Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją planowanej inwestycji. - Interpretacja - 3063-ILPP1-1.4512.38.2017.2.MJ

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.04.2017, sygn. 3063-ILPP1-1.4512.38.2017.2.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją planowanej inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2017 r. (data wpływu 31 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją planowanej inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją planowanej inwestycji. Wniosek uzupełniono w dniu 31 marca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o pełnomocnictwo dla osób podpisanych na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm). Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego powołaną do organizacji zbiorowego lokalnego życia publicznego na swoim terytorium oraz realizacji zbiorowych potrzeb wspólnoty należących do jej zakresu działania. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7.1 ust. 3 cytowanej ustawy). Gmina będzie aplikowała o środki w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach zadania Budowa oczyszczalni ścieków w () umowa o przyznaniu pomocy cyt. Zobowiązania Beneficjenta, który zobowiązuje się do spełnienia warunków określonych w programie przepisach ustawy, rozporządzenia oraz realizacji operacji zgodnie z postanowieniami umowy, a w szczególności do: ... 3) w okresie realizacji operacji oraz przez okres 5 lat od dnia wypłaty przez Agencję płatności końcowej: a) nieprzenoszenia posiadania lub prawa własności rzeczy nabytych w ramach realizacji operacji oraz ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem i celem operacji. Beneficjentowi zostanie przyznana na podstawie złożonego wniosku pomoc na warunkach określonych w ustawie, o których mowa w art. 1 pkt 1 ustawy, oraz przepisach rozporządzenia, pomoc ze środków EFRROW w formie refundacji w wysokości 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji. Zakres robót obejmuje budowę oczyszczalni ścieków () wraz z budynkiem technicznym kontenerowym, drogą wewnętrzną gminy, chodnikami, kanałem ścieków oczyszczonych i wylotem. Oczyszczalnia będzie oczyszczała ścieki bytowo-gospodarcze pochodzące z zabudowań mieszkalnych miejscowości (...).

Majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji będzie należał do Gminy, a administrowany będzie przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji (...) spółkę, w której Gmina posiada 100 udziałów. Ponieważ Gmina jako wnioskodawca beneficjent chce zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych zadania i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być przez Beneficjenta odzyskany w całości lub w części zarówno podczas realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Gmina realizując zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z umową o przyznaniu pomocy nie będzie mogła dzierżawić oczyszczalni i tym samym prowadzić sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów i usług i nie będzie mogła wiec odzyskać w całości ani w części podatku VAT poniesionego na realizowaną inwestycję.

Wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi w zakresie dofinansowania nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Gmina składa deklaracje VAT za okresy miesięczne. Towary i usługi nabyte w trakcie realizacji zadania będą związane wyłącznie z czynnościami, za które nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Dodatkowo dzięki zaliczeniu podatku VAT do kosztu kwalifikowalnego projektu zmniejszy się udział własny Gminy w inwestycji.

W związku z powyższym Gmina uznaje podatek VAT za koszt kwalifikowalny projektu. Wnioskodawca uznaje, że wszystkie planowane prace w ramach projektu związane są z realizacją jego zadań własnych, które są na niego nałożone odrębnymi przepisami prawa. Planowana inwestycja wpłynie na realizację zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), cyt. 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Należy bezpośrednio zauważyć, iż Gmina w ramach otrzymanego dofinansowania będzie musiała zabezpieczyć środki finansowe na pokrycie tzw. udziału własnego w inwestycji. Dofinansowanie obejmuje zaliczenie podatku jako koszt kwalifikowany projektu i tym samym Gmina otrzyma wyższe dofinansowanie i zabezpieczy mniejszy wkład własny.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że oczyszczalnia ścieków w () zostanie przekazana nieodpłatnie w administrowanie Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji. Gmina zgodnie z zapisami projektu umowy o dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 nie może odpłatnie przekazywać infrastruktury powstałej w wyniku realizacji operacji przez okres trwałości projektu (5 lat).

Usługi odbioru ścieków bytowo-gospodarczych pochodzących z zabudowań mieszkalnych świadczyć będzie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. Za świadczenie swoich usług PWiK będzie pobierać opłaty za ścieki od mieszkańców zgodnie z obowiązującymi taryfami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki w ramach realizacji planowanej ww. inwestycji Budowa oczyszczalni ścieków ()?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wykonywania inwestycji nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki poniesione w trakcie i po zakończeniu planowanej inwestycji i tym samym zaliczyć VAT jako koszt kwalifikowany projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ rozpatrywana sprawa dotyczy zadań publicznych realizowanych przez Gminę należy odwołać się do ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza zrealizować w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 zadanie polegające na budowie oczyszczalni ścieków (). Zakres robót obejmuje budowę oczyszczalni ścieków () wraz z budynkiem technicznym kontenerowym, drogą wewnętrzną gminy, chodnikami, kanałem ścieków oczyszczonych i wylotem. Oczyszczalnia będzie oczyszczała ścieki bytowo-gospodarcze pochodzące z zabudowań mieszkalnych miejscowości. Majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji będzie należał do Gminy. Oczyszczalnia ścieków w zostanie przekazana nieodpłatnie w administrowanie Przedsiębiorstwu Wodociągów i Kanalizacji, spółce, w której Gmina posiada 100 udziałów. Usługi odbioru ścieków bytowo-gospodarczych pochodzących z zabudowań mieszkalnych miejscowości świadczyć będzie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. Za świadczenie swoich usług PWiK będzie pobierać opłaty za ścieki od mieszkańców zgodnie z obowiązującymi taryfami. Wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi w zakresie dofinansowania nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej. Planowane prace w ramach projektu związane będą z realizacją zadań własnych gminy.

Wskazana w opisie zdarzenia przyszłego realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Gminy, a Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z nabywanymi towarami i usługami wynika, że ich nabycie nie będzie mieć związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną we wniosku inwestycję nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a jej efekty nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących poniesione wydatki w ramach realizacji planowanej inwestycji polegającej na budowie oczyszczalni ścieków. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Należy zauważyć, iż pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej