Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn.zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2018 r. (skutecznie doręczone 29 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 sierpnia 2018 r. (skutecznie doręczone 29 sierpnia 2018 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa zaplanowała remont tarasu użytkowego przyległego do budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Taras jest miejscem otwartym, z którego korzystają lokale użytkowe usytuowane na parterze budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz wszyscy użytkownicy korzystający z usług tych lokali. Wejścia do lokali usługowych są bezpośrednio z tarasu, który ma być obiektem remontu. Wejścia do klatek schodowych dla lokali mieszkalnych są z drugiej strony budynku. Lokale użytkowe stanowią nieruchomości wyodrębnione aktami notarialnymi na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej o pow. użytkowej 815,58 m² oraz lokale będące własnością osób fizycznych o pow. użytkowej 219,65 m². Spółdzielnia Mieszkaniowa nalicza od tych lokali fundusz remontowy i koszt remontu tarasu będzie zaewidencjonowany i rozliczony z tego funduszu, nie obciąży funduszu remontowego lokali mieszkalnych. Wykonawca za remont tarasu zastosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Remont tarasu będzie dotyczył tylko lokali usługowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tym przypadku Spółdzielnia Mieszkaniowa ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego VAT związanego z czynnościami opodatkowanymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia Mieszkaniowa kupuje towary i usługi służące wykonywaniu czynności zarówno tych, w stosunku do których przysługuje prawo obniżenia podatku należnego, jak i tych czynności przy których podatnik nie ma takiego prawa, odliczenie podatku przysługuje jedynie w tej części, w której zakup służy czynnościom opodatkowanym. Wówczas Wnioskodawca stosuje zapisy art. 90 ustawy o VAT i odliczenie podatku następuje w wysokości ustalonego wskaźnika proporcji. W sytuacji gdy czynność dotyczy w całości czynności opodatkowanych, a tak jest w przypadku remontu tarasu Spółdzielnia Mieszkaniowa stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia całości podatku VAT. Czynności zafakturowane przez wykonawcę polegające na remoncie nawierzchni tarasu będą dotyczyły w całości działalności opodatkowanej stawką podatku VAT 23 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn.zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z wniosku wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa zaplanowała remont tarasu użytkowego przyległego do budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Taras jest miejscem otwartym, z którego korzystają lokale użytkowe usytuowane na parterze budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz wszyscy użytkownicy korzystający z usług tych lokali. Wejścia do lokali usługowych są bezpośrednio z tarasu, który ma być obiektem remontu. Wejścia do klatek schodowych dla lokali mieszkalnych są z drugiej strony budynku. Lokale użytkowe stanowią nieruchomości wyodrębnione aktami notarialnymi na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej o pow. użytkowej 815,58 m² oraz lokale będące własnością osób fizycznych o pow. użytkowej 219,65 m². Spółdzielnia Mieszkaniowa nalicza od tych lokali fundusz remontowy i koszt remontu tarasu będzie zaewidencjonowany i rozliczony z tego funduszu, nie obciąży funduszu remontowego lokali mieszkalnych. Wykonawca za remont tarasu zastosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23%. Remont tarasu będzie dotyczył tylko lokali usługowych.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia całości podatku naliczonego VAT związanego z realizacją inwestycji polegającej na remoncie tarasu.

Ze względu na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji (roboty remontowe tarasu), bowiem jak wskazał Wnioskodawca remont ten w całości będzie dotyczył czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, w omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostaną spełnione, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT a nabywane towary i usługi w związku z realizacją planowanego remontu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. remontu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej