W świetle opisanego na wstępie stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do zakupów towarów i usług niezbędnych do realizacji projektu:

1. Wnioskodawca powinien zastosować odliczenie proporcjonalne na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług tzw. prewspółczynnik.
2. Wnioskodawca nie powinien stosować odliczenia wg proporcji ustalonej na podstawie art. 86 ust. 2a-2h i art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z przytoczonych przepisów wynika, że działalność gospodarcza nie jest więc uzależniona od rezultatów i nie musi przynosić jakichkolwiek efektów. Istotnym dla oceny sytuacji czy podmiot prowadzi działalność gospodarczą staje się zamiar jej prowadzenia i ponoszone w związku z tym faktem koszty.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje po spełnieniu określonych warunków, tj. podmiot odliczający podatek jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupione towary i usługi przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych.

Ponadto ustawodawca w art. 90 ust. 1 wprowadził zapis, z którego wynika że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych i zwolnionych podatnik powinien określić odrębnie kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jeżeli nie jest możliwe przypisanie zakupionych towarów lub usług do określonej działalności tj. opodatkowanej, zwolnionej, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przypisaną proporcjonalnie do czynności opodatkowanych. Sposób ustalenia proporcji określa art. 90 ust. 3 ustawy VAT.

Na mocy art. 86 ust. 2a w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego , o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji".

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 86 ust. 22 ustawy VAT Minister Finansów w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników wskazał sposób określenia proporcji dla uczelni publicznej. Przy określeniu proporcji dla uczelni publicznych zgodnie z § 6 Rozporządzenia przyjmuje się roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie z działalności gospodarczej powiększonym o dotacje oraz inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku przez uczelnię na realizację zadań wskazanych w art. 94 ust.1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów oraz analizy stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy projekt badawczy realizowany jest w ramach prowadzonej przez Uczelnię działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT. Głównym celem projektu, zgodnie z założeniami jest opracowanie technologii wytwarzania innowacyjnego systemu klejącego i wykorzystanie jej w działalności produkcyjnej firmy T.

Przeniesienie praw majątkowych do projektu lub udzielenie licencji zarówno firmie T., jak i innym podmiotom może zostać dokonane wyłącznie za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości rynkowej tych praw.

Nowe rozwiązania będące wynikiem projektu podlegać będą ochronie patentowej, co również umożliwi uzyskanie przychodów ze sprzedaży praw do patentu.

Uzyskane z w/w tytułów przychody stanowić będą sprzedaż z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaną 23 % podatkiem VAT.

Chociaż celem projektu jest w głównej mierze komercyjne wykorzystanie wyników projektu, to częściowo jest on związany również z działalnością statutową uczelni (niegospodarczą) niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wyniki projektu będą bowiem wykorzystane w realizacji zadań dydaktycznych studentów nieodpłatnych studiów stacjonarnych prowadzonych na Wydziale Chemicznym oraz w prowadzeniu dalszych badań. Żadna z tych czynności nie ma związku i nie wpisuje się w działalność Wnioskodawcy zwolnioną z podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odliczając podatek VAT od zakupów towarów i usług związanych z realizowanym projektem pn. O. powinna zastosować odliczenie proporcjonalne przy zastosowaniu prewspółczynnika ustalonego wyłącznie w oparciu o przepisy art. 86. ust 2a - 2h ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Natomiast na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów (Dz. U. poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem. Zgodnie z § 6 rozporządzenia, w przypadku uczelni publicznej, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = (A x 100)/(A+F)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X- proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej uczelni publicznej,

F - sumę wykorzystanych przez uczelnię publiczną środków obejmującą:

1. dotacje oraz inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku przez tę uczelnię na realizację zadań wskazanych w art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.), z wyłączeniem dotacji przeznaczonych na:
   1. zadania związane z bezzwrotną pomocą materialną dla studentów w zakresie określonym w art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz dla doktorantów w zakresie określonym w art. 199 ust. 1 tej ustawy, jak również na realizowane w ramach tej dotacji zadania, o których mowa w art. 94 ust. 2 tej ustawy,
   2. specjalne stypendia naukowe dla doktorantów oraz specjalne stypendia naukowe dla studentów, inne niż określone w lit. a,
2. środki na finansowanie nauki do wysokości poniesionych kosztów przez uczelnię w danym roku, w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) oraz inne dotacje lub środki o podobnym charakterze - przeznaczone na realizację przez tę uczelnię w danym roku badań naukowych, prac rozwojowych oraz innych zleconych zadań, których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej, z wyłączeniem dotacji przeznaczonych na stypendia dla uczestników studiów doktoranckich uczestniczących w realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych

&‒ wynikające ze sprawozdania z wykonania planu rzeczowo-finansowego uczelni.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. Towarzyszą one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe podatnik może dokonać odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie tylko w takiej części, którą można proporcjonalnie przypisać do jego działalności gospodarczej i związanej z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 28:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym i jest uczelnią publiczną, której zadania określone zostały w ustawie z dnia 27 lipca 2005r. prawo o szkolnictwie wyższym.

Zgodnie z art. 13 ust.1 tej ustawy podstawowymi zadaniami uczelni są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej,
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowania praw człowieka,
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki,
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych,
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych,
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie,
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów,
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych,
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.

Oprócz wymienionych wyżej zadań, Wnioskodawca świadczy również inne usługi, np. usługi najmu nieruchomości, zakwaterowania, usługi wydawnicze, usługi związane z przygotowaniem opinii, ekspertyz na zlecenie podmiotów zewnętrznych itp.

Wnioskodawca wskazał, że realizowane przez niego zadania, obejmują czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione jak również czynności niepodlegające opodatkowaniu wykonywane w ramach podstawowej działalności statutowej. W związku z tym Wnioskodawca składa deklaracje VAT, w których wykazuje podatek należny a także podatek naliczony obniżający podatek należny. W zakresie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, Wnioskodawca stosuje art. 86 ust. 1, ust.2a-2h oraz art. 90 ustawy. Jeżeli zakupy towarów i usług związane są bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawca stosuje art. 86 ust. 1 ustawy VAT i odlicza 100% podatku naliczonego w tych zakupach. W przypadku nabycia towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy VAT i podstawową działalnością statutową niepodlegającą opodatkowaniu, Wnioskodawca odlicza podatek naliczony w oparciu o przepisy art. 86 ust. 2a-2h, ustawy VAT, stosując tzw. prewspółczynnik. Natomiast dla zakupów związanych bezpośrednio z realizowanymi w ramach działalności gospodarczej czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi, stosuje rozliczenie podatku metodą określoną w art. 90 ustawy VAT - tzw. współczynnik proporcjonalnego odliczania podatku. Jeżeli zakupy towarów i usług są związane bezpośrednio z czynnościami zwolnionymi z podatku lub z działalnością statutową niepodlegającą opodatkowaniu podatek naliczony nie jest odliczany i nie pomniejsza podatku należnego.

Do czynności niepodlegających opodatkowaniu wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach podstawowej działalności statutowej zalicza się m in. kształcenie studentów na nieodpłatnych, studiach stacjonarnych finansowanych z dotacji budżetu państwa w ramach bezpłatnej edukacji, prowadzenie badań naukowych w tym badań podstawowych w zakresie określonym ustawą o finansowaniu nauki, jeżeli nie stanowią świadczenia usług, udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych.

Do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT zalicza się w szczególności: czynności zwolnione z VAT np. kształcenie studentów w ramach odpłatnych studiów niestacjonarnych, prowadzenie studiów podyplomowych, kursów, szkoleń, czynności opodatkowane np. świadczenie usług badawczych, sprzedaż praw do wyników badań, udzielanie licencji, wynajem nieruchomości, przygotowanie ekspertyz, opinii, usługi wydawnicze.

W ramach prowadzonych badań naukowych i prac rozwojowych Wnioskodawca realizuje projekt pn. O. Projekt realizowany jest w ramach konkursu S. Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (POIR) 2014-2020, Oś priorytetowa IV: Zwiększenie potencjału naukowo-badawczego, Działanie 4.1: Badania naukowe i prace rozwojowe, Poddziałanie 4.1.1: Strategiczne programy badawcze dla gospodarki. IV oś POIR służy podniesieniu jakości polskiej nauki. W jej ramach finansowane są badania naukowe i prace rozwojowe prowadzone przez sektor nauki we współpracy z przedsiębiorcami. Wsparcie w ramach działania 4.1 obejmuje projekty realizowane przez konsorcja naukowe i naukowo przemysłowe. Celem poddziałania 4.1.1 jest ukierunkowanie aktywności jednostek naukowych i konsorcjów naukowo-przemysłowych na realizację prac badawczo-rozwojowych nad rozwiązaniami technologicznymi, których potrzeba przeprowadzenia została zdefiniowana przez konkretnych przedsiębiorców.

S. jest wspólnym przedsięwzięciem realizowanym na podstawie porozumienia pomiędzy N. firmą T. w oparciu o agendę badawczą, opracowaną na bazie zaproponowanych przez T. obszarów problemowych na rzecz opracowania i wdrożenia innowacyjnych technologii, materiałów i wyrobów w obszarze przemysłu chemicznego. Przedsięwzięcie finansowane jest w 50% przez N. w 50% przez T. Podmiotami uprawnionymi do ubiegania się o dofinansowanie mogą być konsorcja dwóch jednostek naukowych lub konsorcja w skład którego wchodzi jedna jednostka naukowa określona w art. 2 pkt 83 rozporządzenia komisji UE Nr 651/2014 Rozporządzenia Komisji UE oraz jedno przedsiębiorstwo. Projekt O. realizuje konsorcjum w skład którego wchodzi Wnioskodawca jako beneficjent i równocześnie Lider konsorcjum oraz P. jako członek konsorcjum.

W ramach projektu opracowana zostanie technologia wytwarzania czterech typów produktów umożliwiających klejenie różnych klas materiałów (metale, szkła, niektóre typy tworzyw sztucznych). Zasady finansowania określa umowa o dofinansowanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a N. oraz umowa o realizację projektu zawarta pomiędzy T. a Wnioskodawcą. Całkowita kwota kosztów kwalifikowanych zgodnie z umową wynosi 3 677 784,08 z czego 50% (1 838 892,04) wydatków uznanych za kwalifikowane pokrywa N. jako Instytucja Pośrednicząca. Pozostała kwota, stanowiąca drugie 50% tj. 1.838 892,04 powiększona o należny podatek VAT wypłacana będzie w formie wynagrodzenia, przez T., po spełnieniu warunków wynikających z umowy o realizację projektu.

Koszty kwalifikowane to koszty niezbędne do realizacji projektu i obejmują: wynagrodzenia kierownika projektu, wynagrodzenia wykonawców badań przemysłowych i prac rozwojowych, pozostałe koszty bezpośrednie w tym: materiały w postaci odczynników, szkło laboratoryjne, specjalistyczne oprogramowanie, koszty promocji projektu związane z przygotowaniem i prowadzeniem strony internetowej projektu, promocja rezultatów projektów w formie publikacji, koszty audytu wg wymagań konkursu, koszty pośrednie ustalone jako ryczałt w % do kosztów bezpośrednich .

Głównym celem projektu jest wzrost innowacyjności i konkurencyjności polskiej gospodarki w obszarze przemysłu chemicznego poprzez wdrożenie wyników badań w działalności gospodarczej firmy T. Zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie projektu oraz umowy o realizację projektu zakres praw majątkowych do wyników prac badawczo-rozwojowych będących rezultatem projektu przysługuje beneficjentowi, konsorcjantowi oraz T. w proporcji odpowiadającej faktycznemu ich udziałowi w finansowaniu całkowitej kwoty kosztów kwalifikowanych projektu.

Prawa majątkowe do wyników badań przemysłowych lub prac rozwojowych będące rezultatem projektu w części dofinansowanej przez N. jako Instytucję Pośredniczącą przysługują beneficjentowi lub konsorcjantowi. Przeniesienie lub sprzedaż praw do projektu oraz udzielenie licencji na korzystanie z przysługujących T., beneficjentowi lub konsorcjantowi praw własności intelektualnej następuje za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości rynkowej tych praw.

Do umowy wprowadzono również zapis, zgodnie z którym jednostka naukowa zaangażowana w realizację projektu ma prawo do wykorzystania wyników prac badawczo rozwojowych będących rezultatem realizacji projektu do celów dydaktycznych, do prowadzenia dalszych badań lub do publikacji, w trybie i na warunkach określonych wspólnie z T. z uwzględnieniem obowiązku T. do komercyjnego wykorzystania wyników prac badawczo-rozwojowych w działalności gospodarczej.

Ponadto na potrzeby oceny efektywności wykorzystania środków finansowych i stopnia realizacji głównego celu projektu wprowadzono szereg wskaźników produktu i rezultatu bezpośredniego. Z punktu widzenia prawa do odliczenia podatku VAT istotną ocenę mają wskaźniki rezultatu bezpośredniego.

Wnioskodawca wskazał, że w realizowanym projekcie założono osiągnięcie następujących wskaźników rezultatu:

• liczba nowych naukowców we wspieranych jednostkach - 2,

• liczba skomercjalizowanych wyników prac B+R - 1,

• przychód z komercjalizacji wyników prac B+R - 1 875 000,00 w tym przychód Wnioskodawcy 1 500 000,00,

• liczba dokonanych zgłoszeń patentowych 3 w tym Wnioskodawca 2.

Zgodnie z oświadczeniem kierownika projektu, wyniki uzyskane w projekcie wykorzystywane będą w działalności statutowej Wnioskodawcy w następujący sposób:

• po pierwsze część rezultatów dotycząca metodyki badań będzie wykorzystana w ćwiczeniach studenckich, w części eksperymentalnej prac dyplomowych i doktorskich studentów I, II i III stopnia nieodpłatnych studiów stacjonarnych realizowanych przez Wnioskodawcę na Wydziale Chemicznym oraz w publikacjach,

• po drugie wyniki badań jakie planuje się uzyskać rokują duże nadzieje na ich wykorzystanie do osobnych badań nad zastosowaniem tworzyw o unikalnych właściwościach.

Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do realizowanego projektu prawa majątkowe do wyników badań będących rezultatem projektu będą przekazywane innym podmiotom wyłącznie odpłatnie i stanowić będą czynności opodatkowane, w rozumieniu ustawy VAT oraz uzyskane wyniki badań będą wykorzystane do dalszych badań i do celów dydaktycznych. Działania te wykonywane są w ramach działalności statutowej, niebędącej działalnością gospodarczą, i z punktu widzenia ustawy o VAT stanowią czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie przewiduje się wykorzystania wyników badań do działalności gospodarczej zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że rezultaty projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz działalności pozostającej niebędącej działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Rezultaty projektu nie będą wykorzystywane do działalności zwolnionej od podatku VAT.

W przypadku zatem zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do celów działalności gospodarczej jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których przypisanie w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, Wnioskodawca powinien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie nabycia towarów i usług, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Jednocześnie należy zauważyć, że jak wskazano wcześniej, w przypadku uczelni publicznej w § 6 rozporządzenia wskazano sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez uczelnie publiczne działalności i dokonywanych przez nie nabyć. Z uwagi na to, że jak wskazał Wnioskodawca, wyniki projektu nie będą wykorzystywane w działalności zwolnionej od podatku VAT, którą Wnioskodawca prowadzi, art. 90 ustawy nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie.

Podsumowując należy stwierdzić, że skoro nabyte towary i usługi w ramach realizacji ww. Projektu będą związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą opodatkowaną oraz z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu i Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania kwoty podatku naliczonego do poszczególnych ww. czynności, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi zakupami. Wysokość kwoty podatku naliczonego do odliczenia należy ustalić w oparciu o sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a -2g ustawy z uwzględnieniem ww. przepisów rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej