w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5% do dostawy soków owocowych produkowanych przez Wnioskodawcę - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.466.2018.2.AM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 09.10.2018, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.466.2018.2.AM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5% do dostawy soków owocowych produkowanych przez Wnioskodawcę

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 września 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.466.2018.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 18 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5% do dostawy soków owocowych produkowanych przez Wnioskodawcę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5% do dostawy soków owocowych produkowanych przez Wnioskodawcę.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 12 września 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.466.2018.1.AM (skutecznie doręczone w dniu 18 września 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą i zajmuje się przetwórstwem owoców i warzyw. Zarejestrowana jest jako podatnik VAT czynny i składa deklaracje VAT. W ramach działalności wytwarzane są między innymi produkty w postaci soków owocowych z różnych owoców. Soki produkowane są z surowych owoców. W procesie produkcji sok oddziela się od miąższu, następnie jest on filtrowany i do tak otrzymanego soku dodawany jest według potrzeb cukier oraz przyprawy. Finalnie produkt posiada skład, w którym minimum 50% wagi to czysty sok z owoców. Wyrób gotowy jest niegazowany, utrwalony termicznie i zamknięty w opakowaniach hermetycznych. Na żadnym etapie produkcji nie jest dodawana woda oraz żadna substancja rozcieńczająca produkt. Produkt nadaje się do spożycia bezpośrednio po otwarciu w postaci rozcieńczonej lub nie.

Dodatkowo w piśmie z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 28 września 2018 r.) Wnioskodawca, uzupełnił informacje zawarte we wniosku dotyczące opisu sprawy wskazując, że soki będące przedmiotem zapytania posiadają PKWiU 2008: 11.07.19.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Biorąc pod uwagę, że zgodnie z wyrokiem m.in. NSA sygn. akt I FSK 179/16, WSA sygn. akt I SA/Sz 144/18 klasyfikacje statystyczne są normami podatkowymi w zakresie VAT a wskazanie symbolu PKWiU nie jest elementem stanu faktycznego, tylko oceny prawnej to czy Spółka dokonując odpłatnej dostawy tych soków na terytorium kraju prawidłowo stosuje stawkę podatku w wysokości określonej w art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług tj. 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka prawidłowo stosuje stawkę podatku VAT do soków, w których udział masowy nierozcieńczonego soku owocowego stanowi minimum 50% składu surowcowego. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 23% z zastrzeżeniem między innymi ust. 2-12c.

Art. 41 ust. 2a stanowi, że dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 znajduje się tabela z wykazem towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%.

Nie stosuje się jej dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Pod pozycją nr. 31 tej tabeli znajduje się symbol PKWiU nr ex 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:

  1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego.

W oparciu o § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 z późn. zm.) do celów podatkowych do dnia 31 grudnia 2018 r. stosuję się PKWiU wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 027, poz. 1293, z późn. zm.). Zdaniem Spółki produkty wymienione w opisie stanu faktycznego mieszczą się w grupowaniu PKWiU 2008 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe a w związku z tym, że posiadają udział masowy soku owocowego nie mniej niż 20% składu surowcowego mieszczą się pod poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy i stosuje się przy ich dostawie na terytorium kraju stawkę 5%

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania czynności, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do właściwego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji towarów dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towary będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych od podatku. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, od dnia 1 stycznia 2011 r. wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), która dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 z późn. zm.) obowiązuje do dnia 31 grudnia 2018 r.

Jednocześnie, jak wyżej wskazano, to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru. Wobec tego, wskazana w załączniku stawka podatku VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 31 wymieniono towary mieszczące się pod symbolem PKWiU ex 11.07.19.0 - Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:

  1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
  2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol ex dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z przywołanych przepisów wynika, że z obniżonej stawki VAT w wysokości 5% mogą korzystać m.in. sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 11.07.19.0 napoje bezalkoholowe, pod warunkiem, że są to napoje niegazowane i że udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego w tych napojach wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego danego napoju. Ponadto opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 5% objęte są napoje bezalkoholowe niegazowane, które w składzie zawierają tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, zawierających napar z kawy lub herbaty.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą i zajmuje się przetwórstwem owoców i warzyw. Zarejestrowana jest jako podatnik VAT czynny i składa deklaracje VAT. W ramach działalności wytwarzane są między innymi produkty w postaci soków owocowych z różnych owoców. Soki produkowane są z surowych owoców. W procesie produkcji sok oddziela się od miąższu, następnie jest on filtrowany i do tak otrzymanego soku dodawany jest według potrzeb cukier oraz przyprawy. Finalnie produkt posiada skład, w którym minimum 50% wagi to czysty sok z owoców. Wyrób gotowy jest niegazowany, utrwalony termicznie i zamknięty w opakowaniach hermetycznych. Na żadnym etapie produkcji nie jest dodawana woda oraz żadna substancja rozcieńczająca produkt. Produkt nadaje się do spożycia bezpośrednio po otwarciu w postaci rozcieńczonej lub nie.

Soki będące przedmiotem zapytania Wnioskodawca zaklasyfikował do PKWiU 2008: 11.07.19.0.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dokonując odpłatnej dostawy wskazanych we wniosku soków na terytorium kraju prawidłowo stosuje stawkę podatku w wysokości określonej w art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług tj. 5%.

Wykaz towarów i usług zawarty w załączniku Nr 10 i Nr 3 objętych obniżoną stawką podatku VAT w pozycjach oznaczonych ex z użyciem słowa wyłącznie, należy interpretować w taki sposób, że stawką obniżoną opodatkowany jest towar wymieniony po myślniku. W pierwszej części ustawodawca powołał wyłącznie nazwę grupowania, która jest przypisana przez PKWiU danemu symbolowi, dopiero po myślniku wymienił te towary, które mieszczą się w tym grupowaniu i są objęte stawką obniżoną.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że dla zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 5%, w odniesieniu do produktów opisanych we wniosku, niezbędnym jest nie tylko aby były one klasyfikowane w określonym grupowaniu PKWiU, ale również muszą być napojami bezalkoholowymi - wyłącznie niegazowanymi, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że w wytwarzanych sokach minimum 50% wagi to czysty sok z owoców. Zatem w przypadku soków wskazanych we wniosku, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje, został spełniony warunek odnośnie udziału masowego soku owocowego w danym napoju.

Należy zatem stwierdzić, że skoro wytwarzane przez Wnioskodawcę soki owocowe zostały sklasyfikowane w grupowania PKWiU (2008) 11.07.19.0 jako napoje bezalkoholowe, niegazowane, w których w składzie surowcowym udział soku owocowego wynosi zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy 50% tego składu, to należy uznać, że spełnione są warunki, o których mowa w art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy, umożliwiające zastosowanie do dostawy tych soków (na terytorium kraju) stawki podatku VAT w wysokości 5%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Odnosząc się do wyroków: NSA z dnia 29 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 179/16 oraz WSA z dnia 22 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 144/18 przed wszystkim wskazać należy, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę.

Należy podkreślić, że kwestie dotyczące poprawności dokonanego zaklasyfikowania wyrobów i usług do właściwego PKWiU regulowane są przepisami o statystyce publicznej a nie przepisami prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z postanowieniami art. 25 i 40 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1068 z późn. zm.) służby statystyki publicznej są uprawnione do interpretowania obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, co oznacza pomoc zainteresowanym podmiotom w wyborze grupowania określonego wyrobu lub usługi, którego zaklasyfikowanie leży w gestii samego producenta lub usługodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Przy czym, co należy podkreślić, organy podatkowe nie są uprawnione do dowodowego ustalania i weryfikowania stanu faktycznego dochodzonej przez wnioskodawcę interpretacji indywidualnej - co potwierdza orzecznictwo NSA zawarte m.in. w wyroku z dnia 9 lutego 2018 r. sygn. akt I FSK 2286/15.

W konsekwencji powyższego organ wydający interpretację indywidualną jest zobowiązany do przyjęcia wskazanej przez wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej jako elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. W prawomocnych wyrokach: WSA w Krakowie z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1803/13, WSA w Poznaniu z dnia 23 października 2014 r. I SA/Po 364/14, SA/Po 365/14 i SA/Po 366/14.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej