Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów osobowych stanowiących środki trwałe, w momencie ich sprzedaży traci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą używanych samochodów osobowych stanowiących środki trwałe jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w związku ze sprzedażą używanych samochodów osobowych stanowiących środki trwałe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, obecnie korzystającym ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Działalność swoją prowadzi w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. nr 108, poz. 908 ze zm. dalej powoływana jako ustawa o ruchu drogowym) oraz rozporządzenia wykonawcze do ww. ustawy.

Podstawowa działalność Wnioskodawcy - w głównej mierze - nie podlega opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT), lub też jest zwolniona na podstawie art. 43 ust. l pkt 29 ustawy o VAT. Działalność opodatkowana VAT dotyczy tylko usług wynajmu pomieszczeń i usług poradni psychologicznej.

Aktualnie Wnioskodawca planuje sprzedać samochody osobowe, które wykorzystywał do egzaminowania kierowców. Samochody te stanowią środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych i są ujęte w ewidencji środków trwałych. Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT spełniają definicję towaru używanego. W związku z ich nabyciem Wmioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem służyły one do działalności nieopodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów osobowych stanowiących środki trwałe, w momencie ich sprzedaży traci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do postanowień art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.-dalej jako ustawa o VAT) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa powyżej nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych podmiotowo przekroczy kwotę 150.000 zł, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty zaś obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W art. 100 ust.1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z. 2011 r. nr 108, poz. 626 ze zm.) wskazano, iż w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Powyższy przepis wprowadza tzw. zasadę jednofazowości opodatkowania akcyzą samochodów osobowych, co w konsekwencji oznacza, że każda kolejna sprzedaż samochodu osobowego, co do zasady nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą, z wyjątkiem art. 100 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem, przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku samochodu osobowego - jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług - jak stanowi art. 41 ust 1 ustawy o VAT-wynosi 22%, jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka ta wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwolniona od podatku jest dostawa towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w ust 1 pkt 2, należy rozumieć ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art 43 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia ma podatnik, dokonujący dostawy ruchomości, w stosunku do których okres ich używania wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel oraz nie przysługiwało mu w stosunku do tego towaru prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Łączne spełnienie tych warunków pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku przy sprzedaży ruchomości.

W ocenie Wnioskodawcy samochody osobowe będące przedmiotem planowanej dostawy spełnią definicję towaru używanego, gdyż były użytkowane przez okres przekraczający 6 miesięcy, a ponadto z tytułu ich zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wobec powyższego sprzedaż tychże samochodów będzie zwolniona z VAT.

Obrót uzyskany z tytułu tej sprzedaży - z uwagi na treść art. 113 ust. 2 ustawy oraz faktu, że zbywane samochodu są środkami trwałymi ujętymi w ewidencji środków trwałych - nie będzie wliczany do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. l ustawy o VAT.

Ponadto - zdaniem Wnioskodawcy - planowana sprzedaż samochodów osobowych zaliczanych do środków trwałych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Przedmiotowe samochody nie są również nowymi środkami transportu, w świetle przepisu art. 2 pkt 10 ustawy o VAT.

Konkludując, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym ani nowych środków transportu. W konsekwencji Wnioskodawca nadal będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust 1 ustawy o VAT do czasu przekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Art. 113 ust. 5 ww. ustawy stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 13 powołanej ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zgodnie z delegacją ustawową, zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister Finansów wydał, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011r., rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust.1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, stwierdzić należy, iż podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 tej ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.

Przepis ustępu 4 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., na podstawie art. 146a pkt 1 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, obecnie korzystającym ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Prowadzi swoją działalność w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. nr 108, poz. 908 ze zm.). Podstawowa działalność Zainteresowanego - w głównej mierze - nie podlega opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy), lub też jest zwolniona na podstawie art. 43 ust. l pkt 29 ustawy. Działalność opodatkowana VAT dotyczy tylko usług wynajmu pomieszczeń i usług poradni psychologicznej. Wnioskodawca planuje sprzedać samochody osobowe, które wykorzystywał do egzaminowania kierowców. Samochody te stanowią środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych i są ujęte w ewidencji środków trwałych. Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy spełniają definicję towaru używanego. W związku z ich nabyciem Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem służyły one do działalności nieopodatkowanej.

W przedmiotowej sprawie należy mieć przede wszystkim na względzie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT w powiązaniu z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 Nr 108, poz. 626 ze zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Wnioskodawca będzie sprzedawał samochody osobowe, który to towar mając na uwadze literalne brzmienie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W takim przypadku podmiot dokonujący sprzedaży samochodów osobowych traci zwolnienie podmiotowe pomimo, że na kolejnym etapie obrotu nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Zatem mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w związku z planowaną sprzedażą samochodów osobowych, wykorzystywanych do egzaminowania kierowców, które stanowią towar opodatkowany podatkiem akcyzowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, Wnioskodawca utraci zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, iż na etapie przedmiotowej sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 286 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi