Temat interpretacji

Odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji typu Ochrona zabytków ()".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji ze środków unijnych w ramach PROW 2014-2020 na operacje typu Ochrona zabytków () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji ze środków unijnych w ramach PROW 2014 -2020 na operacje typu Ochrona zabytków (). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.) o wskazanie adresu elektronicznego ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 650, z późn. zm.), Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w 2019 r. planuje realizację inwestycji polegającej na przebudowie części pomieszczeń byłego pałacu ze zmianą sposobu użytkowania na izbę pamięci (salę historyczną), przebudowie wieży, tarasu z tyłu budynku, budowie tarasu widokowego na części dachu, wykonaniu robót budowlanych związanych z zagospodarowaniem terenu z tyłu budynku. Zabytkowy pałac stanowi własność Gminy. Nakłady inwestycyjne sfinansowane zostaną ze środków własnych Gminy. Nakłady zostaną zrefundowane w wysokości 500 000,00 zł ze środków unijnych w ramach PROW 2014-2020, na operacje typu Ochrona zabytków (), w ramach działania (). Interpretacja indywidualna stanowi obligatoryjny załącznik do wniosku o dofinansowanie ww. operacji i zadania inwestycyjnego, składanego do Urzędu Marszałkowskiego. Po zakończeniu inwestycji, powstały środek trwały i wyposażenie zostaną przyjęte na majątek Gminy.

Sala historyczna służyć będzie mieszkańcom Gminy. Gmina realizuje w ten sposób zadania własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 i 1000), nie występuje tu jako podmiot gospodarczy. Zakupione na realizację inwestycji towary i usługi nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Gminy, że nie można dokonać żadnego odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturach zakupu związanych z realizacją ww. inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczania podatku VAT z faktur, które dokumentować będą poniesione wydatki inwestycyjne. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina w przypadku realizacji przedmiotowej inwestycji nie jest podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje odliczenie podatku naliczonego, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym przedmiot inwestycji wpisuje się w realizację zadań własnych Gminy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Gmina nie przewiduje wykorzystywania powstałej sali do żadnych czynności, usług opodatkowanych czy zwolnionych z podatku VAT. Sala historyczna będzie ogólnodostępna, służyć będzie mieszkańcom. Nie będą pobierane żadne opłaty. Nie będzie miała miejsca żadna sprzedaż w związku z powyższym, zadaniem Gminy, podatek naliczony VAT związany z realizacją tej inwestycji jest kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2019 r. planuje ona realizację inwestycji polegającej na przebudowie części pomieszczeń byłego pałacu ze zmianą sposobu użytkowania na izbę pamięci (salę historyczną), przebudowie wieży, tarasu z tyłu budynku, budowie tarasu widokowego na części dachu, wykonaniu robót budowlanych związanych z zagospodarowaniem terenu z tyłu budynku. Zabytkowy pałac stanowi własność Gminy. Nakłady inwestycyjne sfinansowane zostaną ze środków własnych Gminy. Nakłady zostaną zrefundowane w wysokości 500 000,00 zł ze środków unijnych w ramach PROW 2014-2020, na operacje typu Ochrona zabytków (), w ramach działania (). Po zakończeniu inwestycji, powstały środek trwały i wyposażenie zostaną przyjęte na majątek Gminy. Sala historyczna służyć będzie mieszkańcom Gminy. Gmina realizuje w ten sposób zadania własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Zakupione na realizację inwestycji towary i usługi nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przedmiotowej inwestycji odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując tą inwestycję działać będzie jako organ administracji publicznej i będzie mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizować będzie ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina zrealizuje opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

Reasumując, w związku z realizacją inwestycji polegającej na przebudowie części pomieszczeń byłego pałacu ze zmianą sposobu użytkowania na izbę pamięci (salę historyczną), przebudowie wieży, tarasu z tyłu budynku, budowie tarasu widokowego na części dachu, wykonaniu robót budowlanych związanych z zagospodarowaniem terenu z tyłu budynku, Gmina nie będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego na fakturach dokumentujących zakupione na realizację inwestycji towary i usługi. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Gminę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej