Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2018 r. (data wpływu 30 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług na realizację inwestycji pn.: L. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług na realizację inwestycji pn.: L.. Wniosek uzupełniono w dniu 30 listopada 2018 r. poprzez przeformułowanie pytania.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki medycznej zwolnione z VAT i realizuje projekt inwestycyjny pt. L.. Wg Wnioskodawcy nie mógł on odliczyć podatku zawartego w cenie zakupionych towarów i usług, ponieważ zakupy te nie służyły czynnościom opodatkowanym.
Projekt był realizowany w okresie od 1 czerwca 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. Realizowany projekt polegał na uruchomieniu pracowni innowacyjnego laboratorium protetycznego.
Projekt zakładał stworzenie w pełni scyfryzowanej placówki stomatologiczno-protetycznej w oparciu o technologie firmy A. i polegał na zakupie niezbędnego sprzętu i wyposażenia, na które składały się:
- skaner wewnątrzustny z najnowszym oprogramowaniem,
- piec do synteryzacji tlenku cyrkonu,
- frezarka,
- skaner protetyczny,
- sprzęt komputerowy.
Wyposażenie gabinetu stomatologicznego oraz pracowni protetycznej w innowacyjny, niestosowany dotychczas w regionie sprzęt medyczny skutkowało wzrostem dostępności innowacyjnych usług medycznych dla pacjentów. Dzięki realizacji projektu firma wykorzystała swój potencjał i poszerzyła zakres prowadzonej działalności. Projekt dodatkowo polepszył dostęp do stomatologii i możliwość świadczenia usług na najwyższym poziomie.
Dzięki realizacji projektu nastąpiła poprawa dostępu polskich pacjentów do innowacji w ochronie zdrowia. Nowoczesne technologie medyczne są nieodłącznym elementem współczesnej medycyny, a myślenie o innowacjach jest kluczowe dla modernizacji opieki zdrowotnej, poprawy stanu zdrowia i jakości życia, zwłaszcza że nowoczesne leki i aparatura pojawiają się w Polsce z opóźnieniem, bądź są w różnym stopniu dostępne dla pacjentów. Zdarza się, że nowe technologie są wprowadzane bez wystarczających ocen medycznych, finansowych, czy społecznych aspektów ich stosowania. Analizy tego typu rozwijają się w Polsce zbyt wolno i są słabo umocowane w systemie prawno-instytucjonalnym.
Realizowany projekt w pełni spełnił efekt zachęty, gdyż Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji projektu złożył wniosek o dofinansowanie do działania 1.1.7 Regionalnego Programu Operacyjnego w celu realizacji inwestycji.
W wyniku realizacji projektu gabinet został dostosowany do wymogów ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a zakupione urządzenia posiadają stosowne certyfikaty, spełniają wszystkie wymagania techniczne. Na podstawie dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. państwa członkowskie, w tym również Polska, zwalniają m.in. opiekę szpitalną i medyczną oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze. Stosowanie zwolnień od podatku tych czynności jest obligatoryjne. Stosowanie zwolnienia od podatku, jak podkreśla resort Ministerstwa Finansów, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, bądź usług, ponieważ takie prawo przysługuje tylko w związku z czynnościami opodatkowanymi.
W związku z powyższym podatek VAT został uznany za wydatek w pełni kwalifikowalny.
Jak wynika z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535, z późn. zm), jednostce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tylko w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług 18) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. W przypadku dokonywania zakupów związanych z takimi usługami, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż podatek ten związany jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi i nie podlega odliczeniu. Zatem cała kwota podatku VAT nie została przez Wnioskodawcę odliczona.
Z uwagi na konieczność przedłożenia w Agencji Rozwoju Regionalnego potwierdzenia kwalifikowalności podatku VAT braku możliwości jego odliczenia, celem otrzymania dotacji, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji potwierdzającej ww. kwestię. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku VAT od zakupionych towarów i usług na realizację inwestycji pt. L. w ramach działania 1.1.7 Dotacje inwestycyjne dla mikroprzedsiębiorstw sektora MŚP w zakresie innowacji i nowych technologii, które to zakupy służą czynnościom zwolnionym z VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonywania zakupów związanych z takimi usługami, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż podatek ten związany jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi i nie podlega odliczeniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, w sytuacji gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi lub/i zwolnionych od podatku.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki medycznej zwolnione z VAT i realizuje projekt inwestycyjny pt. L.. Wg Wnioskodawcy nie mógł on odliczyć podatku zawartego w cenie zakupionych towarów i usług, ponieważ zakupy te nie służyły czynnościom opodatkowanym. Projekt był realizowany w okresie od 1 czerwca 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. Realizowany projekt polegał na uruchomieniu pracowni innowacyjnego laboratorium protetycznego. Projekt zakładał stworzenie w pełni scyfryzowanej placówki stomatologiczno-protetycznej i polegał na zakupie niezbędnego sprzętu i wyposażenia, na które składały się: skaner wewnątrzustny z najnowszym oprogramowaniem, piec do synteryzacji tlenku cyrkonu, frezarka, skaner protetyczny, sprzęt komputerowy. Wyposażenie gabinetu stomatologicznego oraz pracowni protetycznej w innowacyjny, niestosowany dotychczas w regionie sprzęt medyczny skutkowało wzrostem dostępności innowacyjnych usług medycznych dla pacjentów. Dzięki realizacji projektu firma wykorzystała swój potencjał i poszerzyła zakres prowadzonej działalności. Projekt dodatkowo polepszył dostęp do stomatologii i możliwość świadczenia usług na najwyższym poziomie. Dzięki realizacji projektu nastąpiła poprawa dostępu polskich pacjentów do innowacji w ochronie zdrowia. Realizowany projekt w pełni spełnił efekt zachęty, gdyż Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji projektu złożył wniosek o dofinansowanie do działania 1.1.7 Regionalnego Programu Operacyjnego w celu realizacji inwestycji. W wyniku realizacji projektu gabinet został dostosowany do wymogów ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a zakupione urządzenia posiadają stosowne certyfikaty, spełniają wszystkie wymagania techniczne. Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług 18) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. W przypadku dokonywania zakupów związanych z takimi usługami, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż podatek ten związany jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi i nie podlega odliczeniu. Zatem cała kwota podatku VAT nie została odliczona przez Wnioskodawcę. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
Na tle powyższego wątpliwości Zainteresowanego dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednakże, jak wskazano wcześniej, przepis art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.
W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie jest spełniony, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto nabyte w ramach projektu towary i usługi są wykorzystywane do czynności zwolnionych z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Tym samym, w analizowanym przypadku nie jest spełniona również przesłanka wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z zakupem towarów i usług w ramach realizacji inwestycji pn.: L. w ramach działania 1.1.7 Dotacje inwestycyjne dla mikroprzedsiębiorców i sektora MŚP w zakresie innowacji i nowych technologii. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupione towary nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na informacji, że nabyte w ramach projektu towary służą do wykonywania czynności zwolnionych od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18. W świetle powyższego, tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile stan faktyczny pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej