Temat interpretacji

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z CSR.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) oraz art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu prawomocnego orzeczenia 19 lipca 2018 r.) sygn. I FSK 1420/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z CSR, opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz braku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług w ramach CSR jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z CSR, opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz braku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług w ramach CSR

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 26 listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPP1/4512-897/15/IK, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z CSR, opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz braku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług w ramach CSR.

Wnioskodawca na wydaną interpretację przepisów prawa podatkowego pismem z dnia 10 grudnia 2015 r. złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 14 stycznia 2016 r. znak: ITPP1/4512-1-126/15/JP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. ITPP1/4512-897/15/IK złożył skargę w dniu 17 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.). Wyrokiem z dnia 19 maja 2016 r., sygn. I SA/Sz 326/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę.

Sąd wskazał, że działania Spółki w ramach CSR nie odpowiadają wskazanym cechom działań marketingowych, nie są bowiem one osadzone w realiach rynkowych i nie są adresowane ani do klientów (kontrahentów) Spółki, ani w istocie do docelowych odbiorców trudno za takich uznać jedynie wskazaną społeczność lokalną, tj. władze i instytucje oraz mieszkańców. WSA zauważył ponadto, że skoro nabyte w ramach CSR towary i usługi nie posłużą czynnościom opodatkowanym, to organ interpretacyjny zasadnie uznał, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółka nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje bowiem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych,

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2016 r., sygn. I SA/Sz 326/16, strona złożyła skargę kasacyjną z dnia 13 lipca 2016 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. I FSK 1420/16 Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną Strony. NSA uchylił w całości zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ww. wyroku Sąd wskazał, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124 (zamieszczone w tym przepisie zastrzeżenia w rozpoznanej sprawie nie mają znaczenia).

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne znaczenie ma dokonanie właściwej wykładni pierwszego członu hipotezy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez ustalenie, czy wydatki poniesione na nabycie towarów i usług na cele związane z prowadzeniem przez Spółkę działalności w ramach tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu mają związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych (wątpliwości takie nie istnieją w zakresie drugiego członu hipotezy ww. przepisu prawnego, bowiem pozostaje bezsporne, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, tym samym spełnia wymagania określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Idąc za rozważaniami Sądu pierwszej instancji, należy uznać że przepis art. 86 ust. 1 ustawy wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, z której m.in. wynika, że podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi - z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest więc istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Pomiędzy stronami pozostaje bezsporne, że realizacja podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku VAT, tj. zasady neutralności podatku VAT, uprawnia do twierdzenia, że związek o którym mowa wyżej może mieć charakter bezpośredni lub pośredni, aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów. Zarówno organ interpretacyjny, jak i Sąd pierwszej instancji podkreślają konieczność powstania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a generowaniem przez podatnika obrotu, powołując się przy tym na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C- 437/06 Securenta, gdzie zaprezentowano pogląd, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

NSA wskazał, że Spółka wcześniej złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych, w związku z zakupem dodatkowego wyposażenia, które miało zostać nieodpłatnie przekazane Miastu oraz od wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji polegającej na wybudowaniu strefy rekreacji dla dzieci oraz w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych na zrealizowanie przedmiotowej Inwestycji oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz Miasta dodatkowego wyposażenia Inwestycji (sprzętu nagłaśniającego). Na poparcie swojego stanowiska, Spółka powoływała we wniosku bardzo podobne argumenty, twierdząc że budowanie społecznej odpowiedzialnej firmy poprzez realizację Strategii Zrównoważonego Rozwoju i Odpowiedzialnego Biznesu i tym samym zaangażowanie się w działalność na rzecz lokalnej społeczności ma na celu budowanie relacji z samorządem terytorialnym, zbudowanie pozytywnego wizerunku Spółki, pokazanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego oraz rozpowszechnienie nazwy i logotypu Spółki, co będzie miało wpływ na prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, w tym warunki współpracy z kontrahentami oraz samorządem. Zarówno organ interpretacyjny (interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 27 października 2014 r.), jak i Sąd pierwszej instancji (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 322/15, Lex nr 1800230) oraz drugiej instancji (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2017 r. I FSK 1458/15, Lex nr 2260082) stanęły na stanowisku, że związek przedstawionych przez Spółkę we wniosku wydatków ze wskazaną działalnością opodatkowaną Spółki nie wystąpi, bowiem wydatki poniesione na inwestycję nie będą miały związku przyczynowo-skutkowego ze zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej. Podobnie, jak na gruncie opisanej wyżej sprawy, w której zarówno organ interpretacyjny, jak i sądy administracyjne obydwu instancji zakwestionowały prawo strony skarżącej do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi w ramach CSR, także i w niniejszej sprawie Spółka przedstawia dwa główne argumenty na wykazanie wpływu wydatków w ramach ww. działalności na działalność opodatkowaną. Po pierwsze, Skarżąca podkreśla, że z uwagi na obawy lokalnej społeczności związane z profilem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w szczególności wpływu na turystykę oraz środowisko naturalne w regionie, realizowane przez nią ww. działania pozwoliły odeprzeć protesty mieszkańców, przeciwko budowie, a następnie eksploatacji ... . Mając na uwadze ryzyko organizowania protestów uniemożliwiających budowę, a w późniejszym czasie eksploatację ... , już na wczesnym etapie inwestycji Spółka podjęła decyzję o nawiązaniu i utrzymywaniu w drodze dialogu społecznego trwałych relacji z lokalnymi władzami, instytucjami oraz mieszkańcami, tym samym potencjalnie w ogóle nie mogłaby dokonywać czynności opodatkowanych VAT. Po drugie, specyfika prowadzonej przez stronę skarżącą działalności wskazuje, że angażowanie się w zakrojone nawet na lokalną skalę wydatki i działania na rzecz: ochrony środowiska, bezpieczeństwa mieszkańców i pracowników Spółki, edukację, politykę lokalną, wydarzenia kulturalne i sportowe, podczas których w różnej formie pojawia się nazwa i logotyp strony skarżącej umacnia jej pozycję jako silnego i odpowiedzialnego partnera biznesowego w relacjach z kontrahentami, którzy zasadniczo przywiązują istotną rolę do takich działań, co przekłada się na dobór odpowiednich partnerów biznesowych.

Oceniając niniejszą sprawę, NSA podkreślił, iż poruszane w rozpoznawanej sprawie zjawisko ma stosunkowo nową genezę w polskiej przestrzeni gospodarczej, zaś na gruncie prawa podatkowego sprowadza się do kwestii, czy wydatki ponoszone przez podmioty gospodarcze w ramach działalności CSR służą działalności samego przedsiębiorcy i czy mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów oraz uprawniać do odliczania naliczonego podatku VAT.

Koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu powstała z początkiem XIX w., niemniej jednak jej popularność, w szczególności w Polsce, zaczęła wzrastać stosunkowo niedawno. Intensyfikacja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu wynika z faktu, że obecnie niezwykle dynamicznie zmienia się otoczenie gospodarcze. Coraz częściej podmioty prowadzące działalność gospodarczą poszukują pozaekonomicznych sposobów konkurowania. Świadomość, że samo dbanie o jakość towarów i usług nie jest już wystarczające sprawia, że ogromna ilość obecnie funkcjonujących przedsiębiorstw włącza do swojej strategii takie elementy jak troska o społeczeństwo i środowisko naturalne.

Społeczna odpowiedzialność biznesu, inaczej CSR (z ang. Corporate Social Responsibility) to termin, który nie posiada definicji legalnej. Niemniej jednak, w związku z rosnącą w ostatnich latach popularnością tej koncepcji podjęto szereg prób określenia jej znaczenia. Komisja Europejska zdefiniowała CSR jako odpowiedzialność przedsiębiorstw za ich wpływ na społeczeństwo. W literaturze pod pojęciem społecznej odpowiedzialności biznesu rozumie się natomiast m.in. koncepcję opartą na najwyższych standardach etycznych, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie i świadomie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z grupami interesariuszy: społeczeństwa jako całości, a także jego wyodrębnionych grup - właścicieli, klientów, pracowników, inwestorów, dostawców, akcjonariuszy, banków i innych partnerów biznesowych.

W związku z rozpowszechnieniem się omawianej koncepcji prestiżowe instytucje, jak np. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna podjęły się zadania usystematyzowania kwestii CSR. Efektem kilkuletnich prac ww. organizacji jest ogłoszona w 2010 roku norma ISO 26000 porządkująca zagadnienie CSR. Społeczna odpowiedzialność biznesu została zdefiniowana w ww. normie jako odpowiedzialność organizacji za wpływ podejmowanych przez nią decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie, które:

• przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, w tym zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;
• uwzględnia oczekiwania interesariuszy (osób lub grup, które są zainteresowane decyzjami lub działaniami organizacji);
• jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania;
• jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej działaniach podejmowanych w obrębie jej sfery oddziaływania.

Społeczna odpowiedzialność biznesu koncentruje się na kilku obszarach, wśród których można wymienić:

• ład organizacyjny,
• prawa człowieka,
• praktyki z zakresu pracy,
• środowisko,
• uczciwe praktyki operacyjne,
• zagadnienia konsumenckie,
• zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności lokalnej.

Podsumowując, należy wskazać, że społeczna odpowiedzialność biznesu to koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Sąd zauważył, że powyższa koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu znalazła odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, jak i ustawy o podatku od towarów i usług. Przy tym organy interpretacyjne uznają stanowiska podmiotów składających wnioski za prawidłowe, w zakresie w jakim przyjmowały prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z działaniami podejmowanymi w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu, (por. interpretacje indywidualne: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r. ILPP1/443-353/14-2/AW, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 lutego 2014 r. IPTPP1/443-783/11-5/S/13/MW, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 marca 2016 r. sygn. IBPB-1-3/4510-92/16/MO, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 grudnia 2015 r. sygn. ILPB3/4510-1-441/15-3/KS, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 marca 2015 r. sygn. ILPB3/423-718/14-3/PR, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. IPTPB3/423-233/11-2/MF, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 stycznia 2014 r. sygn. IPTPB3/423-419/13-2/IR, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2014 r. sygn. IPPB5/423-845/14-2/JC). Lektura przywołanych interpretacji indywidualnych pokazuje w sposób jednoznaczny, że wykorzystywanie przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą strategii zarządzania opartej o koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu docelowo ma mieć przełożenie na ich wyniki finansowe i sukces gospodarczy.

Należy także wskazać, iż art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług interpretować należy w zgodzie z treścią i celami Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1.). Art. 168 tej Dyrektywy stanowi co do zasady o prawie do odliczenia, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanej działalności podatnika. Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wynika, że po pierwsze prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część systemu VAT i co do zasady nie może być ograniczane, po drugie system odliczeń ma na celu uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru tego podatku, po trzecie prawo to może być przyznane podatnikowi nawet wówczas gdy poniesione koszty stanowią element cenotwórczy dostarczanych towarów. W orzeczeniu TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. w sprawie lnvestrand BV p-ko Staatssecretaris van Financien C-435/05 Trybunał w tezie 24 wskazał, że prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenia podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

Odnosząc powyższe koncepcje i poglądy do okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż wykładnia przepisów prawa materialnego dokonana w okolicznościach niniejszej sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który zaakceptował ocenę prawną dokonaną przez organ narusza wskazane w skardze kasacyjnej przepisy prawa materialnego. Nie dostrzeżono bowiem związku poniesionych/ponoszonych wydatków z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa strony skarżącej (także w stosunkach wewnętrznych, jako pracodawcy, czy na zewnątrz, wobec klientów i lokalnej społeczności), uproszczono kwestię konkurencyjności Spółki, bez zwrócenia uwagi, że podmioty konkurują nie tylko na rynku polskim, ale i unijnym, czy światowym i działania podejmowane przez Spółkę w ramach CSR wpływają na jej konkurencyjność (bowiem na arenie międzynarodowej działalność tożsama z działalnością Spółki jest wykonywana), poprzez budowanie właściwego wizerunku (pozytywny odbiór Spółki, postrzeganie przez kontrahentów zagranicznych). Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela także koncepcji przyjętej przez orzekający Sąd pierwszej instancji, iż nie ma znaczenia relacja Spółki z lokalną społecznością, w szczególności w kontekście charakteru prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i budowania zaufania.

W orzeczeniu wskazano również na poglądy wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt I FSK 1606/12, które orzekający w niniejszej sprawie Sąd podziela. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego usługi związane z wydatkami poniesionymi w ramach ogólnej strategii firmy działającej z zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) stanowią wydatki marketingowe. Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy, pośrednio więc na generowanie obrotu. W orzeczeniu TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. Investrand BV p-ko Staatssecretaris van Financien C-435/05 Trybunał w tezie 24 wskazał, że prawo do odliczenia zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenia podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

Mając na względzie zaprezentowaną wyżej argumentację, NSA stwierdził, że zarzutami skargi kasacyjnej Skarżąca skutecznie podważyła ocenę zaskarżonej interpretacji indywidualnej dokonaną przez WSA w Szczecinie. W tej sytuacji, NSA działając na podstawie art. 188 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uwzględnił skargę kasacyjną, uchylając zaskarżony wyrok w całości. Uznając zaś, że sprawa jest dostatecznie wyjaśniona, po rozpoznaniu skargi do WSA w Szczecinie, na podstawie art. 146 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, NSA uchylił w całości zaskarżoną interpretację organu, który ponownie rozpoznając sprawę, uwzględni stanowisko przywołane wyżej.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z CSR, opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów oraz braku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług w ramach CSR wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczne i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca realizuje na terenie inwestycję polegającą na budowie, a w przyszłości eksploatacji ... do odbioru i ... ... . Budowa ... została uznana przez polski rząd za inwestycję strategiczną dla bezpieczeństwa energetycznego i gospodarczego kraju oraz dla dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw ... . Z uwagi na charakter inwestycji, Spółka nie ma możliwości prowadzenia działalności operacyjnej do czasu zakończenia inwestycji i oddania ... do eksploatacji. W chwili obecnej aktywność Spółki skoncentrowana jest na sfinalizowaniu realizacji inwestycji. Po jej zakończeniu Spółka rozpocznie działalność operacyjną w zakresie ... ..... w oparciu o infrastrukturę techniczną ... .

Mając świadomość wpływu realizowanej inwestycji na otoczenie zewnętrzne, a także wpływu, jaki będzie wywierać na to otoczenie eksploatacja ... , Spółka podejmuje i zamierza podejmować w przyszłości szereg działań z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu (z ang. Corporctie Social llesponsibility; dalej: CSR). Podejmowanie działań w ramach CSR zostało wpisane w strategię biznesową Spółki, która znalazła wyraz w przyjętej przez Wnioskodawcę Polityce zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialnego biznesu w . Zgodnie z założeniami tej polityki, Spółka realizuje i zamierza realizować działania w ramach czterech głównych celów, którymi są:

1. zaangażowanie interesariuszy zewnętrznych i wewnętrznych projektu w drodze dialogu społecznego;
2. wspieranie rozwoju miasta i jego społeczności lokalnych;
3. troska o środowisko naturalne i promowanie zachowań proekologicznych;
4. bezpieczne i przyjazne miejsce pracy.

W związku z działalnością CSR podejmowaną w ramach powyższych filarów polityki CSR Wnioskodawca ponosi i zapewne będzie ponosić w przyszłości wydatki związane w szczególności z:

1. realizacją projektu Dialog Społeczny, w ramach którego Wnioskodawca przeprowadził sesje dialogowe z interesariuszami, które umożliwiły zidentyfikowanie ich oczekiwań wobec Spółki, a jednocześnie doprowadziły do uzyskania społecznej akceptacji dla inwestycji i działalności Spółki. Podczas realizacji projektu zidentyfikowano trzy obszary zainteresowania Spółki oraz interesariuszy, w ramach których Wnioskodawca podejmuje działania CSR. Są nimi: ochrona środowiska, bezpieczeństwo i edukacja oraz polityka lokalna;
2. działalnością powołanego z inicjatywy Spółki Funduszu Wspierania Inicjatyw Lokalnych, który dysponuje budżetem przeznaczanym na dofinansowanie ważnych przedsięwzięć na rzecz mieszkańców. Celem nadrzędnym tego projektu jest zbudowanie i utrzymanie dobrosąsiedzkich relacji z otoczeniem społecznym inwestycji oraz wspieranie w sposób efektywny i transparentny działań podejmowanych przez społeczność lokalną miasta. Nad podziałem środków czuwa Rada Funduszu składająca się z: przedstawiciela władz lokalnych i społeczności lokalnej, reprezentanta instytucji zajmującej się pomocą osobom potrzebującym, reprezentanta uczestników Dialogu Społecznego oraz przedstawiciela Spółki;
3. realizacją Programu ..., który składa się z trzech modułów:..., ...oraz ... . Program obejmuje działania edukacyjne i prewencyjne w szkołach, a w sezonie letnim na kąpieliskach i plażach oraz szkolenia kompetencyjne dla służb mundurowych, W ramach programu podejmowane są m.in. następujące działania:
   
   
   
   1. wyposażenie placówek oświatowych w sprzęt do udzielania pierwszej pomocy oraz zestawy sprzętu do nauczania pierwszej pomocy,
   2. organizacja mistrzostw pierwszej pomocy dla uczniów,
   3. organizacja szkoleń dla personelu szpitala, ratowników medycznych oraz strażaków ze w szczególności w zakresie zagrożeń związanych z poszczególnymi etapami budowy jak również eksploatacji ... ,
   4. organizacja cyklu pokazów ratownictwa wodnego wraz z pokazami pierwszej pomocy;
4. wspieraniem wydarzeń kulturalnych, działalności kulturalnej, edukacyjnej oraz proekologicznej w (w ramach celu nr 2 Polityki zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialnego biznesu w ...), w szczególności:
   
   
   
   1. Karuzeli w , w ramach której odbywają się m.in. spotkania z artystami, naukowcami i ekonomistami, organizowane są warsztaty artystyczne, zajęcia sportowe, pokazy naukowe, akcje dydaktyczne i koncerty,
   2. Muzeum, którego mecenasem jest Spółka. W ramach nawiązanej współpracy Wnioskodawca udziela muzeum wsparcia m.in, na renowację i rewitalizację zabytkowych eksponatów. Spółka uczestniczy także w organizacji wydarzenia historyczno-promocyjnego pod nazwą , w ramach którego odbywają się rekonstrukcje, parady i wystawy historyczne,
   3. Międzynarodowego Dnia , podczas którego organizowany jest quiz edukacyjny wymagający m.in. wiedzy o technologii oraz ...,
   4. finału regat w . Spółka otrzymała tytuł partnera portowego, który jest przyznawany firmom, bez pomocy których regaty nie byłyby możliwe do przygotowania. Oprócz wsparcia samych regat, Spółka włączyła się także w organizację strefy EKO będącej miejscem łączącym edukację i dobrą zabawę dla dzieci i dorosłych, w której odbył się m.in. multimedialny pokaz zdjęć z wystawy, a także liczne spotkania dotyczące ekologii,
   5. konkursów dla dzieci i młodzieży organizowanych w , m.in. konkursu matematycznego czy ogólnopolskiego dyktanda języka polskiego,
   6. Wnioskodawca stworzył polsko-angielski portal edukacyjny poświęcony w całości . Portal przekazuje wiedzę o i związanych z nią technologiach, a także o rynku ... i ... . Bardzo dużo miejsca zajmują w nim kwestie związane z działaniami Spółki podejmowanymi m.in. na rzecz społeczności lokalnej, ekologii i bezpieczeństwa;
5. wspieraniem wydarzeń sportowych, wśród których należy wymienić turniej piłkarski organizowany dla dzieci w wieku szkolnym województwa . Turniej ma na celu nie tylko promocję zdrowego stylu życia i sportu jako formy aktywnego wypoczynku, ale również edukację najmłodszych. W ramach turniejów odbywają się przygotowane specjalnie dla dzieci pokazy na temat technologii ... i ... . Ponadto, Spółka wspiera klub siatkówki młodzieżowej oraz klub piłkarski.

Zwykle, podczas wspieranych wydarzeń, Spółka organizuje i zamierza organizować stoiska, wystawy lub instalacje edukacyjne dot. ... oraz dystrybuuje materiały informacyjne opatrzone logotypem Spółki. Ponadto, informacje o wspieraniu przez Wnioskodawcę poszczególnych projektów bądź instytucji oraz logotyp Spółki są i będą zamieszczane na stronic internetowej Spółki, portalu edukacyjnym stworzonym przez Spółkę oraz na stronach internetowych wpieranych instytucji.

Podejmowanie przez Spółkę działań z zakresu CSR wynika m.in. z poczucia odpowiedzialności za realizowaną inwestycję oraz przyszłą działalność operacyjną Spółki, która niewątpliwie wywiera i będzie wywierać wpływ na społeczność lokalną oraz środowisko naturalne. Ponadto; realizowane przez Spółkę działania CSR wiążą się z budowaniem i utrzymywaniem pożądanych relacji ze społecznością i samorządem lokalnym oraz pozwalają na rozpowszechnianie logotypu Spółki. Co istotne, realizowane przez Wnioskodawcę działania CSR pozwoliły odeprzeć społeczny sprzeciw z jakim początkowo spotkała się realizowana przez Spółkę inwestycja polegającą na budowie ... . Mając na uwadze realne ryzyko organizowania protestów uniemożliwiających budowę, a w późniejszym okresie także i eksploatację ... już na wczesnym etapie inwestycji Spółka podjęła decyzję o nawiązaniu i utrzymywaniu w drodze dialogu społecznego trwałych relacji z interesariuszami, wśród których zidentyfikowano m.in. społeczność lokalną (obejmującą lokalne władze i instytucje, a także mieszkańców).

Dotychczasowa działalność Spółki w zakresie CSR została doceniona przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu, które w opublikowanym raporcie Odpowiedzialny biznes w Polsce 2014 uwzględniło realizowany przez Spółkę projekt Program ... oraz ... . Spółka znalazła się na miejscu w opracowanym przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu w 2014 roku indeksie firm i ich dobrych praktyk. Ponadto, Wnioskodawca otrzymał wyróżnienia i nagrody w prestiżowych konkursach związanych z działalnością CSR. Ponadto, efektem uznania uzyskanych przez Spółkę wyników w zakresie warunków pracy, bezpieczeństwa i ochrony człowieka w środowisku pracy jest przyjęcie Spółki do Forum Liderów Bezpiecznej Pracy i otrzymanie tytułu Lidera Bezpiecznej Pracy. Z kolei działania podejmowane przez Spółkę w zakresie ochrony środowiska naturalnego oraz monitorowania wpływu realizowanej inwestycji na jakość życia mieszkańców i środowisko naturalne umożliwiły uzyskanie przez Wnioskodawcę międzynarodowego certyfikatu .

Spółka przewiduje, że w przyszłości w dalszym ciągu będzie podejmować działania w ramach CSR oraz ponosić związane z nimi koszty, które udokumentowane są/będą fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z działaniami CSR?
2. Czy Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego w przypadku nieodpłatnego przekazania / darowizny towarów w ramach działań CSR?
3. Czy Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług w ramach działań CSR?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku YAT naliczonego od wydatków związanych z działaniami CSR.
2. Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego w przypadku nieodpłatnego przekazania/darowizny towarów w ramach działań CSR.
3. Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług w ramach działań CSR.

Uzasadnienie Ad. 1

Powołując się na przepisy art. 86 ust. 1, art. 15 ustawy o VAT, Wnioskodawca stwierdza, że z uwagi na to, że jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, pierwsza ze wskazanych przesłanek zostanie spełniona. Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym należy podkreślić, iż związek ten może mieć: zarówno charakter bezpośredni lub pośredni.

Jako bezpośredni związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika Wnioskodawca wskazuje sytuację, gdy nabywane towary służą przykładowo dalszej odsprzedaży, tym samym bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Z kolei pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością opodatkowaną podatnika występuje, gdy ponoszone wydatki związane są z całokształtem jego działalności. Tym samym również w stosunku do wydatków, które wpływają na całokształt działalności danego podatnika, nawet pośrednio, należy uznać, iż podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zasadniczo organy podatkowe podkreślają konieczność powstania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy dokonanymi zakupami i towarów i usług a powstaniem obrotu opodatkowanego podatkiem VAT. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania przez podatnika obrotu opodatkowanego podatkiem VAT, poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2011 r., znak: ILPP1/443-1312/10-5/BD, w której organ stwierdził, że Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Podobnie wypowiedział się również m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w nieprawomocnym wyroku z dnia 6 października 2014 r., o sygn. III SA/Wa 744/14, w którym Sąd wskazał, że: Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka ponosi/będzie ponosić szereg kosztów związanych z działaniami CSR. Wnioskodawca wskazuje, iż bez ich poniesienia potencjalnie w ogóle Spółka nie mogłaby dokonywać czynności opodatkowanych VAT. Z uwagi na obawy lokalnej społeczności związane z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w szczególności potencjalnego wpływu działalności prowadzonej przez Spółkę na turystykę oraz środowisko naturalne w regionie, organizowano akcje protestacyjne, w celu uniemożliwienia rozpoczęcia jej działalności. Tym samym z perspektywy Spółki istotne było zdobycie zaufania oraz zniwelowanie oddziaływania/wpływu inwestycji na interesariuszy/społeczność lokalną, w celu umożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, bezsprzecznie* należy uznać, iż wydatki ponoszone przez Spółkę przynajmniej pośrednio przyczyniły się/przyczynią się do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ponadto wydatki związane z CSR można uznać również za związane z pozyskiwaniem przez Spółkę informacji związanych z jej ogólnym funkcjonowaniem, a w szczególności dotyczących skutków jej wpływu na społeczność lokalną, turystykę w regionie, na środowisko zewnętrzne, w tym również na zdrowie mieszkańców okolicznych miejscowości. Dodatkowo należy wskazać, iż opierając się na doświadczeniach innych przedsiębiorców, również z poza Polski, Spółka ma uzasadnione podstawy, aby realnie zakładać, że działania CSR mogą przyczynić się do wsparcia i rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej.

Co więcej, Wnioskodawca podkreśla, iż specyfika prowadzonej działalności wskazuje, że ponoszenie wydatków związanych z CSR jak i inne działania prowadzące do integracji z lokalną społecznością oraz troska o nią, jak również dbałość o środowisko naturalne przez Spółkę umacnia jej pozycję jako silnego i odpowiedzialnego partnera biznesowego w relacjach z kontrahentami. Wnioskodawca wskazuje, że kontrahenci Spółki zasadniczo przywiązują istotną rolę do działań CSR, niejednokrotnie angażując się w realizację wielu projektów, których beneficjentem jest właściwa dla nich społeczność lokalna, co bez wątpienia może również odzwierciedlać się w odpowiednim doborze przez nich partnerów biznesowych. Działania takie więc niewątpliwe wpływają pozytywnie na funkcjonowanie Spółki jako całości,. Tym samym prowadzenie działań CSR i wydatki z nimi związane bez wątpienia przynajmniej pośrednio wpływają na dokonywane przez Spółkę czynności opodatkowane, albowiem bez ich ponoszenia mogłyby w ogóle nie powstać transakcje opodatkowane VAT.

Warto podkreślić, że przysługujące podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z działaniami CSR zostało również potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in.:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2012 r., znak: ILPP2/443-1002/12-2/MR,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 grudnia 2013 r., znak: IPTPP1/443-730/13-4/MW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 lutego 2014 r., znak: IPTPP1/443-783/11-5/S/13/MW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lipca 2014 r., znak: ILPP1/443-353/14-2/AW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 października 2014 r., znak: IPPP1/443-1016/14-2/AW.

Wnioskodawca wskazuje, że tożsame stanowisko prezentowane jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r. (sygn. I FSK 1606/12), w którym Sąd stwierdził, że usługi związane z wydatkami poniesionymi na organizację konkursu przeprowadzonego w ramach ogólnej strategii firmy działającej z zgodzie z doktryną społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) stanowią wydatki marketingowe. Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy, pośrednio więc na generowanie obrotu.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem.

Powyższe oznacza, że podatek VAT powinien być dla podatników neutralny na każdym etapie wykonywania działalności gospodarczej. Realizacji tego celu służy wprowadzenie podstawowego mechanizmu, jakim jest prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Należy podkreślić, że w wyrokach TSUE oraz polskich sądów administracyjnych podkreśla się, że prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi jedną z fundamentalnych zasad VAT i nie powinno być traktowane jak przywilej, przysługujący podatnikom tylko w wyjątkowych przypadkach. Zasada ta wielokrotnie była przywoływana w orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych oraz w orzeczeniach TSUE. Przykładowo w orzeczeniu w sprawie 268/83 D.Ą, Rompelman i E.A. Rompeiman-Van Deelen TSUE stwierdził, iż Na podstawie powyższych przepisów można uznać, że system odliczeń ma na celu zwolnienie podatnika w całości od obciążeń podatkiem VAT należnym do zapłaty lub zapłaconym w toku całości jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia zatem to, by całość działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu lub rezultatów, pod warunkiem, iż działalność taka sama w sobie podlega VAT była opodatkowana u całkowicie neutralny sposób. Takie stanowisko zostało zaprezentowane przez TSUE również w orzeczeniu wydanym w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym stwierdził on, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Podobne stanowisko zostało przedstawione w orzeczeniu w sprawie C-78/00 Komisja WS przeciwko Republice Włoskiej, gdzie TSUE stwierdził, że niezależnie od tego, ponieważ zwrot nadwyżki FAT jest jednym z fundamentalnych czynników gwarantujących stosowanie zasady neutralności wspólnego systemu VAT, warunki ustalone przez Państwa Członkowskie nie mogą uchybiać tej zasadzie sprawiając, że podatnik w całości bądź w części, poniesie ciężar VAT. Warunki zwrotu nadwyżki VAT, jakie ustali Państwo Członkowskie, muszą zatem umożliwiać podatnikowi, na odpowiednich warunkach, odzyskanie całości kredytu wynikającego z tej nadwyżki VAT. Oznacza to, że zwrot jest dokonywany w rozsądnym oki4esie czasu poprzez wypłatę w środkach płynnych lub ich odpowiednikach W każdym razie, przyjęta metoda zwrotu nie może wiązać się z jakimkolwiek ryzykiem finansowym dla podatnika.

Stanowisko zgodne z powyższym zostało zaprezentowane przez również przez WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 28 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 1551/07, w którym Sąd stwierdził, iż Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną, dlatego też korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, a nie jako jego przywilej".

Tym samym, zgodnie z tą zasadą, VAT powinien być neutralny dla podatników, a jego ciężar winien ponosić ostateczny konsument. Podatek ten nie powinien stanowić obciążenia dla podatników, nabywających towary i usługi nie celem ich konsumpcji, lecz na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie stanowi zatem żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji VAT, jako podatku od wartości dodanej.

Wnioskodawca podkreśla, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym uprawnieniem podatnika, jeśli podatnik przy nabyciu towarów lub usług zamierza wykorzystać je w związku z działalnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Zdaniem TSUE, prawo to przysługuje podatnikowi nawet wtedy, jeśli nabywanych towarów lub usług nie można połączyć z konkretną czynnością opodatkowaną VAT. Odmienne stanowisko naruszyłoby, bowiem zasadę neutralności podatku VAT, stanowiącą jak zostało wyżej wskazane, podstawowe założenie wspólnego europejskiego systemu podatku od wartości dodanej.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stwierdza, że towary i usługi nabyte w ramach działań CSR bezsprzecznie mają/będę miały przynajmniej pośredni związek z jej działalnością opodatkowaną poprzez wpływ na jej ogólne funkcjonowanie i tym samym bez wątpienia wydatki te związane są/będą z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego VAT. Co więcej, działania wykonywane w ramach szeroko rozumianego CSR niewątpliwie miały/mają wpływ na motywację pracowników, od których pośrednio zależy zysk przedsiębiorstwa, bowiem w wyniku przyjętej przez Wnioskodawcę polityki pracownicy w pełni mogli/mogą akceptować działalność swojego pracodawcy. Tym samym, należy stwierdzić, że Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami przeznaczonymi na realizację działań CSR.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, powołując treść art. 5 ust. ł pkt 1, art. 7 ust. 2, art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stwierdza, że przekazywane towary ramach działań CSR bez wątpienia związane są/będą z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji, biorąc pod uwagę, iż zgodnie z przedstawioną argumentacją w uzasadnieniu do odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi w ramach CSR, jeżeli towary przekazywane przez Spółkę nie spełniają/nie będą spełniały przesłanek określonych w art. 7 ust. 3 i 4 ustaw} o VAT dla uznania ich za prezent o małej wartości lub próbkę, wówczas Spółka jest/będzie zobowiązana to rozliczenia podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania.

Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Tym samym, aby podatnik był zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług nie mogą być one związane z działalnością gospodarczą podatnika. Z kolei dokonując wykładni a contrario wskazanego wyżej przepisu, należy wnioskować, iż nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie będzie uznane na gruncie ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług, i konsekwencji nie będzie podlegało podatkowaniu VAT.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w ramach działań CSR Wnioskodawcy może nieodpłatnie wyświadczyć usługi. Jednakże usługi te każdorazowo są/będą świadczone w ramach prowadzonych działań CSR, które bez wątpienia związane są i przynajmniej pośrednio, z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Tym samym uznać należy, iż nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę w ramach działań CSR jest/będzie świadczone do celów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a co za tym idzie; świadczenie omawianych usług nie może zostać uznane za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na gruncie ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki nie jest/nie będzie ona zobowiązana do rozliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług w ramach działań CSR.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku z art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. I FSK 1420/16 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej