Możliwość odliczenia podatku w związku z realizacją projektu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 09.10.2018, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.556.2018.1.PG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 21 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.) oraz pismem z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z inwestycją polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z inwestycją polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz przeformułowanie własnego stanowiska oraz pismem z dnia 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.) o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej pod wnioskiem.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje inwestycję polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne, obejmuje działki oznaczone nr ew. 70/29 i 74/55, 71/1. Operacja zakłada budowę na działce nr ew. 70/29 ścieżki spacerowo-rowerowej wzdłuż brzegu jeziora wraz z budową oświetlenia i wyposażenia w małą architekturę (ławeczki) oraz budowę na działce nr ew. 74/55 wiaty grillowej i budowę parkingu na 78 aut.

Planowany w ramach projektu odcinek ścieżki ma stworzyć jeden spójny ogólnodostępny ciąg spacerowo-rowerowy (tuż obok zabytkowego pałacu) i prowadzący wzdłuż jeziora. Na linii przebiegu promenady znajdują się miejsca stanowiące zaplecze związane z turystyką, rekreacją i wypoczynkiem, a także atrakcje dziedzictwa kulturowego, historycznego i przyrodniczego. Inwestycja ma więc skomunikować strefę turystyczną, wypoczynkową i rekreacyjną na tym obszarze.

Obecnie na terenie działki nr ew. 70/29 zlokalizowana jest droga z płyt żelbetowych, którą przewidziano do rozbiórki, z uwagi na niskie walory estetyczne i pełnienie głównie rolę tylko ciągu komunikacyjnego. W bezpośrednim sąsiedztwie istnieje ścieżka dydaktyczno-ekologiczna, na szlaku której znajdują się także elementy archeologiczne.

Dodatkowym walorem tego obszaru jest bezpośrednia lokalizacja obiektów dziedzictwa kulturowego: teren objęty inwestycją częściowo leży na założeniu pałacowo-parkowym wpisanym do rejestru zabytków nieruchomych decyzją z dnia 9 czerwca 2000 r. Bezpośrednio przy omawianym obszarze znajdują się tereny pełniące lub przeznaczone w Miejscowych Planach Zagospodarowania Przestrzennego pod funkcje turystyczne i zieleni chronionej.

Niestety słabością tego terenu jest niewielka przestrzeń i mało rozwinięta infrastruktura rekreacyjno-turystyczna, co negatywnie wpływa na jakość oferty turystycznej. Słabo zagospodarowane tereny stały się niedostępne i nie wykorzystane oraz nie promują w pełni walorów przyrodniczo-krajobrazowych. Ciąg komunikacyjny w terenie zabudowanym, łączy się z odcinkiem (stanowiącym przedmiot niniejszego projektu), który z uwagi na brak odpowiedniego zagospodarowania jest nieatrakcyjny i niewykorzystywany. Dlatego budowa ścieżki spacerowo-rowerowej nad brzegiem, przebudowa drogi, budowa miejsc parkingowych, zagospodarowanie parku, z oświetleniem i elementami małej infrastruktury wydają się niezbędne w celu nadaniu przestrzeni nowej kompozycji, która stworzy przestrzeń dla rekreacji i wypoczynku.

W ramach zamierzenia inwestycyjnego planuje się budowę parkingu dla osób odwiedzających/spacerujących nabrzeżem wraz ze zlokalizowaną wiatą przy parkingu. Wiata przeznaczona do odpoczynku i rekreacji, wyposażona w ławy i stoły piknikowe. Na wysokości wiaty zostanie również umieszczona tablica informująca o danym obszarze. W dalszej kolejności zaprojektowano ścieżkę spacerową wzdłuż jeziora prowadzącą na plażę i łączącą istniejącą ścieżkę dydaktyczno-ekologiczną () z projektowanym parkingiem. Ścieżka dydaktyczno-ekologiczna przygotowana została w celu ukazania zwiedzającym lasu jako zespołu elementów i procesów tworzących nasze środowisko. Jest to teren atrakcyjny z uwagi na walory przyrodnicze i historyczne. Na szlaku znajdują się także elementy archeologiczne. Na przedmiotowej ścieżce można wyróżnić m.in.: ekspozycję budek lęgowych dla ptaków, skarpę z kamieni na której w 1852 r. założono winnicę, miejsce odpoczynku na polanie między bukami, punkt widokowy na pałac dawnych właścicieli, pozostałości po grobowcu dawnych właścicieli pobliskiego pałacu, modrzewie pomniki przyrody. Ścieżka będzie łączyła się z obecnie istniejącym ciągiem komunikacyjnym w bezpośrednim sąsiedztwie kąpieliska wiejskiego. Obszar po wykonaniu inwestycji będzie w całości dostępny dla osób niepełnosprawnych w tym poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Koszty inwestycji są szacowane w oparciu o kosztorys inwestorski. Parametry techniczne projektowanych obiektów: budowa ścieżki z kostki betonowej o dł. 600mb planowany koszt wg kosztorysu: X zł; budowa oświetlenia parkowego o dł. 817mb + 24 słupy oświetleniowe koszt wg kosztorysu Y zł; budowa wiaty rekreacyjnej wypoczynkowej o pow. 6x4 m koszt wg kosztorysu Z zł; budowa parkingu z kostki betonowej i prefabrykatów betonowych o pow. ok 1693 m² koszt wg kosztorysu: V zł. Budowa parkingu jest ważnym elementem projektu. Koszty budowy parkingu są kosztem niekwalifikowalnym. Propozycja działań komunikacyjnych, mających na celu informowanie ogółu społeczeństwa o celach wsparciu unijnym: montaż tablicy informacyjnej na terenie planowanej inwestycji; informowanie społeczeństwa poprzez zamieszczenie informacji o zakresie inwestycji, celach i wsparciu na stronie internetowej Gminy.

Realizacja powyższego przedsięwzięcia wynika z zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 10 (Dz. U. z 2018 r., poz. 994).

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją opisanego we wniosku przedsięwzięcia są wystawiane na Gminę. Towary i usługi nabywane w związku z opisanym przedsięwzięciem, będą miały związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym Gmina, jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane ze zrealizowaną inwestycją polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r.), w związku z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług. Spowodowane jest to tym, że wybudowany w ramach ww. inwestycji ciąg spacerowo-rowerowy i infrastruktura towarzysząca będzie służyć mieszkańcom nieodpłatnie. Gmina nie będzie dokonywać żadnych czynności opodatkowanych oraz nie pobierać żadnych opłat od użytkowników w związku z wybudowanym ciągiem spacerowo-rowerowym, parkingiem oraz infrastrukturą towarzyszącą. W związku z powyższym Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, a podatek jest kosztem kwalifikowalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina) realizuje inwestycję polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne. Operacja zakłada budowę ścieżki spacerowo-rowerowej wzdłuż brzegu jeziora wraz z budową oświetlenia i wyposażenia w małą architekturę (ławeczki) oraz budowę wiaty grillowej i budowę parkingu na 78 aut.

Zrealizowana inwestycja służyła będzie zarówno mieszkańcom jak i turystom odwiedzającym Gminę nieodpłatnie. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat za korzystanie z ww. przedsięwzięcia. Realizacja powyższego przedsięwzięcia wynika z zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 10).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z zrealizowaną inwestycją polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża Jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Opisane we wniosku przedsięwzięcie polegające na zagospodarowaniu części nabrzeża jeziora odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to przedsięwzięcie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zawartego na fakturach zakupu towarów i usług wykorzystywanych do zagospodarowania części nabrzeża jeziora. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z opisanym przedsięwzięciem, będą miały związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, Gmina jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług nie jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane ze zrealizowaną inwestycją polegającą na zagospodarowaniu części nabrzeża jeziora na cele turystyczne i rekreacyjne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z zaistniałym stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ podkreśla, że pojęcie kosztu kwalifikowanego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie