Temat interpretacji
Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu polegającego na przebudowie terenu rekreacyjnego.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na zadanie pn. , w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 6 Dziedzictwo regionalne, Działanie 6.3 Rozwój wewnętrznych potencjałów regionu, Poddziałanie 6.3.3 Zagospodarowanie rekreacyjne i turystyczne otoczenia zbiorników wodnych.
Przedmiotem projektu jest rozszerzenie oferty turystycznej Wnioskodawcy, w oparciu o istniejące walory krajobrazowe oraz rozwój terenów rekreacyjnych. Zgodnie z zakresem prac ujętych we wniosku, inwestycja obejmuje:
- budowę trasy rowerowej dwukierunkowej o szerokości x m oraz x m, o długości x m w miejscowościach ;
- oznakowanie istniejącej drogi na długości x m;
- wykonanie kładki pieszo-jezdnej na potoku;
- wykonanie kładki pieszo-jezdnej na potoku bez nazwy;
- przebudowę 1 kładki o konstrukcji stalowo-drewnianej na potoku;
- przebudowę 1 przepustu w miejscowości ;
- budowę dwóch miejsc obsługi rowerzystów, miejsca wypoczynku, gdzie znajdą się m.in. ławeczki, stojaki na rowery, tablica informacyjna;
- wzmocnienie korpusu narzutem kamiennym;
- miejsce umocnienia skarp płytami, siatkami stalowymi;
- wykonanie zabezpieczenia wysokich skarp poręczami ochronnymi;
- dwie tablice informacyjne.
Trasa rowerowa będzie ogólnodostępna i Wnioskodawca nie będzie wykonywać na tym obiekcie żadnych czynności opodatkowanych ani teraz, ani w przyszłości. Wobec powyższego, będzie on służyć czynnościom nieopodatkowanym i gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT i realizuje powyższe zadanie, z którego nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który brzmi: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na ww. inwestycję?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT, zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy O VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Zatem mając na uwadze, że budowa infrastruktury rekreacyjno-turystycznej należy do zadań własnych gminy, a wybudowana infrastruktura nie będzie przedmiotem żadnych umów cywilnoprawnych, należy uznać, że ponosząc wydatki na jej budowę, Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika VAT, ale w reżimie publicznoprawnym, jako organ władzy publicznej.
Infrastruktura, która powstanie w wyniku zrealizowanego przez Wnioskodawcę projektu, służyć będzie wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty i będzie miała charakter ogólnodostępny. W związku z jej eksploatacją, Wnioskodawca nie uzyska jakichkolwiek dochodów. W konsekwencji, nabywane towary i usługi, w celu realizacji inwestycji, nie mają związku z wykonywaniem żadnych czynności opodatkowanych. Uwzględniając fakt, że w związku z poniesionymi wydatkami Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT, a wydatki te pozostają bez związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na inwestycję.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej