Powiat i jego jednostki organizacyjne uznawane są za jednego podatnika podatku VAT.

Przebudowywana droga jest drogą publiczną, czyli ogólnodostępną. Powiat nie będzie pobierał jakichkolwiek opłat za przejazd. Posiada status drogi powiatowej tj. posiada numer i kategorię nadaną Uchwałą Rady Powiatu w związku z tym mogą z niej korzystać wszyscy końcowi odbiorcy bezpłatnie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (tj. Dz. U. 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy zakupie towarów i usług odliczenie podatku naliczonego jest możliwe jedynie wówczas, gdy istnieje bezpośredni lub pośredni związek między dokonanym wydatkiem a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc powyższe pod uwagę Powiat nie ma i nie będzie miał w przyszłości możliwości odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z wykonaniem zadania pn. Przebudowa drogi powiatowej na odcinku długości 3 370,00 m.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814 z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 6 cyt. wyżej ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Na podstawie art. 6 ust. 2 ww. ustawy, powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że jest jednostką samorządu terytorialnego i ma osobowość prawną. Wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Działa w oparciu o ustawę o samorządzie powiatowym. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ jednostki samorządowej pełni funkcję Zarządcy Dróg. Zarządcą Dróg powiatowych jest Zarząd Powiatu, który realizuje zadania wynikające z art. 20 z ustawy o drogach publicznych, przy pomocy utworzonej w tym celu jednostki organizacyjnej pod nazwą Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych . Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych działa na podstawie Uchwały Rady Powiatu z dnia 27 stycznia 1999 r. i jest budżetową jednostką organizacyjną Powiatu , nie posiadającą osobowości prawnej, finansowaną z budżetu Powiatu. Działalnością Powiatowego Zarządu Dróg Publicznych kieruje i reprezentuje go na zewnątrz Dyrektor powołany przez Zarząd Powiatu . Nadzór nad działalnością Zarządu Dróg sprawuje Zarząd Powiatu. Zgodnie z nadanym statutem przedmiotem działania Powiatowego Zarządu Dróg są zadania wynikające z art. 20 ustawy o drogach publicznych. Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych nie prowadzi sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. W bieżącym roku Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych realizuje zadanie inwestycyjne pn. Przebudowa drogi powiatowej na odcinku długości 3 370,00 m. Zadanie finansowane jest ze środków własnych powiatu oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Przebudowywana droga jest drogą publiczną, czyli ogólnodostępną (bez pobierania jakichkolwiek opłat za przejazd) oraz posiada status drogi powiatowej tj. posiada numer i kategorię nadaną Uchwałą Rady Powiatu w związku z tym mogą z niej korzystać wszyscy końcowi odbiorcy bezpłatnie. Beneficjentem środków unijnych z EFRROW jest Powiat . W dniu 21 lipca 2016 roku podpisana została umowa pomiędzy Powiatem a Samorządem Województwa o przyznanie pomocy ze środków EFRROW na operację pn. Przebudowa drogi powiatowej na odcinku długości 3 370,00 m. Z dniem 1 stycznia 2017 roku Powiat dokonał centralizacji rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) obejmujących czynności przeprowadzane przez Powiat i jego jednostki organizacyjne - jednostki budżetowe. Od 1 stycznia bieżącego roku jednostki organizacyjne powiatu, w tym Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych , nie składają do właściwych urzędów skarbowych deklaracji podatkowych VAT. Deklaracja podatkowa VAT składana jest przez Powiat, który jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT w zakresie działalności swoich Jednostek Organizacyjnych, w tym: Powiatowego Zarządu Dróg Publicznych. Sprzedawcą i Nabywcą dla Jednostek Organizacyjnych, w tym PZDP, od dnia 1 stycznia 2017 roku jest Powiat . Wszystkie faktury zakupowe wystawiane są na:

• Nabywca: Powiat
• Płatnik: Jednostka Organizacyjna Powiatu, np. Powiatowy Zarząd Dróg Publicznych

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Powiat będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, nie będzie miał możliwości odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami związanymi z wykonaną operacją pn. Przebudowa drogi powiatowej na odcinku długości 3 370.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony. Przedmiotowa inwestycja - przebudowa drogi należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Powiat jest zobowiązany ustawą o samorządzie powiatowym. Ponadto jak wynika z opisu sprawy, przebudowywana droga jest drogą publiczną, czyli ogólnodostępną (bez pobierania jakichkolwiek opłat za przejazd) oraz posiada status drogi powiatowej, w związku z tym mogą z niej korzystać wszyscy końcowi odbiorcy bezpłatnie. W rezultacie towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Należy zatem stwierdzić, że Powiat wykonując przedmiotowe zadanie inwestycyjne nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Wydatki na ww. inwestycję, w momencie ich ponoszenia nie będą miały związku z działalnością gospodarczą Powiatu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, lecz z czynnościami publicznoprawnymi.

Podsumowując, w analizowanym przypadku nie będą spełnione przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Powiat nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wykonaną inwestycją pn. Przebudowa drogi powiatowej nr 3544W Walentynów-Tomaszów (III etap) na odcinku długości 3 370.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn.n. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej