Temat interpretacji

Dostawa będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych tj. stawką podstawową (obecnie 23% VAT), gdyż w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14.05.2012 r. (data wpływu 21.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy niezabudowanego terenu przemysłowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy niezabudowanego terenu przemysłowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Polsce, będącą zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotem własności Spółki jest nieruchomość wpisana do księgi wieczystej nr xxx, na której znajdują się wyodrębnione geodezyjnie działki:

1. działka nr 12,
2. działka nr 23/2,
3. działka nr 23/3,
4. działka nr 24,
5. działka nr 18,
6. działka nr 22.

Powyższe nieruchomości zostały wniesione do Spółki aportem w zamian za jej udziały przez Gminę w 1997 r. Następnie nieruchomości były przedmiotem umowy dzierżawy zawartej 1 sierpnia 1997 r. przez Spółkę z Gminą. Po wypowiedzeniu wskazanej umowy zostały one przekazane Spółce protokołami zdawczo- odbiorczymi w sierpniu 1999 r. Następnie 31 sierpnia 1999 r. przejęte budynki i budowle wprowadzono do ewidencji księgowej Spółki. Wówczas do ewidencji wprowadzono m.in.:

• 3 kamienice (budynki mieszkalne) posadowione na działce nr 24,
• drogi znajdujące się na działkach nr 18, 22 i 24,
• place znajdujące się na działce nr 22.

Dla terenu, na którym jest położona nieruchomość Spółki nie został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego. Spółka nie posiada również indywidualnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podobnie nieznane są założenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Spółka planuje sprzedaż całej nieruchomości objętej jedną księgą wieczystą. Obecnie organy podatkowe stoją na stanowisku, zgodnie z którym wszystkie działki ewidencyjne należy traktować jako przedmiot odrębnych czynności podlegających opodatkowaniu VAT, bez względu na objęcie ich jedną księgą wieczystą (np. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 czerwca 2011r. nr IPPP2/443-640/11-2/KAN interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 stycznia 2009 r. nr IBPP3/443-785/08/IK, z dnia 28 listopada 2008 r. nr IBPP3/443-672/08/AB).

Dlatego też Spółka przedstawi swoje stanowisko w zakresie opodatkowania każdej wyodrębnionej geodezyjnie działki.

W sprawie działek nr 23/2 i 23/3 toczy się obecnie postępowanie w sprawie zasiedzenia. Spółka nie wyklucza, że w momencie dostawy całej nieruchomości nie będzie posiadała prawa własności do wskazanych działek.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest dostawa działki nr 12.

Działka ma powierzchnię 0,0066 ha. Na działce znajduje się stacja transformatorowa. Teren ten objęty jest służebnością na rzecz spółki energetycznej R. S.A. Spółka nie jest właścicielem stacji transformatorowej ani nie ponosiła nakładów na jej budowę. Poza tym na działce nie znajdują się żadne inne budynki lub budowle. W wypisie z rejestru gruntów obszar działki nr 12 został zaklasyfikowany jako tereny przemysłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Spółkę działki nr 12 jako niezabudowanego terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę, będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych 23% podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa działka stanowi teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę. Opodatkowaniu będzie podlegać jedynie dostawa gruntów, gdyż stacja transformatorowa nie stanowi własności Spółki, a zatem nie powinna być uwzględniana przy ustalaniu stawki podatku VAT. Dostawa będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych tj. stawką podstawową (obecnie 23% VAT), gdyż w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania zwolnienie z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy czym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza zatem, że przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dlatego też do dostawy gruntu należy stosować analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 22 % (obecnie 23%). Przy czym na mocy art. 43 ust. 1 ustawodawca wskazał katalog czynności, które zostały zwolnione z opodatkowania. Stąd też na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona z podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Co więcej, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona z opodatkowania jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takle wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak Spółka wskazała, na działce nr 12 znajduje się jedynie stacja transformatorowa, która nie będzie przedmiotem dostawy. Dlatego też nie powinna być brana pod uwagę przy ustalaniu zasad opodatkowania dla dostawy przedmiotowej działki nr 12, na której się znajduje.

Na mocy bowiem art. 49 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), stacja transformatorowa nie jest uznawana za część składową gruntu. Zgodnie bowiem z przywołanym przepisem urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Co więcej, Spółka nie jest właścicielem stacji, ani nie poniosła nakładów na jej wybudowanie. Dlatego też nie można przyjąć, że posiada ona prawo do rozporządzania nią jak właściciel, co jest warunkiem sine qua non uznania jej późniejszej sprzedaży za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Dlatego też również przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, nie będzie miał w tej sytuacji zastosowania, ponieważ stacja transformatorowa nie jest budowlą trwale z gruntem związaną, będącą przedmiotem dostawy.

Analogicznie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 19 sierpnia 2010 r. nr IPPP1-443/S/640/09-6/JL, w której stwierdził, że Spółka nie jest właścicielem nowej stacji trafo bowiem budynki i urządzenia znajdujące się na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, których użytkownik (Spółka) nie wzniósł ani nie nabył przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste nie stanowią jego własności i nie są objęte prawem własności związanym z użytkowaniem wieczystym (...). Spółka dokona zatem dostawy nieruchomości niezabudowanej, stanowiącej teren budowlany. Podobne stanowisko zajął WSA w Warszawie w wyroku z 19 kwietnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 2196/09.

Stąd też biorąc pod uwagę, że na działce nr 12 nie są posadowione żadne inne budynki lub budowle należy uznać, że transakcja będzie obejmować dostawę gruntu niezabudowanego, która jest co do zasady zwolniona z VAT chyba, że dotyczy terenów budowlanych lub terenów przeznaczonych pod zabudowę. Dlatego też dla ustalenia zasad opodatkowania właściwych dla tej sprzedaży kluczowe jest ustalenie statusu gruntu, które co do zasady jest dokonywane na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się, że to właśnie ten dokument powinien stanowić podstawę do ustalania statusu gruntu, co w konsekwencji przesądziłoby o zastosowaniu odpowiednich zasad opodatkowania podatkiem VAT (wyrok NSA z 16 marca 2011 r., sygn. I FSK 440/10, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 października 2011 r. sygn. ILPP2/443-489/09/11-S/AK).

Przy czym dla terenu, na którym zlokalizowane są działki Spółki nie sporządzono planu zagospodarowania przestrzennego. Spółka nie posiada również indywidualnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Dlatego też w ocenie Spółki należy wziąć pod uwagę ewidencję gruntów i budynków. Ten dokument stanowi bowiem podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287). Podstawą ustalania zasad opodatkowania nie może być studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, gdyż zgodnie z art. 9 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie jest ono źródłem prawa miejscowego, a więc nie może stanowić podstawy do ustalania zasad opodatkowania dostawy gruntu niezabudowanego.

Podobne stanowisko zostało zawarte w uchwale NSA z 17 stycznia 2011 r. sygn. I FPS 8/10, w której to uznano, że w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla klasyfikacji terenu niezabudowanego, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (analogicznie orzekają sądy administracyjne w innych wyrokach np. WSA w Łodzi w wyroku z 5 stycznia 2012 r. sygn. I SA/Łd 1140/11 oraz NSA w wyroku z 16 marca 2011 r., sygn. I FSK 440/10).

Jak zostało wskazane w ewidencji gruntów, teren ten został zaklasyfikowany jako teren przemysłowy. Przy czym tereny przemysłowe są zaliczane na mocy § 67 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków do grupowania gruntów zabudowanych i zurbanizowanych.

Co więcej, w załączniku nr 6 do wskazanego rozporządzenia ewidencyjnego wyjaśniono, że do podgrupy terenów przemysłowych zalicza się grunty zajęte pod budynki i urządzenia służące produkcji przemysłowej, a także ujęcia wody, oczyszczalnie ścieków, stacje transformatorowe, czynne hałdy i wysypiska, urządzenia magazynowo-składowe, bazy transportowe i remontowe itp.

Dlatego też zdaniem Spółki grunt określony w ewidencji jako teren przemysłowy stanowi niezabudowany grunt budowlany lub przeznaczony pod zabudowę, inny niż grunt, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Dlatego też dostawa wskazanego gruntu nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na mocy wskazanego wyżej przepisu, a więc powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 520 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie