Temat interpretacji
prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu
Na podstawie art. 13
§ 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej
Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy
przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 9
sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku od
towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących
poniesione wydatki w związku z realizowanym projektem - jest
prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizowanym projektem.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Realizuje zadania własne określone w art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994) w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty.
Gmina złożyła 27 stycznia 2017 r. wniosek o dofinansowanie i w dniu 23 października 2017 r. podpisała umowę na dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizacje operacji pn. , w ramach poddziałania ...
Ww. operacja obejmuje wykonanie: nawierzchni z kostki, zakup i montaż ławek i koszy na śmieci, dostawę i montaż zabawek, oraz nasadzenie zieleni.
Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych oraz nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktura VAT, dokumentująca wydatki związane z realizacją zadania będzie wystawiona na Gminę.
Gmina składając wniosek o dofinansowanie ww. operacji, koszt podatku VAT zaliczyła do kategorii kosztów kwalifikowalnych i złożyła oświadczenie, że realizując tę inwestycję nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od faktur dokumentujących wydatki związane z tym zadaniem.
Każdy z beneficjentów operacji, jest zobowiązany do dostarczenia wraz z wnioskiem o płatność interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT od wydatków, które zostaną poniesione na realizację operacji pn. ,, przy zagospodarowaniu publicznego placu, poprzez wykonanie nawierzchni z kostki, nasadzenie zieleni i dostawę oraz montaż elementów małej architektury?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Gmina jako podmiot realizujący operację pn. nie ma możliwości prawnego odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych na wykonanie ww. inwestycji. Projekt pn. ,, jest projektem o charakterze niedochodowym - operacja polega na budowie i zagospodarowaniu placu publicznego, a za korzystanie z kompleksu nie będą pobierane opłaty.
Cechą operacji jest jej ogólnodostępny i nieodpłatny charakter. Operacja nie jest związana z działalnością gospodarczą Gminy w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), dlatego też Gminie nie przysługuje możliwość odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących realizację danego projektu. Realizując powyższy projekt, Gmina działa jako organ władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, dlatego też dla tej czynności nie ma przymiotu podatnika podatku VAT.
Z uwagi na powyższe okoliczności Gmina nie może dla poczynionych wydatków skorzystać z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż te wydatki nie służą czynnościom opodatkowanym gminy tj. zostaną poniesione na cele nie związane z działalnością gospodarczą gminy w rozumieniu ustawy o podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ,,ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i realizuje zadania własne określone w ustawie o samorządzie gminnym w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina podpisała umowę na dofinansowanie z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizacje operacji pn. , w ramach poddziałania ... Operacja ta obejmuje wykonanie: nawierzchni z kostki, zakup i montaż ławek i koszy na śmieci, dostawę i montaż zabawek, oraz nasadzenie zieleni. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych oraz nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktura VAT, dokumentująca wydatki związane z realizacją zadania będzie wystawiona na Gminę.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione na realizację ww. projektu.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących realizację zadania . Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będzie spełniony podstawowy warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - warunkujący prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej