w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej - Interpretacja - 0114-KDIP4.4012.191.2017.2.AS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13.07.2017, sygn. 0114-KDIP4.4012.191.2017.2.AS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 25 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, składa co miesiąc deklaracje podatku od towarów i usług. Z dniem 1 styczna 2017 roku gmina dokonała centralizacji rozliczeń dotyczących podatku VAT i wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi stała się jednym podatnikiem podatku VAT. Po centralizacji gmina w zakresie podatku VAT rozlicza się wspólnie z następującymi swoimi jednostkami: Urząd Gminy, Zespół Szkół w K., Zespół Szkół w N., Zespół Szkół w S. , Szkoła Podstawowa w K. , Publiczne Przedszkole w N. oraz Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w N.. Ponadto od dnia 1 czerwca 2012 roku zadania z zakresu gospodarki wodno-ściekowej gmina realizuje przy pomocy urzędu gminy.

Gmina ma zamiar w 2017 roku kontynuować budowę kanalizacji deszczowej. I etap w/w inwestycji został zrealizowany w 2016 roku. W I etapie wykonano wylot kanału burzowego do rzeki Bzury oraz odcinek sieci. W II etapie pobudowana zostanie sieć kanalizacji deszczowej. Pozwoli to na odbiór wód opadowych i roztopowych z posesji zlokalizowanych w ciągu w/w ulic oraz rozpocznie pobieranie opłat za w/w usługę. W celu realizacji inwestycji Gmina zamierza zawrzeć umowę z wykonawcą wybranym zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych. Ponadto Gmina ubiega się o dofinansowanie w formie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. We wniosku o dofinansowanie podatek VAT jest kosztem niekwalifikowanym. W I etapie budowy kanalizacji deszczowej gmina wystąpiła o interpretację indywidualną w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z budową kanalizacji deszczowej. Z otrzymanej wówczas interpretacji: 1462-IPPP1-4512.769.2016.1.KC Gmina uzyskała potwierdzenie prawa do odliczenia podatku VAT związanych z budową kanalizacji deszczowej. Gmina wykorzystując realizowaną inwestycję zamierza świadczyć usługi zbiorowego odprowadzania wód opadowych i roztopowych. Odbiorcami usług będą indywidualnie określone podmioty, czyli w szczególności osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki nie posiadające osobowości prawnej korzystające z usług zbiorowego odprowadzania wód opadowych i roztopowych ze swoich posesji.

Realizacja II etapu inwestycji pozwoli rozpocząć pobieranie opłat za korzystanie z gminnej kanalizacji deszczowej od osób fizycznych i podmiotów gospodarczych. Zrealizowana inwestycja wykorzystywana będzie do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina zamierza zawrzeć z osobami fizycznymi oraz podmiotami gospodarczymi, od których odbierane będą wody opadowe i roztopowe umowy cywilnoprawne dotyczące opłat za wprowadzanie wód opadowych i roztopowych do gminnej sieci kanalizacji deszczowej, na podstawie których wystawiane będą faktury VAT. W linii budowy sieci kanalizacji deszczowej nie ma usytuowanych jednostek organizacyjnych gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle dokonanej przez Gminę centralizacji rozliczeń podatku VAT prawidłowe będzie pomniejszenie kwoty podatku należnego o całość - 100 % podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina po centralizacji rozliczeń podatku VAT ma prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o całość - 100 % podatku naliczonego wynikającego z faktur nabycia towarów i usług związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej, gdyż zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. O podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych a wybudowana sieć w całości będzie służyć sprzedaży opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione określone warunki:

  • odliczenia podatku dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz,
  • towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane są w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z dniem 1 styczna 2017 roku gmina dokonała centralizacji rozliczeń dotyczących podatku VAT i wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi stała się jednym podatnikiem podatku VAT. Gmina ma zamiar w 2017 roku kontynuować budowę kanalizacji deszczowej. W II etapie pobudowana zostanie sieć kanalizacji deszczowej, co pozwoli to na odbiór wód opadowych i roztopowych z posesji zlokalizowanych w ciągu ulic oraz rozpocznie pobieranie opłat za w/w usługę. W celu realizacji inwestycji Gmina zamierza zawrzeć umowę z wykonawcą wybranym zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych. Ponadto Gmina ubiega się o dofinansowanie w formie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Realizacja II etapu inwestycji pozwoli rozpocząć pobieranie opłat za korzystanie z gminnej kanalizacji deszczowej od osób fizycznych i podmiotów gospodarczych. Zrealizowana inwestycja wykorzystywana będzie do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina zamierza zawrzeć z osobami fizycznymi oraz podmiotami gospodarczymi, od których odbierane będą wody opadowe i roztopowe umowy cywilnoprawne dotyczące opłat za wprowadzanie wód opadowych i roztopowych do gminnej sieci kanalizacji deszczowej, na podstawie których wystawiane będą faktury VAT. W linii budowy sieci kanalizacji deszczowej nie ma usytuowanych jednostek organizacyjnych gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia całości podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z budową II etapu kanalizacji deszczowej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy pozwala stwierdzić, że mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca w zakresie wykonywania czynności z zakresu usług zbiorowego odprowadzania wód opadowych i roztopowych prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Planowana inwestycja po jej zrealizowaniu będzie służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, do planowanego do wybudowania etapu kanalizacji nie będą przyłączone żadne budynki będące jednostkami organizacyjnymi Gminy, a za korzystanie z wybudowanej kanalizacji deszczowej pobierane będą po zawarciu umów cywilnoprawnych z odbiorcami opłaty na podstawie faktur wystawianych przez Gminę. Zatem wytworzona w ramach planowanej inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z budową II etapu kanalizacji deszczowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że do planowanego do wybudowania etapu kanalizacji nie będą przyłączone żadne budynki będące jednostkami organizacyjnymi Gminy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej