Temat interpretacji

możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii oraz zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych;

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii bez użycia metali szlachetnych;

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla czynności polegających na projektowaniu, produkcji i sprzedaży biżuterii bez użycia metali szlachetnych;

• możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych;

• zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla czynności polegających na projektowaniu, produkcji i sprzedaży biżuterii z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych

oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lipca 2018 r. o wskazanie poprawnego adresu elektronicznego do doręczeń, doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska, jak również o uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 18 lipca 2018 r.).

Wnioskodawczyni zamierza wraz ze wspólnikiem będącym osobą fizyczną utworzyć spółkę cywilną, której przedmiotem działalności będzie projektowanie, produkcja i sprzedaż biżuterii z bursztynu. Proces przygotowań związanych z tworzeniem spółki znajduje się na początkowym etapie Wnioskodawczyni zawarła jedynie ustne porozumienie ze wspólnikiem w kwestii przedmiotu działalności i wstępnej nazwy spółki. Planowana nazwa spółki to s.c. Siedzibą spółki będzie , jednak na obecnym etapie przygotowań nie został jeszcze ustalony jej adres. Rozpoczęcie działalności planowane jest w 2018 roku.

W przypadku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię w trakcie roku podatkowego, przewidywana przez spółkę cywilną wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Spółka nie będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Spółka cywilna nie będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Nabywcami przedmiotowej biżuterii nie będą podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowani jako podatnicy V AT czynni, a konsumenci.

Biżuteria z bursztynu będzie wytwarzana ręcznie, według własnego projektu Wnioskodawczyni. Surowcami użytymi do produkcji biżuterii będzie drewno, bursztyn oraz kamienie nieszlachetne i półszlachetne. Ponadto, do wyrobu biżuterii (wisiorków, bransoletek, naszyjników, broszek itp.) będą używane rzemienie i sznurki.

Przedmiotem działalności spółki nie będzie natomiast świadczenie usług jubilerskich i podobnych.

Spółka cywilna będzie posiadała koncesję na wydobycie bursztynu i będzie w ten sposób pozyskiwać bursztyn niezbędny do wyrobu biżuterii. W wypadku gdyby wydobyta przez spółkę ilość bursztynu okazała się niewystarczająca dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, spółka pozyska potrzebny do produkcji biżuterii bursztyn drogą kupna.

Wydobyty lub zakupiony przez spółkę bursztyn będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do produkcji biżuterii i nie będzie przedmiotem obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Do produkcji biżuterii nie będą użyte kamienie szlachetne typu: diament, szafir, rubin, topaz itp. Celem Wnioskodawczyni nie jest również produkcja ani też sprzedaż biżuterii, wyrobów z bursztynu, metali szlachetnych, z kamieni szlachetnych oprawianych w metale szlachetne. Metale szlachetne (srebro, złoto) będą używane jedynie do powlekania zapięć i tzw. łączników, wykonywanych z innych metali nieszlachetnych. Biżuteria wytwarzana przez spółkę będzie stanowić kompletny i wykończony produkt.

Biżuteria, o której mowa we wniosku nie będzie towarem wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Dostawa przedmiotowej biżuterii nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na wyżej wskazane okoliczności, planowaną działalność należy sklasyfikować zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem PKWiU 32.13.10.0 Biżuteria sztuczna i podobne wyroby.

Zgodnie zaś z Polską Klasyfikacją Działalności planowaną działalność należy sklasyfikować pod numerem PKD 32.13.Z jako Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych. Podklasa ta obejmuje produkcję sztucznej biżuterii, takiej jak:

• pierścionki, bransoletki, naszyjniki i podobne wyroby jubilerskie wykonane z metali nieszlachetnych pokrywanych metalami szlachetnymi,

• biżuteria zawierająca imitację kamieni, takich jak imitacja kamieni szlachetnych, diamentów itp.

Wnioskodawczyni będzie prowadziła ewidencję dla celów gospodarczych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawczyni zamierza opłacać podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w stawce wynoszącej 5,5% przychodu (przychody i działalności wytwórczej) z tytułu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej jako wspólnik spółki cywilnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy planowana działalność polegająca na projektowaniu, produkcji i sprzedaży biżuterii z drewna, bursztynu, kamieni nieszlachetnych i kamieni półszlachetnych z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych może być objęta zwolnieniem podmiotowym w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług (oznaczone jako pytanie nr 1 w załączniku do wniosku)?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Stanowisko odnośnie pytania nr 1:

W przypadku produkcji jubilerskiej (z wykorzystaniem metali szlachetnych) niezależnie od wielkości sprzedaży trzeba być płatnikiem podatku VAT. Zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy VAT (zwolnienie od podatku sprzedaży dokonywanej przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł netto) nie dotyczy podatników świadczących usługi jubilerskie (podstawa prawna: art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. c ustawy VAT).

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia usługi jubilerskie, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego tego sformułowania. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego słowo jubiler to rzemieślnik wyrabiający przedmioty ze szlachetnych metali i drogich kamieni, a także osoba zajmująca się sprzedażą i oceną wyrobów złotniczych, natomiast słowo jubilerstwo, to rzemiosło jubilerskie.

Produkcja jubilerska została sklasyfikowana jako PKD 32.12.Z Produkcja wyrobów jubilerskich i podobnych. Podklasa ta obejmuje:

• obróbkę pereł,

• szlifowanie kamieni szlachetnych i półszlachetnych, włączając kamienie szlachetne przemysłowe, syntetyczne i odtworzone kamienie szlachetne i półszlachetne,

• produkcję biżuterii z metali szlachetnych lub metali nieszlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi lub z kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi, lub jako połączenie metali szlachetnych z kamieniami szlachetnymi lub półszlachetnymi, lub z innymi materiałami,

• produkcję wyrobów złotniczych z metali szlachetnych lub innych metali platerowanych metalami szlachetnymi.

Z uwagi jednak, że Wnioskodawczyni zamierza wytwarzać i sprzedawać biżuterię sztuczną (drewnianą lub z bursztynu, z użyciem kamieni nieszlachetnych lub półszlachetnych, z metali nieszlachetnych) działalność taką należy sklasyfikować jako mieszczącą się w PKD 32.13.Z, tj. biżuterię niezawierającą metali szlachetnych. Podklasa ta obejmuje produkcję sztucznej biżuterii, takiej jak:

• pierścionki, bransoletki, naszyjniki i podobne wyroby jubilerskie wykonane z metali nieszlachetnych pokrywanych metalami szlachetnymi,

• biżuteria zawierająca imitację kamieni, takich jak imitacja kamieni szlachetnych, diamentów itp.

W związku z powyższym, na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT Wnioskodawczyni będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT i nie będzie podlegać obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy wskazanych w art. 113 ww. ustawy kwot.

W ocenie Wnioskodawczyni stosowanie przy produkcji biżuterii zapięć i łączników wykonanych z metali nieszlachetnych, a jedynie posrebrzanych lub pozłacanych, pozostanie bez wpływu na możliwość korzystania z instytucji zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT.

Stanowisko odnośnie pytania nr 2

W załączniku nr 11 do ustawy o VAT, określającym zamknięty katalog towarów objętych mechanizmem odwróconego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, biżuteria i wyroby jubilerskie zostały wymienione tylko w poz. 28d, jako biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota, srebra i platyny, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem sprzedaży będzie biżuteria wykonana z drewna i bursztynu oraz kamieni nieszlachetnych i półszlachetnych na rzemieniach i sznurkach z pozłacanymi lub posrebrzanymi zapięciami, w ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż nie będzie powodować obowiązku rozliczenia VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia nawet jeśli nabywcą biżuterii będzie czynny podatnik VAT. Posrebrzane i pozłacane elementy są bowiem wyłącznie drobną częścią biżuterii i jako takie nie są kompletnym wyrobem mogącym stanowić przedmiot samodzielnego obrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi na pytania Wnioskodawczyni, istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie czynności wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawczynię klasyfikacji dla przedmiotowej biżuterii.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawczynię we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementu opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży na mocy art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ad. 1

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Według art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Należy zauważyć, że w załączniku nr 12 do ustawy określona jest lista towarów, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9.

W załączniku tym, zatytułowanym Lista towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod pozycją nr 7 wymieniono znajdujące się pod symbolem PKWiU ex 32.12 Wyroby jubilerskie i podobne, z wyłączeniem:

1. kamieni syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych, obrobionych, lecz nieoprawionych (PKWiU ex 32.12.11.0),
2. pyłu i proszku z pozostałych naturalnych lub syntetycznych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (PKWiU ex 32.12.12.0),
3. dewocjonaliów wykonanych z metali innych niż metale szlachetne,
4. wyrobów kultu religijnego.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia usługi jubilerskie, wobec czego należy odwołać się do definicji zawartej w Słowniku języka polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, (Warszawa 1998, t. I, s. 795) słowo jubiler to rzemieślnik wyrabiający przedmioty ze szlachetnych metali i drogich kamieni, a także osoba zajmująca się sprzedażą i oceną wyrobów złotniczych, natomiast słowo jubilerstwo, to rzemiosło jubilerskie.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro czynności, które będzie wykonywać utworzona przez Zainteresowaną wraz ze wspólnikiem spółka cywilna w ramach planowanej działalności polegającej na projektowaniu, produkcji i sprzedaży biżuterii z drewna, bursztynu, kamieni nieszlachetnych i kamieni półszlachetnych z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych, będą jak wskazała Wnioskodawczyni sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 32.13.10.0. i nie będą usługami jubilerskimi, a wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł, to spółce cywilnej będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Zaznaczyć jednakże należy, że spółka cywilna utraci zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy lub jeżeli wartość sprzedaży przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwotę 200 000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 załącznika do wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

Jak wynika z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 11 do ustawy zawiera (w poz. 1-41) zamkniętą listę towarów identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

W konsekwencji mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• dokonującym ich dostawy jest podatnik, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy,

• nabywcą jest zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT,

• dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy lub art. 122 ustawy.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku utworzenia przez Wnioskodawczynię wraz ze wspólnikiem spółki cywilnej, której działalność będzie polegać na projektowaniu, produkcji i sprzedaży biżuterii z drewna, bursztynu, kamieni nieszlachetnych i kamieni półszlachetnych z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych nie zostaną spełnione łącznie ww. przesłanki warunkujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Należy bowiem zauważyć, że jak wskazała Wnioskodawczyni biżuteria, o której mowa we wniosku nie będzie towarem wymienionym w załączniku nr 11 do ustawy. Tym samym w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 załącznika do wniosku należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Końcowo wskazać należy, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii z użyciem zapięć i łączników posrebrzanych lub pozłacanych oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku z projektowaniem, produkcją i sprzedażą biżuterii bez użycia metali szlachetnych oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności, a także w części dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej