Temat interpretacji

- stawka podatku dla świadczonych usług projektowania wnętrz wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych, - stawka podatku VAT uzależnionej od podmiotu, dla którego świadczona jest usługa.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 23 maja 2018 r. (data wpływu 28 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z 3 lipca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług projektowania wnętrz wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych,
• nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT uzależnionej od podmiotu, dla którego świadczona jest usługa.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług projektowania wnętrz wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych oraz stawki podatku VAT uzależnionej od podmiotu, dla którego świadczona jest usługa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 lipca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.437.2018.1.WN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem PKD 71.11.Z związaną z wykonywaniem projektów wnętrz jak również projektów elewacji zewnętrznych budynków. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni ma zamiar świadczyć usługi wykonania projektów dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz dla firm w takim samym zakresie. Usługi te sklasyfikowane są pod numerem PKWiU 74.10.11.0, 74.10.12.0, 74.10.19.0. Usługi dla osób fizycznych będą świadczone dla budownictwa mieszkalnego, natomiast dla firm dla budynków usługowych. Podatnik będzie świadczyć kompleksową usługę wykonania projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu na rzecz nabywcy.

W ww. piśmie z 3 lipca 2018 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis sprawy informując:

1. Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorski, gdyż jest osobą, która tworzy projekty a zatem podejmuje działania o charakterze twórczym, a projekt jest przejawem autorskiego aktu twórczości i nie może być wyręczona przez inną osobę w tej kwestii.
2. Projekt stanowi utwór w rozumieniu ww. ustawy, ponieważ jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
3. Za sporządzoną dokumentację projektową otrzymywane jest honorarium pieniężne za wykonaną usługę wykonania projektu. Forma zapłaty to płatność gotówką lub przelewem.
4. Projekty wykonywane są osobiście, bez udziału osób trzecich.
5. Przy sporządzaniu projektów czy to wnętrz, czy elewacji Wnioskodawczyni nie będzie korzystać z usług podwykonawców.
6. Na fakturze sprzedaży nie będzie wyszczególnionych odrębnych pozycji, lecz kompleksowa usługa wykonania projektu wraz z przeniesieniem prawa autorskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni świadcząca kompleksową usługę wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy może opodatkować całość usługi wg 8% stawki VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, całość usługi jako usługa kompleksowa może zostać w całości opodatkowana stawką 8% VAT gdyż jest to nierozłączna całość usługi zawierająca projekt i prawa autorskie.

Wg Wnioskodawczyni usługa dla firm powinna być opodatkowana stawką 23% a dla osób fizycznych stawką 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług projektowania wnętrz wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT uzależnionej od podmiotu, dla którego świadczona jest usługa.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do postanowień art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 cyt. ustawy opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

1. mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
2. stanowić przejaw działalności twórczej,
3. posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Według art. 8 ust. 2 niniejszej ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu tej ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia utwory wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności jako przedmiotu prawa autorskiego konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 2 ww. ustawy jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej licencją, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia honorarium, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), wg którego honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach. Ustawa ta nie definiuje także pojęcia wolnego zawodu. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod numerem PKD 71.11.Z związaną z wykonywaniem projektów wnętrz jak również projektów elewacji zewnętrznych budynków. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni ma zamiar świadczyć usługi wykonania projektów dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz dla firm w takim samym zakresie. Usługi te sklasyfikowane są pod numerem PKWiU 74.10.11.0, 74.10.12.0, 74.10.19.0. Usługi dla osób fizycznych będą świadczone dla budownictwa mieszkalnego, natomiast dla firm dla budynków usługowych. Wnioskodawczyni będzie świadczyć kompleksową usługę wykonania projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu na rzecz nabywcy.

Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim, gdyż jest osobą, która tworzy projekty a zatem podejmuje działania o charakterze twórczym, a projekt jest przejawem autorskiego aktu twórczości i nie może być wyręczona przez inną osobę w tej kwestii. Projekt stanowi utwór w rozumieniu ww. ustawy, ponieważ jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Za sporządzoną dokumentację projektową otrzymywane jest honorarium pieniężne za wykonaną usługę wykonania projektu. Projekty wykonywane są osobiście, bez udziału osób trzecich. Przy sporządzaniu projektów czy to wnętrz, czy elewacji Wnioskodawczyni nie będzie korzystać z usług podwykonawców. Na fakturze sprzedaży nie będzie wyszczególnionych odrębnych pozycji, lecz kompleksowa usługa wykonania projektu wraz z przeniesieniem prawa autorskiego.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy świadcząc kompleksową usługę wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu dla nabywcy Wnioskodawczyni może opodatkować całość usługi wg 8% stawki VAT.

Twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym i nowym wytworem intelektu. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność. Sam przejaw działalności twórczej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi. Zatem dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności projektanta (np. projektu wystroju wnętrz) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że przedmiotem prawa autorskiego jest utwór, którym może być również np. projekt elewacji zewnętrznych budynku lub aranżacji wnętrz itp., posiadający indywidualny charakter własnego pomysłu. Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jak wskazano na wstępie na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi twórców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro przedmiotowe projekty elewacji zewnętrznych budynku lub projekty wnętrz Wnioskodawczyni wykonuje jako twórca na zlecenie innych podmiotów wraz z przeniesieniem praw autorskich do tego projektu, za które otrzymuje określone w umowie honorarium to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży projektu oraz autorskich prawa majątkowych, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zastosowania stawki podatku dla świadczonych usług wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych jest prawidłowe.

Dokonując natomiast oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy stwierdzić, iż jest ono nieprawidłowe, bowiem jak wskazano powyżej usługa wykonania autorskiego projektu wraz z przeniesieniem praw do projektu będzie w przedmiotowej sprawie usługą podlegającą opodatkowaniu stawką 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy. Bez znaczenia zatem pozostaje fakt, że usługi będą świadczone na rzecz osób fizycznych lub firm.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca, a wykonany projekt stanowi utwór w rozumieniu ww. ustawy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej