Podatek od towarów i usług w zakresie uznania składników materialnych i niematerialnych związanych z segmentem włóknin za zorganizowaną część przeds... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18.04.2019, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.99.2019.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie uznania składników materialnych i niematerialnych związanych z segmentem włóknin za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem tych składników do Spółki, a także obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników materialnych i niematerialnych związanych z segmentem A za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem tych składników do Spółki, a także obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania składników materialnych i niematerialnych związanych z segmentem A za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia aportem tych składników do Spółki, a także obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) to czołowy producent elastycznych B z PVC oraz wiodący na rynku polskim producent A. Wnioskodawca to firma z ponad 100-letnią tradycją funkcjonująca na rynku polskim i rynkach zagranicznych w wielu krajach świata. Spółka jest spółką notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie i ma status podatnika VAT czynnego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawca wyodrębnia w ramach swojej aktywności biznesowej dwa główne segmenty operacyjne: A i B. Ze względu na odrębną specyfikę produkcji wyrobów z poszczególnych segmentów ich produkcja odbywa się w dwóch różnych lokalizacjach na terenie Spółki. Każdy segment operacyjny posiada odrębne maszyny i urządzenia, a także pracowników. Ponadto w strukturze organizacyjnej Spółki znajdują się odrębne komórki świadczące usługi pomocnicze w zakresie działalności podstawowej każdego z segmentów.

W celu poprawienia efektywności działania Spółki, zbudowania transparentnej i efektywnej biznesowo struktury, ewentualnego poszukiwania nowych inwestorów, Wnioskodawca rozpoczął proces, którego celem jest pełne wyodrębnienie segmentu A pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Od strony formalnej zostało to potwierdzone w dniu 23 maja 2018 r. przez podjęcie uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki w sprawie zlecenia zarządowi Spółki podjęcia działań związanych z wyodrębnieniem zakładu b jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W efekcie realizowanego procesu zmian cała działalność związana z produkcją i dystrybucją A stworzy jednostkę wewnętrzną (dalej: segment A), która w swojej strukturze organizacyjnej będzie posiadała wyodrębniony Dział produkcyjny, Dział sprzedaży oraz magazyny, a także pracowników alokowanych do poszczególnych obszarów, którzy posiadają niezbędną wiedzę i doświadczenie konieczne do prowadzenia tej działalności. Tak wydzielony segment A będzie posiadał przypisane składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności, m.in. środki trwałe (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, meble, telefony i pozostałe wyposażenie biura itp.) oraz wartości niematerialne i prawne. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, podatków, wynagrodzeń oraz należności wyodrębnione z ewidencji księgowej prowadzonej przez Spółkę również zostaną odpowiednio przypisane poszczególnym segmentom biznesowym (Ay, By).

W zakresie działalności segmentu A zostanie zaprowadzona ewidencja rachunkowa, na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym Spółki, która umożliwi szczegółowe określenie jego wyników finansowych, w tym realizowanych przychodów ponoszonych kosztów (proces ten już się rozpoczął). Umożliwi to badanie efektywności działalności segmentu A, ustalenie budżetu tej jednostki wewnętrznej i rozliczanie wykonania tego budżetu. Wskazana odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwi swoiste rozdzielenie finansów sektora A od sektora B, za wyjątkiem kredytów bankowych służących finansowaniu bieżącej działalności Spółki (kredyt w rachunku bieżącym). Segment A będzie miał cechy jednostki wyodrębnionej organizacyjnie, stanowiącej pewną całość, która byłaby w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku i posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy zajmujący się produkcją i dystrybucją Ay.

tytuł prawny do nieruchomości gruntowej;
budynki i budowle produkcyjne usytuowane na aportowanych gruntach;
maszyny i sprzęt związany z działalnością segmentu A;
prawa własności intelektualnej związane z działalnością segmentu A;
pracownicy alokowani do segmentu A;
biznesowy know-how;
prawa i obowiązki z umów z dostawcami i odbiorcami;
części zamienne niezbędne do prowadzenia działalności segmentu A;
zapas surowców, materiałów do wytwarzania produktów, niezbędny do prowadzenia działalności segmentu A;
zapasy wyrobów gotowych i towarów;
zapasy części zamiennych do maszyn i urządzeń.

Rozdzielenie dwóch pól aktywności gospodarczej Spółki (tj. działalności w zakresie A i B) i przeniesienie działalności związanej z włókninami do nowego podmiotu byłoby podyktowane względami biznesowymi (lepsze zarządzanie każdym z obszarów prowadzonej działalności gospodarczej, rozdział ryzyka biznesowego, łatwiejsze możliwości pozyskania kapitału na rynku). Wydzielenie i transfer segmentu A miałby również umożliwić podniesienie efektywności funkcjonowania Spółki oraz uporządkowanie wewnętrznej struktury organizacyjnej, umożliwić rozważane pozyskanie ewentualnych nowych inwestorów dla sektora A. Po wydzieleniu (aporcie) podmiot, który przejmie segment A miałby kontynuować działalność w zakresie produkcji i dystrybucji A, Spółka miałaby natomiast kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej dotyczącej B. W przypadku potencjalnego aportu segmentu A jaki jest rozważany do zrealizowania przez Wnioskodawcę nie ulega wątpliwościom, że takie wniesienie wkładu niepieniężnego zostałoby przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych i nie miałoby ono na celu uniknięcie lub uchylanie się od opodatkowania. Kwestia ta jest bezsporna i Spółka nie wnosi o jej potwierdzenie (Wnioskodawca traktuje to jako element przyszłego stanu faktycznego zdarzenia jakie ma nastąpić).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), związanych z segmentem A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług?

Czy aport segmentu A będzie podlegał pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług?

Czy aport segmentu A będzie rodzić obowiązek korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupów środków trwałych i obrotowych (w tym zapasów części zamiennych, surowców, materiałów, innych pozycji) wchodzących w skład aportowanej jednostki?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Spółki opisany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), związanych z segmentem A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przepisów o podatku od towarów i usług.

Poniżej zaprezentowano uzasadnienie przyjętego stanowiska.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: ustawa CIT) przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Identyczna w swoim brzmieniu definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest także w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm., dalej: ustawa VAT).

Analiza literalna wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki przedsiębiorstwa muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wskazane zadania gospodarcze.

Do uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, lecz musi się ona odznaczać odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym w razie zaistnienia takiej potrzeby. Takie rozumienie definicji ZCP jest powszechnie przyjmowane w interpretacjach podatkowych i wydawanych wyrokach sądów.

Zespół składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań

Niewątpliwie segment A jest zespołem składników materialnych i niematerialnych oraz zobowiązań. Do segmentu A przypisane są zarówno aktywa (nieruchomości, maszyny, urządzenia, komputery), wartości niematerialne i prawne (prawa własności intelektualnej, know -how, licencje IT), inne składniki materialne (zapasy materiałów, wyposażenie biurowe), zobowiązania związane z funkcjonowaniem tego segmentu biznesowego (zobowiązania wynikające z umów z kontrahentami i z umów z pracownikami, pozostałe zobowiązania pieniężne), jak i pozostałe elementy w tym ewentualne środki pieniężne. W opinii Spółki wydzielany majątek, który w przyszłości być może będzie aportowany tworzy spójną całość, pozwalającą na prowadzenie działalności w zakresie A (produkcja i dystrybucja). Segment A obejmuje zarówno czynnik materialny (aktywa, składniki materialne), czynnik ludzki (niezbędny personel) jak i czynnik biznesowy (klienci, możliwość generowania przychodów). Całokształt elementów tworzących segment A pozostaje ze sobą we wzajemnych relacjach, co pozwala na mówienie o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych składników.

Wyodrębnienie organizacyjne

Należy podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z pełnym formalnym wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym, do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Zgodnie z poglądami prezentowanymi przez organy podatkowe, dany zespół składników majątkowych jest również wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, dział czy pion (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 marca 2014 r., sygn. IBPB1/2/423-1658/13/AP, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 listopada 2013 r., sygn. IPTPP2/443-708/13-2/JN).

Zdaniem Spółki segment A został wyodrębniony organizacyjnie w ramach struktur Spółki, o czym świadczy między innymi:

fakt podjęcia przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki formalnej uchwały w sprawie zlecenia zarządowi Spółki podjęcia działań związanych z wyodrębnieniem zakładu b jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
określenie przez zarząd Spółki zadań, budżetu i celów jakie są zakładane dla segmentu A;
funkcjonowanie w ramach segmentu A poszczególnych działów (Dział produkcji, Dział sprzedaży), wraz z pracownikami alokowanymi do tych działów;
odrębność lokalizacyjna segmentu A od segmentu B (obiekty produkcyjne segmentu A i B są rozdzielone).

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe ZCP oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP, a ściślej do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową. Konieczność wyodrębnienia finansowego ZCP nie oznacza automatycznie, że ZCP musi być samobilansującym się oddziałem. Pogląd taki potwierdzany jest w wydawanych wyrokach sądowych np. wyrok NSA z 27 kwietnia 2012 r.; sygn. I FSK 1039/11, wyrok NSA z 15 listopada 2012 r., sygn. II FSK 692/11. Analogiczny pogląd wyrażony został również w szeregu indywidualnych interpretacji podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 sierpnia 2013 r., sygn. IBPB1/2/423-557/13/PH, czy interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 stycznia 2013 r., sygn. ILPP2/443-1044/12- 4/EN.

Spółka uważa, że o wydzieleniu finansowym segmentu A świadczy to, że:

księgi rachunkowe Spółki są prowadzone w sposób pozwalający na wyodrębnienie należności i zobowiązań związanych z działalnością dotyczącą segmentu A i segmentu B;
do obsługi finansowej segmentu A i segmentu B będą alokowane odrębne konta bankowe;
segment A generuje przychody i może nimi dysponować;
obie wewnętrzne jednostki (segment A i segment B) są w stanie przygotować dane do sporządzenia ograniczonego/uproszczonego sprawozdania finansowego dotyczącego ich działalności.

Wyodrębnienie funkcjonalne (możliwość realizacji zadań, możliwość stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa)

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako zdolność ZCP do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Zatem, aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za ZCP, musi posiadać potencjalną zdolność do ewentualnego funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy. Należy jednak nadmienić, że brak w danej jednostce niektórych wewnętrznych działów (np. dział kadr, dział IT, dział finansowy) nie pozbawia tej jednostki możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych, gdyż zadania te mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing).

Segment A realizuje określone zadania gospodarcze. Jednostka ta poprzez przypisanie jej składników materialnych i niematerialnych, personelu, operacyjnej funkcjonalności, jest zdolna do samodzielnego prowadzenia wyznaczonej aktywności biznesowej (produkcja i dystrybucja A). Działalność ta może być (i już obecnie jest) prowadzona w ramach Spółki, jak również może być skutecznie kontynuowana po wydzieleniu segmentu A poza struktury Spółki. Innymi słowy Wnioskodawca uważa, że w jego ramach segment A działa jako wyspecjalizowana jednostka organizacyjna, samodzielnie realizuje powierzone mu zadania i może kontynuować prowadzoną działalność także po ewentualnym aporcie do podmiotu zewnętrznego bez konieczności przeprowadzania w tym celu jakichkolwiek dodatkowych zmian restrukturyzacyjnych. Tym samym, w ocenie Spółki segment A posiada pełną zdolność do potencjalnego funkcjonowania na rynku jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące wyznaczone zadania gospodarcze.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki ewentualny aport segmentu A nie będzie podlegał pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Poniżej przedstawiono uzasadnienie przyjętego stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie art. 6 ustawy VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów tej ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak zostało już wcześniej przedstawione przez ZCP zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Spółka w punkcie 1) powyżej przedstawiła wywód, z którego zdaniem Wnioskodawcy wynika, że segment A spełnia definicję ZCP. Wskazane w art. 6 stwierdzenie zbycie (...) zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno być interpretowane szeroko, jako każda transakcja w wyniku której dochodzi do przeniesienia ZCP z jednego podmiotu do drugiego, w tym także aport. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że ewentualny aport segmentu A realizowany przez Spółkę nie będzie podlegał pod opodatkowanie podatkiem VAT.

Ad. 3.

Zdaniem Spółki ewentualny aport segmentu A nie będzie rodzić obowiązku korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupów środków trwałych i obrotowych (w tym zapasów części zamiennych, surowców, materiałów, innych pozycji) wchodzących w skład aportowanej jednostki.

Poniżej przedstawiono uzasadnienie przyjętego stanowiska.

Stosownie do zapisów art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP korekta podatku jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę ZCP. Wspominana korekta jest realizowana w sytuacji gdy zajdą okoliczności określone zapisami art. 90 i 91 ustawy VAT. Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy VAT, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, jak zostało już wspomniane korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub ZCP, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że ewentualne zbycie (wniesienie aportem do innego podmiotu) przez Wnioskodawcę segmentu A stanowiącego ZCP wyłączone spod działania ustawy VAT, tj. niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem, nie zobowiąże Spółki do dokonania jakiejkolwiek korekty podatku naliczonego w związku z dokonaniem wyżej wymienionej czynności.

Powyższe stanowisko Spółki potwierdzane jest w wydawanych interpretacjach podatkowych.

Przykładowo wnioski zbieżne z poglądami Spółki przedstawione zostały w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 września 2013 r., sygn. IBPP4/443-277/13/LG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazać należy, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki spełnia definicję dostawy towarów, bowiem następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze powyższe, pozostaje konieczność rozstrzygnięcia, czy dostawa ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Na gruncie kodeksu spółek handlowych przyjęcie, że objęcie udziałów w Spółce kapitałowej w zamian za aport stanowi odpłatność, nie byłoby możliwe. Jednak tak jak ustawa VAT odrywa się od konstrukcji prawa cywilnego, tak wydaje się w pełni zasadne rozpatrywanie odpłatności jedynie na gruncie ustawy VAT. Z jej przepisów, a także z orzecznictwa TSUE wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów.

Wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie transakcje zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia z aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem aportu, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia przekazania całości lub części majątku, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, natomiast nie dotyczy zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala, z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub też jego zorganizowanej części decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca (Spółka) to czołowy producent elastycznych B z PVC oraz wiodący na rynku polskim producent A. Spółka ma status podatnika VAT czynnego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawca wyodrębnia w ramach swojej aktywności biznesowej dwa główne segmenty operacyjne: Ay i By. Ze względu na odrębną specyfikę produkcji wyrobów z poszczególnych segmentów ich produkcja odbywa się w dwóch różnych lokalizacjach na terenie Spółki. Każdy segment operacyjny posiada odrębne maszyny i urządzenia, a także pracowników. Ponadto w strukturze organizacyjnej Spółki znajdują się odrębne komórki świadczące usługi pomocnicze w zakresie działalności podstawowej każdego z segmentów.

Wnioskodawca potencjalnie rozważa wniesienie w przyszłości wydzielonego segmentu A jako aportu do nowoutworzonej spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Polski (data takiej operacji nie jest jeszcze uzgodniona i pewna, potencjalnie taka transakcja może być zrealizowana w horyzoncie czasu od kilku do kilkunastu miesięcy). Przedmiotem aportu do tego nowego podmiotu (aport segmentu A) byłyby składniki materialne i niematerialne konieczne do prowadzenia działalności w zakresie produkcji i dystrybucji A, a w szczególności: tytuł prawny do nieruchomości gruntowej; budynki i budowle produkcyjne usytuowane na aportowanych gruntach; maszyny i sprzęt związany z działalnością segmentu A; prawa własności intelektualnej związane z działalnością segmentu A; pracownicy alokowani do segmentu A; biznesowy know-how; prawa i obowiązki z umów z dostawcami i odbiorcami; części zamienne niezbędne do prowadzenia działalności segmentu A; zapas surowców, materiałów do wytwarzania produktów, niezbędny do prowadzenia działalności segmentu A; zapasy wyrobów gotowych i towarów oraz zapasy części zamiennych do maszyn i urządzeń.

Rozdzielenie dwóch pól aktywności gospodarczej Spółki (tj. działalności w zakresie A i B) i przeniesienie działalności związanej z Aami do nowego podmiotu byłoby podyktowane względami biznesowymi (lepsze zarządzanie każdym z obszarów prowadzonej działalności gospodarczej, rozdział ryzyka biznesowego, łatwiejsze możliwości pozyskania kapitału na rynku). Wydzielenie i transfer segmentu A miałby również umożliwić podniesienie efektywności funkcjonowania Spółki oraz uporządkowanie wewnętrznej struktury organizacyjnej, umożliwić rozważane pozyskanie ewentualnych nowych inwestorów dla sektora A. Po wydzieleniu (aporcie) podmiot, który przejmie segment A miałby kontynuować działalność w zakresie produkcji i dystrybucji A, Spółka miałby natomiast kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej dotyczącej B.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, ustalenia czy opisany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) związanych z segmentem A stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług a w konsekwencji czy czynność wniesienia aportem tych składników do Spółki będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że jak wyjaśniono powyżej, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

W analizowanym przypadku konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami stwierdzić należy, że w sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, związanych z segmentem A, mających być przedmiotem aportu za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że ww. składniki są wyodrębnione z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej.

W konsekwencji powyższego wniesienie aportem przedmiotowych składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) tworzących segment A do nowoutworzonej spółki kapitałowej, będzie czynnością wyłączoną od opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy aport segmentu A będzie rodzić obowiązek korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupów środków trwałych i obrotowych (w tym zapasów części zamiennych, surowców, materiałów, innych pozycji) wchodzących w skład aportowanej jednostki (tj. segmentu A).

W odniesieniu do korekty podatku naliczonego, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 art. 90 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc zatem brzmienie cytowanych wyżej przepisów do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro jak wywiedziono powyżej zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który jest przedmiotem wniosku, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy to aport tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie się wiązał dla Wnioskodawcy z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi składnikami majątkowymi zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy. Ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Reasumując, aport segmentu A zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy nie zobowiąże Wnioskodawcy do dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupów środków trwałych i obrotowych (w tym zapasów części zamiennych, surowców, materiałów, innych pozycji) wchodzących w skład aportowanej jednostki zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci segmentu A.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroków sądu, tut. organ pragnie wyjaśnić, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie