stawki podatku dla zakupywanego paliwa zostało wydane postanowienie z dnia 5 marca 2019 r. nr 0112-KDIL1-3.4012. 796.2018.1.PR
• kwalifikacji czynności jako dostawy towarów lub świadczenie usług zostało wydane postanowienie z dnia 5 marca 2019 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.797.2018.1.PR.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej