Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2018 r. (data wpływu 11 lipca 2018 r.) uzupełnionym w dniu 20 lipca 2018 r. (data wpływu 26 lipca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego. Wniosek został uzupełniony w dniu 20 lipca 2018 r. (data wpływu 26 lipca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2018 r., skutecznie doręczone Stronie w dniu 19 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa, na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm.), swoim zasięgiem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm). W myśl tej ustawy do zadań własnych gminy należą między innymi zadania w zakresie ładu przestrzennego, placów, kultury, turystyki (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 ustawy).

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy poprzez Lokalną Grupę Działania Natura i Kultura w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Celem zadania inwestycyjnego/operacji pn. Poprawa oferty rekreacyjnej w miejscowości G. poprzez budowę wielofunkcyjnego boiska i montaż urządzeń fitness jest budowa ogólnodostępnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej, poprzez wybudowanie wielofunkcyjnego boiska sportowego i montaż urządzeń fitness. Poziom dofinansowania z PROW na lata 2014-2020 wynosi 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowanych, pozostały koszt stanowi wkład własny Gminy. Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina. Miejsce realizacji inwestycji ma szczególne znaczenie rekreacyjne i turystyczne i społeczno-integracyjne (miejsce spotkań do czynnego odpoczynku i różnorodność form rekreacji dla potencjalnych użytkowników). Gmina na realizację niniejszego projektu otrzymała dofinansowanie i podpisała umowę z Samorządem Województwa.

W ramach operacji zaplanowano przeprowadzenie następujących robót budowlanych i poniesienie następujących kosztów:

1. Montaż urządzeń fitness.
2. Budowa boiska wielofunkcyjnego.
3. Wymiana nawierzchni boiska do siatkówki.
4. Oświetlenie boiska.
5. Wynagrodzenie inspektorów nadzoru inwestorskiego.

Wymienione wyżej zadanie inwestycyjne służyć będzie dla ogółu mieszkańców lokalnej społeczności. Nowo powstały obiekt pozytywnie wpłynie na całokształt i wizerunek miejscowości i gminy pod kątem turystycznym, rekreacyjnym i inwestycyjnym. W celu urządzenia terenu, który dotychczas niedostatecznie wykorzystywał walory i był niezagospodarowany infrastrukturalnie zaplanowane prace są konieczne, ponieważ zwiększą atrakcyjność obszaru, przyczynią się do wzrostu aktywności i integracji społecznej, pozytywnie wpłyną na budowanie prawidłowych więzi i zachowań społecznych w miejscu zamieszkania. Z nowopowstałej inwestycji korzystać będą zarówno mieszkańcy jak i goście z zewnątrz, w tym także turyści. Ten rodzaj oferty stanowić będzie dodatkową atrakcję pobytu na terenie miejscowości jak i całej gminy. Boisko wielofunkcyjne, z powodzeniem będzie wykorzystywane zarówno do sportów amatorskich, jak i profesjonalnych. Boisko udostępniane będzie nieodpłatnie. Z tego tytułu Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat.

Faktury VAT związane z realizacją zadania inwestycyjnego/operacji wystawione będą na Gminę jako Nabywcę. Zadanie inwestycyjne nie będzie generować żadnych przychodów, które pozwoliłyby skorzystać z prawa odliczeń podatku naliczonego od należnego. Gmina jest podatnikiem VAT czynnym zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, figuruje w ewidencji podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach budowy boiska wielofunkcyjnego i montażu urządzeń fitness w miejscowości G., na które uzyskała dofinansowanie ze środków PROW, Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę w/w zadania inwestycyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadanie inwestycyjne/operację pn. Poprawa oferty rekreacyjnej w miejscowości G. poprzez budowę wielofunkcyjnego boiska i montaż urządzeń fitness Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT według art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wobec tego powinna otrzymać dofinansowanie w kwocie brutto.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina realizując przedmiotowe zadanie inwestycyjne/operację, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest następujące: Gmina nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT według art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wobec tego powinna otrzymać dofinansowanie w kwocie brutto.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221. z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 z późn. zm.) wynika, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z kolei, art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 powyższej ustawy wskazuje, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy - w szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Tym samym, zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, finansowane z dotacji lub innych dopłat o podobnych charakterze nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca z tytułu realizowanej inwestycji pn. Budowa boiska wielofunkcyjnego nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z ww. operacją, ponieważ nabyte towary i usługi związane z jej realizacją nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów łub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy poprzez Lokalną Grupę Działania Natura i Kultura w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Celem zadania inwestycyjnego/operacji pn. Poprawa oferty rekreacyjnej w miejscowości G. poprzez budowę wielofunkcyjnego boiska i montaż urządzeń fitness jest budowa ogólnodostępnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej, poprzez wybudowanie wielofunkcyjnego boiska sportowego i montaż urządzeń fitness. Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina. W ramach operacji zaplanowano przeprowadzenie następujących robót budowlanych i poniesienie następujących kosztów:

1. Montaż urządzeń fitness.
2. Budowa boiska wielofunkcyjnego.
3. Wymiana nawierzchni boiska do siatkówki.
4. Oświetlenie boiska.
5. Wynagrodzenie inspektorów nadzoru inwestorskiego.

Miejsce realizacji inwestycji ma szczególne znaczenie rekreacyjne i turystyczne i społeczno-integracyjne (miejsce spotkań do czynnego odpoczynku i różnorodność form rekreacji dla potencjalnych użytkowników). Zadanie inwestycyjne służyć będzie dla ogółu mieszkańców lokalnej społeczności. Nowo powstały obiekt pozytywnie wpłynie na całokształt i wizerunek miejscowości i gminy pod kątem turystycznym, rekreacyjnym i inwestycyjnym. W celu urządzenia terenu, który dotychczas niedostatecznie wykorzystywał walory i był niezagospodarowany infrastrukturalnie zaplanowane prace są konieczne, ponieważ zwiększą atrakcyjność obszaru, przyczynią się do wzrostu aktywności i integracji społecznej, pozytywnie wpłyną na budowanie prawidłowych więzi i zachowań społecznych w miejscu zamieszkania. Z nowopowstałej inwestycji korzystać będą zarówno mieszkańcy jak i goście z zewnątrz, w tym także turyści. Ten rodzaj oferty stanowić będzie dodatkową atrakcję pobytu na terenie miejscowości jak i całej gminy. Boisko wielofunkcyjne, z powodzeniem będzie wykorzystywane zarówno do sportów amatorskich, jak i profesjonalnych. Boisko udostępniane będzie nieodpłatnie. Z tego tytułu Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat. Faktury VAT związane z realizacją zadania inwestycyjnego/operacji wystawione będą na Gminę jako Nabywcę. Zadanie inwestycyjne nie będzie generować żadnych przychodów. Gmina na realizację niniejszego projektu otrzymała dofinansowanie i podpisała umowę z Samorządem Województwa.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę w/w zadania inwestycyjnego.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w opisanej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca wskazuje, że nowopowstały obiekt będzie miejscem ogólnodostępnym z którego korzystać będą zarówno mieszkańcy jak i goście z zewnątrz, w tym także turyści. Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat z tytułu korzystania z tego obiektu, a zatem towary i usługi nabyte w ramach zadania inwestycyjnego pn. Poprawa oferty rekreacyjnej w miejscowości G. poprzez budowę wielofunkcyjnego boiska i montaż urządzeń fitness nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w związku z realizowanym zadaniem inwestycyjnym, jak również Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje pełne prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wskazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania inwestycyjnego pn. Poprawa oferty rekreacyjnej w miejscowości G. poprzez budowę wielofunkcyjnego boiska i montaż urządzeń fitness.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej