Temat interpretacji
Czy Gmina nie ma możliwości odliczenia kwot podatku od towarów i usług VAT w przypadku budowy infrastruktury drogowej?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. inwestycji.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina ma zamiar wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie projektu w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, działanie Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, poddziałanie :Inwestycje związane z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycje w energię odnawialną i w oszczędzanie energii typ operacji Budowa lub modernizacja dróg lokalnych. W ramach naboru Gmina złożyła wniosek na . W przypadku pozytywnej oceny wniosku i podpisaniu umowy, Gmina przystąpi do realizacji zadania. Po realizacji nastąpi rozliczenie wnioskiem o płatność końcową do czego niezbędna jest interpretacja indywidualna.
Zadanie , polegać będzie na wykonaniu przebudowy drogi o długości ... km w tym: 1) Wykonanie przebudowy nawierzchni jezdni i istniejącego chodnika na ciąg pieszo-rowerowy uwzględniając przy tym:
- roboty przygotowawcze;
- roboty bitumiczne;
- tereny zielone (plantowanie, humusowania skarp);
- wykonanie ścieku przykrawężnikowego od strony lewej;
- wykonanie ścieku z elementów betonowych od strony prawej;
- wykonanie zjazdów do posesji - przygotowanie podłoża pod nową nawierzchnię;
- wykonanie regulacji wysokościowej włazów kanałowych;
- przebudowa istniejącego chodnika na ciąg pieszo-rowerowy;
- roboty inne tj.: przesuniecie słupa oświetleniowego przy ogrodzeniu przepompowni, ułożenie rur osłonowych i studzienek, przełożenie wpustu kanalizacji deszczowej oraz prace na etapie wykonawstwa:
2) Wykonanie projektu tymczasowej i stałej organizacji ruchu i jej zatwierdzenie przez zarządcę ruchu. Całkowita wartość kosztorysowa zadania wynosi xx zł., do której dojdzie koszt pełnienia nadzoru inwestorskiego w kwocie ok. xx zł brutto. Przewidywany termin zakończenia realizacji zadanie w przypadku otrzymania dofinansowania to 24 miesiące od dnia podpisania umowy z UM. Przewidywane koszty kwalifikowalne projektu to ok. xx zł, z których 63,63 % stanowić będzie kwota pomocy. Gmina jako wnioskodawca przyjęła koszty inwestycyjne za koszt kwalifikowany, podobnie jak 10% kosztów ogólnych przysługujących refundacji. Koszty przedstawionego we wniosku zadania będą uznane za kwalifikowane i podlegające refundacji wraz z podatkiem VAT. Jedyną pozycją w zestawieniu rzeczowo-finansowym, którą wyłączono z kosztów kwalifikowanych przy robotach budowlanych jest położenie rur osłonowych i montaż studzienek. Montaż rur osłonowych i studzienek wpisano jako niekwalifikowany koszt inwestycyjny, bowiem nie jest związany z potrzebami zarzadzania drogą lub ruchu drogowego i służyć będzie instalacji sieci światłowodowych zgodnie z art. 39 ust. 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007, Nr 19, poz. 115 z późn. zm), zwana dalej ustawą o drogach, zmienionym przez ustawę z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), zwana dalej ustawą szerokopasmową, która nakłada na zarządców drogi (w trakcie budowy lub przebudowy) obowiązek zlokalizowania kanału technologicznego w pasie drogowym.
Projekt nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, utrzymanie i budowę dróg gmina realizuje w ramach zadań własnych i nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat od mieszkańców.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina nie ma możliwości odliczenia kwot podatku od towarów i usług VAT w przypadku budowy infrastruktury drogowej?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadami przyznania pomocy do kosztów kwalifikowanych zalicza się koszty; 1. budowy, przebudowy lub zmiany nawierzchni dróg wewnętrznych gminnych lub powiatowych; 2. budowy kanałów technologicznych w ciągu budowanej lub przebudowywanej drogi związanych z potrzebami zarządzania tą drogą lub potrzebami ruchu drogowego; 3. zakupu sprzęty, materiałów i usług służących realizacji operacji; 4. podatku od towarów i usług (VAT), jeżeli nie można go odzyskać na mocy prawodawstwa krajowego, które są uzasadnione zakresem operacji, niezbędne do osiągnięcia jej celu oraz racjonalne, refundacji podlegają koszty związane z budową, przebudową lub zmianą nawierzchni drogi polegającą na wykonaniu robót, w których wyniku następuje podwyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi. Przez zmianę nawierzchni drogi należy rozumieć zmianę wpływającą na poprawę jakości drogi - (jak w przedstawianym zdarzeniu) wpisuje się w definicję modernizacji drogi w rozumieniu przepisów ustawy o drogach publicznych. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują między innymi sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym). Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu kosztów poniesionych na realizację inwestycji, ponieważ nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z realizacją zadania wystawiane będą na gminę. Efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu opisanych we wniosku wydatków, poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie będą bowiem spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wskazano, wymienione we wniosku wydatki poniesione w ramach realizowanego projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej