opodatkowanie podatkiem VAT zaliczek pobieranych od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/ garażowych (lokali niemies... - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.79.2019.2.KOM

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 24.04.2019, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.79.2019.2.KOM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie podatkiem VAT zaliczek pobieranych od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/ garażowych (lokali niemieszkalnych) z tytułu opłaty przekształceniowej pobieranej od dnia 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 13 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 29 marca 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.79.2019.1.KOM (skutecznie doręczone dnia 1 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT zaliczek pobieranych od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) z tytułu opłaty przekształceniowej pobieranej od dnia 1 stycznia 2019 r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT zaliczek pobieranych od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) z tytułu opłaty przekształceniowej pobieranej od dnia 1 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo wieczystego użytkowania gruntów zostało z mocy prawa ustawy przekształcone w prawo własności nieruchomości. Spółdzielnia tym samym zaprzestała pobierania opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntów. Ze wspomnianym wyżej przekształceniem związana jest płatna na rzecz dotychczasowego właściciela gruntów (Miasta) opłata przekształceniowa. Spółdzielnia od 1 stycznia 2019 r. pobiera od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do lokali zaliczki na poczet opłaty przekształceniowej (do rozliczenia z ułamkami).

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że prawo wieczystego użytkowania gruntów będących w gospodarowaniu Wnioskodawcy, o które chodzi we wniosku, zostało ustanowione na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej:

  • w dniu 23 marca 1994 r. dla działki 12/1;
  • w dniu 12 listopada 1998 r. dla działek 12/2, 33, 34, 36/5 i 35/1.

Wszystkie ustanowienia odrębnej własności lokali (mieszkalnych lub garażowych, dotyczy to mniejszości lokali we wszystkich nieruchomościach, do których odnosi się wniosek) i jej przeniesienia na rzecz wcześniejszych posiadaczy spółdzielczych własnościowych praw do lokali miały miejsce przed 1 stycznia 2019 r.

Na nieruchomościach gruntowych, których dotyczy wniosek znajdują się wyłącznie:

  • wielorodzinne budynki mieszkalne z garażami podziemnymi;
  • wielorodzinne budynki mieszkalne bez garaży podziemnych;
  • miejsca postojowe dla samochodów osobowych w zagłębieniu (działka 12/1); znajdują się poza obrysami budynków mieszkalnych.

Miejsca postojowe/garażowe, o których mowa we wniosku, są integralnym, istotnym elementem infrastruktury osiedli mieszkaniowych i umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych. Miejsca są wykorzystywane wyłącznie przez osoby zamieszkujące w budynkach mieszkalnych na osiedlach. Spółdzielnia nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na komercyjnym wynajmie lub udostępnianiu miejsc postojowych znajdujących na wspomnianych wyżej działkach. Wszystkie miejsca postojowe/garażowe umiejscowione są na tych samych działkach, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Zaliczka na poczet opłaty przekształceniowej pobierana jest wyłącznie od posiadaczy spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych i garażowych na podstawie:

  1. artykułu 7 ustępy 1 i 7 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2018 roku, pozycja 1716, z późniejszymi zmianami);
  2. artykułu 4 Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, pozycja 845 z późniejszymi zmianami);
  3. postanowień § 13 Statutu Spółdzielni (w załączeniu);
  4. § 2 Uchwały Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 22 stycznia 2019 r. w sprawie ustalenia stawek miesięcznych opłat czynszowych od lokali mieszkalnych w Spółdzielni Mieszkaniowej obowiązujących od dnia 1 stycznia 2019 r.

Właściciele miejsc garażowych będących odrębną własnością są sami stronami postępowania przekształceniowego i będą wnosić opłatę przekształceniową bezpośrednio do Urzędu Dzielnicy na podstawie artykułu 7 ustawy przekształceniowej i odpowiedniej decyzji Urzędu o wymiarze tej opłaty, bez pośrednictwa Spółdzielni jako płatnika.

Grunty, na których znajdują się budynki mieszkalne oraz garaże/miejsca postojowe były do czasu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości własnością jednostki samorządu terytorialnego (Miasta).

Prawo wieczystego użytkowania działek, o których mowa we wniosku zostało na mocy art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe wprawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2018 r., poz. 1716, z późn. zm.) z mocy prawa przekształcone w prawo własności z dniem 1 stycznia 2019 r.

Miejsca postojowe/garaże podziemne posiadają urządzone odrębne księgi wieczyste, natomiast tzw. miejsca postojowe w zagłębieniu poza obrysami budynków mieszkalnych nie posiadają odrębnej księgi wieczyste i wchodzą w skład księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej (działka 12/1).

Zaliczki na poczet tzw. opłaty przekształceniowej wnoszone są na rachunek bankowy Spółdzielni i zostaną w całości przekazane do Urzędu Miasta, ewentualne nadwyżki zostaną zwrócone członkom Spółdzielni lub będą oni zobowiązani do wniesienia do kasy Spółdzielni wpłaty uzupełniającej, gdyby pobrane zaliczki były niewystarczające na pokrycie całości tej opłaty. Stronami postępowania przekształceniowego są: jednostka samorządu terytorialnego i Spółdzielnia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zaliczki na poczet tzw. opłaty przekształceniowej pobierane od 1 stycznia 2019 r. od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) należy opodatkować podatkiem VAT i odprowadzić ten podatek?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Od stycznia 2019 r. Spółdzielnia nie nalicza podatku VAT od zaliczek pobieranych na poczet opłaty przekształceniowej nie uważając jej za część opłat eksploatacyjnych.

Właściciele garażowych miejsc postojowych posiadanych na zasadach tzw. odrębnej własności wnoszą opłaty przekształceniowe bezpośrednio do urzędu dzielnicy i nie są one opodatkowane.

Według Wnioskodawcy byłoby niesprawiedliwe nierówne traktowanie obywateli, gdyby właściciele spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych musieli płacić więcej za przekształcenie prawa wieczystego użytkowania tej samej nieruchomości w prawo własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w świetle art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 845, z późn. zm.).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:

  1. członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1),
  2. członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2),
  3. właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 4),
  4. członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (art. 4 ust. 5).

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że ww. zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego.

Rodzaje opłat wymienionych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych.

Stąd też, zwolnienie od podatku wynikające z powyższego przepisu dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2018 r., poz. 716, z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej lokalami, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkaniowe.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.) w § 3 pkt 14 określa lokal użytkowy jako pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku. Natomiast przez pomieszczenie gospodarcze pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Przy czym należy zauważyć, że zgodnie z § 18 ust. 1 tego rozporządzenia zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że garaże wielostanowiskowe usytuowane w budynku mieszkalnym czy miejsca postojowe zlokalizowane przy budynkach mieszkalnych nie stanowią lokali mieszkalnych, nie są również pomieszczeniami technicznymi czy gospodarczymi, zatem stanowią lokale użytkowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia mieszkaniowa posiada grunty (działki o nr 12/1, 12/2, 33,34,36/5 i 35/1), na których znajdują się wyłącznie wielorodzinne budynki mieszkalne z garażami podziemnymi, wielorodzinne budynki mieszkalne bez garaży podziemnych oraz miejsca postojowe dla samochodów osobowych poza obrysami tych budynków mieszkalnych, dla których to gruntów prawo wieczystego użytkowania zostało ustanowione w dniu 23 marca 1994 r. (dla działki nr 12/1) oraz w dniu 12 listopada 1998 r. (dla działek nr 12/2, 33, 34, 36/5 i 35/1).

Miejsca postojowe/garażowe, o których mowa we wniosku, są integralnym, istotnym elementem infrastruktury osiedli mieszkaniowych i umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych. Miejsca są wykorzystywane wyłącznie przez osoby zamieszkujące w budynkach mieszkalnych na osiedlach. Spółdzielnia nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na komercyjnym wynajmie lub udostępnianiu miejsc postojowych znajdujących na wspomnianych wyżej działkach. Wszystkie miejsca postojowe/garażowe umiejscowione są na tych samych działkach, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Miejsca postojowe/garaże podziemne (lokale niemieszkalne), posiadają urządzone odrębne księgi wieczyste, natomiast tzw. miejsca postojowe w zagłębieniu poza obrysami budynków mieszkalnych nie posiadają odrębnej księgi wieczystej i wchodzą w skład księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej. Grunty, na których znajdują się budynki mieszkalne oraz garaże/miejsca postojowe są własnością jednostki samorządu terytorialnego (Miasta). Garaże i miejsca postojowe są użytkowane na podstawie różnych tytułów prawnych: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, czy też odrębna własność lokalu.

Spółdzielnia od 1 stycznia 2019 r. pobiera od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych zaliczki na poczet opłaty przekształceniowej (do rozliczenia z ułamkami).

Zaliczka na poczet opłaty przekształceniowej pobierana jest wyłącznie od posiadaczy spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych i garażowych. Zaliczki te wnoszone są na rachunek bankowy Spółdzielni i zostaną w całości przekazane do Urzędu Miasta, ewentualne nadwyżki zostaną zwrócone członkom Spółdzielni lub będą oni zobowiązani do wniesienia do kasy Spółdzielni wpłaty uzupełniającej, gdyby pobrane zaliczki były niewystarczające na pokrycie całości tej opłaty. Stronami postępowania przekształceniowego są: jednostka samorządu terytorialnego i Spółdzielnia.

Zaliczka na poczet opłaty przekształceniowej pobierana jest wyłącznie od posiadaczy spółdzielczych własnościowych praw do lokali mieszkalnych i garażowych na podstawie:

  1. art. 7 ust. 1 i 7 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów;
  2. art. 4 Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych;
  3. postanowień § 13 Statutu Spółdzielni;
  4. Uchwały Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 22 stycznia 2019 r. w sprawie ustalenia stawek miesięcznych opłat czynszowych od lokali mieszkalnych w Spółdzielni Mieszkaniowej.

Prawo wieczystego użytkowania działek, o których mowa we wniosku, zostało na mocy art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe wprawo własności tych gruntów z mocy prawa przekształcone w prawo własności z dniem 1 stycznia 2019 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy zaliczki, które pobiera od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) na poczet tzw. opłaty przekształceniowej należy opodatkować podatkiem VAT i odprowadzić ten podatek.

Należy w tym miejscu odnieść się do ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2018 r., poz. 1716, z późn. zm.) i jej przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, z dniem 1 stycznia 2019 r. prawo użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe przekształca się w prawo własności tych gruntów.

Przez grunty zabudowane na cele mieszkaniowe należy rozumieć nieruchomości zabudowane wyłącznie budynkami:

  1. mieszkalnymi jednorodzinnymi lub
  2. mieszkalnymi wielorodzinnymi, w których co najmniej połowę liczby lokali stanowią lokale mieszkalne, lub
  3. o których mowa w pkt 1 lub 2, wraz z budynkami gospodarczymi, garażami, innymi obiektami budowlanymi lub urządzeniami budowlanymi, umożliwiającymi prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych (art. 1 ust. 2 ww. ustawy) .

Z art. 1 ust. 3 tej ustawy wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o przekształceniu, należy przez to rozumieć przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego na cele mieszkaniowe w prawo własności tego gruntu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1-2 ww. ustawy, z tytułu przekształcenia nowy właściciel gruntu ponosi na rzecz dotychczasowego właściciela gruntu opłatę.

Wysokość opłaty jest równa wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywałaby w dniu przekształcenia.

W myśl art. 7 ust. 6 ustawy, opłata jest wnoszona przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia.

W przypadku wniesienia opłaty jednorazowej za przekształcenie gruntu stanowiącego własność jednostki samorządu terytorialnego, właściwy organ może udzielić osobom fizycznym będącym właścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub lokali mieszkalnych lub spółdzielniom mieszkaniowym bonifikaty od tej opłaty na podstawie uchwały właściwej rady albo sejmiku. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 4, bonifikaty mogą obejmować również opłaty i opłaty jednorazowe wnoszone za stanowiska postojowe i garaże, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3 (art. 9 ust. 4 i 4a ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 6 tej ustawy, Spółdzielnia mieszkaniowa uwzględnia wysokość opłaty i opłaty jednorazowej oraz wartość udzielonej bonifikaty, o której mowa w ust. 1, 3, 3a i 4, przy ustalaniu wysokości kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, obciążających osoby, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali.

Z wniosku wynika, że garaże i miejsca postojowe są integralnym, istotnym elementem infrastruktury osiedli mieszkaniowych, a także służą mieszkańcom umożliwiając prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych. Miejsca te są wykorzystywane wyłącznie przez osoby zamieszkujące w budynkach mieszkalnych na osiedlach. Oznacza to, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - wszystkie miejsca postojowe/garażowe umiejscowione są na tych samych działkach, na których posadowione są budynki mieszkalne, to grunt pod nimi również powinien być uwłaszczony w myśl ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Przepis art. 1 ust. 2 ww. ustawy wyraźnie bowiem stanowi, że przekształcenie obejmuje nie tylko grunty pod budynkami, ale również grunty pod garażami i innymi obiektami/urządzeniami umożliwiającymi prawidłowe i racjonalne korzystanie z tych budynków mieszkalnych.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w złożonym wniosku należy wskazać, że realizowane przez Spółdzielnie czynności, z racji otrzymywanej odpłatności (opłata eksploatacyjna stanowi swego rodzaju cenę za świadczoną usługę), stanowią świadczenie usług podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy.

Przy czym, jak już wyżej wskazano, zwolnienie z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. dotyczy wyłącznie czynności za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi, w tym garażami/miejscami postojowymi. Fakt równoczesnego posiadania prawa do lokalu mieszkalnego nie ma wpływu na korzystanie z powyższego zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zatem należy stwierdzić, że świadcząc usługę na rzecz mieszkańców posiadających określony tytuł prawny do lokali niemieszkalnych, tj. garaży i miejsc postojowych znajdujących się w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni, opłaty ponoszone przez mieszkańców zobowiązanych do ich uiszczenia z tytułu użytkowania tych lokali niemieszkalnych (w tym opłata przekształceniowa), stanowią podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach określonych w ustawie o podatku od towarów i usług. Wszystkie składniki opłaty z tytułu użytkowania garażu/miejsca postojowego, stanowią elementy cenotwórcze usługi, jaką Spółdzielnia wykonuje na rzecz użytkowników tych lokali niemieszkalnych.

Ponieważ wydatki, jakie Spółdzielnia ponosi z tytułu eksploatacji i utrzymania przedmiotowych garaży i miejsc postojowych obejmują opłaty za użytkowanie wieczyste, a od 1 stycznia 2019 r. opłaty przekształceniowej z tytułu uwłaszczenia gruntu pod tymi lokalami niemieszkalnymi, kwoty te są zaliczane do kosztów, o których mowa w przywołanych wyżej przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, do którego ponoszenia zobowiązane są również osoby posiadające tytuł prawny do przedmiotowych garaży/miejsc postojowych.

W konsekwencji, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, zaliczki, które pobiera od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) na poczet tzw. opłaty przekształceniowej należy opodatkować podatkiem VAT, jako świadczenie usług na mocy art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy.

Skoro, jak stwierdzono wyżej, brak jest podstaw do stosowania zwolnienia z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz z § 3 ust. 1 pkt 9 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w odniesieniu do tzw. opłaty przekształceniowej dotyczącej lokali niemieszkalnych (garaży/miejsc postojowych), to tym samym należy stwierdzić, że czynności związane z pobieraniem przez Spółdzielnię zaliczek od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych (lokali niemieszkalnych) z tytułu tej opłaty przekształceniowej podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Spółdzielni, że nie ma obowiązku naliczania podatku VAT od zaliczek pobieranych od właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do miejsc postojowych/garażowych na poczet opłaty przekształceniowej, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej