Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z projektem - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 12.10.2018, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.471.2018.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z projektem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2018 r. (data wpływu 9 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 17 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w odniesieniu do projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w odniesieniu do projektu pn. . Wniosek został uzupełniony pismem z 17 września 2018 r. (data wpływu 25 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 7 września 2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.471.2018.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z 17 września 2018 r.:

Miasto (Wnioskodawca) otrzymało dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. . Z uwagi na fakt, iż Miasto jako samorządowa osoba prawna z założenia wykonuje swoje zadania poprzez własne jednostki organizacyjne, we wniosku aplikacyjnym założono, iż realizacją projektu zajmie się Urząd Miasta.

Jednym z warunków rozliczenia dofinansowania z Instytucją Zarządzającą RPO WSL 2014-2020 jest dostarczenie interpretacji indywidualnej z Biura Krajowej Informacji Podatkowej dotyczącej informacji, czy beneficjent (w tym przypadku przez beneficjenta należy rozumieć Miasto) ma prawo czy też nie ma prawa odzyskać podatku VAT w ramach projektu. Jest to o tyle istotne, że według przepisów regulujących zasady dofinansowania ze środków UE, podatek VAT który jest możliwy do odzyskania nie może stanowić tzw. kosztu kwalifikowalnego.

Inwestycja jest realizowana w latach 2014-2018, z zastrzeżeniem, że w latach 2014-2017 ponoszono wydatki na dokumentację techniczną, zaś rzeczowa realizacja odbywa się w latach 2017-2018. Przedmiotem inwestycji jest kompleksowa termomodernizacja (ocieplenie ścian i dachu, ocieplenie fundamentów i piwnic, wymiana okien i drzwi, wymiana/przebudowa instalacji c.o., wymiana/modernizacja źródeł ciepła) w 11 obiektach użyteczności publicznej będących własnością Miasta i służących do wykonywania zadań miasta. Wszystkie usługi zakupione w ramach projektu obciążone są podatkiem VAT. Obiekty użyteczności publicznej objęte projektem, to wyłącznie jednostki oświatowe (szkoły i przedszkola). Wszystkie obiekty działają jako jednostki budżetowe. Po zakończeniu inwestycji poddane termomodernizacji budynki pozostaną własnością Miasta, jednocześnie będą znajdować się w trwałym zarządzie poszczególnych jednostek budżetowych.

W poddawanych termomodernizacji obiektach prowadzone są zarówno działania niepodlegające opodatkowaniu (usługi edukacyjne, wykonywania zadań gminy w zakresie sportu i rekreacji) jak i czynności opodatkowane (np. wynajem powierzchni sal gimnastycznych) oraz czynności zwolnione (usługi stołówkowe dla uczniów szkół).

Należy zaznaczyć, iż wszystkie 11 jednostek oświatowych do 31 grudnia 2016 r. było odrębnymi od Miasta podatnikami. Jednocześnie jednostki te nie były czynnymi podatnikami VAT (korzystały ze zwolnienia przysługującego podatnikom nie osiągającym obrotu na poziomie 150 000 zł). Od 1 stycznia 2017 r. po tzw. centralizacji jednostki te tworzą z Miastem jednego podatnika VAT.

Z uwagi na fakt, iż wydatki na zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu polegającego na modernizacji źródła ciepła i docieplenia elementów konstrukcyjnych budynków, zarówno przed jak i po 1 stycznia 2017 r. nie jest możliwe jednoznaczne przypisanie wydatków do poszczególnych rodzajów działalności.

W uzupełnieniu wskazano, że na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu nabywcą było Miasto.

Jednostki budżetowe objęte projektem do 31 grudnia 2016 r. użytkowały poszczególne obiekty użyteczności publicznej objęte termomodernizacją na podstawie trwałego zarządu. Przekazanie nastąpiło nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu realizowanego przez Miasto, istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (skorygowane pismem z 17 września 2018 r.:

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do projektu pn. Miasto w świetle art. 86 ust. 1 ustawy mają zastosowanie 2 rozwiązania:

Odnośnie wydatków poniesionych przed 1 stycznia 2017 r. na 11 obiektów oświatowych nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT; wszystkie jednostki oświatowe nie były przed 1 stycznia 2017 r. czynnymi podatnikami VAT, w związku z tym na zarządzanej przez nich infrastrukturze nie dokonywano przed tą datą czynności opodatkowanych.
Odnośnie wydatków ponoszonych po 1 stycznia 2017 r. ma możliwość odliczenia podatku VAT w części; z uwagi na fakt, iż wydatki będą dotyczyć obiektów, w których będą wykonywane zarówno czynności opodatkowane jak i czynności nieopodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy pokreślić, że wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h oraz art. 90 ustawy o VAT.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej sposobem określenia proporcji oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
samorządowej jednostki budżetowej,
samorządowego zakładu budżetowego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej, kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8, 9 i pkt 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto otrzymało dofinansowanie na realizację projektu pn. .

Wszystkie 11 jednostek oświatowych do 31 grudnia 2016 r. było odrębnymi od Miasta podatnikami. Jednocześnie jednostki te nie były czynnymi podatnikami VAT (korzystały ze zwolnienia przysługującego podatnikom nie osiągającym obrotu na poziomie 150 000 zł). Od 1 stycznia 2017 r. po tzw. centralizacji jednostki te tworzą z Miastem jednego podatnika VAT. Na fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu nabywcą było Miasto. Jednostki budżetowe objęte projektem do 31 grudnia 2016 r. użytkowały poszczególne obiekty użyteczności publicznej objęte termomodernizacją na podstawie trwałego zarządu. Przekazanie nastąpiło nieodpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych na wstępie przepisów, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od VAT.

Zatem należy podkreślić, że w odniesieniu do zakupów dokonywanych w związku z realizacją opisanych we wniosku inwestycji, Wnioskodawca w pierwszej kolejności powinien dokonać ich alokacji do konkretnych kategorii czynności.

Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Należy nadmienić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (czynności opodatkowane i zwolnione z podatku VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), w pierwszej kolejności jego obowiązkiem jest przypisanie kwoty podatku naliczonego do celów działalności gospodarczej z zastosowaniem art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Ponadto należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy u Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej, oprócz czynności opodatkowanych, występują także czynności zwolnione od podatku, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zastosowanie znajdzie również proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących okresu sprzed 1 stycznia 2017 r. Obiekty użyteczności publicznej, będące własnością Miasta, na potrzeby których zostały dokonane zakupy, były wykorzystywane do wykonywania zadań Miasta. Jednostki oświatowe były wtedy odrębnymi od Miasta podatnikami, zwolnionymi od podatku VAT. Nabywcą towarów i usług związanych z projektem było Miasto. Poszczególne obiekty użyteczności publicznej objęte termomodernizacją były przekazane jednostkom oświatowym nieodpłatnie w trwały zarząd.

Zatem dla rozstrzygnięcia prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego dotyczącego realizacji projektu, konieczna jest analiza, czy w okresie przed 1 stycznia 2017 r. Miasto wykorzystywało nabyte towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy zatem stwierdzić, że w odniesieniu do zakupu towarów i usług w okresie przed 1 stycznia 2017 r. związanych z termomodernizacją budynków użyteczności publicznej związek taki nie występuje. Jak wynika z okoliczności sprawy, budynki szkół i przedszkoli, będące przedmiotem inwestycji, służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że jednostki oświatowe były wtedy odrębnymi od Miasta podatnikami VAT (zwolnionymi od podatku), a poszczególne obiekty użyteczności publicznej objęte termomodernizacją były przekazane tym jednostkom oświatowym nieodpłatnie w trwały zarząd.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej zakupów dokonanych w okresie przed 1 stycznia 2017 r. Tym samym Wnioskodawca nie ma również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w odniesieniu do wydatków związanych z realizacja projektu ponoszonych od 1 stycznia 2017 r.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia centralizacji rozliczeń podatku VAT (1 stycznia 2017 r.), w poddawanych termomodernizacji obiektach prowadzone są zarówno działania niepodlegające opodatkowaniu (usługi edukacyjne, wykonywania zadań gminy w zakresie sportu i rekreacji) jak i czynności opodatkowane (np. wynajem powierzchni sal gimnastycznych) oraz czynności zwolnione (usługi stołówkowe dla uczniów szkół). Nie jest możliwe jednoznaczne przypisanie wydatków do poszczególnych rodzajów działalności.

Zatem zakupy towarów i usług związane z realizacją projektu będą dotyczyły działalności gospodarczej prowadzonej przez Miasto przy pomocy swoich jednostek budżetowych (czynności opodatkowane podatkiem VAT i zwolnione od podatku VAT), jak również innej działalności, tj. wykonywanej poza zakresem podatku od towarów i usług (czynności niepodlegające opodatkowaniu).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku nabywania towarów i usług przez Wnioskodawcę na rzecz swojej jednostki organizacyjnej, która wykorzystuje te towary i usługi do działalności gospodarczej (opodatkowanej lub opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające VAT), Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika obliczonego dla jednostki organizacyjnej, wykorzystującej przekazane jej towary i usługi do prowadzonej działalności.

Ponadto w przypadku gdy nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca jest obowiązany w odniesieniu do tych zakupów, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa należy wskazać, że dokonując odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami nabywanymi przez Wnioskodawcę na rzecz jednostki organizacyjnej, która wykorzystuje przekazane jej towary i usługi do działalności opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od tego podatku, Wnioskodawca powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy obliczoną dla jednostki organizacyjnej, wykorzystującej przekazane jej towary i usługi do prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę opisane okoliczności, na tle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w odniesieniu do zakupów towarów i usług ponoszonych po 1 stycznia 2017 r., których Miasto nie będzie w stanie przyporządkować wyłącznie do działalności gospodarczej, będzie mu przysługiwało prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonując obliczenia podatku naliczonego, którego odliczenie przysługuje Wnioskodawcy najpierw stosuje on prewspółczynnik zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT i rozporządzeniem obliczony dla jednostki budżetowej, a następnie stosuje współczynnik proporcji zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT wyliczony dla tej jednostki budżetowej.

Podsumowując należy stwierdzić, że w odniesieniu do zakupów towarów i usług dokonanych w ramach realizowanego projektu przed dniem 1 stycznia 2017 r., Miastu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani prawo do otrzymania z tego tytułu zwrotu podatku VAT. Natomiast w odniesieniu do zakupów towarów i usług dokonanych od dnia 1 stycznia 2017 r. (po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT) w związku z realizacją ww. projektu, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia, jak również na podstawie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, Miastu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT, a tym samym przysługuje również, przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, prawo do zwrotu różnicy podatku VAT.

W świetle powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało je uznać za prawidłowe, pomimo że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w postaci braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT od wydatków związanych z projektem poniesionych przed 1 stycznia 2017 r., w oparciu o inną niż Organ argumentację.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie