Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 12 kwietnia 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 433/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia brak daty sporządzenia (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju oraz w zakresie możliwości sprzedaży posiadanych oprawek ze stawką podatku w wysokości 8%, które zostały zakupione ze stawką podatku w wysokości 23% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju oraz w zakresie możliwości sprzedaży posiadanych oprawek ze stawką podatku w wysokości 8%, które zostały zakupione ze stawką podatku w wysokości 23%. Wniosek uzupełniono pismem z dnia brak daty sporządzenia (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 20 marca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPP4/443-677/14-4/BA, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy stwierdzając, że skoro oprawki do okularów korekcyjnych (które są zarejestrowane w rejestrze wyrobów medycznych) stanowią wyposażenie medyczne, to ich dostawa zarówno dla podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Natomiast w związku z negatywną oceną stanowiska Wnioskodawcy do pytania pierwszego, drugie pytanie stało się bezprzedmiotowe.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 marca 2015 r. nr ILPP4/443-677/14-4/BA wniósł pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 7 maja 2015 r. nr ILPP4/4512-2-3/15-4/IM stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 20 marca 2015 r. nr ILPP4/443-677/14-4/BA złożył skargę z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 12 czerwca 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 20 marca 2015 r. nr ILPP4/443-677/14-4/BA.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną z dnia 21 stycznia 2016 r. nr ILRP-46-16/16-2/RS do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 433/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju oraz w zakresie możliwości sprzedaży posiadanych oprawek ze stawką podatku w wysokości 8%, które zostały zakupione ze stawką podatku w wysokości 23% wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem prowadzonej przez Zainteresowanego działalności jest sprzedaż oprawek do okularów korekcyjnych. Wnioskodawca opodatkowany jest na zasadach ogólnych, prowadzi pełną księgowość oraz jest podatnikiem podatku VAT. Produkty oferowane w ramach swojej działalności Zainteresowany importuje spoza Unii Europejskiej, gdzie produkuje je pod należącymi do niego znakami towarowymi. Przy odprawie celnej towaru Wnioskodawca stosuje procedurę uproszczoną zgodnie z art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług. W chwili obecnej, w związku z niejednoznacznym stanowiskiem organów skarbowych (interpretacje indywidualne oraz wyroki sądowe), oprawki do okularów korekcyjnych są sprzedawane z zastosowaniem stawki podstawowej 23% VAT. Zainteresowany chce zastosować 8% stawkę VAT przy sprzedaży oprawek do okularów korekcyjnych. Oferowane wyroby po sprowadzeniu na terytorium Polski sprzedawane są polskim kontrahentom, wykorzystującym je do wykonania okularów korekcyjnych. Oprawki do okularów korekcyjnych znajdujące się w ofercie Wnioskodawcy zostały zarejestrowane jako wyrób medyczny w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.). Oprawki do okularów korekcyjnych spełniają definicję wyposażenia wyrobu medycznego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33, do których ustawa w art. 2 ust. 2 nakazuje stosować wszystkie postanowienia ustawy odnoszące się do wyrobów medycznych. W stosunku do wszystkich oferowanych przez Wnioskodawcę oprawek została przeprowadzona ocena zgodności, zgodnie z wymaganiami Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z dnia 12 lipca 1993 r., str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82), na podstawie której wyroby zostały oznaczone znakiem CE.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że w chwili obecnej rozlicza się metodą kasową. Oprawki są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie odpraw celnych dokonanych na terytorium Polski bądź jednego z krajów wchodzących w skład Unii Europejskiej. Oprawy do okularów korekcyjnych nie są objęte żadnym zezwoleniem przedmiotowym, które należałoby otrzymać by móc je wprowadzać do obrotu. Przy odprawie celnej towaru Wnioskodawca stosuje procedurę uproszczoną zgodnie z art. 33a ustawy o podatku od towarów usług, z zastosowaniem konstrukcji podatkowej VAT-u odroczonego. VAT jest rozliczany metodą kasową, w okresach kwartalnych. Wszystkie deklaracje VAT-7K za okres działalności Zainteresowanego zostały złożone w ustawowym terminie w Urzędzie Skarbowym w Bolesławcu. Import oprawek do okularów opodatkowany był stawką 23% VAT. Daty dokonywanych odpraw celnych dokonanych w Urzędzie Celnym w Legnicy:

• dnia 24 marca 2014 r., dnia 19 maja 2014 r., dnia 5 sierpnia 2014 r., dnia 6 listopada 2014 r., dnia 8 grudnia 2014 r., dnia 14 grudnia 2014 r., dnia 13 stycznia 2015 r.

Daty dokonywanych odpraw celnych na terytorium Unii Europejskiej:

• dnia 18 marca 2014 r., dnia 4 września 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Jaką stawkę VAT należy stosować przy dostawie oprawek do okularów korekcyjnych, które są zarejestrowane w rejestrze wyrobów medycznych dla podmiotów gospodarczych i osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwe jest zastosowanie stawki 8% podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży oprawek korekcyjnych oferowanych przez niego, bez względu na rodzaj odbiorcy.

Art. 41 ust. 2 mówi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (na podstawie art. 146a ust. 2 do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku wynosi 8%).

W poz. 105 załącznika znalazł się zapis, że 7% stawkę należy stosować bez względu na symbol PKWiU do wyrobów medycznych. W rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Oprawki do okularów korekcyjnych oferowane przez Zainteresowanego zostały zarejestrowane w Rejestrze Wyrobów Medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.). Wnioskodawca zrobił tak po otrzymaniu odpowiedzi pisemnej od Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, do którego zwrócił się z zapytaniem, czy oprawki okularowe do okularów korekcyjnych (same oprawki bez szkieł leczniczych) są wyrobem medycznym lub wyposażeniem wyrobu medycznego i czy podlegają rejestracji w ww. Urzędzie. Na powyższe pytanie Zainteresowany uzyskał odpowiedź Prezesa, że podlegają rejestracji oraz, że w myśl ustawy o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679) są zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 wyposażeniem wyrobu medycznego, tj. artykułem, który nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. Tym samym Wnioskodawca wypełnił ciążący na nim obowiązek ustawowy.

Zgodnie z interpretacją Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oprawki do okularów korekcyjnych nie spełniają definicji wyrobu medycznego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych lecz definicję wyposażenia wyrobu medycznego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33, do którego ustawa zgodnie z art. 2 ust. 2 nakazuje stosować wszystkie postanowienia ustawy odnoszące się do wyrobów medycznych.

Ustawa o wyrobach medycznych zawiera dwie definicje wyrobu medycznego. Pierwszą zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 będącą definicją czysto techniczną stworzoną na potrzeby ustawy o wyrobach medycznych, oraz drugą zawartą w art. 132. Przepis art. 132 tej ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Skoro ustawodawca na potrzeby innych ustaw (w tym ustawy o VAT) posłużył się szerszym pojęciem wyrobów medycznych, do których zaliczył również wyposażenie wyrobu medycznego, to ograniczanie w tym przypadku pojęcia wyrobu medycznego do wskazanego w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych wydaje się niezasadne. Definicja zawarta w art. 132 ustawy zawiera wykładnię systemową zewnętrzną definicja, w jaki sposób ma być rozumiane pojęcie wyrób medyczny na gruncie innych ustaw. Zdaniem Zainteresowanego jest to definicja, która winna być stosowana na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Takiego samego zdania były sądy administracyjne oraz organy skarbowe w wydanych przez siebie wyrokach oraz indywidualnych interpretacjach podatkowych, które wymieniono poniżej:

• wyrok z dnia 13 stycznia 2014 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (sygn. akt III Sa/Wa 1910/13);
• wyrok z dnia 25 marca 2014 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (sygn. akt III SA/Wa 245/14);
• wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2014 r.;
• wyrok NSA (sygn. akt I FSK 1715/12);
• ITPP1/443-1098/13/AP z dnia 21 stycznia 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy;
• IPPP2/443-103/13/14-7/S/DG z dnia 8 lipca 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przepisów prawa podatkowego w brzmieniu obowiązującym:

• w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym,
• w dacie wydania pierwotnej interpretacji w przypadku zdarzenia przyszłego

ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/15.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Oznacza to, że na podstawie ww. regulacji prawnych stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie do dostawy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej innych niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 do ustawy.

Zasady wprowadzania do obrotu i używania wyrobów medycznych zostały uregulowane w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o wyrobach medycznych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

• których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych przepisy ustawy dotyczące wyrobów medycznych stosuje się do wyposażenia wyrobu medycznego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Stosownie do art. 132 ustawy o wyrobach medycznych ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest sprzedaż oprawek do okularów korekcyjnych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Produkty oferowane w ramach swojej działalności Zainteresowany importuje spoza Unii Europejskiej, gdzie produkuje je pod należącymi do niego znakami towarowymi. Wnioskodawca zwrócił się z pismem do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, czy oprawki okularowe do okularów korekcyjnych (same oprawki bez szkieł leczniczych) są wyrobem medycznym lub wyposażeniem wyrobu medycznego i czy podlegają rejestracji w ww. Urzędzie. Na powyższe pytanie Zainteresowany uzyskał odpowiedź Prezesa, że podlegają rejestracji oraz, że w myśl ustawy o wyrobach medycznych są zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 wyposażeniem wyrobu medycznego, tj. artykułem, który nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W kwestii stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju przez Wnioskodawcę wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/15. W orzeczeniu tym Sąd stwierdził m.in.: () wedle art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, przez pojęcie wyrobu medycznego na potrzeby innych ustaw należy rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Innymi słowy, sformułowanie wyrób medyczny na potrzeby ustawy o VAT ma szersze znaczenie, niż przyjęte na gruncie samej ustawy o wyrobach medycznych. Obejmuje bowiem również, między innymi, pojęcie wyposażenie wyrobu medycznego, o którym mowa w art. 2 ust 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych. Wyposażenie wyrobu medycznego, zgodnie z tym przepisem, oznacza zaś: artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. W ocenie Sądu, cechy wyposażenia wyrobu medycznego mają również oprawki okularowe, których bezpośrednio dotyczy niniejsza sprawa.

Ponadto Sąd stwierdził, że poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy wyraźnie odsyła do stosowania przepisów ustawy o wyrobach medycznych. Przepisem najbardziej właściwym do tego odesłania jest art. 132 tej ustawy. () Skoro ustawodawca na potrzeby innych ustaw, do których niewątpliwie należy ustawa o VAT, posłużył się szerszym pojęciem wyrobów medycznego, do których zaliczył również wyposażenie wyrobu medycznego, to ograniczenie w tym przypadku pojęcia wyrobu medycznego do wskazanego w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych naruszało wykładnię systemową zewnętrzną.

W przedmiotowej sprawie z uwagi na regulację zawartą w poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT należy rozważyć także spełnienie drugiego z warunków: dopuszczenia do obrotu na terytorium RP. Sformułowanie dopuścić do obrotu oznacza w istocie uzyskanie zgody na wprowadzenie danego produktu na rynek. Stosując wykładnię systemową i celowościową odwołać należy się do procedury najbliższej (na gruncie ustawy o wyrobach medycznych) procedurze dopuszczenia wyrobu medycznego do obrotu. Kryteria te, zdaniem Sądu, spełniają przepisy art. 6-16 ustawy o wyrobach medycznych, ujęte w rozdziale 2 tej ustawy, zatytułowanym: Wprowadzanie wyrobów do obrotu i wprowadzanie do używania oraz przekazywanie do oceny działania.

Przepisy te zabraniają wprowadzania na rynek wyrobów medycznych, które stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa, życia lub zdrowia pacjentów, użytkowników lub innych osób, przekraczające akceptowalne granice ryzyka, określone na podstawie aktualnego stanu wiedzy, kiedy są prawidłowo dostarczone, zainstalowane, utrzymywane oraz używane zgodnie z ich przewidzianym zastosowaniem (art. 6). Niezwłocznego uzupełnienia wymaga, że przeciwdziałaniem w tym zakresie ze strony ustawodawcy jest nałożenie na podmioty wprowadzające wyroby medyczne na rynek obowiązku uzyskania certyfikacji CE, o której mowa w art. 11 ustawy o wyrobach medycznych. Co istotne, nałożenie wskazanych wymogów jest zgodne z Dyrektywą 43, która w art. 2 wprowadza zasadę, że wyroby mogą być wprowadzane do obrotu i używania tylko wtedy, gdy, prawidłowo zainstalowane, utrzymywane i używane zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pacjentów, użytkowników ani, gdzie stosowne, innych osób.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego oprawki do okularów korekcyjnych znajdujące się w ofercie podatnika zostały zarejestrowane jako wyrób medyczny w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych. W stosunku do wszystkich oferowanych przez podatnika oprawek została przeprowadzona ocena zgodności, zgodnie z wymaganiami Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z dnia 12 lipca 1993 r., str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82), na podstawie której wyroby zostały oznaczone znakiem CE.

Z tych względów należało przyjąć, że dostawa opraw korekcyjnych do okularów zarejestrowanych w rejestrze wyrobów medycznych w Polsce lub innym kraju UE lub posiadających znak CE jako wyposażenie wyrobów medycznych na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz załącznika nr 3 poz. 105 do ustawy w związku z art. 132 ustawy o wyrobach medycznych opodatkowana została niższą stawką VAT w wysokości 8% (por. wyrok NSA z dnia 20.11.2013 r. sygn. akt I FSK 1715/12; z dnia 24.06.2014 r. sygn. akt I GSK 631/13).

Mając na uwadze opis sprawy, wskazane regulacje prawne oraz powołany powyżej wyrok WSA we Wrocławiu wydany w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że dostawa oprawek do okularów korekcyjnych stanowiących wyposażenie wyrobów medycznych jest/będzie opodatkowana według stawki preferencyjnej w wysokości 8%.

Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje wysokość stawki podatku od towarów i usług zastosowanej przy zakupie oprawek do okularów korekcyjnych.

Zatem odpowiadając na zadane pytania należy stwierdzić, że:

1. przy dostawie oprawek do okularów korekcyjnych, które są zarejestrowane w rejestrze wyrobów medycznych zarówno dla podmiotów gospodarczych jak i osób fizycznych należy stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%;
2. Wnioskodawca może dokonywać sprzedaży posiadanych oprawek ze stawką podatku w wysokości 8%, które zostały zakupione ze stawką podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie stawki podatku dla dostawy oprawek do okularów korekcyjnych na terytorium kraju oraz w zakresie możliwości sprzedaży posiadanych oprawek ze stawką podatku w wysokości 8%, które zostały zakupione ze stawką podatku w wysokości 23%. Natomiast w zakresie korekty podatku dla importu oprawek do okularów korekcyjnych wydana została w dniu 20 marca 2015 r. interpretacja indywidualna nr ILPP4/443-677/14-5/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej