Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku czynności sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 18 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.) oraz w dniu 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 lipca 2018 r. oraz w dniu 3 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z Decyzją Wojewody z dnia 1 marca 2005 r. prawo własności zabudowanej nieruchomości położonej w przy ul. , oznaczonej jako działka nr 5/1 o pow. 0,1180 ha stało się mieniem Województwa zgodnie z art. 49 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa z dnia 5 czerwca 1998 r., zgodnie z którym Wojewoda z urzędu przekazał Województwu ww. mienie Skarbu Państwa służące realizacji zadań województwa. Z uzasadnienia decyzji wynika, iż stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa, państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej - zarządy melioracji i urządzeń wodnych. Z decyzji tej wynika, że nabycie mienia jest nieodpłatne i następuje z dniem, w którym ta decyzja stanie się ostateczna (ostateczna z dniem 17 marca 2005 r.).

Zgodnie z Decyzją (sygn. .) wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta w dniu 11 sierpnia 2010 r. ww. działka nr 5/1 podzieliła się m.in. na działkę nr 5/4 o pow. 497m².

Województwu . przy przekazywaniu z mocy prawa ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z pismem Zarządu MiUW Województwa w znak z dnia 19 czerwca 2017 r. na ww. nieruchomościach nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujące się na niej budynki i budowle lub ich części, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służyło od nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z zainteresowaniem najemcy nabyciem ww. nieruchomości położonej w przy ul. oznaczonej jako działka nr 5/4 o pow. 497 m² zabudowanej budynkiem składającym się z segmentu mieszkalnego (jeden lokal mieszkalny) i gospodarczego planuje się ją sprzedać w trybie bezprzetargowym na rzecz tego najemcy.

Pierwsza umowa najmu ww. nieruchomości z obecnym najemcą została zawarta w dniu 4 listopada 2010 r. (z mocą obowiązującą od 5 września 2010 r.). W stosunku do lokalu była zawarta wcześniej również inna umowa najmu, jednak dotyczyła ona innego najemcy.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 5 marca 2018 r. na działce nr 5/4 znajduje się ww. budynek wybudowany w latach 20-tych XX wieku.

Zgodnie z operatem szacunkowym budynek ma powierzchnię użytkową 61,60 m² (powierzchnia pomieszczeń gospodarczych 31,56 m² nie została zaliczona w wycenie do powierzchni użytkowej budynku).

Budynek wyposażony jest w instalacje: elektryczna; wodno-kanalizacyjną (zasilaną z sieci miejskiej i odprowadzaną do dwóch bezodpływowych zbiorników podziemnych); centralnego ogrzewania (zasilaną z kotła na paliwo stałe usytuowanego w kuchni) i ciepłej wody użytkowej (zasilaną z ww. kotła oraz opcjonalnie z bojlera elektrycznego). Ścieki sanitarne z budynku mieszkalnego odprowadzane są do dwóch podziemnych zbiorników bezodpływowych (szamb) na działce nr 12/1 (została ustanowiona stosowna służebność korzystania z tych zbiorników, gdyż działka nr 12/1 stanowi własność Skarbu Państwa). Teren działki jest częściowo ogrodzony.

Z pisma WUiAUM w z dnia 4 lipca 2018 r. wynika, że ww. działka 5/4 leży na terenie nieobjętym obowiązującym planem miejscowym, a zgodnie z podjętym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta przewidywany kierunek zmian w strukturze przestrzennej i przeznaczeniu terenów - dominujące, istniejące i projektowane to rolnicza przestrzeń produkcyjna.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 sierpnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Województwo nie ponosiło nakładów na ulepszenia przedmiotowej nieruchomości (budynku mieszkalnego oraz segmentu gospodarczego), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości przez cały okres posiadania nieruchomości, tj. od 2005 r. Województwo nie ponosiło nakładów na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości również po okresie o którym mowa w ww. piśmie.
2. Zarząd MiUW Województwa został objęty tzw. centralizacją rozliczeń VAT w jednostkach samorządu terytorialnego, zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego. Z dniem 31 grudnia 2017 r. Zarząd MiUW Województwa uległ likwidacji, w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Skutkiem uregulowań tej ustawy jest przejście wszystkich kompetencji marszałka województwa wynikających z tej ustawy do nowo tworzonego podmiotu, jakim jest PGWWP, które m. in. wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez marszałków województw lub jednostki organizacyjne samorządu województwa w zakresie utrzymania wód oraz prowadzenia inwestycji w gospodarce wodnej.
3. Przedmiotowa nieruchomość w chwili nabycia jej przez Województwo była w faktycznym władaniu Zarządu MiUW w (wcześniej WZIR w ), który zawierał umowy najmu i administrował przedmiotową nieruchomością. Pierwsza umowa najmu ww. nieruchomości zawarta przez obecnego najemcę: 4 listopada 2010 r. (z mocą obowiązującą od 5 września 2010 r.). W stosunku do tej nieruchomości były zawierane przez ww. jednostkę przed ww. datą również wcześniejsze umowy najmu, a pierwsza z nich zawarta była 10 maja 1973 r. Nieruchomość ta została w dniu 28 grudnia 2017 r. przejęta od Zarządu MiUW Województwa w do zasobu nieruchomości stanowiących własność Województwa będących w ewidencji Urzędu Marszałkowskiego Województwa .
4. Umowa najmu z dnia 4 listopada 2010 r. (z mocą obowiązującą od 5 września 2010 r.) obejmowała i obejmuje lokal mieszkalny (który obejmuje cały budynek mieszkalny) oraz pomieszczenie przynależne gospodarcze tj. budynek (segment gospodarczy).
5. W ocenie rzeczoznawcy majątkowego ww. budynek należy traktować jako jeden budynek (w geodezyjnej kartotece budynków budynek ten został zakwalifikowany jako dwa budynki - mieszkalny i gospodarczy oznaczone numerami 3 i 4). Części - wschodnia i zachodnia ww. budynku nie są aktualnie powiązane ze sobą poprzez komunikację wewnętrzną - otwór drzwiowy pomiędzy tymi częściami został zamurowany ze względu na potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa osób użytkujących budynek (w części zachodniej jest uszkodzony stropodach). Budynek częściowo po remoncie kwalifikujący się do dalszego remontu. Część zachodnia budynku (oznaczona w ewidencji nr 4) jest w złym stanie technicznym - ma uszkodzony stropodach. Część wschodnia budynku jest w średnim stanie technicznym.
6. W ocenie Województwa :
   
   
   
   1. segment mieszkalny spełnia przesłanki art. 41 ust 12a i art. 41 ust 12b, czyli objęty jest społecznym programem mieszkaniowym,
   2. segment gospodarczy nie jest objęty społecznym programem mieszkaniowym w myśl art. 41 ust 12a i nast. ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż w trybie bezprzetargowym nieruchomości w przy ul. oznaczonej jako działka nr 5/4, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, czy też podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 t.j.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. z uwagi na fakt, że dostawa nieruchomości będzie dokonana po pierwszym zasiedleniu, a między pierwszym zasiedleniem, a planowaną datą sprzedaży nieruchomości upłynął okres dwóch lat. Ponadto, z tytułu nabycia nieruchomości, Województwu nie przysługiwało (w całości lub w części) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Województwo jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 2096) mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku stwierdził, że definicja pierwszego zasiedlenia (zajęcia) zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji pierwszego zasiedlenia wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. C-308/16 stwierdził, że ww. przepisy uzależniające zastosowanie zwolnienia z VAT w przypadku dostawy budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynność podlegającej opodatkowaniu, są niezgodne z przepisami prawa unijnego.

Województwu przy przekazywaniu z mocy prawa ww. nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z pismem Zarządu MiUW Województwa w znak . z dnia 19 czerwca 2017 r. na ww. nieruchomościach nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujące się na niej budynki i budowle lub ich części, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b, ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tej nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służyło od nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów

i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) dalej jako ustawa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 na mocy art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, terenami budowlanymi są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy Dyrektywy posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził w nim, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa TSUE pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Z orzeczenia TSUE w sprawie C-308/16 wynika, że (...) kryterium pierwszego zasiedlenia budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Natomiast w opinii Rzecznika Generalnego do ww. sprawy wskazano, że (...) pojęcie pierwszego zasiedlenia ma własne znaczenie, niezależne od uprzedniego istnienia czynności podlegającej opodatkowaniu. Użytkowanie budynku (niezależnie od tego, czy jest on nowy, czy też przebudowany (...) przez jego właściciela nieprzerwanie przez co najmniej dwa lata jest zrównane z pierwszą dostawą i jego późniejsza sprzedaż jest zwolniona z VAT.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż nieruchomości tj. budynku składającego się z segmentu mieszkalnego i gospodarczego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ będzie miała miejsce po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku opisanego we wniosku doszło w związku z jego użytkowaniem przez Zarząd. Skutek w postaci zasiedlenia wywarło również oddanie budynku w najem w dniu 10 maja 1973 r. Ponadto, przez cały okres użytkowania (Zarząd) oraz posiadania (Województwo) nie zostały poniesione nakłady na ulepszenie budynku, które wynosiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Tym samym zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego zbycie gruntu (działka nr 5/4), na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjneg w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej