Temat interpretacji

obowiązek korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2011 r. nr IPPP2/443-235/11-3/MM, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 16 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 16 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego. Wniosek ten został następnie uzupełniony pismem z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.), będącego odpowiedzią na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2011 r., nr IPPP2/443-235/11-2/MM.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 14 września 2005 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

• niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych oraz pozostałe sprzątanie;
• usługi kosmetyczne;
• sprzedaż detaliczna kosmetyków i art. toaletowych.

Od 14 września 2005 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W dniu 14 września 2005 r. została spisana umowa przyrzeczenia sprzedaży lokalu użytkowego z deweloperem na Wnioskodawcę. Płatność za lokal została ustalona w ratach na okres 5 lat. W związku z tym faktury na zakup lokalu wystawiane były przez dewelopera co miesiąc w wysokości wpłaconej zaliczki na nazwisko Wnioskodawcy. Wydanie lokalu w posiadanie Wnioskodawcy nastąpiło w dniu 31 stycznia 2006 r. w formie protokołu przekazania i od tego dnia przeszły na kupującego korzyści i ciężary związane z lokalem. Data 31 stycznia 2006 r. dotycząca przekazania lokalu do użytkowania została potwierdzona w treści aktu notarialnego sporządzonego 22 grudnia 2010 r. na Wnioskodawcę i jego małżonkę. W okresie luty 2006 - listopad 2006 prowadzone były w lokalu prace adaptacyjne. Suma zaewidencjonowanych wydatków poniesionych na wykończenie lokalu - po zakończeniu prac i przyjęciu lokalu do użytkowania - przekracza 15.000 zł. Wartość poniesionych nakładów na adaptację Wnioskodawca zaliczył jako wartość początkową środka trwałego jakim jest w tym przypadku inwestycja w obcym środku trwałym i amortyzował w wysokości 10% od stycznia 2007 r. Od inwestycji, która nie była własnością Wnioskodawcy i jego małżonki, nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Podatek naliczony VAT z rat na zakup lokalu, jak również z wydatków poniesionych na adaptację, Wnioskodawca uwzględnił w całości w rozliczeniach miesięcznych w deklaracjach VAT-7. W dniu 22 grudnia 2010 r. sporządzony został akt notarialny na zakup lokalu na Wnioskodawcę i jego małżonkę, w którym zawarto wyłącznie cenę zakupu lokalu. Wydatki poniesione na prace adaptacyjne, uznane przez Wnioskodawcę jako inwestycja w obcym środku trwałym, nie zostały ujęte w akcie notarialnym. W dniu 15 stycznia 2011 r. Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie część lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce. Działalność gospodarcza prowadzona przez małżonkę jest zwolniona podmiotowo z podatku VAT. Prowadzona jest książka przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

• Wnioskodawca udostępnił nieodpłatnie część lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej małżonce, której osiągane przychody są zwolnione podmiotowo z podatku VAT, natomiast prowadzenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest opodatkowane podatkiem VAT. Każde z małżonków prowadzi działalność gospodarczą na własne nazwisko i rozlicza się we własnym zakresie;
• Wnioskodawca zamierza zrezygnować z bycia czynnym podatnikiem VAT i powrócić do zwolnienia podmiotowego z VAT z końcem b.r., czyli 31 grudnia 2011 r.;
• przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana od grudnia 2006 r. przez Wnioskodawcę i jest nadal użytkowana do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Jeżeli Wnioskodawca chciałby wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT to za jaki okres jest zobowiązany do sporządzenia korekty VAT wieloletniej...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku podjęcia decyzji o ewentualnym powrocie do zwolnienia podmiotowego z VAT okres korekty podatku naliczonego wynosi:

• w wypadku inwestycji w obcym środku trwałym okres korekty wynosi 5 lat i w przypadku Wnioskodawcy okres ten już upłynął, ponieważ lokal jest użytkowany od XII 2006 r. Inwestycja ta nie może być traktowana jako nieruchomość ponieważ nie jest odrębnym przedmiotem własności.
• w przypadku lokalu, który stanowi odrębne zdarzenie i jest zaliczany do środków trwałych okres korekty wynosi 10 lat. W przypadku Wnioskodawcy należy okres ten pomniejszyć o użytkowanie lokalu w prowadzonej działalności gospodarczej od grudnia 2006 r. tj. 5 lat.

Fakt uiszczania należności na zakup lokalu w formie zaliczek nie ma znaczenia, ponieważ ustawodawca nie wymienił takiej przesłanki jako powodującej obowiązek korekty podatku naliczonego w sposób inny niż ww.

W dniu 25 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisów § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną, nr IPPP2/443-235/11-3/MM, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 86 ust. 1, art. 91 ust. 1-7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do zdarzenia przyszłego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż w wyniku poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów powstała inwestycja polegająca na adaptacji lokalu użytkowego. W związku z tym, że inwestycja w środek trwały, polegająca na adaptacji lokalu, stanowi część składową nieruchomości, korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka trwałego o wartości przekraczającej 15.000 zł powinna być dokonana zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w ciągu 10 kolejnych lat, począwszy od roku, w którym został on oddany do użytkowania. Powyższa konkluzja wynika z faktu, iż z chwilą zakończenia prac adaptacyjnych elementy, na które Wnioskodawca poniósł wydatki nie mogą funkcjonować jako pojedyncze elementy bez ich uszkodzenia lub zniszczenia. Dlatego też okres korekty podatku naliczonego, stosownie do art. 91 ust. 7 w związku z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, wynosi 10 lat.

W związku z powyższym, skoro nakłady inwestycyjne, stanowiące środek trwały podlegający amortyzacji i przekraczające 15.000 zł zostały oddane do użytkowania w grudniu 2006 r., a rezygnacja przez Wnioskodawcę z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrót do zwolnienia podmiotowego planowane jest na 31 grudnia 2011 roku, Wnioskodawca zobowiązany jest do dokonania korekty odliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z nabycia towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją.

Reasumując, Dyrektor ww. Izby Skarbowej, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdził, że korekty należy dokonać w trybie określonym przepisami art. 91 ust. 1-6 ustawy o VAT, tzn. w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym będzie miała miejsce rezygnacja przez Wnioskodawcę z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrót do zwolnienia podmiotowego (a więc za grudzień 2011 r.) należy jednorazowo zmniejszyć podatek naliczony o kwotę odliczonego podatku dotyczącego prowadzonej w nim inwestycji ustaloną dla całego pozostałego okresu korekty (pozostałych 4 lat korekty), tj. o wartość 4/10 poniesionych wydatków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2011 r. nr IPPP2/443-235/11-3/MM, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie natomiast z przepisem ust. 2 pkt 1 lit. a i b ww. artykułu kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika: z tytułu nabycia towarów i usług (lit. a), lub potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego (lit. b).

Treść powyższego przepisu wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo występują w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie realizacja powyższego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Jak stanowi art. 91 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do ust. 3 przywołanego artykułu korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zaplanował rezygnację z bycia czynnym podatnikiem VAT oraz przejście na zwolnienie podmiotowe z VAT z dniem 31 grudnia 2011 r.

W świetle art. 91 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie ustawy o VAT należy uznać, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku w wysokości uzależnionej od okresu użytkowania przedmiotowej nieruchomości do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie 10-letni okres korekty z tytułu nabycia nieruchomości, liczony od 2006 roku, w którym nieruchomość ta została oddana do użytkowania, upływa w roku 2015. Mając na uwadze przytoczony powyżej opis zdarzenia przyszłego uznać należy, że Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem lokalu użytkowego, jak również dokonanymi w nim ulepszeniami (zakwalifikowanymi na gruncie podatków dochodowych jako inwestycja w obcym środku trwałym), lecz tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania tych środków trwałych do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Zatem wraz z wyborem zwolnienia podmiotowego, oznaczającym zmianę przeznaczenia lokalu użytkowego, Wnioskodawca traci prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tej nieruchomości oraz dokonaniem w niej ww. prac adaptacyjnych. Ponieważ w 2010 r. minął okres 5 lat licząc od roku, w którym środki trwałe zostały oddane do użytkowania, a w 2011 r. nastąpi zmiana przeznaczenia ww. środków trwałych, to pozostały okres korekty wynosi również 5 lat.

W odniesieniu do wydatków adaptacyjnych należy stwierdzić, iż 5-letni okres korekty określony w art. 91 ust. 2 ww. ustawy minął w 2010 r., zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania przedmiotowej korekty.

W odniesieniu natomiast do wydatków na lokal użytkowy Wnioskodawca będzie zobowiązany do skorygowania podatku odliczonego w wysokości odpowiadającej wartości 5/10 wydatków poniesionych na jego nabycie, przy czym powinien tego dokonać w drodze pięciokrotnej korekty deklaracji podatkowych, każdorazowo w wysokości odpowiadającej 1/10 kwoty podatku naliczonego, który został przez niego odliczony przy nabyciu lokalu użytkowego przy założeniu, że w tym okresie nie ulegnie ponownej zmianie przeznaczenie przedmiotowego lokalu. Powyższy obowiązek dotyczy zatem deklaracji składanych za pierwsze okresy rozliczeniowe 5 kolejnych lat następujących po roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia przedmiotowego lokalu użytkowego, tj. za styczeń 2012 r., za styczeń 2013 r., za styczeń 2014 r., za styczeń 2015 r. oraz za styczeń 2016 r.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w odniesieniu do wydatków poniesionych na adaptację lokalu użytkowego, natomiast będzie zobowiązany do dokonywania korekty w odniesieniu do wydatków na lokal użytkowy za lata 2011-2015 w deklaracjach składanych odpowiednio za pierwsze okresy rozliczeniowe 5 kolejnych lat następujących po 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w wypadku inwestycji w obcym środku trwałym okres korekty wynosi 5 lat i w przypadku Wnioskodawcy okres ten już upłynął, natomiast w przypadku lokalu okres korekty wynosi 10 lat i okres ten należy pomniejszyć o użytkowanie lokalu do prowadzonej działalności gospodarczej o 5 lat, należy uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 25 maja 2011 r., nr IPPP2/443-235/11-3/MM, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zaznaczyć należy, iż weryfikacją w niniejszej interpretacji nie objęto poprawności przyjętej przez Wnioskodawcę daty rezygnacji z bycia czynnym podatnikiem VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego, tj. 31 grudnia 2011 r. Data ta została przyjęta przez organ jako element zdarzenia przyszłego. Wskazać jedynie należy, iż w przypadku przesunięcia tej daty z dnia 31 grudnia 2011 r. przykładowo na dzień 1 stycznia 2012 r. odpowiedniej zmianie ulegnie również ww. okres korekty.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Końcowo zaznaczyć należy, iż w niniejszej zmianie interpretacji indywidualnej udzielono odpowiedzi w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z rezygnacją z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT i powrotu do zwolnienia podmiotowego. Rozstrzygnięcie dotyczące braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z nieodpłatnym udostępnieniem części lokalu zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Ponadto Minister Finansów informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa została rozpatrzona odrębnie (interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2011 r., znak IPPB1/415-192/11-2/ES oraz postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 12 maja 2011 r., znak IPPB1/415-192/11-3/ES).

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 453 kB

Minister Finansów