Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca będzie bezwzględnie spełniał warunek, aby zakupiona aparatura służyła wyłącznie wykonywaniu usług medycznych, czyli wykonywaniu czynności zwolnionych od podatku, w zakresie kontraktu z NFZ oraz usług dla innych jednostek leczniczych refakturowanych przez NFZ.

Faktyczne poniesienie podatku VAT przez Spółkę wystąpi wtedy, kiedy podatek VAT zostanie w całości zapłacony przez Spółkę, w cenie za zakupiony sprzęt medyczny i usługi.

Również w przyszłości planowany sposób wykorzystania majątku Spółki powstałego w związku zakupem środków trwałych i usług nie będzie zmieniany, tzn. będzie służył wyłącznie wykonywaniu usług medycznych. Na wyżej wymienionej aparaturze Wnioskodawca nie będzie prowadziło działalności opodatkowanej. Spółka zastrzeże prawnie wykluczenie dzierżawy, wynajmu oraz innych działań opodatkowanych na wymienionym sprzęcie medycznym. Odpowiednie gwarancje zostaną potwierdzone zapisami w umowach oraz w oświadczeniach związanych realizacją umowy o dofinansowanie z funduszy europejskich na zakupu sprzętu medycznego wraz z usługami pomocniczymi. W związku z tym wnioskodawca będzie bezwzględnie spełniał warunki braku możliwości odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy zwalnia się od podatku również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260),
4. psychologa.
   
   

Analiza powołanych przepisów potwierdza brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do czynności zwolnionych, jakimi są m.in. czynności określone w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy.

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu przepisów ustawy o działalności leczniczej i prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie świadczeń usług zdrowotnych zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy oraz dodatkowo działalność opodatkowaną (wynajem pomieszczeń na terenie szpitala oraz parkowanie na terenie szpitala).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług medycznych w zakresie diagnostyki w celu zachowania, ratowania, przywracania i poprawie zdrowia.

Przede wszystkim wskazać należy, że kwalifikacji nabywanych towarów i usług związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia oraz takiego prawa niedającymi dokonuje podatnik w chwili nabycia towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą.

W analizowanej sprawie Spółka zamierza zakupić tomograf komputerowy oraz aparaty USG i RTG wraz z usługami, tj. pracami budowlano-montażowymi, przebudową/budową infrastruktury technicznej (przewodami, urządzeniami), pracami instalacyjnym służącymi dostosowaniu pomieszczeń i budynków do wymogów zakupionego sprzętu na odpowiednich oddziałach, jednostkach Spółki, mających świadczyć usługi medyczne przy wykorzystaniu zamontowanego sprzętu jedynie na cele związane z działalnością zwolnioną.

W rozpatrywanej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ jak Spółka wskazuje nabywane towary i usługi dotyczyć będą dostosowania pomieszczeń i budynków (oddziałów, jednostek Spółki świadczących usługi medyczne na cele działalności zwolnionej) do wymogów zakupionego sprzętu (tomograf komputerowy, aparaty USG, RTG). Spółka zatem może bezpośrednio powiązać opisane wydatki z czynnościami zwolnionymi z zakresu usług medycznych. Ponadto Spółka wskazuje, że prowadzi również działalność opodatkowaną (wynajem pomieszczeń i miejsc parkingowych), jednakże stosowany współczynnik odliczenia wynosi 0. Poza tym planowany sposób wykorzystywania majątku Spółki powstałego w związku z zakupem środków trwałych i usług nie będzie zmieniony (będzie służył wyłącznie wykonywaniu usług medycznych). Wobec powyższego należy uznać, że Spółka prawidłowo klasyfikuje nabyte towary i usługi jako niezwiązane z działalnością opodatkowaną.

Należy zatem stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, ponieważ jak wynika z opisu sprawy zakupione towary i usługi będą wykorzystane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku (usługi medyczne zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy), a stosowana proporcja odliczenia wynosi 0. Zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej