Temat interpretacji

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Wnioskodawca wystawił fakturę VAT bez podania numeru NIP Pana X ponieważ:

1. W tej transakcji nie traktował Pana X jako podmiot gospodarczy a jedynie prywatną osobę fizyczną
2. Zgromadzone w sprawie dokumenty nie potwierdziły tezy, iż nabyte od Nadleśnictwa grunty zostały nabyte przez Pana X w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i na jej potrzeby
3. Z odpisów aktu notarialnego wynika, iż zarówno grunty zbywane przez Pana X jak i nabywane od Nadleśnictwa stanowią współwłasność małżeńską tzn. łączną małżonków X.
4. Zapis zawarty w § 3 na str. 10 aktu notarialnego o treści jako prowadzący działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku VAT, przy czym dostawa nieruchomości opisanych w § 2 tego aktu jako terenów niezabudowanych. Wskazuje jedynie, iż jest Pan X podmiotem gospodarczym, podlegającym podatkowi VAT. Zapis ten nie wskazuje na związek przyczynowo skutkowy między omawianą transakcją a działalnością gospodarczą prowadzoną przez Pana X pod firmą XXX- Pan X.

W piśmie z dnia 6 sierpnia 2012 r. Zainteresowany dodał, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego sprawy opartego na będących w posiadaniu przez Wnioskodawcę dokumentach oraz obowiązującym stanie prawnym wskazanym w poz. 69 druku ORD-IN Zainteresowany wyraża pogląd , iż faktura VAT z dnia 26.01.2012 r. została wystawiona prawidłowo, ponieważ żaden z dokumentów (w tym również korespondencja stron, która doprowadziła do wydania w dniu 21.10.2011 r. decyzji Dyrektora zezwalającej na zamianę omawianych gruntów) nie potwierdzają jakiegokolwiek związku między działalnością gospodarczą Pana X a omawianą transakcją.

Ad. 2)

Wnioskodawca wyraża pogląd, iż w przypadku uznania przez Organ, że brak NIP- u w fakturze Wnioskodawcy było błędem, należy wystawić fakturę korygującą uzupełnioną o brakujący NIP zgodnie z § 14 powołanego wcześniej Rozp. Min. Fin. z 28.03.2011 r. lecz nie akceptować noty korygującej wystawionej przez XXX- Pan X. Zainteresowany kategorycznie twierdzi, iż opis Nabywcy zawarty w omawianych fakturach tj. Pan X musi być spójny z notą korygującą a w niniejszej sprawie nie jest.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie prawidłowości wystawienia faktury VAT z związku z zawarciem umowy zamiany gruntów,

• prawidłowe w zakresie ustalenia czy brak numeru NIP nabywcy w fakturze VAT powinien zostać skorygowany poprzez wystawienie faktury korygującej czy przez zatwierdzenie noty korygującej wystawionej przez nabywcę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 4 podatnicy, o których mowa w art. 15, nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur VAT, faktur korygujących i innych dokumentów z nimi zrównanych.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 7 ust. 1 faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 5 ust. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników z dnia 13 października 1995 r. (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269 poz. 2681 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków (art. 2 ust. 2).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy identyfikatorem podatkowym jest numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. W przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2, identyfikatorem podatkowym jest numer NIP (art. 3 ust. 2).

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posługujący się identyfikatorem podatkowym NIP, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u wystawcy faktury okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 26.01.2012 r. doszło do zawarcia aktu notarialnego, dotyczącego zamiany gruntów pomiędzy Wnioskodawcą a Panem X działającym w imieniu własnym oraz swej żony. Grunty zbyte przez Pana X miały charakter gruntów leśnych (niezabudowanych) i jako takie korzystały z przedmiotowego zwolnienia podatkowego. Natomiast grunty zbywane przez Wnioskodawcę miały charakter terenów budowlanych i jako takie podlegały podatkowi VAT. Zgodnie ze swoim zobowiązaniem Pan X pokrył wszelkie koszty związane z omawianą zamianą. W dniu 26.01.2012 r. w związku z zawarciem omawianej notarialnej umowy zamiany Wnioskodawca wystawił na Nabywcę Pana X dwie faktury VAT. Jedną dot. zamiany gruntów, a drugą kosztów związanych z tą transakcją. W dniu 30.03.2012 r. do siedziby Wnioskodawcy wpłynęło pismo Pana X, w którym zarzuca błąd formalny wystawionej przez Zainteresowanego fakturze (brak podania nr NIP nabywcy) oraz jednocześnie wnosi o akceptację wystawionej przez niego noty korygującej. Wnioskodawca wskazał, że w momencie zawierania przez strony omawianej umowy zamiany gruntów posiadał on jedynie ogólną wiedzę, iż nabywca jest przedsiębiorcą, nie posiadał szczegółowej wiedzy na temat rodzaju prowadzonej działalności, jej formy prawnej, nazwy i siedziby. Jednakże, Zainteresowany akceptował treść aktu notarialnego, z którego wynikało iż nabywca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca podkreśla, iż w świetle zapisów aktu notarialnego zarówno grunty zbywane przez Pana X jak i nabywane przez niego stanowiły wspólność ustawową majątkową małżeńską. Zainteresowany wskazał, iż dane identyfikujące sprzedawcę i nabywcę zawarte w nocie korygującej są sprzeczne z danymi zawartymi w fakturze VAT. Rozbieżność polega na tym, iż wystawiając fakturę VAT dla nabywcy Wnioskodawca działający jako sprzedawca opisuje nabywcę jako prywatną osobę fizyczną a nie przedsiębiorcę - właściciela firmy o nazwie XXX- Pan X. W konsekwencji czego podaje w swojej fakturze imię, nazwisko, adres a w miejscu przeznaczonym na identyfikację podatkową NIP wpisuje zera. Natomiast nabywca wystawiając do ww. faktury notę korygującą w polu Wystawca Noty opisuje się jako przedsiębiorca tj. XXX- Pan X. Jednocześnie w polu Treść korygowana wpisuje NIP 000-000-00-00 a w polu Treść prawidłowa NIP XXX-XXX-XX-XX. W przypadku obu omawianych dokumentów adres jest ten sam.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, iż wystawienie faktury VAT bez wskazania numeru NIP nabywcy jest możliwe pod warunkiem, że faktury są wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie jest spełniony, ponieważ Zainteresowany w chwili wystawienia przedmiotowej faktury posiadał wiedzę, że nabywca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą, a ponadto jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym stwierdzić należy, że faktura VAT wystawiona przez Wnioskodawcę winna zawierać numer NIP nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż faktura będąca przedmiotem wniosku została wystawiona prawidłowo należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W § 13 ust. 2 rozporządzenia wskazano, iż w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (§ 13 ust. 4 rozporządzenia).

Według § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Na mocy § 13 ust. 6 rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 6 i 7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktury korygującej, o której mowa w ust. 2.

Przepisy § 5 ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktury korygującej, o której mowa w ust. 3 (§ 13 ust. 7 rozporządzenia).

Zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 rozporządzenia).

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny w myśl § 14 ust. 2 rozporządzenia powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygujący
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.

Według § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Jak wynika z powyższych regulacji aktu wykonawczego, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu oraz w sytuacji gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przepisu § 14 rozporządzenia wynika, iż dopuszczalne jest korygowanie pomyłek () w jakiejkolwiek pozycji faktury, przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki.

Z przytoczonych uregulowań wynika zatem, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Niezależnie od powodu korekty wystawionej faktury, fakturę korygującą powinien wystawić sprzedawca wystawca faktury pierwotnej, w celu doprowadzenia jej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Kwestie dotyczące wystawiania not korygujących zostały uregulowane w § 15 rozporządzenia. W ust. 1 powołanego wyżej paragrafu stwierdzono, iż nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią (§ 15 ust. 2 rozporządzenia).

Zaznacza się przy tym, iż sformułowanie: jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą, oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. W sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.

W § 15 ust. 3 rozporządzenia postanowiono, iż nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny i datę jej wystawienia;
2. imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4;
4. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej (§ 15 ust. 4 rozporządzenia).

Zgodnie z ust. 5 ww. paragrafu, noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA.

W myśl § 15 ust. 6 rozporządzenia, przepisy ust. 2-4 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Z ww. unormowań wynika, iż noty korygujące wystawia odbiorca faktury. Ten rodzaj dokumentu koryguje błędy, które nie mają żadnego wpływu na jakąkolwiek kwotę wykazaną w fakturze. Dotyczy to przypadków, kiedy stwierdzone w fakturach pomyłki nie skutkują brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego w nich wykazanego nawet wtedy, gdy nabywca nie poprawi takiego błędu stosując notę korygującą.

Gdy faktura zawiera błędy tylko w niektórych elementach nazwy podatnika czy oznaczenia towaru lub usługi, wówczas można je skorygować notą korygującą. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać podmiotu umowy sprzedaży. W przypadku bowiem, gdy błędne są wszystkie dane sprzedawcy lub nabywcy towaru lub usługi, wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez nabywcę notą korygującą. Podobnie (analogicznie) nie można poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej zmieniać przedmiotu umowy sprzedaży.

Jednocześnie wskazać należy, iż informacje podawane na fakturach powinny mieć taką formę, by nie budziły zastrzeżeń co do danych w nich zawartych, umożliwiających identyfikację sprzedawcy i nabywcy, a także towaru czy usługi. Poprzez wystawienie noty korygującej można korygować wyłącznie błędy formalne, pomyłki, które nie mają istotnego znaczenia dla nabytych wcześniej praw czy rozliczeń. Pomyłki dotyczące niektórych danych nabywcy mogą być zatem skorygowane poprzez wystawioną przez nabywcę notę korygującą, pod warunkiem, iż nota taka będzie zawierała wszystkie elementy wskazane w ww. przepisach.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w sytuacji, gdy w wystawionej przez niego fakturze VAT brak jest numeru NIP nabywcy, w celu jej skorygowania powinien wystawić fakturę VAT korygującą czy zatwierdzić notę korygującą wystawioną przez nabywcę.

Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. Z tych powodów należy uznać, że chociaż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy faktura powinna zawierać dane dotyczące podatnika i nabywcy, to jednak nie wszystkie wykazane braki faktur wykluczają możliwość ustalenia tych danych przy prawidłowej analizie innych zapisów zawartych w fakturach.

Należy zatem zauważyć, iż brak numeru NIP przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu nazwy podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Z powyższego wynika, iż o prawidłowości faktur VAT wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu wspomnianych braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Niemniej jednak opisane błędy winny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Zwrócić należy uwagę na to, że wystawiona przez Wnioskodawcę faktura nie zawierająca numeru NIP została przyjęta przez Nabywcę. Nabywca nie kwestionuje jednak zaistniałego zdarzenia gospodarczego, lecz pomyłki w pozycjach faktury, które w istocie nie wpływają na zmianę wysokości zobowiązania podatkowego. Co do zasady, pomyłki dotyczące informacji wiążącej się z nabywcą, mogą być skorygowane poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej. Świadczy o tym powołany § 15 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 marca 2011 r., z którego wynika, że nabywca może wystawić notę korygującą w sytuacji, gdy otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą. A zatem nabywca po otrzymaniu faktury nie zawierającej jego numeru NIP, uprawniony jest do wystawienia noty korygującej.

Niemniej jednak zauważyć należy, że z przepisu § 14 cyt. rozporządzenia wynika, iż dopuszczalne jest korygowanie za pomocą faktur korygujących pomyłek () w jakiejkolwiek pozycji faktury, przy czym z uwagi na to, że nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, faktura korygująca może dotyczyć wszelkich możliwych pomyłek. Za takim rozumieniem przemawia również wykładnia językowa analizowanego przepisu. Według internetowego słownika języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA, wyraz pomyłka oznacza spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie. Natomiast wyraz jakikolwiek to zaimek nieokreślony, komunikujący dowolność lub obojętność wyboru. Posłużenie się zatem przez normodawcę zaimkiem nieokreślonym pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury, na tle treści ww. paragrafu oznacza, że fakturę korygującą wystawia się z uwagi na błędy, także związane z oznaczeniem numeru NIP nabywcy. A zatem uznać należy, że do skorygowania wskazanych pomyłek, poprzez wystawienie faktury korygującej, uprawniony jest także wystawca faktury pierwotnej.

W związku z powyższym w sytuacji gdy, dane identyfikujące nabywcę zawarte w nocie korygującej nie są spójne z danymi identyfikującymi nabywcę zawartymi w fakturze VAT, a nie są uwzględnione w treści korygowanej, to nota taka nie powinna być przyjęta przez wystawcę faktury pierwotnej a Zainteresowany powinien wystawić fakturę korygującą.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego.

Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o stan faktyczny w nim przedstawiony.

Niniejsza interpretacja dotyczy prawidłowości wystawienia faktury VAT z związku z zawarciem umowy zamiany gruntów oraz ustalenia czy brak NIP nabywcy w fakturze VAT powinien zostać skorygowany poprzez wystawienie faktury korygującej czy przez zatwierdzenie noty korygującej wystawionej przez nabywcę. Nadmienia się, że wniosek w zakresie ustalenia czy kontrahent Wnioskodawcy powinien wystawić fakturę VAT na zbywany grunt leśny został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 552 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi