Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Następnie, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, co jest również spójne z wykładnią art. 24 ust. 1 Dyrektywy 11 2/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Jak to wyjaśnił między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 24 października 2011 r. (sygn. ITPP2/443-341/11-4/MW), skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp. (...) Występują również sytuacje, w których w zamian za udzielenie premii ma miejsce świadczenie innych usług. W powyższej sprawie czynnikiem warunkującym wysokość wynagrodzenia wypłacanego kontrahentowi przez Wnioskodawcę było oprócz miesięcznego obrotu także wykonanie innych czynności i wynagrodzenie to organ uznał za odpłatność za świadczenie usług zdefiniowanych w art. 8 ust. 1 ustawy.

Za usługę należy więc, w opinii Wnioskodawcy, uznać każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub określonym zachowaniu w stosunku do świadczeniobiorcy.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługa pośrednictwa w pozyskiwaniu klienta zawiera się w definicji usług w rozumieniu Ustawy VAT, a wynagrodzenie/ prowizję otrzymywaną przez Spółkę z tego tytułu należy traktować jako wynagrodzenie za usługę.

Podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29 Ustawy VAT jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku. Z kolei na mocy art. 106 ust. 1 tej ustawy, podatnicy VAT są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży, zawierającą w szczególności: datę dokonania sprzedaży, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczona usługa pośrednictwa w pozyskiwaniu klientów podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług i wynagrodzenie/prowizja otrzymywana z tytułu tego świadczenia powinna zostać udokumentowana fakturą VAT, którą na mocy art. 106 ust. 1 Ustawy VAT Spółka jest zobowiązana wystawić. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji z dnia 7 września 2011 r. (sygn. IBPP1/443-897/11/KW) stwierdził, iż premia jest wynagrodzeniem w zamian za świadczoną usługę w sytuacji, gdy wypłacana jest za świadczenie dodatkowych usług np.: o charakterze promocyjnym, marketingowym, lojalnościowym, których celem jest wsparcie i intensyfikacja sprzedaży (np.: eksponowanie towaru na półkach). Wówczas premię należy uznać jako wynagrodzenie za świadczoną usługę, podlegającą opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Ad. 2.

Odwołując się do definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca podkreśla, że za odpłatne świadczenie usług należy rozumieć takie transakcje gospodarcze, których realizacja przez świadczeniodawcę na rzecz świadczeniobiorcy wynika z wiążącego obie strony stosunku prawnego, w konsekwencji którego świadczący usługę osiąga bezpośrednią, wymierną korzyść. Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi wystąpić wzajemne świadczenie pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, czyli musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym z jej tytułu wynagrodzeniem.

Taką wykładnię przepisów Ustawy VAT potwierdził między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 19 lutego 2008 r. (sygn. IP-PP2-443-632/07-2/IK), w której stwierdził, że w ustawie o podatku od towarów i usług nie określono, co należy rozumieć pod pojęciem odpłatności (wynagrodzenia), które powoduje, że świadczenie usług staje się czynnością opodatkowaną. Przyjmuje się zatem, że odpłatność ma miejsce wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przedstawionym stanie faktycznym Spółka może uzyskać prawo do premii pieniężnej za osiągnięcie w danym okresie wyznaczonego poziomu wydatków na kampanie reklamowe. Zgodnie z porozumieniami zawieranymi z kontrahentami, premia ta jest przyznawana Spółce pod warunkiem poniesienia wydatków w wysokości przewyższającej ustalony próg. Otrzymanie premii pieniężnej zależy więc w dużej mierze od spełnienia obiektywnych kryteriów, na które Spółka nie ma wpływu, jak chociażby atrakcyjność oferty stacji telewizyjnych dla potencjalnych nabywców, z którymi współpracuje Spółka, a także liczby i zamożności nabywców przedmiotowych kampanii reklamowych, którzy znajdują się w zasięgu działań Spółki.

W opinii Wnioskodawcy, środki pieniężne wypłacane Spółce nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać zakupów dokonywanych na odpowiednim poziomie, a zatem nie stanowią one wynagrodzenia za świadczenie usługi. W konsekwencji, premie niezwiązane bezpośrednio z nabywaną usługą nie stanowią, zdaniem Wnioskodawcy, podstawy opodatkowania na gruncie Ustawy VAT.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że premia pieniężna nie powinna być utożsamiana z rabatem, których istota jest zasadniczo różna. Co prawda udzielenie rabatu czy też premii niesie za sobą podobny efekt ekonomiczny, jednak ich sens prawny nie jest identyczny, co podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 marca 2011 r. (sygn. akt I FSK 432/10). Rabat co do zasady, wiąże się z konkretną dostawą i powoduje realne obniżenie ceny jednostkowej zakupionego produktu lub usługi. Premię pieniężną natomiast należały traktować, w opinii Wnioskodawcy, jako wynagrodzenie dla nabywcy wypłacane niezależnie od realizowanych dostaw, wyłącznie z tytułu osiągnięcia satysfakcjonującego pułapu dostaw. NSA doprecyzował ponadto, że o tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej) czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót.

Przedmiot zapytania zawartego w niniejszym wniosku niejednokrotnie już analizowały organy podatkowe. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 lutego 2011 r. (sygn. akt I FSK 196/10) orzekł następująco: Wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Czynności nabycia (dostawy) towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania nie stają się jednocześnie jego usługą na rzecz dostawcy.

W odniesieniu do powyższego wyroku w przedmiotowej sprawie, w opinii Wnioskodawcy, nie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, lecz z wynagrodzeniem wypłacanym nabywcy z tytułu osiągnięcia pułapu wydatków, które nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zawarcie porozumień pomiędzy Spółką a kontrahentami, określających wynagrodzenie w formie premii pieniężnych w sposób wyczerpujący określa jego istotę. Porozumienia pomiędzy Spółką a kontrahentami zawierają postanowienia o uzyskaniu przez Spółkę prawa do premii pieniężnej za osiągnięcie określonej wysokości wydatków na zakupione usługi, a jej przyznanie nie powoduje obniżenia ceny tych usług. W związku z powyższym należałoby stwierdzić, że otrzymywana przez Spółkę premia nie ma znamion rabatu lub wynagrodzenia za usługę, toteż premia ta nie wpływa na obrót w rozumieniu Ustawy VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Następnie, jak to wyjaśnił między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2011 r. (sygn. ILPP2/443-910/08/11-S/AK), czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokumentuje się zwykłymi rachunkami, notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi zewnętrznymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Z powyższej analizy wynika, iż premie za zrealizowanie okresowych celów sprzedaży, jako niezwiązane z jakimikolwiek czynnościami opodatkowanymi VAT, nie stanowią kwot należnych z tytułu sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust 1 ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie nie zostały bowiem spełnione przesłanki dla stwierdzenia istnienia usługi świadczonej odpłatnie. Zatem Spółka, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest uprawniona do wystawienia faktury VAT w związku z otrzymaniem premii pieniężnej, a fakt ten może udokumentować innym dokumentem księgowym, np. notą księgową. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie drugie w pełni potwierdził między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach indywidualnych wydanych dnia 5 października 2011 r. (sygn. ITPP2/443-1005/11/EB), a także 11 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP2/443-1092/10/AJ), dotyczących analogicznego stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie dokumentowania wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu świadczonych usług pośrednictwa;

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania otrzymywanych premii pieniężnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ().

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Usługa, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. By uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy ().

Ad. 1

W myśl przedstawionego we wniosku zdarzenia nr 1 Spółka w ramach prowadzonej działalności zawiera umowy lub porozumienia z dostawcami mediów, w których określane są warunki realizacji usług pośrednictwa w pozyskiwaniu klienta. Na podstawie ustaleń zawartych w umowach (porozumieniach), Spółka otrzymuje od dostawców mediów wynagrodzenie/prowizję określoną kwotowo, bądź procentowo, obliczana od wartości zleceń złożonych danemu dostawcy mediów, na rzecz danego klienta Spółki.

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za usługę polegającą na pośrednictwie w pozyskiwaniu klienta. Otrzymana prowizja kwotowa lub procentowa obliczana jest na podstawie wartości złożonych zleceń. Należy zatem przyjąć, że stanowi ona wynagrodzeniem za świadczoną usługę mającą przyczynić się do zwiększenia sprzedaży usług danego dostawcy mediów. Wypłacane przez dostawców wynagrodzenie jest wynikiem pewnych zachowań się Wnioskodawcy. W tej sytuacji mamy do czynienia z odpłatnym, wzajemnym świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Spółki zgodnie z którym wypłata przez kontrahentów wynagrodzenia/ prowizji, powinna być udokumentowana przez nią fakturą VAT wystawioną zgodnie z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania nabywcom premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej traktowane jest jak udzielenie rabatu.

W sytuacji, gdy wypłacony bonus będzie związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli będzie on wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z przedstawionego opisu zdarzenia nr 2 wynika, że Spółka, na rzecz swoich klientów, nabywa od podmiotów będących dostawcami mediów, usługi medialne, w tym usługi emisji filmów reklamowych i wskazań sponsorskich i inne. Spółka zawiera w imieniu własnym umowy (porozumienia) z dostawcami mediów, na podstawie których Spółce, z tytułu osiągnięcia, w danym okresie rozliczeniowym, uzgodnionego poziomu wydatków na kampanie reklamowe (prowadzone na rzecz różnych klientów Spółki), przysługuje od danego dostawcy mediów premia pieniężna w wysokości ustalonej kwotowo lub procentowo, obliczana od łącznej wartości wszystkich zleceń (składanych na rzecz określonych w danym porozumieniu klientów), złożonych dostawcy mediów w danym okresie rozliczeniowym.

Przez kampanie reklamowe rozumie się usługi emisji przekazów handlowych i audycji sponsorowanych, a także wszelkie działania reklamowe w tzw. mediach drukowanych oraz działania B. Na poczet wydatków, których poziom decyduje o przyznaniu Spółce premii, zalicza się określone w umowach lub porozumieniach wydatki Spółki z tytułu pisemnych zamówień na usługi emisji reklam, na akcje specjalne lub sponsoring. Otrzymywana premia jest uzależniona wyłącznie od łącznej kwoty zamówień na te usługi, a jej przyznanie nie ma wpływu na obliczanie wysokości wynagrodzenia należnego dostawcy mediów od Spółki, z tytułu zakupionych kampanii reklamowych. Dodatkowo, w niektórych porozumieniach zawieranych przez Spółkę, uwzględniono zapis, iż premia ta nie może być potrącana z wynagrodzenia należnego dostawcy mediów z tytułu emisji reklam. W konsekwencji, premia nie ma wpływu na cenę jednostkową nabywanych przez Spółkę usług, ustalenie ceny następuje niezależnie od ewentualnego naliczania przedmiotowej premii pieniężnej.

Jak wynika z wniosku - w przedmiotowej sprawie brak jest jakichkolwiek usług, w zamian za które premia pieniężna miałaby być wypłacona, bowiem Wnioskodawca nie jest w żaden sposób zobowiązany do wykonywania na rzecz kontrahentów jakichkolwiek innych ekwiwalentnych czynności.

Zatem, zawarty we wniosku opis sprawy, pozwala na stwierdzenie, iż Wnioskodawcy nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zrealizowaniem uzgodnionego poziomu wydatków na kampanie reklamowe. Tym samym oznacza to, że nabywcy nie świadczą wobec Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż nie wykonuje on takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii.

Wbrew twierdzeniom Spółki można jednak stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie premie pieniężne wypłacane na rzecz Wnioskodawcy można przyporządkować do konkretnych dostaw, gdyż poziomu wydatków na kampanie reklamowe uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest na podstawie łącznej wartości wszystkich zleceń (składanych na rzecz określonych w danym porozumieniu klientów), złożonych dostawcy mediów w danym okresie rozliczeniowym

Aby ustalić wysokość premii pieniężnej, zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie należnej gratyfikacji, stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw, w całym okresie objętym bonusem w postaci przyznanych rabatów.

Skoro Wnioskodawca jest w stanie ustalić, że osiągnął określony poziom wydatków na kampanie reklamowe, czy też upłynął przewidziany w umowie okres rozliczeniowy, to znaczy, że analizuje wystawione przez siebie faktury dokumentujące wydatki na cele kampanii reklamowej. Oznacza to również, że jest w stanie ustalić, jakich faktur dotyczy udzielany rabat, a w konsekwencji także, jakich dostaw dotyczą te faktury.

Otrzymane przez Wnioskodawcę premie pieniężne stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy zmniejszający podstawę opodatkowania.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Natomiast ust. 3 ww. paragrafu stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zatem, w świetle opisu zdarzenia nr 2 zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z rabatem, którego udzielenie kontrahent Wnioskodawcy winien udokumentować fakturą korygującą odpowiadającą warunkom określonym w § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia, a w przypadku, gdy rabat dotyczy wszystkich dostaw towarów lub usług dla jednego odbiorcy w danym okresie czasu warunkom określonym w § 13 ust. 3 rozporządzenia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym stanie faktycznym premie pieniężne mogą być udokumentowane jedynie notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wyroków NSA przytoczonych przez Spółkę, w części uzasadnienia dotyczącej przedmiotowej kwestii, należy wskazać, iż Strona przytoczyła jedynie korzystne dla siebie orzeczenia. Nadmienić trzeba, że orzecznictwo w tym zakresie nie jest jednolite. W analogicznej sprawie zostało wydane orzeczenie WSA we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1760/09 z dnia 21.01.2010r., w którym Sąd stwierdził Przede wszystkim trzeba podkreślić, że premia pieniężna nie jest związana z jakimkolwiek wzajemnym świadczeniem ze strony spółki. Jedyne zachowanie skarżącej determinujące uzyskanie premii polega na zawieraniu umów sprzedaży w określonym czasie i na określoną wartość, a także ich należytym wykonaniu w zakresie terminowej zapłaty ceny. Oznacza to, że źródło premii tkwi w umowach sprzedaży (dostawie towarów), które zostały zawarte w danym okresie czasu (ich wykonaniu). Z ekonomicznego punktu widzenia, otrzymanie premii powoduje, że spółka ponosi mniejszy wydatek na nabycie towarów, aniżeli to wynikało z pierwotnie ustalonej ceny. Odpowiednio do tego, ulega także zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką zachowuje z tytułu transakcji sprzedawca. Trzeba uznać, że ów ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej wydatek i jednocześnie należność z tytułu transakcji (dostawy towaru) ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Podobne stanowisko zawarte zostało w wyroku WSA we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 1561/09 z dnia 7.12.2009r.

W podobnej kwestii wypowiedział NSA w wyroku I FSK 883/09 z dnia 27.05.2011r. Odnosząc powyższe do okoliczności rozpatrywanej sprawy stwierdzić na wstępie trzeba, że z podanych przez podatnika elementów stanu faktycznego, stanowiącego podstawę sformułowanego pytania, wyłania się zasadnicza sprzeczność. Z jednej bowiem strony podano, że wszelkie bonusy - w przypadku przekroczenia określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym - liczone są jako ustalony procent od sumy wartości netto faktur wystawionych przez spółkę na rzecz kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym, z drugiej jednak zaznaczono, że "udzielane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą i w związku z tym spółka nie jest w stanie dokumentować tychże premii fakturami korygującymi". Sformułowania te pozostają ze sobą w ewidentnej sprzeczności, gdyż skoro z pierwszego z nich wynika, że spółka wielkość obrotów danego kontrahenta określa z uwzględnieniem "sumy wartości netto faktur wystawionych przez spółkę na rzecz kontrahenta", to oznacza, że niewątpliwie dostępne są jej wszelkie dane tych faktur, dokumentujących konkretne dostawy i nie ma wobec tego podstaw do kolejnego twierdzenia, że spółka w takiej sytuacji nie jest w stanie dokumentować udzielanych premii fakturami korygującymi, gdyż nie są one związane z żadną konkretną dostawą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 526 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie