Temat interpretacji

Dotyczy braku opodatkowania sprzedaży części budynku stanowiącej nadwieszenie kondygnacji nad działką Gminy oddanej w użytkowanie wieczyste.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 8 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży części budynku stanowiącej nadwieszenie kondygnacji nad działką Gminy oddanej w użytkowanie wieczyste jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży części budynku stanowiącej nadwieszenie kondygnacji nad działką Gminy oddanej w użytkowanie wieczyste.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej oznaczonej w obrębie ewidencyjnym nr () działką ewidencyjną nr 33 o powierzchni 0,1017 ha, położonej w K. przy (), stanowiącej własność Skarbu Państwa, ustanowione zostało na okres 99 lat (do dnia 20 stycznia 2091 r.) na rzecz (). Powyższe zrealizowano na postawie zarządzeń Ministra Przemysłu Nr 177 (Org) z dnia 29 kwietnia 1991 r. i Nr 17a (Org) 92 z dnia 20 stycznia 1992 r., w których powołano () i wyposażono je w nieruchomości, między innymi położoną w K. przy (), w ten sposób, że grunt oddano w użytkowanie wieczyste, a budynek w formie nieodpłatnej na własność Przedsiębiorstwa.

Środki na budowę budynku położonego na działce nr 33 nie pochodziły z budżetu państwa. Zgodnie z § 7 pkt 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 97 z 1993 r.), uznane zostały jako środki własne ().

Nieruchomość oznaczona działką nr 33, zabudowana 4 kondygnacyjnym budynkiem (dawnego ) wydzielona została po obrysie parteru budynku. Część przedmiotowego budynku na wysokości pierwszego piętra przylega do budynku mieszkalnego przy ul. () i tworzy nadwieszenie kondygnacji nad przejściem na działce nr 32/1, gdzie znajduje się również dojście do piwnic usytuowanych w budynku (). Oparcie wymienionego nadwieszenia, konstrukcyjnie dowiązane jest do budynku na działce nr 33 oraz za pośrednictwem podciągów, słupów i ław fundamentowych usytuowanych na działce nr 32/1. Nieruchomość oznaczona w obrębie ewidencyjnym nr działką ewidencyjną nr 32/1 o pow. 0,0062 ha, położona w K. przy ul. () stanowi własność Gminy na podstawie decyzji Wojewody Nr () z dnia 19 marca 1991 r. i pozostaje w gminnym zasobie nieruchomości w administracji Zarządu Budynków Mieszkalnych w K.

Zgodnie z przedłożoną przez S.A. dokumentacją, zarówno budynek główny, jak i jego część w postaci nadwieszenia stanowią jedną bryłę architektoniczną, wybudowaną zgodnie z oświadczeniem złożonym przez z dnia 21 czerwca 2006 r., w całości ze środków własnych () w oparciu o decyzję o lokalizację szczegółową Nr () z dnia 12 lutego 1962 r. opisany wyżej budynek (wraz z nadwieszeniem) oddany został do eksploatacji w dniu 4 lipca 1966 r. Postępowanie o nabycie nieruchomości oznaczonej działką nr 32/1 prowadzone było na wniosek () S.A.. w oparciu o art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121 z późn. zm.), w myśl którego przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości".

Umową zawartą w formie aktu notarialnego Rep. () z dnia 5 kwietnia 2012 r. () zbył na rzecz () Sp. z o.o. z siedzibą w W. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej oznaczonej działką ewidencyjną nr 33, położonej w K. przy ul. () wraz z prawem własności budynku na niej położonego, który wraz z jego częścią w formie nadwieszenia kondygnacji nad przejściem dla pieszych na działce nr 32/1 stanowi całość gospodarczą i funkcjonalną. Wymienione nadwieszenie jest powiązane konstrukcyjnie z budynkiem położonym na działce nr 33 - oparcie nadwieszenia dowiązane jest do budynku za pośrednictwem podciągów, słupów i ław fundamentowych usytuowanych na działce nr 32/1.

Umową zawartą w formie aktu notarialnego Rep. () z dnia 27 stycznia 2016 r. () dokonała zbycia na rzecz () Spółki z o.o. z siedzibą w S., prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w K. przy ul. () wraz z prawem własności budynku na niej położonego.

Z oświadczeń złożonych zarówno przez () S.A. jak i jego następców prawnych, tj. () Spółką z o.o. oraz () Spółką z o.o., wynika, że murowany czterokondygnacyjny, budynek handlowo-usługowy położony na działce nr 33 wraz z nadwieszeniem pierwszej kondygnacji znajdującym się w przestrzeni działki nr 32/1 tworzą jedną bryłę architektoniczną, są użytkowane jako całość i jako całość stanowił przedmiot sprzedaży na podstawie umów sprzedaży nieruchomości oznaczonej działką nr 33. kolejno zawieranych pomiędzy () Sp. z o.o., a następnie pomiędzy () Sp. z o.o. i () Sp. z o.o.

Użytkownik wieczysty gruntu oznaczonego działką nr 33 oraz właściciel budynku na nim posadowionego - Spółka () wystąpiła o uregulowanie na swoją rzecz stanu prawnego nieruchomości oznaczonej działką nr 32/1, w przestrzeni której znajduje się część budynku zrealizowana w formie nadwieszenia kondygnacji nad przejściem dla pieszych.

Z powołanych wcześniej dokumentów ustalono, że władztwo ekonomiczne właściciela budynku położonego na działce nr 33 rozciąga się na jego część zrealizowaną w formie nadwieszenia w przestrzeni działki nr 32/1.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121 z późn. zm.), oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą budynków i innych urządzeń położonych na tej nieruchomości.

Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz () Sp. z o.o. w odniesieniu do zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej działką ewidencyjną nr 32/1 winno nastąpić z równoczesną sprzedażą części budynku, stanowiącego nadwieszenie kondygnacji nad przejściem na działce nr 32/1, a na poczet ceny nabycia ww. części budynku należałoby zaliczyć nabywcy nakłady poniesione na budowę. Sprzedaż ww. części budynku będzie potwierdzeniem stanu faktycznego i uznaniem nakładów poniesionych na jej budowę przez użytkownika wieczystego nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjną nr 33.

Pod względem cywilnoprawnym wymieniona część budynku zrealizowana w przestrzeni działki nr 32/1 stanowi własność Gminy, zaś użytkownikowi wieczystemu nieruchomości przyległej oznaczonej działką nr 33 przysługuje zwrot nakładów poniesionych na jej budowę.

Za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne (art. 71 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami). Opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustala się według stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej określonej zgodnie z art. 67 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami. Opłaty te nie są naliczane od wartości budynków, które stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 31 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Do czasu nabycia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości, oznaczonej działką nr 32/1, zawarta została w dniu 20 kwietnia 2016 r. pomiędzy Gminą i () Spółką z o.o. umowa dzierżawy na czas nieoznaczony, z tytułu której stawka czynszu ustalona jest wyłącznie dla gruntu w wysokości 3,32 zł/m2 netto miesięcznie.

Na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 18.05.2017 r. spółka () zbyła udział 1979/10000 do nieruchomości gruntowej oznaczonej działką ewidencyjną nr 33 oraz budynku na niej posadowionego. Nowy współużytkownik wieczysty przedmiotowej nieruchomości przystąpił do postępowania prowadzonego w sprawie zbycia nieruchomości oznaczonej działka nr 32/1 z przeznaczeniem na poprawienie warunków zagospodarowania już posiadanej nieruchomości przyległej oznaczonej działką nr 33.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż budynku wybudowanego w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku, ze środków własnych użytkownika wieczystego nieruchomości przyległej, w części tworzącej nadwieszenie kondygnacji nad terenem przyległej działki ewidencyjnej nr 32/1, stanowiącej przejście dla pieszych, pomiędzy budynkiem na działce nr 33 i budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym na działce nr 31 (z wyodrębnionymi i sprzedanymi lokalami), będzie stanowiła dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż części budynku, tworzącej nadwieszenie kondygnacji w przestrzeni działki nr 32/1, stanowiącej jego własność - gminny zasób nieruchomości, tworzącej całość funkcjonalną i gospodarczą z budynkiem, wybudowanym na nieruchomości przyległej oznaczonej działką nr 33, pozostającej w użytkowaniu wieczystym, zrealizowanym w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku ze środków własnych (), stanowiącej przejście dla pieszych pomiędzy budynkiem na działce nr 33 i budynkiem mieszkalnym nad działką gruntu nr 32/1 nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 8 ww. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jednakże powyższe nie ma zastosowania do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29a ust. 9 ustawy).

W niniejszej sprawie, transakcja oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej z równoczesną sprzedażą części budynku - nadwieszenia zrealizowanego w przestrzeni tej nieruchomości, w części obejmującej budynek nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z punktu widzenia prawa cywilnego na przyszłych nabywców formalnie przejdzie prawo własności budynku - nadwieszenia z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, jednak, biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT, nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest budynek - nadwieszenie, gdyż już wcześniej nabywcy mogli nim dysponować jak właściciel.

Należy wskazać, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

Natomiast w zakresie opłat z tytułu użytkowania wieczystego na działce nr 32/1, zarówno pierwsza opłata jak i opłaty roczne będą opodatkowane podatkiem VAT, wymienione opłaty ustalane są na podstawie stawki procentowej od ceny nieruchomości gruntowej. W przypadku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego cena budynku stanowiącego odrębną od gruntu nieruchomość nie wpływa na wysokość ww. opłat rocznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej