Ustalenie, czy Zakład produkcyjny będący przedmiotem umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, jego zb... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2018, sygn. 0112-KDIL4.4012.414.2018.2.AR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Ustalenie, czy Zakład produkcyjny będący przedmiotem umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, jego zbycie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 1 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2018 r. (data wpływu 14 września 2018 r.) oraz pismem z dnia 11 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Zakład produkcyjny będący przedmiotem umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, jego zbycie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Zakład produkcyjny będący przedmiotem umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, jego zbycie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 11 września 2018 r. o oświadczenie osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy w brzmieniu przepisu art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której przedmiotem jest działalność produkcyjna w branży sanitarnej i grzewczej.

Wnioskodawca przygotowuje się do zawarcia umowy sprzedaży (dalej: Umowa sprzedaży), na mocy której Wnioskodawca dokona zbycia na rzecz podmiotu zakładu produkcyjnego (dalej: Zakład produkcyjny).

Zakład produkcyjny jest samodzielnym zakładem produkcyjnym, stanowiącym wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy zespół składników majątkowych, niemajątkowych oraz osobowych, z odrębnym dyrektorem zakładu produkcyjnego na czele oraz osobową strukturą organizacyjną opartą o podział na działy zakładu.

Zakład produkcyjny był już w przeszłości przedmiotem sprzedaży jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, co potwierdza jego samodzielność został nabyty jako zorganizowana część przedsiębiorstwa przez spółkę X S.A. Następnie doszło do połączenia X S.A. z Y S.A. poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej X S.A. na spółkę przejmującą Y S.A., tj. na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 KSH Y S.A. nabyła składniki majątku X S.A. W 2017 r. Wnioskodawca przejął w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH spółkę Y S.A., tym samym nabył Zakład produkcyjny, będący przedmiotem planowanej Umowy sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego.

W księgach Wnioskodawcy istnieje wyodrębnienie Zakładu produkcyjnego poprzez wydzielenie:

analityki obejmującej miejsca powstawania kosztów dla środków trwałych, zapasów oraz kosztów,
analityki obejmującej kontrahentów dla rozrachunków.

W ramach Umowy sprzedaży przejdą wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z Zakładem produkcyjnym, w tym również zobowiązania jak zobowiązania wobec dostawców związanych z Zakładem produkcyjnym oraz umowy leasingowe na środki trwałe użytkowane w ramach Zakładu produkcyjnego.

Ponadto w ramach Umowy sprzedaży zostaną przeniesione związane z Zakładem produkcyjnym części zapasów obejmujące w szczególności zapas surowców do produkcji oraz produkcję w toku. Wyroby gotowe z racji naniesionego logotypu Wnioskodawcy pozostaną własnością Wnioskodawcy.

Dział Produkcji, dzielący się na:
1. Dyrektora ds. Technicznych, pod którego podlega:
  1. Wydział Odlewni i Modelarni
  2. Wydział Szkliwierni i Piecowni
  3. Wydział Montowni
2. Dział Controlingu
3. Dział Utrzymania Ruchu
4. Magazyn
5. Dział Technologiczny
6. Dział Wdrożeń i Kontroli Produkcji
Dział Jakości, dzielący się na:
1. Dział Serwisu kierownika
Dział Logistyki, dzielący się na:
1. Dział Zaopatrzenia
2. Dział Planowania
Dział BHP i Ochrony Środowiska
Dział Techniczny

Wszystkie powyższe działy będą wraz z personelem będą przenoszone w ramach Umowy sprzedaży Zakładu produkcyjnego oraz wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi i niemajątkowymi mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania związane z działalnością produkcyjną.

Ponadto w piśmie z dnia 13 września 2018 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1 i 2

Należy na wstępie wskazać, że klasyfikacja Zakładu Produkcyjnego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi przedmiot wniosku o wydanie interpretacji, gdyż w zależności od jego klasyfikacji transakcja sprzedaży będzie lub nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkowi od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje, że jest wiodącym producentem w branży sanitarnej i grzewczej w Polsce i działalność Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy jest w tym sektorze oparta o szeroką strukturę organizacyjną. Zakład produkcyjny jest jednym z samodzielnych zakładów Wnioskodawcy i, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (należy wskazać, że nie jedynym, gdyż pod Wnioskodawcę podlega również niezależny zakład produkcyjny w J, który to zakład produkcyjny swoim zakresem działalności obejmuje produkcję baterii sanitarnych, grzejników aluminiowych i wszelkiego typu zaworów gazowych i wodnych).

Zakład produkcyjny jest wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej w następujący sposób:

organizacyjnie zdaniem Wnioskodawcy Zakład produkcyjny mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwa realizujące zdania produkcji ceramiki sanitarnej, w szczególności stanowi organizacyjną całość (na którą składają się składniki materialne ruchomości i nieruchomości oraz składniki niematerialne), prowadzi własny zarządczy rachunek wyników, posiada dedykowaną kadrę osobową, która w przypadku wydzielenia Zakładu produkcyjnego mogłaby samodzielnie prowadzić produkcję ceramiki w ramach samodzielnego przedsiębiorstwa. W skład Zakładu produkcyjnego wchodzą ruchomości i nieruchomości, w tym nieruchomość zabudowana, której Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym, położona w Województwie B, mieście C, przy ul. D działka ewidencyjna 86/4, o obszarze () m², na terenie której działa Zakład produkcyjny i na której znajduje się kompleks budynków związanych z Zakładem produkcyjnym, które jako organizacyjna całość będą przedmiotem planowanej sprzedaży:
1. budynek kotłowni, murowany o kub. () m³
2. budynek magazynowy, murowany o kub. () m³
3. szopa murowana o kub. () m³
4. budynek biurowy, murowany o kub. () m³
5. stacja trafo-budynek murowany o kub. () m³
6. budynek nowej kotłowni, murowany o kub. () m³
7. warsztat, budynek murowany o kub. () m³
8. budynek piecowni i odlewni, murowany o kub. () m³
9. budynek szkliwierni i laboratorium, murowany o kub. () m³
10. budynek szkliwierni i odlewni, murowany o kub. () m³
11. budynek socjalny i odlewni, murowany o kub. () m³
12. budynek przerobu mas i odlewni, murowany o kub. () m³
13. budynek kuchni, murowany o kub. () m³
14. szopa-magazyn surowców, murowany o kub. () m³
15. budynek magazynowy wyrobów gotowych, murowany o kub. () m³
16. budynek magazynu surowców, murowany o kub. () m³
17. stacja trafo, murowana o kub. () m³
18. magazyn wyrobów gotowych, murowany o kub. () m³
19. budynek sprężarkami, murowany o kub. () m³
20. budynek przemiału, blaszany o kub. () m³
21. magazyn stłuczki, murowany o kub. () m³

Dział Produkcji, dzielący się na:
1. Dyrektora ds. Technicznych, pod którego podlega:
  1. Wydział Odlewni i Modelarni
  2. Wydział Szkliwierni i Piecowni
  3. Wydział Montowni
2. Dział Controlingu
3. Dział Utrzymania Ruchu
4. Magazyn
5. Dział Technologiczny
6. Dział Wdrożeń i Kontroli Produkcji
Dział Jakości, dzielący się na:
1. Dział Serwisu kierownika
Dział Logistyki, dzielący się na:
1. Dział Zaopatrzenia
2. Dział Planowania
Dział BHP i Ochrony Środowiska
Dział Techniczny

finansowo zdaniem Wnioskodawcy, Zakład produkcyjny jest wyodrębniony finansowo, gdyż jest wydzielony w ramach struktur rachunkowych w taki sposób, że posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym. Dla Zakładu produkcyjnego prowadzony jest oddzielny zarządczy rachunek wyników, a księgach Wnioskodawcy istnieje wyodrębnienie Zakładu produkcyjnego poprzez wydzielenie analityki obejmującej miejsca powstawania kosztów dla środków trwałych, zapasów oraz kosztów oraz analityki obejmującej kontrahentów dla rozrachunków. W związku z tym możliwe jest określenie wyniku finansowego właściwego dla Zakładu produkcyjnego;
funkcjonalnie zdaniem Wnioskodawcy Zakład produkcyjny mógłby stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze produkcji ceramiki, w szczególności przed nabyciem go przez Wnioskodawcę również pełnił on rolę samodzielnego zakładu produkcyjnego. Jak również zostało wskazane wcześniej, kupujący jest zainteresowany nabyciem Zakładu produkcyjnego jako zorganizowanego i funkcjonującego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, tak aby zapewnić jego nieprzerwane funkcjonowanie.

Ad. 3

Jak Wnioskodawca wskazał w poprzedniej odpowiedzi, nabywca Zakładu produkcyjnego jest zainteresowany nabyciem Zakładu jako zorganizowanego i funkcjonującego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, tak aby zapewnić jego nieprzerwane funkcjonowanie oraz utrzymanie dotychczasowej klienteli, poziomu sprzedaży oraz wizerunku na rynku lokalnym, a zatem na moment sprzedaży składniki przedsiębiorstwa podlegające sprzedaży stanowić będą zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu i kontynuowaniu określonej działalności przez ich kupującego.

Ad. 4

Według założeń transakcyjnych Zakład produkcyjny będzie kontynuować działalność gospodarczą w zakresie w jakim była ona realizowana w dotychczasowym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W umowie sprzedaży strony zamierzają wskazać, że kupujący jest zainteresowany nabyciem Zakładu produkcyjnego jako zorganizowanego i funkcjonującego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, w tym praw, tak aby zapewnić jego nieprzerwane funkcjonowanie oraz utrzymanie dotychczasowej klienteli, poziomu sprzedaży oraz wizerunku na rynku lokalnym. Należy wskazać, że wartość Zakładu produkcyjnego wynika z jego zorganizowanej struktury. Wraz z zawarciem umowy sprzedaży Zakładu produkcyjnego, na kupującego przejdą prawa i obowiązki związane z Zakładem produkcyjnym. Ponadto wraz ze sprzedażą Zakładu produkcyjnego nastąpi przejęcie przez kupującego pracowników Zakładu produkcyjnego podlegającego sprzedaży, a zatem kupujący według wiedzy Wnioskodawcy ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w Zakładzie produkcyjnym.

Ad. 5

Wnioskodawca zamierza sprzedać cały Zakład produkcyjny jako całość, w związku z czym w ramach Umowy sprzedaży przejdą wszystkie zobowiązania istotnie związane z Zakładem produkcyjnym, w tym zobowiązania wobec dostawców związanych z Zakładem produkcyjnym oraz umowy leasingowe na środki trwałe użytkowane w ramach Zakładu produkcyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotem Umowy sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym sprzedaż Zakładu produkcyjnego nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem Umowy sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tym samym sprzedaż Zakładu produkcyjnego nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z powyższym na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej także jako: ZCP), jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W związku z tym, że ustawodawca nie definiuje w jaki sposób spełnienie powyższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest odwołanie się do stanowisk organów podatkowych w tym zakresie.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa to przede wszystkim zespół składników materialnych i niematerialnych.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. IPPP1/443-1076/12-2/MPe:

zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zespół składników materialnych i niematerialnych musi być dodatkowo organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. IPPP1-443-702/11- 2/MP uznał:

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne w tym zobowiązania odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa, obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracownicze.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze).

Wyodrębnienie finansowe wymaga więc posiadania takiego systemu ewidencji, który umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wynika ze stanowisk organów w indywidualnych interpretacjach przez taki system należy rozumieć odrębne plany finansowe, odrębne budżety oraz prowadzenie zakładowych planów kont, na których księgowane są wyłącznie zdarzenia gospodarcze związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taką interpretację przedstawił przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji z dnia 18 marca 2008 r., sygn. IBPB3/423-100/08/MS/KAN-3205/12/07.

Organy podatkowe precyzują również, jak należy rozumieć zdolność ZCP do działania jako samodzielne przedsiębiorstwo. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2011 r., nr IPPP1-443-702/11-2/MP uznał, iż:

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu funkcjonalnym może np. świadczyć posiadanie własnej grupy kontrahentów, z którymi istnieją bezpośrednie relacje handlowe.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, aby uznać część przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT powinny być spełnione następujące przesłanki:

finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
organizacyjne wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa jako dział, wydział, zakład itp.; przyporządkowanie pracowników oraz majątku do ZCP;
możliwość kontynuacji dotychczasowych zadań zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w przypadku przeniesienia na nowy podmiot;
przejście w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa wszystkich istotnych składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

Reasumując należy stwierdzić, że na moment sprzedaży Zakład produkcyjny spełnia wszelkie warunki do uznania za ZCP w rozumieniu analizowanych przepisów ustawy o VAT. Należy bowiem uznać, iż:

Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, w szczególności Zakład produkcyjny działa w oparciu o dające się wyodrębnić składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania), a w ramach Umowy sprzedaży przejdzie całość tych składników w istotny sposób związanych z Zakładem produkcyjnym .
Zespół składników materialnych i niematerialnych jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, w szczególności Zakład produkcyjny posiada na czele oddzielnego dyrektora zakładu oraz strukturę organizacyjną opartą o wydzielone działy zakładu, ponadto Wnioskodawca prowadzi rozliczenia księgowe w taki sposób, że możliwe jest zidentyfikowanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów (w tym należności i zobowiązań) związanych z Zakładem produkcyjnym. Pracownicy związani z Zakładem Produkcyjnym zostaną przejęci w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy przez kupującego.
Składniki majątkowe i niemajątkowe przyporządkowane do Zakładu produkcyjnego służą realizacji określonych zadań gospodarczych, którym jest produkcja ceramiki sanitarnej i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, co ponadto potwierdza fakt, że Zakład produkcyjny był wcześniej przedmiotem sprzedaży jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, jak wynika z analizowanego zdarzenia przyszłego, Zakład produkcyjny będzie spełniać wszelkie warunki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tym samym jego sprzedaż nie będzie podlegać przepisom ustawy o VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie transakcje zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnymi i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub też jego zorganizowanej części decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której przedmiotem jest działalność produkcyjna w branży sanitarnej i grzewczej. Wnioskodawca przygotowuje się do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której Wnioskodawca dokona zbycia na rzecz podmiotu trzeciego zakładu produkcyjnego ceramiki sanitarnej.

Zakład produkcyjny był już w przeszłości przedmiotem sprzedaży jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, co potwierdza jego samodzielność. W księgach Wnioskodawcy istnieje wyodrębnienie Zakładu produkcyjnego poprzez wydzielenie: analityki obejmującej miejsca powstawania kosztów dla środków trwałych, zapasów oraz kosztów oraz analityki obejmującej kontrahentów dla rozrachunków.

W ramach Umowy sprzedaży przejdą wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z Zakładem produkcyjnym w tym również zobowiązania jak zobowiązania wobec dostawców związanych z Zakładem produkcyjnym oraz umowy leasingowe na środki trwałe użytkowane w ramach Zakładu produkcyjnego.

Ponadto, w ramach Umowy sprzedaży zostaną przeniesione związane z Zakładem produkcyjnym części zapasów obejmujące w szczególności zapas surowców do produkcji oraz produkcję w toku. Wyroby gotowe z racji naniesionego logotypu Wnioskodawcy pozostaną własnością Wnioskodawcy.

W ramach Umowy sprzedaży dojdzie do przeniesienia zakładu pracy związanego z Zakładem produkcyjnym w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy. W skład obsługi Zakładu produkcyjnego wchodzi personel zorganizowany w działach. Wszystkie działy będą wraz z personelem przenoszone w ramach Umowy sprzedaży Zakładu produkcyjnego oraz wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi i niemajątkowymi mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania związane z działalnością produkcyjną.

Zakład produkcyjny jest jednym z samodzielnych zakładów Wnioskodawcy i, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (należy wskazać, że nie jedynym, gdyż pod Wnioskodawcę podlega również niezależny zakład produkcyjny w J, który to zakład produkcyjny swoim zakresem działalności obejmuje produkcję baterii sanitarnych, grzejników aluminiowych i wszelkiego typu zaworów gazowych i wodnych).

Zakład produkcyjny wyodrębniony jest na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Nabywca Zakładu produkcyjnego jest zainteresowany nabyciem Zakładu jako zorganizowanego i funkcjonującego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, tak aby zapewnić jego nieprzerwane funkcjonowanie oraz utrzymanie dotychczasowej klienteli, poziomu sprzedaży oraz wizerunku na rynku lokalnym, a zatem na moment sprzedaży składniki przedsiębiorstwa podlegające sprzedaży stanowić będą zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu i kontynuowaniu określonej działalności przez ich kupującego.

Według założeń transakcyjnych Zakład produkcyjny będzie kontynuować działalność gospodarczą w zakresie, w jakim była ona realizowana w dotychczasowym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W umowie sprzedaży strony zamierzają wskazać, że kupujący jest zainteresowany nabyciem Zakładu produkcyjnego jako zorganizowanego i funkcjonującego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, w tym praw, tak aby zapewnić jego nieprzerwane funkcjonowanie oraz utrzymanie dotychczasowej klienteli, poziomu sprzedaży oraz wizerunku na rynku lokalnym. Należy wskazać, że wartość Zakładu produkcyjnego wynika z jego zorganizowanej struktury. Wraz z zawarciem umowy sprzedaży Zakładu produkcyjnego, na kupującego przejdą prawa i obowiązki związane z Zakładem produkcyjnym. Ponadto wraz ze sprzedażą Zakładu produkcyjnego nastąpi przejęcie przez kupującego pracowników Zakładu produkcyjnego podlegającego sprzedaży, a zatem kupujący według wiedzy Wnioskodawcy ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w Zakładzie produkcyjnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy Zakład produkcyjny będący przedmiotem umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, jego zbycie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wskazano w opisie sprawy, zakład produkcyjny jest samodzielnym zakładem produkcyjnym, stanowiącym wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy zespół składników majątkowych, niemajątkowych oraz osobowych, z odrębnym dyrektorem zakładu produkcyjnego oraz osobową strukturą organizacyjną opartą o podział na działy. Zakład objęty transakcją sprzedaży jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników majątkowych, jak również mógłby stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze.

Ponadto, będące przedmiotem sprzedaży składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa są powiązane w taki sposób, że jak wskazał Wnioskodawca na moment sprzedaży składniki przedsiębiorstwa podlegające sprzedaży stanowić będą zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu i kontynuowaniu określonej działalności przez ich kupującego. Dodatkowo, nabywca ma zamiar kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w Zakładzie produkcyjnym. Ponadto jak wynika w z opisu sprawy w ramach Umowy sprzedaży przejdą wszystkie zobowiązania istotnie związane z Zakładem produkcyjnym, w tym zobowiązania wobec dostawców związanych z Zakładem produkcyjnym oraz umowy leasingowe na środki trwałe użytkowane w ramach Zakładu produkcyjnego..

Stwierdzić zatem należy, że w analizowanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, mających być przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że ww. składniki są wyodrębnione z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej. Zatem sprzedaż tych składników będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT, co wynika z treści art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, przedmiotem Umowy sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, w związku z czym sprzedaż Zakładu produkcyjnego będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie