Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług podlegają odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podstawowa stawka podatku od towarów i usług zgodnie z artykułem 41 ust. 1 wynosi 22% (zgodnie z artykułem 146a punkt 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018r. z zastrzeżeniem artykułu 146f, stawka podatku wynosi 23%).

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje opodatkowanie niektórych czynności podatkiem od towarów i usług stawkami obniżonymi.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT znajduje się wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a punkt 2 Ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka VAT 8%).

W pozycji 181 wyżej wymienionego załącznika zostały zawarte usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanie w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 punkt 3 i 9 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego są utwory fotograficzne jak i filmowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni wykonane przez Nią usługi fotograficzne (sesje/projekty fotograficzne) oraz filmowe (sesje/projekty filmowe) są utworami w ramach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który będzie stanowił wytwór ludzkiej, kreatywnej wyobraźni z zastosowaniem rekwizytów i efektów specjalnych, dając produkt końcowy. Zarówno głębia ostrości, światło, perspektywa, kolorystyka do każdego projektu fotograficznego i filmowego będzie ustalana indywidualnie mając niepowtarzalny charakter.

W przypadku wykonania projektu Wnioskodawczyni otrzyma honorarium tj. wynagrodzenie należne twórcy. Na podstawie podpisanej umowy po wykonaniu projektu oraz wpłaty dla Wnioskodawczyni honorarium prawa autorskie zostają przeniesione na odbiorcę.

Wnioskodawczyni uważa, że wykonywane przez Nią zdjęcia oraz filmy w ramach sesji fotograficznych i filmowych spełniają wymogi zawarte w art. 1 ustawie o prawach autorskich i prawach pokrewnych, ponieważ stanowią przejaw działalności człowieka, działalności twórczej oraz mają indywidualny charakter.

W przekonaniu Wnioskodawczyni wyżej wymienione czynniki dają podstawę do zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług do wykonania sesji fotograficznej oraz filmowej zgodnie z poz. 181 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług jako usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznych wykonania.

Dodatkowo, na potwierdzenie powyższej interpretacji przepisów Wnioskodawczyni załącza sygnatury interpretacji indywidualnych wydanych w podobnych (nie jednakowych) sytuacjach jak przedstawiona i określających zastosowanie obniżonej stawki VAT jako prawidłowe:

• 0113-KDIPT1-2.4012.292.2017.2.WL z 30 sierpnia 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;

• 0114-KDIP1-1.4012.384.2017.1.JO z 18 września 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się w świetle art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy ().

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wskazano, że stawką tą objęte są, bez względu na symbol PKWiU, Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi od 1 października 2010 r. działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, w zakresie sprzedaży usług fotograficznych, jak i filmowych (PKD 74.20.Z - działalność fotograficzna), zarówno dla osób fizycznych, jak i osób prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni zamierza wykonywać na zlecenia firm i instytucji sesje i reportaże będące jednocześnie projektem fotograficzno-filmowym, filmy w plenerze, będące jednocześnie projektem fotograficzno-filmowym.

Przed wykonaniem każdorazowej sesji/filmowania zostanie zawarta umowa o wykonanie wyżej wymienionej sesji/filmowania, w której zawarte będą ustalenia dotyczące wartości sesji/filmowania oraz przeniesienia do niej praw autorskich na klienta. Po przeprowadzeniu sesji zdjęciowej/filmowania wykonane zdjęcia/nagrania zostają poddane obróbce w sposób odzwierciedlający osobisty, jednoznaczny, oryginalny i niepowtarzalny projekt fotograficzny lub filmowy.

Projekty fotograficzne, jak i projekty filmowe będące sesjami fotograficznymi i filmami-projektami, są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawczyni jest wykonawcą danego utworu jako indywidualny twórca/artysta w rozumieniu wyżej wymienionej ustawy.

Zakończona sesja fotograficzna, jak i filmowa stanowić będzie wytwór ludzkiej, kreatywnej wyobraźni z zastosowaniem rekwizytów i efektów specjalnych, za który Wnioskodawczyni otrzyma wynagrodzenie, które można uznać za honorarium twórcy projektu fotograficznego lub projektu filmowego.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą zastosowania do ww. usług fotograficznych (sesji zdjęciowych projektów fotograficznych na zlecenie podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) oraz usług filmowych (wykonania klipu projektu filmowego na zlecenie podmiotów prowadzących działalność gospodarczą), obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie zał. nr 3 poz. 181 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego - w myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);
2. stanowić przejaw działalności twórczej;
3. mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką oryginalności utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam przejaw działalności twórczej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej licencją, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia honorarium, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach; ustawa ta nie definiuje także pojęcia wolnego zawodu. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazano na wstępie, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

W sytuacji więc, gdy usługi fotograficzne i filmowe są wykonane przez artystę/twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych, który zgodnie z umową zostaje przeniesiony na klienta, a wynagrodzenie za te prawa wypłacane jest artyście/twórcy w formie honorarium, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi fotograficznej/filmowej oraz praw autorskich, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie przez Wnioskodawczynię jako twórcę usług polegających na wykonaniu projektów fotograficznych i projektów filmowych wykonywane na zlecenie klientów (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) wraz z przeniesieniem praw autorskich do wykonanego utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz udzielenie licencji do projektu, wynagradzanych w formie honorarium, będzie opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej